Αν γυρίσουμε στα χωριά, πώς θα ζήσουμε;

Φίλε ΚΡΑΝΙΟΣ καλησπέρα.
Νασαι καλά που ανοίγεις τέτοιες συζητήσεις.
Δυό σχόλια μονο:
1. Πολλές φορές το να γυρίσεις στο χωριό καταγωγής σου ειναι πιο δυσκολο απο το να διαλέξεις ενα μέρος σαν αγνωστος και να αποφασίσεις να ζήσεις.
2. Οταν υπάρχει οικογένεια πρέπει να εχεις πιο δυνατά επιχειρήματα, γιατί κακά τα ψέματα δεν φτάνει η προσωπική ανάγκη για καλύτερη ποιότητα ζωής στην επαρχία.Πρέπει να πείσεις και τους υπόλουπους.
3. Η Ανάβρα που αναφέρεις ειναι πραγματικά χωριό υπόδειγμα, αλλά δυστυχώς ξεχνάμε οτι ζούμε σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα (τους συμπατριώτες μας εννοώ) και χρειάζεται κι αλλοι ανθρωποι να πιστέψουν σε ουτοπίες.
4. Συμφωνώ οτι η Ελλάδα ειναι ευλογημένος τόπος, επειδή ειχα την τύχη στο διάβα της ζωής να ταξιδέψω σε πολλές χώρες και νομίζω οτι εχω ενα ελάχιστο μέτρο σύγκρισης, αλλά με τη νοοτροπία μας ομολογώ οτι ειμαι πολύ απογοητευμένος και φοβάμαι οτι τίποτα δεν θα αλλάξει. Και ξέρεις η μεγαλύτερη δυσκολία ειναι να αλλάξουμε το ιδιο μας τον εαυτό.

**Που ξέρεις απο τέτοιες συζητήσεις και προβληματισμούς μπορεί στο μέλλον να προκύψουν κι αλλες Ανάβρες

Σταυρο,απευθυνεςαι στο Κρανιο αλλα επειδη τυγχανει να ειμαι και γω εδω και διαβαζω αυτα που γραφει εκεινος και οι αλλοι να επισημανω λοιπον ενα σημειο συμφωνιας που λεει να αλλαξουμε τον εαυτο μας!

Παιδια καλησπερα μολις μπηκα και μου τραβηξε την προσοχη το θεμα. Κατ αρχας μπραβο σαυτον που το ανοιξε .Ειμαι απο τους τυχερους που περνοντας συνταξη και εχοντας μεγαλα παιδια αποφασισα να μετακομισω στο εξοχικο μας.Ειναι ενα μικρο χωριο με λιγους κατοικους τον χειμωνα και πολλους το καλοκαιρι.Ειμαστε 2 ωρες απο την Αθηνα .Λιγοι νεοι που ομως εχουν ξεκινησει εναν πολιτιστικο συλλογο και οργανωνονται σιγα σιγα με εκδηλωσεις και τραβαν μαζι και τουςμεγαλυτερους. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι η επαρχια εχει αρχισει να αλλαζει κατι το Ιντερνετ κατι η επιρροη απο τους αθηναιους που μετακομιζουν για διαφορους λογους στην επαρχια θα αλλαξουν την εικονα του χωριου που ξεραμε .Αν περισσοτεροι αστοι μετακομιζαν στα χωρια τους ισως και αυτοι θα βοηθουσαν ωστε να καλυτερεψει η κατασταση. Ας μην ξεχναμε οτι πρωτοι εμεις πρεπει να αλλαξουμε τα πραγματα και να προσπαθησουμε να βελτιωσουμε το επιπεδο της ζωης μας δημιουργωντας τις προυποθεσεις για ενα καλυτερο αυριο για τα παιδια μας

Κατά την άποψή μου, το σημαντικό και βασικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί, είναι σε ποιό μέρος της επαρχίας θα μετακομίσει.
Όπως είπαν και οι φίλοι πιο πάνω, τα πρώτα μέρη που λογικά θα εξετάσει είναι αυτά με τα οποία είχε κάποια σχέση στο παρελθόν.
Αυτά μπορεί να είναι το μέρος που μεγάλωσε ή το μέρος με το οποίο έχει (ή νομίζει ότι έχει) κάποιους συνδέσμους.
Η επιλογή αυτή μοιάζει συναισθηματικά λογική. Γίνεται μάλιστα και απλά λογική αν έχει κάποια περιουσία σε ένα τέτοιο μέρος (π.χ. χωράφια, ή σπίτι).
Σε αυτή την περίπτωση, θα έχει κάπου να πατήσει για το νέο ξεκίνημα.

Τι γίνεται όμως αν δεν υπάρχει αυτό το πάτημα; Αν δεν έχει καμία σχέση με κανένα άλλο μέρος;
Τότε κάθε χωριό, κάθε μικρή πόλη, κάθη νησί μοιάζουν να είναι υποψήφια.
Κι εκεί ξεκινά το μπέρδεμα...

Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω όσους έχουν επιχειρήσει την μετακόμιση στην επαρχία ή όσους το έχουν σκεφτεί περισσότερο από εμένα:

Ποιά είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει στην προσπάθεια εύρεσης του κατάλληλου μέρους;

Ηλία καλημέρα

Μένω ήδη 8 χρόνια εκτός των τειχών και νομίζω ότι κάτι έχω να πω.
Τα πρώτα βασικά βήματα(υπάρχουν και αλλα) που θα ακολουθήσει κάποιος εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες και την σπουδαιότητα την ορίζει ο καθένας διαφορετικά. Σε γενικές γραμμές όμως θα πρέπει:

1.Να εξασφαλίσει ότι θα έχει επαγγελματική ενασχόληση (τα προς το ζην)

2.Να συζητήσει πολύ με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας (εφόσον είναι παντρεμένος) επειδή πρέπει να υπάρχει η ελάχιστη οικογενειακή σύμφωνη γνώμη για μια τέτοια απόφαση. Αν δεν θέλουν όλοι μόνο καυγάδες και γκρίνια θα υπάρχει.

