Αν γυρίσουμε στα χωριά, πώς θα ζήσουμε;

Εγω ψηφιζω:
"Φταιει το κεφαλι το κακο μας"

xqtr έγραψε:

Έτσι οι έλληνες και οι άλλοι λαοί θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Σε πείσμα των προφητών που δεν είναι παρά οι κήρυκες της καταστροφής και της συντέλειας του κόσμου. Αυτοί που σκάβουν το λάκο της ανθρωπότητας θα πέσουν οι ίδιοι μέσα. Και τούτη τη φορά.

To προβλημα δεν ειναι αν θα βρεθει τροπος να συνεχισουμε... κυκλος ειναι η ζωη... μια πανω μια κατω. Το θεμα ειναι τελικα ποσοι απο εμας θα καταφερουν να την "γλυτώσουν" και να δουν καλυτερες μερες..

Και μιας και μιλατε για χωρια και στην ουσια ψαχνεται να βρειτε τροπο να ειστε αυταρκεις, ριξτε μια ματια απο εδω: fugazigr.wordpress.com
To αναφερω μονο και μονο επειδη το εχει αναφερει ηδη ο Ηλιας και ισως δεν το εχετε προσεξει.

Καλή χρονιά φίλε μου. Καλύτερη από την περσινή.
Σ' ευχαριστώ για το χρήσιμο λόγο σου. Έριξα λοιπόν μια ματιά. Ύστερα από τόσον καιρό, ίσως γιατί αφιέρωσα περισσότερο χρόνο, εντοπίζω ακριβώς κάτι τελείως πρακτικό. Σώστε το Μήτσο λέει εκεί κάποιος συνάνθρωπός μας. Ελπίζω τώρα που μιλάμε να έχει βάλει σε σειρά ο Μήτσος την κατάστασή του. Δείτε το μόνοι σας. Εγώ τώρα θα ποστάρω και θα ξαναγυρίσω να διαβάσω τις προτάσεις που του κάνουν. Έχω την εντύπωση ότι του κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις. Διαβάστε το.

fugazigr.wordpress.com/2011/11/14/save-mitsos-case-study/

εγώ είμαι φαν της Άννας...ζήτω η κυρία Κώτσου!!!!

Μια μικρή ιστορία (λες και είναι σήμερα !!!) απο το βιβλίο ''Τα ψηλά βουνά" (1918 – Κρατικό Αναγνωστικό της Γ΄τάξης του Δημοτικού) του ποιητή πεζογράφου Ζαχαρία Παπαντωνίου.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ

Όταν γύρισαν από τους βλάχους ο Δήμος και ο Φάνης και πλησίαζαν στις καλύβες, είδαν να βγαίνει αχνός από τη μεγάλη κατσαρόλα.
«Τι ωραία μυρωδιά !» φώναξαν από λίγα βήματα μακριά. «Τι;; έγινε κιόλας;»
«Έγινε» είπε ο Ανδρέας με την κουτάλα στο χέρι.
«Και τι φαγητό είναι;»
«Πατάτες με πατάτες « λέει ο Κωστάκης γελώντας .
«Μη σας νοιάζει παιδιά» λέει ο Δήμος, «κι από αύριο θάχομε κρέας να τρώμε. Είδαμε τον τσέλιγκα !»
Τους διηγήθηκε πως είδαν την Αφρόδω με το Λάμπρο, και πως ο παππούς των, ο γεροτσέλιγκας, τους είπε να στέλνουν ν’ αγοράζουν όσο κρέας τους χρειαστεί, ακόμη και γάλα..
Μα ενώ μιλούσαν , όλο τριγύριζαν το γιαχνί. Ήταν τη στιγμή εκείνη με τον αχνό του και τη μυρωδιά του καλύτερο απ’ όλα τα αρνιά του τσέλιγκα.
«Απίστευτο μου φαίνεται», λέει ο Κωστάκης, «πως αυτές οι πατάτες που ξεφλούδιζα έγιναν φαγητό».
Το ίδιο κι ο Δημητράκης. Δεν μπορεί να πιστέψει πως έγιναν φαγητό οι ντομάτες που έκοβε. Το ίδιο κι ο Γιώργος, το ίδιο κι ο Φουντούλης.
Παίζοντας έκαμαν όλη τη δουλειά και να τι κατάφεραν! Τρώνε φαγητό δικό τους.
Καθένας εργάστηκε για τον εαυτό του, αλλά και για όλους. Όλοι μαζί δούλεψαν για τον ένα. Έτσι έκαμαν εκείνο που λέμε κοινότητα.

