Φυσικά σπίτια

... ένα γοητευτικό αριστούργημα κινουμένων σχεδίων για έναν
άνθρωπο ο οποίος αφιερώνει τη ζωή του στο να φυτεύει δέντρα.

Πολλοί θεωρούν ότι ο Elezeard Bouffier ήταν πραγματικό πρόσωπο. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον Κράνιο...

Ο Jean Giono, ο συγγραφέας του διηγήματος πάνω στο όποίο βασίστηκε η ταινία, έγραψε την ιστορία μετά απο αίτημα των American editors το 1953 οι οποίοι του
ζήτησαν να γράψει λίγες σελίδες για έναν αξέχαστο χαρακτήρα.

Το αίτημα τους ήταν για έναν αληθινό χαρακτήρα, αλλά ο Jean Giono δημιούργησε τον φανταστικό Elezeard Bouffier. Όταν οι εκδότες διαμαρτηρήθηκαν ότι κανένας
με αυτό το όνομα δεν είχε πεθάνει στη Banon, ο συγγραφέας χάρισε το διήγημα στην ανθρωπότητα. Αυτό έγινε λίγο μετά την έκδοση του το 1954 απο την Vogue.

!

Η λογική είναι το εργαλείο με το οποίο προχωράμε μέσα στα σκοτάδια. Δεν είναι όμως αρκετά ικανή δίχως τις απαραίτητες πληροφορίες.

Πολλοί επιστήμονες έχουν ψάξει τη συμπεριφορά των ανθρώπων κάτω από διάφορες συνθήκες και καταστάσεις.
Το πείραμα χρησιμεύει για να βγάζουμε συμπεράσματα.
Τα συμπεράσματα δεν είναι ασφαλή όμως αγαπητοί μου.

1. Αυτό που βλέπουμε μπορεί κάλλιστα να είναι σκηνοθετημένο.

2. Ο άνθρωπος που έχει επιλεγεί σαν πειραματόζωο μπορεί κάλλιστα να το έχουν επιλέξει ακριβώς για αυτή τη συμπεριφορά που επιδεικνύει στην καθημερινότητά του. Μπορεί, λέω, να είναι βλάξ με πατέντα, και τον έχουν επιλέξει επειδή τους κάνει.

3. Όλοι όσοι μετέχουν στο πείραμα το κάνουν για να πάρουν κάποια χρήματα. Πληρώνονται. Δεν έχουν καμιά δυσκολία να ικανοποιήσουν τους επιστήμονες, για τους οποίους ίσως να μην έχουν και την καλύτερη γνώμη. Το πειραματόζωο απαντάει έτσι που να του επιτραπεί σίγουρα να συμμετέχει και την άλλη μέρα και να πάρει και την άλλη μέρα το χαρτζιλίκι του.

4. Ένας ελεύθερος άνθρωπος, ποτέ δε θα καταδεχόταν να συνεχίσει στο πείραμα αυτό, γιατί από την αρχή φαίνεται ότι οι ερωτήσεις είναι βλακώδεις. Αλλά αν σου δίνουν μερικά δολάρια για τούτο, κι είσαι φτωχός, κάνεις το βλάκα και συνεχίζεις.

5. Συμπέρασμα:
Αν δεν έχεις κανέναν ανάγκη, αν είσαι ανεξάρτητος, αν είσαι αυτάρκης, αν δεν τους φοβάσαι, αν δεν μπορούν να σου κάνουν κακό, .... τότε λες τη γνώμη σου ελεύθερα ή τους αγνοείς.
Καμιά συμμόρφωση δεν μπορεί να συμβεί, αν δε σου έχουν κάμψει την αυτοεκτίμησή σου. Και την αυτοεκτίμησή μας την προσβάλλουν από τότε που γνωρίσαμε τον κόσμο.

[/b]

Από μικρό κι απ' άφαντο πουλάκι, σταυραητέ μου,
παίρνεις κορμί με τον καιρό και δύναμη κι αγέρα
κι απλώνεις πήχες τα φτερά και πιθαμές τα νύχια
και μεσ' στα σύγνεφα πετάς, μεσ' στα βουνά ανεμίζεις
φωλιάζεις μεσ' στα κράκουρα, συχνομιλάς με τάστρα,
με την βροντή ερωτεύεσαι, κι απιδρομάς και παίζεις
με τάγρια αστροπέλεκα και βασιλιάν σε κράζουν
του κάμπου τα πετούμενα και του βουνού οι πετρίτες.