3.Περιοχές ή χωριά που είναι κοντά σε πόλη(20 χμ μέγιστη απόσταση) πρέπει να προτιμηθούν επειδή κακά τα ψέματα κανείς (ακόμα και εμείς ίδιοι, πόσο μάλλον τα παιδιά μας) δεν θέλει να απομονωθεί τελείως από τα δρώμενα της κοινωνίας, καλλιτεχνικά,πολιτικά, πολιτισμικά, μουσικά κλπ κλπ)

4.Εφόσον υπάρχει ήδη κατοικία η διαδικασία εγκατάστασης να γίνει αρχικά δοκιμαστικά (ας πούμε την περίοδο του καλοκαιριού-εορτών)

5.Τα νησιά είναι λίγο δύσκολη περίπτωση επειδή υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες (θέματα υγείας, δυσκολία μετακίνησης λόγω κακοκαιρίας κλπ).

6.Να δοθεί πίστωση χρόνου προσαρμογής σε όλη την οικογένεια(2 χρόνια τουλάχιστον) επειδή τέτοιες αλλαγές επηρεάζουν ψυχολογικά όλους.

7.Να αποφευχθεί στο μέτρο του δυνατού η σύγκριση με την προηγούμενη ζωή μας στην πόλη (ειδικά στην Αθήνα). Δεν έχει κανένα νόημα και δεν βοηθά σε τίποτα. Μάλλον κακό μας κάνει.


ΣΧΟΛΙΟ
Τα πράγματα μη νομίζει κανείς ότι είναι εύκολα. Βέβαια ευτυχώς που δεν είναι γιατί φαντάζεστε τη μισή Αθήνα να έχει μετακομίσει στην επαρχία;; Εμείς τότε θα πρέπει να τα μαζεύουμε σιγα σιγά….

Καλησπερα και απο εμενα ...
Νεος στο site και μπραβο στον δημιουργο του !
Σας διαβαζω μερες αλλα πρεπει να παραδεχτω οτι χρειαστικε αυτο το θεμα
για να με κανει να γραφτω !
Ειστε στο μυαλο μου η καλητερα να πω στην καρδια μου εδω και καποιο διαστημα !
Οι περισσοτεροι προβληματισμοι μου και εμενα ειναι ομιοι με αυτους του Ηλια.
Καταρχην να σας συστηθω ....
Ειμαι ο Βαγγελης 35 χρονων παντρεμενος και με εναν 15 μηνων γιοκα !
Αν και μονιμος κατοικος Αθηνων μεγαλωσα τα υπεροχα παιδικα μου χρονια στην Χαλκιδα ...ξεροντας πως ειναι να κανεις ποδηλατο σε αλανες απο το πρωι ως το βραδυ χωρις να ανυσηχουν οι γονεις σου για εσενα ....απλα επειδη δεν ειχαν τι να τους τρομαξει ...
Η γυναικα μου ειναι Κρητικια ...(και εκει θα φτασει η κουβεντα σε λιγο )

και οι 2 μας προσπαθουμε να βρουμε τροπο να φυγουμε εδω και καιρο ...
Αποτελεσματα αναζητησης πολλα και διαφορα ...επι τις ουσιας ομως ...ακομα εδω !

Γραφω κατω απο την απαντηση του Σταυρου οπου μας δεινει πραγματικα μια πολυ (κατα την γνωμη μου) λιστα ...το προβλημα ειναι οτι στην εποχη μας ...αν οχι ολοι οι περισσοτεροι ...θα κολησουμε στο νουμερο 1 (της λιστας)

Που να βρεις δουλεια στην επαρχια ;
Εδω αδειασανε οι επαρχιες λογο ελιψης δουλειας !!
Αυτο ειναι και το δυσκολο σημειο νομιζω στο οτι δεν μπορεις να μπεις στα υπολοιπα νουμερα της λιστας του Σταυρου !!!

Με τα δικα μου <<ψαξιματα >> μπορω να σας πω τα συμπερασματα μου !

ΠΡΕΠΕΙ να βρεις καταληλη περιοχη ...δηλαδη !

Το χωριο ειναι το ζουμι ...εκει ειναι και το ολο θεμα να βρεις το χωριο !
Το χωριο στανταρ δεν μπορει να εχει τις ευκολιες της Αθηνας (οπου ελαχιστες της με ενδιαφερουν μονη εξερεση η υγεια τα φαρμακεια κτλ)
αλλα εκει ερχεσαι σε επαφη με την φυση στον τροπο οπου επρεπε να ζει ο ανθρωπος ... εκει δουλευει το μυαλο σου σωστα ...εδω λεμε για να κανεις το
οτιδηποτε θες λεφτα ..εκει θες ..ξυλα πετρες χωμα ...κτλ !

Ξερω τα λογια μου ακουγονται φανφαρες και θα πητε οτι ειμαι επιρεασμενος απο τιποτα διακοπες κτλ οτι η ζωη στο χωριο ειναι δυσκολη και οχι οπως την φανταζομαι και οτι τα νομιζω ευκολα .
Οχι ξερω τι λεω ...στο χωριο η ζωη ειναι δυσκολη ...στην Αθηνα ομως η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ειναι δυσκολη ! Δουλευω 2 δουλειες φερνω ενα σκασμο λεφτα στο σπιτι (το οποιο το εχω υπο καθεστος ΔΝΤ εδω και χρονια) και αποτελεσμα 0 ...να μην αναφερω χρονο για να δω το παιδι μου !!