Θα κατορθώσουν το ίδιο και για όλα τα άλλα; Θα μπορέσουν ο ένας να εργάζεται τους άλλους κι οι άλλοι για τον ένα; Τότε η μικρή τους κοινότητα θα γίνει παράδειγμα για πολλές. Σηκώνουν λοιπόν τα ποτήρια τους και πίνουν στην υγειά της. «Πίνω αυτό το κρασί», λέει ο Κωστάκης και σηκώνει τον τενεκέ με το νερό, «στην υγειά του σημερινού μας μάγειρα».
«Πίνω αυτό το ρακί», λέει ο Ανδρέας και σηκώνει το παγούρι του με νερό, «στην υγειά όλων των συντρόφων που μαγείρεψαν μαζί μου».
«Πίνω τη βρύση όλη», λέει ο Φάνης , «στην υγειά της κοινότητας».
«Εβίβα,εβίβα !» φώναξαν όλοι και γελούσαν. Μόνο ο Φουντούλης ήταν δακρυσμένος. Αυτός είχε καθαρίσει τα κρεμμύδια.

Γειά σε όλους!Είμαι καινούρια εδώ και είναι το πρώτο θέμα στο οποίο γράφω οπότε συγχωρέστε τυχόν λάθη! Ήθελα να πω τη δική μου γνώμη γιατί είμαι από επαρχία και ξέρω πως είναι η ζωή εδώ.Σίγουρα είναι δύσκολο αν δεν έχεισ ρίζες και βοήθεια για να φύγεις πίσω σε κάποιο χωριό,σίγουρα δεν υπάρχουν τόσα είδη διασκέδασης,αλλά υπάρχει πιο ποιοτική ζωή.Δουλειές πλέον πιστεύω πως και στις μεγάλες πόλεις δεν υπάρχουν(διορθώστε με αν κάνω λάθος).Δεν χρειάζεται να πάει κανείς σε ένα χωριό που να είναι απομονωμένο.Νομίζω πως και οι μικρές πόλεις ή τα χωριά δίπλα σε μικρές πόλεις είναι πολύ καλή επιλογή.Το χωριό μου απέχει 4 χιλιόμετρα από το Κιλκίς και 45 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη.Έτσι έχω και ησυχία,κήπο και καθαρό αέρα,αλλά και ότι χρειάζομαι από μια μικρή και μία μεγαλύτερη πόλη!Μπορεί απλά να είμαι τυχερή αλλά κάποια στιγμή έζησα και στη Θεσσαλονίκη για 5 χρόνια όμως επέλεξα το χωριό και δεν το μετανιώνω αν και είμαι 25 μόνο.Τελειώνει και το σπίτι μας τώρα και θα κάνουμε και κηπάκι και δικά μας λαχανικά.Για δουλειά δεν το συζητώ,εγώ βοηθάω τον άντρα μου στο μαγαζί του που ευτυχώς ακόμη βγάζει τα προς το ζην!Αλλά η Θεσσαλονίκη είναι κοντά και εκεί υπάρχουν πιο πολλές ευκαιρίες!Όποιος θέλει να μάθει πιο πολλά μπορώ να βοηθήσω!

ειχα κλησει την πορτα να φυγω οταν ξαφνικα με σταματησε η αναρτιση της Ειρηνης,ετσι γυρισα πισω να σχολιασω το θεμα (αν γυρισουμε στα χωρια πως θα ζησουμε), ειναι μια καλη ερωτιση,αλλα να σας πω και εγω την γνωμη μου,ημουν στο εξωτερικο (15) ολοκληρα χρονια, πολυ καλα εγκατεστημενος με μια μικρη επιχηριση,δεν λεω μου εληψε η γ....... Ελλαδα παροτι ερχωμουν τακτικα για διακοπες, και λογο του οτι ζουσα σε μεγαλη πολι , το διασκεδαζα εδω,( ξερετε νισι ειναι,μπανια,διασκεδαση αλλα ελλινηκα,καμακι,κ.λ.π) και αυτος ηταν ο λογος που με τραβιξε πησω,ελα ωμος που το εχω μετανιωση,παροτι οταν γυρισα δεν ηταν τοσο χαλια τα πραγματα,αλλα τωρα δυσχηχως παμε απο το κακο στο χειροτερο,
που θελω να καταληξω!! παροτι η κατασταση ειναι χαλια,παροτι μενω σε νισι,ωπου για να πω οτι θα παω μια βολτα σε μεγαλη πολι ετσι για ψωνια,δυστιχως σε εμας στοιχιζη ο κουκος αιδονι που λενε, διοτι μονο να περασης απεναντι με καραβι,παει το 100 ρικο,μετα εχεις τα εξοδα αυτοκινιτου να σκεφτης,και παει λεγωντας, για τον λογο αυτο φιλοι μου λεω, εισται πολυ τυχεροι που μενετε κοντα σε πολις.
μπωρει πιστευω ο καθενας να αντεξη μια τετοια αλαγη, εχει και το χωριο τις χαρες του,αν καποιος εχει και καποιο κηπο και καμια κοτα ετσι για τα φρεσκα αυγα, αντε και κανα ωραιο φρουτο στιν εποχη,και μην ξεχναμε οι περισοτεροι απο εμας μεγαλωσαμε στο χωριο, ριχτε και μια ματια στην προτευουσα να δητε ποσοι κοιμουντε στα παγκακια κ στα παρκα,και ο λογος διοτι οι περισωτεροι τα πουλησαν ολα στο χωριο η ντρεποντε να γυρισουν εκει,
εγω παντως προτιμω, χωριο και παλι χωριο,