Έτσι εγεννήθηκε μικρός κι ο πόθος μου στα στήθη,
κι απ' άφαντο κι απ' άπλερο πουλάκι σταυραητέ μου,
μεγάλωσε, πήρε φτερά, πήρε κορμί και νύχια
και μου ματώνει την καρδιά, τα σωθικά μου σκίζει
κι έγινε τώρα ο πόθος μου αητός, στοιχειό και δράκος
κι εφώλιασε βαθιά - βαθιά μεσ' στ' άσαρκο κορμί μου
και τρώει κρυφά τα σπλάχνα μου, κουφοβοσκάει την νιότη.


Μπεζέρισα να περπατώ στου κάμπου τα λιοβόρια.
Θέλω τ' αψήλου ν' ανεβώ ν' αράξω θέλω, αητέ μου,
μέσ' στην παλιά μου κατοικιά, στην πρώτη τη φωλιά μου,
Θέλω ν' αράξω στα βουνά, θέλω να ζάω μ' εσένα.
Θέλω τ' ανήμερο καπρί, τ' αρκούδι, το πλατόνι,
καθημερνή μου κι ακριβή να τάχω συντροφιά μου.
Κάθε βραδούλα, καθε αυγή, θέλω το κρύο τ' αγέρι
νάρχεται από την λαγκαδιά, σαν μάνα, σαν αδέρφι
να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και τ' ανοιχτά μου στήθη.

Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά, παλιές γλυκές μου αγάπες
να μου προσφέρνουν γιατρικό τ' αθάνατα νερά τους.
Θέλω του λόγγου τα πουλιά με τον κελαϊδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδύ, να με ξυπνούν το τάχυ.
Και θέλω νάχω στρώμα μου νάχω και σκέπασμά μου
το καλοκαίρι τα κλαδιά και τον χειμώ τα χιόνια.
Κλωνάρια απ' αγριοπρίναρα, φουρκάλες από ελάτια
θέλω να στρώνω στοιβανιές κι απάνου να πλαγιάζω,
ν' ακούω τον ήχο της βροχής και να γλυκοκοιμιέμαι.

Από ημερόδεντρον αητέ, θέλω να τρώω βαλάνια,
θέλω να τρώω τυρί αλαφιού και γάλα απ' άγριο γίδι.
Θέλω ν' ακούω τριγύρω μου πεύκα κι οξιές να σκούζουν,
θέλω να περπατώ γκρεμούς, ραϊδιά, ψηλά στεφάνια,
θέλω κρεμάμενα νερά δεξιά ζερβιά να βλέπω.
Θέλω ν' ακούω τα νύχια σου να τα τροχάς στα βράχια,
ν' ακούω την άγρια σου κραυγή, τον ίσκιο σου να βλέπω.


Θέλω, μα δεν έχω φτερά, δεν έχω κλαπατάρια,
και τυραννιέμαι, και πονώ, και σβυιέμαι νύχτα μέρα.
Παρακαλώ σε, σταυραητέ, για χαμηλώσου ολίγο
και δως μου τες φτερούγες σου και πάρε με μαζί σου,
πάρε με απάνου στα βουνά, τι θα με φάη ο κάμπος!


ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΗΣ

Ο Κώστας Κρυστάλλης γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου, γιος του πλούσιου εμπόρου Δημητρίου Κρυστάλλη και της Γιαννούλας Ψαλίδα. Στο Συρράκο έμαθε τα πρώτα γράμματα και μετά το θάνατό της μητέρας του, το δεύτερο γάμο του πατέρα του και την εγκατάσταση της οικογένειας στα Γιάννενα συνέχισε τις σπουδές του στη Ζωσιμαία Σχολή. Το 1887 τύπωσε την πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Αι σκιαί του Άδου. Το επαναστατικό πατριωτικό περιεχόμενο αυτής της συλλογής έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του ποιητή. Οι Τούρκοι τον αναζητούν στη Ζωσιμαία σχολή και γι’ αυτό το λόγο αναγκάστηκε να καταφύγει πρώτα στην Άρτα και στη συνέχεια στην Αθήνα, ενώ το τουρκικό στρατοδικείο τον καταδίκασε ερήμην του σε εικοσιπεντάχρονη εξορία....