Το πλατιασα ομως και ξεφυγα απο το νοημα ...
Το χωριο πρεπει να ειναι τοσο μακρια ωστε να ειναι ...χωριο και τοσο κοντα σε μια κομωπολη ωστε να μπορεις σχετικα ευκολα να παρεις τα πραγματα που χρειαζεσαι (φαρμακα εργαλεια πρωτες υλες κτλ)
Αντε και το βρηκες ....
Η γη ...σε ΧΩΡΙΟ ομως τουλαχιστον με αυτα που εχω δει με τα ματια μου ειναι φθηνη ...και οπου δεν αγωραζεις νοικιαζεις ...Το θεμα ειναι ομως στο λεγομενο <<πατημα >> να εχεις καποιον να σε βοηθισει ....αν ψαξεις στην χρυση ευκαιρια πχ θα δεις οτι στη κρητη για παραδειγμα (νομο ρεθυμνης που ειμουν προσφατα) πουλανε αγροτεμαχια 40 50 60 χιλιαδες αυτα ειναι τουρισταδικα σε λοφους για χτισιμο κτλ ...και μονο αυτα βρισκεις στις αγγελιες ...προπερσι ομως ο πεθερος μου πηρε 800τμ χωραφακι (που τωρα το καναμε αμπελια) 500 ευρο ...ναι καλα ακουσατε 500ευρο !!Αυτα τα βρισκεις ομως στα καφενεια !!!ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ αυτο !

Πες οτι βρηκες και το πατημα ..πηρες και γη ...να μηνεις ...σε χωρια ... αν δεν αγωρασεις τιποτα σε ...αξια αυτοκινητου νοικιαζεις φθηνα ..πολυ φθηνα !
Αντε λοιπον βρηκες και να μηνεις !!
Ωραια τωρα τι θες ; ολα καλα ολα φθηνα ...σε 30 χλμ εχει κομωπολη να παρεις οτι θες στο παραδιπλα χωριο εχει σχολειο για το παιδι και βενζιναδικο για το αμαξι ... χορο να βαλεις ελιες και αμπελια συν μποστανι εχεις ...
Στο καφενιο με 30 λεπτα του ευρο κερνας ρακι ... με 50 λεπτα πινεις καφε !!
Εισαι πασας ..τι λειπει ;
ΑΑΑ ναι σωστα ...λεφτα ....
Αμ στα πανω σας εχω τις λυσεις ετοιμες ...χωριο γη τοποθεσια κτλ εκει;
Δουλεια ...ΠΟΥΘΕΝΑ ...
καλα ουτε για πλακα στο χωριο
ουτε για πλακα στη κομωπολη
ουτε για πλακα στο Ρεθυμνο (που ειναι και το παραδειγμα μου) αντε να βρεις κανα εποχιακο σερβιτοριλικι !
Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα !

Ετσι οπως το βλεπω εγω πρεπει η να εχεις καμοια 150,000χιλιαρικα με τα 100 να αγωρασεις σπιτι γη εργαλεια να το παιξεις αγρωτης ...και τα υπολοιπα 50 να κρατηθεις μεχρι να αρχισεις να εχει εισοδημα απο τις καλιεργειες σου !ΑΝ και ΟΤΑΝ ερθει το χρημα αυτο !

Κατι αλλο που μπορεις να κανεις ειναι παροχη υπηρεσιων ... αν ειναι παρεμφερη το επαγγελμα σου .... Υδραυλικος Ηλεκτρολογος Ψυκτικος
εκει κατι θα κανεις ..αρκει φυσικα να ειναι αυτη η δουλεια σου και να εχεις και 2 δραχμες για να στησεις επιχειρηση !


Ακουγονται απαισιοδοξα οσα λεω αν και δεν ειναι !
Τον χωρικο αν τον <<πεταξεις>> στην ομωνια θα βαλει τα κλαματα ..
οπως θα βαλω και εγω τα κλαματα αν με αφησεις στην κορυφη του βουνου και φυγεις .... Το παντρεμα πρεπει να πετυχεις !!

Μιας και στα χωρια ειναι οι μεγαλητεροι σε ηλικια ειναι δυσκολο να τους
αλλαξεις το μυαλο σε διαφορα πραγματα ....στην περπατημενη οδο ας πουμε
Στην οδο ομως που δεν μπορεις να τους <<ανταγωνιστης >>
Αλλου ;
Εβλεπα προχθες μικρα ελαιοτριβια ψιχρης συνθλιψης ...
Για να ειστε σε αυτο το site θα τα εχεται δει ...αρα δεν τα αναφερω !
Μπορω να σας αναφερω τιμη ομως μια και δεν θα την εχετε βρει πουθενα ..
περιπου 12,000 !
Λιγα δεν τα λες ...Οκ ! αλλα μηπως ειναι <<μονοπολιο>> σε ενα μερος που δεν ξερουν τι ειναι η ψυχρη συνθλιψη ; μηπως εχει ψωμι ;
Δεν ξερω τις σκεψεις μου λεω και τις γραφω ταυτοχρονα !
Θελω να πιστευω οτι σε τετοιες ιδεες πρεπει να υπαρχει η λυση ....
Ως υπαλληλος εδω και 20 χρονια σχεδον στους περισσοτερους ιδιωτηκους τηλεοπτικους σταθμους ...μπορω να σας πω οτι εβλεπα συνεχεια και συνεχεια ολοι να κανουν το ιδιο λαθος .
Οταν ολοι <<παιζανε >> την ομιλια του προθυπουργου πχ και κινηγουσανε ενα μεριδιο της πιτας απο το 80% της τηλεθεασης ....και καταλιγανε να το μοιραζονται 10 καναλια πχ ...το ενα που επαιζε ταινια ..επερνε αβαδηστα ..το 20% που δεν τον ενδιεφερε να δει εναν π@π@ρα να μηλαει !


