Θα πω τη γνώμη μου. Δεν είμαι απολύτως βέβαιος όμως: Τα έχεις φορτσάρει. Τα έχεις ζορίσει ν' αναπτυχθούν πολύ γρήγορα, με τροφή και νερό, σε ιδανικές συνθήκες. Όμως η ζωή έξω στο φυσικό περιβάλλον δεν είναι ποτέ έτσι που έχουν μάθει από τις πρώτες μέρες της ζωής τους. Υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες, μεγάλα ανοίγματα μεταξύ κατώτερης και ανώτερης θερμοκρασίας μέσα στο 24ωρο, αέρας που τα κουνάει, νερό που τα βρέχει και στεγνώνει πολύ γρήγορα λόγω θερμοκρασίας και ρευμάτων αέρα κτλ.
Η λύση που προτείνω είναι να τα βγάζεις στην πραγματική ζωή σταδιακά. Να τους δίνεις αρκετό χρόνο προσαρμογής. Στην αρχή τα βγάζεις σε σκιερό μέρος, ύστερα σε μέρος που δεν έχει τον μεσημεριανό ήλιο πάνω τους, δεν τα ποτίζεις πριν διψάσουν κτλ.
Το καλύτερο είναι να μην φορτσάρεις τα φυτώριά σου. Το φορτσάρισμα προέρχεται κυρίως από τα λιπάσματα. Φαντάσου ότι ο βλαστός του φυτού πρέπει να ξυλοποιηθεί κατά κάποιον τρόπο. Να γίνει σκληρός και να φτιάξει ίνες. Όμως όταν δεν έχει τα κατάλληλα ιχνοστοιχία, τις κατάλληλες τροφές δηλαδή, δεν μπορεί να φτιάξει γερά "κόκκαλα"¨ας πούμε. Είναι μια φούσκα νερού. Θα έπρεπε να έχει τραφεί με τροφές που έχουν όλα τα χημικά στοιχεία που χρειάζεται ο ινώδης ιστός του φυτού. Όμως τα λιπάσματα δεν έχουν τέτοια ποικιλία. Πόσα χημικά στοιχεία έχει ένα λίπασμα του εμπορίου; Αν διαβάσουμε στις συσκευασίες των λιπασμάτων θα διαπιστώσουμε ότι περιέχουν τρία βασικά στοιχεία, και μερικές φορές κάτι λίγα ακόμη.
Πόσα χημικά στοιχεία υπάρχουν στη φύση; Πόσες χημικές ενώσεις; Μμμμ....
Τα λιπάσματα είναι μια απλοποιημένη κατάσταση. Σα να λέμε ότι όλα τα σχήματα στη φύση γίνονται από τετράγωνα τρίγωνα και κύκλους. Απλοποίηση για να μπορούμε να τα χειριζόμαστε. Όμως δεν είναι έτσι. Στη φύση υπάρχουν άπειρα στοιχεία που φτιάχνουν την πραγματικότητα.
Δυστυχώς από τέτοια φυτά περιμένουμε να πάρουμε κι εμείς τροφή. Η τροφή από τέτοια φυτά είναι μικρής αξίας για τον οργανισμό μας. Ούτε για ζωοτροφή δεν κάνει. Διότι τα ζώα είναι σαν κι εμάς. Και το κρέας από τέτοιες τροφές είναι δυστυχώς η συνέχεια της διατροφικής αλυσίδας.
Αν αυτά που γράφω ομοιάζουν κινέζικα ή αλαμπουρνέζικα σ' όσους τα διαβάσουν, αυτό λέγεται κρίση. Όποιος θέλει έτοιμη την απάντηση, στρογγυλή και εύπεπτη, δεν έχει καταλάβει τι γίνεται σήμερα σε όλον τον κόσμο. Όλα τα συστήματα στα χρόνια που ζούμε είναι καταδικασμένα να καταρρεύσουν παταγωδώς, διότι ο άνθρωπος νόμισε ότι είναι σε θέση αιφνιδίως να προγραμματίσει τα πάντα, να προβλέψει τα πάντα, να σχεδιάσει τα πάντα και τέτοια. Δεν μπορούμε να το κάνουμε. Είμαστε καταδικασμένοι να χάνουμε τον έλεγχο πάντα. Διότι όλα είναι περίπλοκα πέραν των ικανοτήτων μας.
Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου είναι να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει ό,τι δεν είναι στ' αλήθεια ικανός να κάνει. Οι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν ύβρη. Ύβρις είναι η πεποίθηση του ανθρώπου ότι μπορεί να κάνει πράγματα που δεν έχει καταλάβει πώς λειτουργούν, και ίσως δεν μπορέσει ποτέ.
Για όλα, έχουμε περίπου μια ιδέα για το πως λειτουργούν. Νομίζω.
Μια τελευταία λύση που προτείνω, είναι να θεωρείς φυσιολογικό να έχεις απώλειες. Ένα ποσοστό φυτών θα αποτύχει για άγνωστους και για διάφορους λόγους. Φύτευε πιο πολλά για να έχεις τα λίγα που μπορείς ή θέλεις να έχεις.