Το ποίημα γράφτηκε την περίοδο 1891-1893 και εκφράζει τη λαχτάρα του άρρωστου Κρυστάλλη για επιστροφή στον καθαρό αέρα του χωριού του και τη νοσταλγία του για τη ζωή κοντά στη φύση. Περιλαμβάνεται στη συλλογή Ο τραγουδιστής του βουνού και της στάνης, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1893, ένα χρόνο πριν τον θάνατο του ποιητή από φυματίωση. Για τη συλλογή του αυτή ο Κρυστάλλης τιμήθηκε με «τον πρώτον και θερμότατον έπαινον» στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό.

Πηγή

Ο Κρυστάλλης ήταν ο αγαπημένος μου ποιητής στα χρόνια που πήγαινα στο δημοτικό σχολείο. Το βάθος και η αλήθεια στον ποιητικό λόγο του Κρυστάλλη, η γνησιότητά του και η αλήθεια του πάντα με καθηλώνουν. Ο γλωσσικός του πλούτος αντανακλά την ομηρική καταγωγή και συνέχεια της ελληνικής γλώσσας.
Εκεί ψηλά στα βουνά να κατοικήσουμε. Εκεί η ελευθερία και το φυσικό μας περιβάλλον. Το φυσικό μας σπίτι.



Συρράκο Ιωαννίνων. Το χωριό του Κρυστάλλη.

Από το τηγάνι στο… ρεζερβουάρ : πως το καμένο λάδι μετατρέπεται σε καθαρό πετρέλαιο!

www.alfavita.gr/artro.php?id=33429

www.techzone.gr/index.php?id=48

www.oilconvert.com/GR/page.php?8

Κράνιος:

Αν κάποιος ξέρει περισσότερα για τη συνταγή, ας μας διαφωτίσει. Συγκεκριμένα θα ήθελα να βάζω το βιοκαύσιμο σε μια πομόνα, να κάνω ποτιστικό ένα ξερικό χωράφι. Και πώς μπορώ να κάνω το παλιό τρακτέρ, τη μικρή φρέξα κτλ, να δουλεύουν με τούτο το κόλπο.
Το ερώτημα που βάζω είναι συγκεκριμένο: Πώς μπορώ να το κάνω στο σπίτι μου, χωρίς μηχανήματα και τέτοια πανάκριβα δήθεν απαραίτητα εξαρτήματα. Τη συνταγή θέλω. Αν δεν, τότε θα το βρω μόνος μου ...
Θέλω να το κάνω μόνος μου στο σπίτι μου, σαν ελεύθερος και ξεροκέφαλος άνθρωπος.

www.hlektronika.gr/forum/archive/index.php/t-52761.html

Είμαι ξέσκεπη καλύβα. Κι αυτοί εδώ βλέπετε ότι δε χαμπαριάζουν. Μα επιμένω. Αν όχι κάτι άλλο, θα τα κάνω σαπούνι. Ο φίλος μου ο Χρήστος θα νομίζει ότι μου 'χει βγάλει την πίστη κατά κάποιον τρόπο. Όμως δε φταίει αυτός. Από μόνος μου ρέπω στην ταλαιπωρία και στο χάος των αναζητήσεων...

Εδώ κάτι γράφει. Λέτε να 'χουμε τη συνταγή;

Προσοχή! Η μεθανόλη είναι πολύ τοξική. Δεν αναλαμβάνω καμιά ευθύνη αν ένας αναγνώστης τοιούτων συνταγών κάνει πειράματα χωρίς προστασία. Ή κατέχεις τη Χημεία ή κάθισε φρόνιμα. Ρωτήστε και κανέναν Χημικό...

DAVIS έγραψε: Αντρέα μια δοκιμή θα μας πείσει.Όσο γιά την ψυχή σου δεν σε φοβάμαι . Και να σού βγεί, θα αιωρείται πάνω από τίς κατασκευές σου

Φίλε Χρήστο καλημέρα. Πρέπει να σου πω ότι όταν μου έστειλες το μύνημα για το πετρέλαιο ... δεν είχα διαβάσει το σχετικό θέμα που είχες ήδη ανοίξει στο φόρουμ. Χθες το βράδυ σε μια περασιά που έκανα στο φόρουμ το είδα. Χάρηκα αλλά και στενοχωρήθηκα για μένα, για την απροσεξία μου. Ελπίζω να με καταλάβεις. Αυτό τον καιρό δεν έχω αρκετό χρόνο και δείχνω έως και αγενής. Πόσταρα εδώ και μάλιστα σε αναφέρω, ενώ εσύ είχες καλύψει με τους άλλους φίλους όλο το θέμα. Ντρέπομαι.
Επειδή είμαι αρκετά βιαστικός μερικές φορές, ζητώ συγνώμη Χρήστο (DAVIS). Ζητώ συγνώμη απ' όλους.