Δεν ξερω το εχω καψει το μυαλο μου με αυτες τις σκεψεις ....
Οσον αφορα ενα απο τα αρχικα ερωτηματα για το οκ το χωριο εχει συν αλλα εχει και πλιν ...τι κανουμε με τα πλιν ;
Ειναι τετοια τα πλιν στην Αθηνα (και καθε αθηνα) οπου δεν με στεναχωρουν τα μιονεκτιματα του χωρια ..οποια και αν ειναι !!
Ητε αυτο λεγεται κλεψια
ήτε αυτο λεγεται δυσκολος χειμωνας
ήτε αυτο λεγεται δυσκολη αγρωτια
ήτε αυτο λεγεται ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ (ειναι μεγαλο θεμα αυτο )
ήτε αυτο αν ειναι να πας το παιδι 2 χωρια ποιο κατω για σχολειο
ήτε αυτο λεγεται οτι πρεπει να κανεις ταξιδι να πας στο νοσοκομειο..

κυριος για το τελευταιο εγω που μενω κοντα στο νοσοκομειο (εδω αθηνα λεμε) .... και που ειναι διπλα μου και που δεν ειναι ....αν δεν εχεις λεφτα να πας σε ιδιωτη ......


Δεν ξερω .... το εχω καψει το μυαλο μου με αυτες τις σκεψεις ...
Συγνωμη για το μεγεθος του κειμενου μου ....
σας κουρασα ...

Επρεπε να τα βγαλω απο μεσα μου και τουλαχιστον νιοθω οτι τα ειπα
σε ανθρωπους που βραζει λιγο πολυ η ιδια αναγκη με εμενα
Φιλικα Βαγγελης !

Χαιρετώ όλη την παρέα. enigma, δεν είναι τραγικά τα πράγματα. Η ζωή βρίσκει διεξόδους. Για κάθε πρόβλημα υπάρχει και η λύση. Είναι και μια περιπέτεια στο κάτω κάτω.
Επειδή βλέπω το θέμα της ζωής στο χωριό αγγίζει πάρα πολλούς, αισθάνομαι λίγο αμήχανος όταν θέλω να καταθέσω κάτι. Λοιπόν, ψυχραιμία. Ό,τι κι αν λέμε, δεν είναι παρά προβληματισμοί, γνώμες, ιδέες, εμπειρίες, προβλήματα πιθανόν οικογενειακά κτλ. Έτσι μας διεγείρει πολλές φορές κάθε συζήτηση γύρω από κάτι που είναι πολύ ουσιαστικό.
Ίσως το 'χω ξαναγράψει εδώ, και στην πόλη τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαντάζουν στο μυαλό μας. Τα προβλήματα δεν είναι σώνει και καλά της πόλης. Και στην πόλη μπορεί κανείς να κάνει επιλογές. Ακόμη και πόλη μπορεί ίσως να επιλέξει. Και στην πόλη μπορεί να ζήσει έτσι ή αλλιώς. Και στο μπαλκόνι του κανείς μπορεί να καλλιεργήσει, να κάνει κήπο κτλ. Εμείς έχουμε διαμορφώσει και διαμορφώνουμε και τις πόλεις μας και τα χωριά μας.

Αρχίζοντας αυτό το θέμα δεν είχα στο μυαλό μου να σαλπίσω την επιστροφή στο χωριό. Ήθελα ν' ανταλλάξω πληροφορίες και να δουλέψουμε μαζί το θέμα μας ψυχρά. Δεν ήθελα να επηρεάσω κανέναν.

Υπάρχουν θέματα που αγγίζουν και καθορίζουν τους ανθρώπους και την ζωή τους με πολύ καθοριστικό τρόπο. Είναι γενικά, αλλά αγγίζουν με διαφορετικό τρόπο τον καθένα. Εγώ δεν μπορώ να συμβουλέψω για ένα τέτοιο θέμα έναν άνθρωπο. Δεν μπορώ να του πω σήκω αμέσως και φύγε από το χωριό, σήκω και φύγε από την πόλη σου, παράτα τη δουλειά σου, άλλαξε τη ζωή σου, κάνε αυτή ή την άλλη ανατροπή.
Πολλές ανατροπές έρχονται στη ζωή μας απρόσμενα. Προσωπικά, ό,τι έκανα ως τώρα στη ζωή μου ήταν σα βήματα μεθυσμένου. Πώς να συμβουλέψω τους άλλους; Κι όσοι με ξέρουν καλά θα πουν ότι είμαι ένας πολύ προσεκτικός και λογικός άνθρωπος. Εγώ ξέρω ότι η ζωή μου είναι περισσότερο τυχαίες επιλογές και λιγότερο αποφάσεις ύστερα από ώριμη σκέψη. Αλλά και τυχαία γεγονότα.
Τα τυχαία γεγονότα δεν έρχονται από μόνα τους. Ενώ συμβαίνουν συνέχεια γύρω μας, εμείς επιλέγουμε να τα δούμε, να τα αρπάξουμε, να τα θεωρήσουμε σημαντικές ευκαιρίες, να τα σκεφτούμε το βράδυ με την ησυχία μας και γενικά να τους επιτρέψουμε να μας επηρεάσουν.
Αν κάποιος θέλει να πάει να ζήσει στο χωριό ή στην επαρχία απλώς, κάτι θα του τύχει.
Στη ζωή μου έχω πει πάρα πολλά όχι. Όλο αρνήσεις. Εκ των υστέρων όταν τυχαίνει να θυμηθώ τέτοιες περιπτώσεις, λέω καλά έκανα. Αν ήταν σήμερα, μάλλον αλλιώς θα ενεργούσα. Δεν ξέρω. Αυτή λέω ήταν ως τώρα η ζωή μου, και καλά έκανα ό,τι κι αν έκανα. Ας έκανα και λάθη. Τι να είναι λάθος άραγε;
Μην περιφρονούμε τη ζωή που κάνουμε. Η καθημερινότητά μας, του καθενός η ζωή, δεν είναι τόσο επίπεδη. Δεν πρέπει να αναθεματίζουμε τον τόπο μας, τη νοοτροπία μας, την καθημερινότητά μας. Αυτή είναι η ζωή μας και να λέμε και κανένα ευχαριστώ στο θεό, στο σύμπαν, στη φύση, σε ό,τι κι είναι κατά τη γνώμη του καθενός πάνω από μας.
Τα πιο τρομαχτικά είναι τα προβλήματα υγείας. Αν έχουμε υγεία όλα τ' άλλα θα τα φέρουμε βόλτα.
Βαγγέλη, θα ήθελα να είμαι 35 χρονών τώρα, κι ας μην είχα κανένα περιουσιακό στοιχείο. Αλλά και όσο κι αν είμαι, τι τρέχει. Θα ήθελα να είχα σπουδάσει στο Παρίσι με υποτροφία, που είπα όχι χωρίς να το σκεφτώ, όταν ήμουν 20. Αλλά έτσι που είμαι και τώρα καλά είμαι. Θα μπορούσα να είχα κάνει λεφτά, όμως ήθελα να είμαι χαλαρός, να κάνω πάντα πράγματα που με γέμιζαν, ήθελα πρωτίστως να είμαι ευτυχισμένος, δεν μου άρεσε να παραβιάζω τις αρχές μου. Καλά είμαι κι έτσι.
Μην το καις το μυαλό σου με τις σκέψεις. Και πολύ καλά τις αραδιάζεις τις σκέψεις σου, όμως μη φρικάρεις.