ειρηνη
οταν λες οτι στη θεσσαλονικη υπαρχουν ευκαιριες , τη ενωεις??
τι ειδος ευκαριες? για αγορες η επαγκελματικες?

Αν εννοείται ευκαιρίες για δουλειά, νομίζω κάνετε τρομακτικό λάθος.
Χωρίς παρεξήγησει αλλά ήδη μένουμε στην Θεσσαλονίκη και ξέρουμε από πρώτο χέρι τι γίνεται. Η τάση να ''θεοποιούμε'' τα πράγματα, υπάρχει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Όσοι μένουν επαρχία είναι συνέχεια μέσα στο μυαλό τους η ''ζωή στην πόλη'' όπως οι ίδιοι λένε και αντίθετα όσοι μένουν σε μεγάλες πολέις το μυαλό τους είναι συνέχεια στο χωριό, στην φύση κ.τ.λ. Κανένας βέβαια δεν είναι λάθος, η παραπάνω συμπεριφορά είναι πιστεύω στην ανθρώπινη φύση. Προσωπικά πιστευω ότι να κατοικείς ελαφρως έξω απο μια πόλη έστω και μικρή και ανα πάσα στιγμή να ''πετάγεσαι'' (...για ψώνια, ιατρικές υπηρεσίες και άλλα πολλά) νομίζω είναι φοβερός συνδυασμός, πάντοτε ήταν, αλλά ένα παραπάνω στις μέρες μας.
Επίσης να συμφωνλησω απόλυτα με την sunrize ότι φταίει κυρλιως το καφάλι το κακό μας για το μεγαλύτερο μέρος της κατάστασης που ζούμε όλοι τελευταία.

Πιστευω οτι αυτο που εννοουσε η Ειρηνη ειναι οτι στο χωριο δεν υπαρχουν ευκολα δουλειες αν δεν εχεις δικη σου επιχειρηση ενω στην πολη ολο και κατι μπορει να βρεθει .Η ευκαιρια που λεει ειναι να μπορεις να ζησεις κοντα σε μεγαλη πολη οποτε να βρεις ισως δουλεια και να απολαμβανεις συνχρονως την ηρεμια της επαρχιας .Βεβαια μιλαμε για μεγαλη τυχη αν το καταφερεις ετσι οπως ειναι τωρα η κατασταση στην χωρα μας .Οι αμεσως επομενοι τυχεροι ειναι αυτοι που μπορουν να γυρισουν στον τοπο τους και να οργανωσουν την ζωη τους με νεες βασεις

Σ`ευχαριστω lena2.Ακριβώς αυτό εννοώ.Ξέρω πως και στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα είναι δύσκολα,απλά εννοώ ότι αν ζεις σε χωριό που να είναι κοντά σε μία μεγάλη πόλη έχεις πιο πολλές ευκαιρίες να βρεις μια δουλειά.Ξέρω καλά τι γίνεται από δουλειές όντας άνεργη πτυχιούχος της Λογιστικής & Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.Απλά η ζωή στο χωριό ακόμη και με πιο λίγα έσοδα μπορεί να σου προσφέρει ευκαιρίες!Εμείς έχουμε και μια γειτονιά που ασχολείται με την κηπουρική και ότι φτιάχνει ο διπλανός μας μας δίνει να δοκιμάσουμε ή αντίστοιχα εμείς!Είναι πιο ανθρώπινα.Δεν αφήνουν τον άλλο να πεινάσει που λέμε!Η αδερφή μου σπουδάζει ακόμη Θεσσαλονίκη,κέντρο,και βλέπω πόσο έχουν αυξηθεί τα άτομα που τρώνε από τα σκουπίδια!Πόσο απάνθρωπο μπορεί να είναι αυτό?Ο πατέρας μου είναι άνεργος αλλά κάνουν κήπο και ήδη ο καταψύκτης είναι γεμάτος λαχανικά!Είναι πιστεύω η τελευταία ελπίδα όλων μας πριν αρχίσουμε να μεταναστεύουμε. Ξαναλέω δεν θεοποιώ την κατάσταση,απλά λέω πως αν το χωριό σου απέχει λίγο από μια πόλη,έχεις και τα καλά του χωριού και της πόλης!