Για βιοκαύσιμο, πετρέλαιο από τηγανόλαδο, η συζήτηση διεξάγεται λοιπόν σε σχετικό θέμα ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΑΠΟ ΚΑΜΕΝΑ ΛΑΔΙΑ

beehobby.blogspot.gr/p/blog-page_17.html

Η σαύρα αυτή περπατάει στην επιφάνεια του νερού. Δεν ξέρω αν μπορεί να σταματήσει χωρίς να βουλιάξει, αλλά τι νόημα έχει; Μήπως και τα πουλιά που πετούν στον αέρα, μπορούν να σταματήσουν; Α, υπάρχει ένα γεράκι μικρόσωμο, το Κιρκινέζι, που σταματάει στον αέρα.

χε χε πολύ γέλιο έτσι όπως τρέχει στο νερό...

το colibri σταματάει στον αέρα για να τρυγήσει...

Οι τρίτωνες θεωρούνται από τα πιο πρωτόγονα πλάσματα που έχουν διασωθεί στη γη. Αν τους κόψεις το χέρι, το πόδι ή τους βγάλεις το μάτι, σε σύντομο χρονικό διαστημα αναπλάθεται και βγαίνει πάλι από την αρχή.

Περπατάνε στην επιφάνεια του νερού, σταματούν στον αέρα, αναπλάθουν το σώμα τους... και θα σας βρω κι ένα ψάρι που είναι αθάνατο.

lifestyle.gr.msn.com/travel/gallery_Gree...tid=158130254&page=6


Το βρήκα. Δείτε το αθάνατο ψάρι.

Εντάξει, είναι μέδουσα. Ονομάζεται Turritopsis nutricula. Το πλάσμα αυτό έχει καταφέρει να αντιστρέψει τη διαδικασία γήρανσης. Ενώ όλες οι άλλες μέδουσες όταν πολλαπλασιάζονται ψοφάνε, ετούτο εδώ το φοβερό ζώο επιστρέφει σε μια νεανική μορφή.
Αν νομίζετε ότι σας κάνω πλάκα, εξηγούμαι: Αν πιάσω μια τέτοια μέδουσα και τη λιώσω... θα πεθάνει. Ντάξει.... Μην τρελαθούμε και τελείως.... Αλλά αν δε βρει κάποιον τέτοιο φρικτό θάνατο... μπορεί να ζει εις τους αιώνες των αιώνων.

Κι εμείς θα κολώσουμε στην πρώτη αναποδιά;
Είναι ο άνθρωπος το ανώτερο πλάσμα;
Μήπως έχουμε καβαλήσει το καλάμι;
Αν είμαστε το ανώτερο πλάσμα στη γη, γιατί τότε επιλέγουμε να μας κυβερνάνε οι βλάκες; Γιατί δεν επιλέγουμε να μας κυβερνάνε άθρωποι σοφοί; Δε νομίζετε ότι η φυσική επιλογή πάει στραβά στην περίπτωση του ανθρώπινου είδους;
Το να γελάμε με τις μαϊμούδες δε μας τιμά νομίζω. Η μέδουσα που σας λέω μας στέλνει έτη φωτός ...

Ο Κράνιος τώρα μόλις ψάχνεται για βλαστοκύτταρα για να πετύχει τη δια-διαφοροποίηση! Μάλλον είναι αργά για την καμπούρα του. Αλλά θα το προσπαθήσει. Οι αρχαίοι μιλούσαν για αθανασία κι έτσι. Οι μουράκλες αυτές είχαν βρει πολλά κόλπα νομίζω. Μέχρι που άρχισα να υποψιάζομαι ότι κάποιοι αρχαίοι μπορεί να ζουν ανάμεσά μας. Τσ τσ τσ τσ......
((( Όχι. Ο Κράνιος δεν είναι αρχαίος. Φέρνει σε δεινόσαυρος αλλά είναι μάλλον τρίτωνας στη Βάλια Κάλντα))))