Όπου κι αν πάω, Βαγγέλη, εγώ θα είμαι, ο ίδιος. Αν θέλω ν' αλλάξω τον εαυτό μου είναι η μεγαλύτερη και η ουσιαστικότερη αλλαγή που μπορώ να κάνω.

Όπως και στην πόλη, έτσι και στο χωριό υπάρχουν προβλήματα. Δείτε, τώρα που η οικονομία δεν πάει καλά, παντού έχει ανεργία. Σε περιόδους κρίσης μάλιστα, πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι, προσεχτικότεροι. Στο σκοτάδι κάνουμε λιγότερα ή και καθόλου βήματα. Ανιχνεύουμε όμως το χώρο γύρω μας, οι αισθήσεις μας και η διαίσθησή μας λειτουργούν και πρέπει να λειτουργούν με μεγαλύτερη ένταση. Και βάζουμε προτεραιότητες: Πρώτα η υγεία, η δικιά μας και των αγαπημένων μας προσώπων. Ύστερα η καθημερινή τροφή. Η χαρά και το δέσιμο της οικογένειας.
Όποιος έχει σήμερα δουλειά δεν πρέπει να την αφήσει από μόνος του με τίποτα. Δεν υπάρχει τώρα αυτή η πολυτέλεια. Σήμερα, αυτό τον καιρό, καμία κίνηση, κανένα ρίσκο. Αυτή είναι η γνώμη μου εν τέλει. Δεν θα ήθελα να την πω, είμαι όμως τώρα υποχρεωμένος να το πω.
Μπορούμε να συνεχίσουμε τους προβληματισμούς μας λοιπόν, να συμπληρώσουμε με πληροφορίες ο ένας τον άλλον, να κατεβάσουμε ιδέες.
Η κατάσταση αυτή που ζούμε τώρα δεν θα κρατήσει πολύ. Η ιστορία έχει επιταχύνει. Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους, τέσσερα χρόνια κατοχή στους Γερμανούς. Όλοι αυτοί που κάνουν προπαγάνδα, όλοι οι σοφοί και οι εκ των υστέρων προφήτες, μας λένε ότι θα ζήσουμε τα επόμενα πενήντα χρόνια σα γύφτοι. Όχι. Η κατάσταση αυτή θ' αλλάξει. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Είναι κρίση του καπιταλισμού, κρίση χρέους όλων των χωρών του καπιταλιστικού συστήματος. Όπως παλιότερα η κρίση του κουμουνισμού. Κάτι θα γίνει και όλα θα ισορροπήσουν πάλι. Μόνο να γλυτώσουμε από κανέναν πόλεμο, τοπικό ή και παγκόσμιο. Προβλέπω ότι όλα θα τελειώσουν γρήγορα. Και στην Ελλάδα και παντού. Είναι μια κρίση. Οι νέοι μάλιστα δεν πρέπει να δεχτούν σαν οριστική αυτή την κατάσταση. Εγώ είμαι αισιόδοξος. Δεν ξέρω πώς, αλλά όλο αυτό θα τελειώσει. Ίσως μάλιστα να είμαστε καλύτερα από πριν.

Η επιστροφή στο χωριό δεν πρέπει να είναι επιστροφή στο παρελθόν. Απλά πιστεύω ότι έστω και λίγο πιο έξω από τα τείχη της πόλης υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες, ανεκμετάλλευτες καταστάσεις, πλούτος αφημένος, και ζωτικός χώρος για όλους μας. Κατά τη γνώμη μου η γη εξακολουθεί να παραμένει ανεκμετάλλευτη. Το νερό, η γη , ο αέρας, ζωτικός χώρος.
Αν γυρίζαμε λίγο έστω οργανωμένα θα ήταν καλύτερα.
Η τιμή της γης στα χωριά είναι πολύ μικρότερη από τη γη της πόλης. Ίσως αύριο η τιμή της γης στην ύπαιθρο να είναι πολλαπλάσια. Όλα ως τώρα τα καθόρισε η αστυφιλία, ήταν μια φούσκα. Καιρός να πάρουν όλα την αξία που έχουν στ' αλήθεια.

Έτσι φίλοι μου τα σκέφτομαι. Αν είναι μια αλλαγή μεγάλη να πάει κάποιος από την πόλη στο χωριό, μέσα στην ίδια του τη χώρα, φανταστείτε πόσα ρίσκα έχει να φύγει κάποιος στο εξωτερικό. Α, και στην Ευρώπη αν πάει κάποιος τώρα, τούχουνε στρωμμένο; Δε νομίζω!
Χαιρετώ και πάλι την υπέροχη παρέα. Πώς θα τα έγραφα όλα αυτά αν δεν είχα κάποιους στους οποίους θα ήθελα να τα πω, κι αυτοί να μ' ακούσουν;

Μαλλον σε ηλιικια ειιμαι λιγο η"πολυ μεγαλυτερος απο σας..Θα ηθελα μονο να σας πω οτι,
αν εσεις φιλοι μου το σκεφτεστε σοβαρα και εξασφαλισετε τις προυποθεσεις για τη "φυγη"
απλα να το κανετε!
Απαραιτητη προϋποθεση ειναι η συνοχη της οικογενειας...η αγαπη μεσα σας γι'αυτο που κανετε και η αισιοδοξια σας για το μελλον σας....
το δικο σας, και αυτων που ειναι κοντα σας..... και εχουν υιοθετησει
η' συμφωνησει με τα ονειρα σας.Σκεφτειτε τη διαδρομη σας μεχρι "τωρα",
καθε ξεκινημα και καινουργιες εμπειριες.....
Αν ειναι αυτο που θελεις,"να το κανεις τωρα"δεν εχεις αλλα περιθωρια,αν το αφησεις θα γινει πολυ αργοτερα και ο χρονος θα σε εχει αφησει!
Η σχετικοτητα του χρονου μαλλον πρεπει να σε απασχολει.Οσο περισσοτερο ωριμαζεις μεσα σου τοσο πιο εντονη ειναι και η διαθεση σου.Νεωτερος θυμαμαι η σκεψη να αφησω τη πολη ηταν μια ουτοπια και μαλιστα ημουν αδιαφορος σε καθε προταση!

Διάβασα πολύ προσεκτικά τα μηνύματα σας .
Πραγματικά χαίρομαι για το πόσο ανοιχτόμυαλοι είναι άνθρωποι μεγαλύτερης
ηλικίας απο εμένα !

Η όλη ιστορία με την κρίση ΦΥΣΙΚΆ και είναι παγκόσμια και φυσικά είναι
μούφα ! Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι αν ψάξετε στον παγκόσμιο ιστό
την λίστα με το χρέος όλων των χωρών θα δείτε οτι
Αφενός μεν δεν έχουμε το μεγαλύτερο χρέος
Αφετέρου ΟΛΟΙ χρωστάνε ;
Πως μπορεί να γίνεται αυτό ;
Στον παλιό καλό καιρό ας πούμε ότι όλο το χωρίο χρώσταγε σε 2 3 τσιφλικάδες και έτσι αυτοί κάνανε κουμάντο ....
ΠΩΣ γίνεται όλος ο πλανήτης να χρωστάει .... κάπου ;;;
Μα όλοι χρωστάνε ;
και που ; Στην Σελήνη στην Αφροδίτη ; που ;
Όπως πολύ σωστά γράφει ο Ανδρέας είναι κρίση του συστήματος και το τελευταίο απλά καταρρέει. Αργά η γρήγορα θα γίνει ενα παγκόσμιο reset !

Είναι σαν να καθόμαστε και να βλέπουμε ένα στημένο παιχνίδι ποδοσφαίρου.
Απλά το κακό με εμένα τουλάχιστον είναι οτι δεν μου αρέσει η μπάλα !

Από καιρό τώρα μου αρέσει οτιδήποτε έχει να κάνει σχέση με την αειφόρο
ανάπτυξη τις λεγόμενες ΑΠΕ κτλ (πολύ πριν γίνουν μόδα )
Στην πορεία όλα αυτά νοθεύτηκαν και ο κόσμος άθελα του μπήκε και
ακολούθησε λάθος δρόμο ....Τώρα πανε και μου αγοράζουν υβριδικά
αυτοκίνητα και νομίζουν οτι αυτά τα εντελώς μη οικολογικά σκευάσματα
θα σώσουν τον πλανήτη ... απο όποιον και αν νομίζουν οτι απειλείται !

Άδικος κόπος να βγεις και να φωνάζεις, η γνώμη μου !
Δεν λέω να κάτσεις στον καναπέ σου !
Το μέλλον αλλάζει με η χωρίς εσένα μέσω των παιδιών, σου, μου, μας .
Όλα βρίσκονται ΦΑΝΕΡΑ όχι κρυμμένα στο <<βιβλίο >> της φύσης .
Απο εκεί δεν έχουμε αντιγράψει άλλωστε τα πάντα ;
Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να την δεις και να την ακούσεις .
Δεν είναι καιρός που ένας μπάρμπας 84 χρονών σε ένα χωριό των 4αρων
μόνιμων κατοίκων που το σχολείο ούτε σε φωτογραφεία δεν έχει δει
μου έκανε ανάλυση της ανατομίας σε επίπεδο λυκείου τουλάχιστον !
Έχει ζώα βλέπεις και ξέρει !!!

Εκεί είναι που έχω κάψει το μυαλό μου που έλεγα .
Κάθομαι και βλέπω το παιδί μου και είναι απίθανο το πόσο καθαρό είναι το
μυαλό του. Το πόσο δεν έχει προκαταλήψεις, φόβο το βλέμμα του .
Με τι διάθεση ξεκινάει η μέρα του πόσο τον εντυπωσιάζει ένα λουλούδι ο 'ήλιος ή ο << κύριος φεγγαρούλης >>
Πόσο καιρό έχουμε σταθεί να αναλογιστούμε το πόσο μεγάλο θαύμα είναι
αυτό το λουλούδι εκεί στο παρτέρι ; η ίδια η ανάσα που πέρνουμε ;

Αν εγώ ο πατέρας του δεν έχω το σωστό μυαλό να το βοηθήσω να βρει και
ακολουθήσει τον δρόμο του και είμαι γεμάτος προκαταλήψεις και φόβους
τότε τι θα κάνει αυτό ; που να βρει βοήθεια που να πατήσει ;

Κύριοι και κυρίες δεν λέω να γίνουμε ταρζάν
ούτε να πάμε και να σκάψουμε την γη με τα νύχια ....

Φυσικά η επιστροφή στο χωρίο δεν σημαίνει επιστροφή στο παρελθόν όπως πολύ σωστά έγραψε ο φίλος Κράνιος .
Η επιστροφή στην φύση είναι μέλλον . Άν έρθεις κοντά στον δημιουργό
μόνο προς το καλύτερο μπορείς να πας ..

Τα διαδικαστικά μένουν μόνο και να ξεπεράσουμε τα ταμπού του κεφαλιού μας , κάτι το οποίο δεν είναι και εύκολο φυσικά μιας και αλλιώς δεν θα κάναμε αυτήν την κουβέντα !

Βαγγέλη, γεια σου. Χαιρετώ όλη την παρέα και κάθε αναγνώστη. Χαιρετώ και τον φίλο μας τον sunrize που είναι περίπου ένα χρόνο μικρότερός μου, περίπου. Όσο με αφορά δε θεωρώ τον εαυτό μου ανοιχτόμυαλο. Είναι φυσικό τα χρόνια να προσθέτουν εμπειρίες σε όλους μας, προσθέτουν όμως και πληγές, άλλες ανοιχτές, άλλες που έχουν κλείσει. Πιστεύω πιο πολύ στους νέους, που όμως δεν είναι ... γερασμένοι πρόωρα. Να έχουν παραλλήλως και την ικανότητα να παίρνουν από τους παλιούς ό,τι είναι διαχρονικά χρήσιμο, να μην ανακαλύπτουν από την αρχή το εκκρεμές.
Πρακτικά, το ελαιοτριβείο ψυχρής έκθλιψης και το λάδι γενικά με έχει απασχολήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στη ζωή μου. Κάποια πικρή εμπειρία με ένα ελαιοτριβείο με έκανε να ψάξω τι γίνεται επιτέλους με το λάδι. Διάβασα, πήγα σε εκθέσεις, επισκέφτηκα ελαιοτριβεία όλων των ειδών, μίλησα με παραγωγούς και άλλους, και γενικά έβγαλα τα συμπεράσματά μου:
1.Το λάδι είναι φάρμακο, και σαν τέτοιο μπορούμε να το πουλάμε.
2.Το λάδι που διακινείται στην αγορά είναι πεθαμένο, νεκρό, οξειδωμένο, δεν έχει καμιά σχέση με το λάδι φάρμακο.
3.Το λάδι αν θερμανθεί πάνω από 25 βαθμούς Κελσίου χάνει μέρος ή και όλα τα εξαιρετικά πτητικά αιθέρια έλαια που περιέχει, εξαιρετικά λεπτές ουσίες, απαραίτητες για τα πλέον ευαίσθητα και λεπτά όργανα του οργανισμού μας. Έχουν μετρηθεί πάνω από 78 αιθέρια έλαια στον καρπό της ελιάς. Όποιος ξέρει τις θερμοκρασίες που επικρατούν στα ελαιοτριβεία κατά την επεξεργασία του καρπού της ελιάς καταλαβαίνει αμέσως ότι το λάδι που εξάγεται μ' αυτό τον τρόπο είναι από χέρι χωρίς τα περισσότερα αιθέρια έλαια ή και δεν έχει ούτε ίχνος από αιθέρια έλαια. Πες τα αιθέρια έλαια αρώματα.
4. Το λάδι είναι ζωντανός οργανισμός, όπως το κρασί, όμως ο καρπός του σιταριού, και μπορεί να αλλοιωθεί. Η συνηθισμένη αλλοίωση που μπορεί να πάθει το λάδι ακούει στο όνομα "οξείδωση", οξέα, αποχτάει οξέα, ενώνεται με το οξυγόνο, καίγεται, σκουριάζει! Όπως μια πυρκαγιά μπορεί να ξεκινήσει από μια μικρή φωτιά, έτσι και η οξείδωση του λαδιού μπορεί να ξεκινήσει ακόμα κι από τη συγκομιδή, μέσα στα πλαστικά τσουβάλια που το αποθηκεύουν και ανάβει, από το ελαιοτριβείο όπου περιμένει τη σειρά του ο παραγωγός, αλλά κι από το βρώμικο περιβάλλον που επικρατεί κατά κανόνα στα ελαιοτριβεία: όπως μπαίνεις μια ταγκίλα σε πιάνει στο λαιμό, βρωμάει δηλαδή καμένο λάδι, η οξείδωση έχει αρχίσει.
Είναι σα να βάζεις μούστο στα βαρέλια, σε μια αποθήκη που έχει παντού γύρω τη έντονη μυρωδιά του ξυδιού!
5. Έχω λίγες ελιές, μεγάλες, και δεν τις εκμεταλλεύομαι. Είμαι πολύ απογοητευμένος. Έχω στύψει ελιές κι έχω βγάλει λάδι με τα χέρια μου, χυμός είναι εξάλλου, και μύρισε όλο το σπίτι άρωμα. Το έβαλα σε μπουκαλάκι και το έριξα σε σαλάτα, σ' εξαιρετικές περιπτώσεις και δεν ήξεραν οι φίλοι μου τι μυρίζει τόσο ωραία.
6. Αναζήτησα παντού να βρω ένα εργαστήριο να μου φτιάξει ένα μικρό, οικογενειακό, επιτραπέζιο ελαιοτριβείο, που να ακολουθεί όλες τις επιστημονικές προδιαγραφές. Στάθηκε αδύνατο, γελούσαν μαζί μου, αδιαφορούσαν, με έδιωχναν σα να μπήκε στο γραφείο τους ένας τρελός. Τότε δεν υπήρχε το ίντερνετ, τα τηλέφωνα και η αλληλογραφία ήταν ο μόνος τρόπος να ψάξω. Τίποτα, σκοτάδι. Σταμάτησα. Όμως είχα πάντα τα μάτια μου ανοιχτά.
7. Πάει ένας χρόνος τώρα που ανακάλυψα ότι στην Ιταλία έχουν μικρά οικογενειακά ελαιοτριβεία ψυχρής σύνθλιψης, για μικρούς έως πολύ μικρούς παραγωγούς.



Τώρα όλα αυτά μου δείχνουν ότι η εποχή έχει αλλάξει. Ίσως κι εγώ να συνέβαλα σ' αυτό, με τη φασαρία που είχα προκαλέσει. Όταν μπορέσω θ' αποκτήσω ένα τέτοιο ελαιοτριβείο για την πάρτη μου. Αυτό εξάλλου έψαχνα.
8. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι γνωρίζεις Βαγγέλη αυτό το ελαιοτριβείο. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει, έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες.
9. Το λάδι είναι έργο τέχνης. Έχει πολύ ψωμί. Σε μια χώρα ελαιοπαραγωγική σαν τη δικιά μας, η ελιά και το λάδι είναι και πρέπει να είναι η ευκαιρία μας. Ό,τι έχουμε, αυτό να εκμεταλλευτούμε, σωστά όμως. Χαίρομαι πολύ που η συζήτηση μας οδήγησε έτσι κάπως εδώ.
10. Βαγγέλη ψάξτο, για να φτιάξει κάποιος κάτι καινούριο πρέπει να πατήσει πάνω σε μια πραγματικότητα.

Τα έγραψα για να δείξω ότι το χωριό δεν είναι στο μυαλό μου σαν την περίπτωση του να πάμε απλώς εκεί να μείνουμε. Σήμερα μπορεί ένας νέος άνθρωπος να σχεδιάσει από την αρχή πολλά πράγματα. Φανταστείτε την τιμή ενός λαδιού συσκευασμένου από τον μικρό παραγωγό, εγγυημένο από τον ίδιο, που διακινείται μέσα από το ίντερντετ σε όλο τον κόσμο, που έχει τη φωτογραφία του δέντρου παραγωγής του, την ημερομηνία παραγωγής του και την ... ημερομηνία λήξης του! Διότι το λάδι κάποτε γίνεται ακατάλληλο για τρόφιμο. Καίγεται. Γεμίζει οξέα. Κάνει μόνο για βιοκαύσιμο.

Αυτά τα έγραψα για να τιμήσω το νέο φίλο μου enigma, το Βαγγέλη, για να τον καλωσορίσω με τον δικό μου τρόπο στο θέμα που διαπραγματευόμαστε εδώ.

Να γυρίσουμε στο χωριό. Ναι, όχι όμως σαν ξέμπαρκοι. Με τελείως καινούριο και σύγχρονο πνεύμα και με δύναμη.

Ανοίγω διαρκώς το θέμα. Είπα από την αρχή ότι είναι μεγάλο. Δεν το κάνω εξ επί τούτου! Και μη μου πείτε ότι το λάδι και η ελιά δεν είναι ζήτημα που αφορά τη ζωή και τις δραστηριότητες της ελληνικής υπαίθρου. Και δεν είμαι ελαιοπαραγωγός. Ούτε ελαιοτρίβης. Μάλλον φιλόσοφος. Σκυλοφιλόσοφος. Σκυλόσκυλος όπως έλεγε ο γιός μου όταν ήταν μικρούλης.

Δε φαντάζομαι το χωριό σαν έναν τόπο που αράζουν οι συνταξιούχοι. Είμαι συνταξιούχος αλλά θα παραμείνω ενεργός έως το τέλος, δεν φοράω ταμπέλες. Δεν πιστεύω ότι έχω τώρα τις ευκαιρίες και τη δύναμη βέβαια που είχα όταν το αίμα μου έβραζε, σαν του Βαγγέλη. Οι νέοι τώρα πρέπει ν ' ανοίξουν δρόμους, να χαράξουν καινούρια πορεία. Η ζωή στο χωριό δεν πρέπει να είναι αραξοβόλι. Το χωριό μπορεί ίσως να γίνει σημείο αναφοράς για έναν άνθρωπο, που οφείλει να είναι κοσμοπολίτης. Μπορεί να μένει σήμερα κάποιος στο χωριό και να έχει δραστηριότητες που να φτάνουν στα πέρατα του κόσμου. Είναι καλά να έχει ο άνθρωπος κάπου ρίζες, να μην είναι ανερμάτιστος. Κι αν μένει σε μια γειτονιά της πόλης και τον εκφράζει, και είναι ο τόπος που αγαπάει, πάλι για μένα καλά είναι. Στην Πάτρα κάποτε άκουσα για κάποιον που έψαχνε ιδρυτικά μέλη για να φτιάξει έναν σύλλογο με τίτλο: "Οι πατρινοί της Πάτρας"! Δεν ξέρω τι έκανε, όμως μου έμοιαζε αστείο. Δηλαδή στην Πάτρα μένουν πια ελάχιστοι πατρινοί γέννημα θρέμμα που λέμε. Έτσι είναι ο άνθρωπος. Κάπου στη Χίο νομίζω υπάρχει ένα χωριό που το λένε Καρδάμυλα(, ένα χωριό εφοπλιστών! ; Ίσως πρόκειται για κάποιο άλλο χωριό. Είχα δει ένα ντοκυμαντέρ σε κάποιο κρατικό κανάλι πριν αρκετά χρόνια, δε θυμάμαι. Ήταν κτηνοτρόφοι και κάνοντας την αρχή από κάποιον, απόκτησαν καράβια, έκαναν θαλάσσιες μεταφορές. Με αλληλοϋποστήριξη όλοι έγιναν ιδιοκτήτες καραβιών. Έγιναν όλοι τους εφοπλιστές. Χωριό είναι κι αυτό.

Τι ΄ναι το χωριό; Τι ΄ν' η πατρίδα μου; Μην είν' οι κάμποι;
Άλλη μέρα πάλι θα τα πούμε. Γεια και χαρά σε όλους.