Γράψε ένα μικρό ποίημα με αφορμή το πληκτρολόγιο

Ηλία καλημέρα.
Σε κάθε περίπτωση συμφωνώ κι εγώ με αυτά που αναφέρεις.

Αν μου επιτρέπεις,μόνο δυο σχόλια:

1. Η αγάπη και το ενδιαφέρον μας για τον κήπο και τα φυτά, μας εφερε σε αυτό τον τόπο συνάντησης (ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ !!)

2. Η οποια ''περέκκλιση'' απο τα θέματα που μας αφορούν σαν καλλιεργητές, δείχνει απλά την εντονη ανάγκη πολλών να ανταλλάξουν σκέψεις -προβληματισμούς-απόψεις και για αλλα ζητήματα, ειδικά αυτή τη δύσκολη εποχή.

Ειμαι σίγουρος πως ολοι κατανοούν και συμφωνούν με αυτούς τους ορους που θέτεις και σε ευχαριστούμε πολύ.

Καλό απόγευμα Ηλία.

Κι εγώ συμφωνώ με το Σταύρο. Δέχομαι την παρατήρηση αδιαμαρτύρητα. Κι εγώ για τους ίδιους λόγους που έρχονται όλοι στο kalliergo έχω έρθει. Σεβαστή και δεκτή η γνώμη σου Ηλία. Προσωπικά έχω την εντύπωση ότι καταχράστηκα την ανοχή σου και την καλοσύνη σου. Ασφαλώς εδώ δεν ήρθαμε να διατρανώσουμε γενικώς τις απόψεις μας, ούτε τα προβλήματα που έχουμε, πέραν από τις καλλιέργειες. Είμαι ειλικρινής. Προσωπικά δε με αιφνιδίασες. Μόνο μην κλειδώσεις το θέμα μου τώρα.

Δεν κάνουμε τίποτα σπουδαίο εδώ για μας. Απλά στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Είναι οι εποχή που ζούμε, δε ζούμε σε γυάλα. Όμως δε βρίζουμε, δεν εγκρίνουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, κρατάμε το επίπεδο του kalliergo και, προσωπική μου άποψη, το ανεβάζουμε. Η κατηγορία για τα θέματα γενικού ενδιαφέροντος μου έδωσε εσφαλμένα την εντύπωση ότι μπορώ να μιλήσω πιο ευρύτερα.
Εκτός κι αν οι φίλοι της τρόικας έχουν τη δύναμη, μέσα από τη διαβολή και την επιθετικότητα που τους διακατέχει, να σε πείσουν ότι είμαι δημόσιος κίνδυνος. Σέβομαι την όποια απόφασή σου, όμως απαντώ σ’ όλους τους εχθρούς της χώρας μου, ότι δεν είμαι εγώ το πρόβλημά τους. Το πρόβλημά τους είναι ο κακός τους εαυτός, κι όλοι οι Έλληνες από την άλλη πλευρά. Όλοι εκτός από λίγους που δε θέλουν να πιστέψουν το μέγεθος της προδοσίας και της κακίας. Και κάποιους άλλους που ελπίζουν ότι αυτοί θα διασωθούν, γιατ’ είν’ ωραίοι και ημέτεροι. Κάποιοι κάνουν τ’ αδύνατα δυνατά για να γίνουμε μπάχαλο. Ο λύκος την αναμπουμπούλα χαίρεται. Όμως εγώ είμαι ένας κανονικός άνθρωπος, δε γράφω στους τοίχους, δεν πετάω μολότοφ, δεν πρόκειται ποτέ να χτυπήσω συνάνθρωπό μου, δεν πρόκειται ποτέ να γίνω κλέφτης. Δεν πρόκειται όμως να γίνω κι αρματωλός. Στα κομμάτια να πάνε όλοι. Θα δουλέψω, θα παίξω με τους κανόνες και θα κερδίσω τη ζωή μου.



Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει Ηλία. Όχι εσύ καλέ μου φίλε.

Σ’ ευχαριστώ. Σ’ ευχαριστώ γιατί τα τελευταία τρία χρόνια σκεφτόμουν σαν τον Καρυωτάκη και λίγο σαν τον Βαν Γκογκ. Όμως εσύ και κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μου με βοηθήσανε να σταθώ στα πόδια μου. Μάλλον χωρίς να το γνωρίζουν. Τους λέω κι από δω ευχαριστώ. Σ’ όλους.

Με όλη μου την αγάπη και την ειλικρίνεια. Ανδρέας ή αλλιώς πως Κράνιος.



Προσθήκη: Ύστερα από 1 χρόνο κι 9 μήνες, θα προσθέσω αυτό το κείμενο που είχα γράψει στην ομάδα "Ο κύκλος των χαμένων ποιητών του kalliergo". Για να θυμίσω ότι δεν ήμουν ποτέ εριστικός.

«Δώσ' μας τον τοίχο»

Τον Νοέμβρη του 2011, Ο Ηλίας, συνοδευόμενος από μια παρέα άγγλων που δε μιλούσαν ελληνικά, βρέθηκε σ’ ένα απομονωμένο χωριό του kalliergo. Το χωριό αποτελείτο από λίγα σπίτια κι ένα μικρό καφενείο με τρεις τοίχους αλλά δεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγουν. Είχαν ετοιμάσει φαγητό. Ήταν φοβερά φτωχοί. Είχαν ψωμί, τυρί, καρύδια κι ένα μπουκάλι κρασί. Ήταν ένα γεύμα που δεν ξεχνιέται εύκολα. (…)
Ο Κράνιος μίλησε στον Ηλία. Μπορεί να ήταν πενήντα τόσο χρονών αλλά η φωνή του ήταν δυνατή και επιθετική.
«Είσαι άγγλος;»
«Όχι.Μιλάω αγγλικά».
«Το ίδιο κάνει».
Το είπε υποτιμητικά. Πρέπει να σας θυμίσω ότι τότε το πρόβλημα της ύπαρξης του καφενείου είχε φτάσει εκείνον τον καιρό σε κρίσιμο σημείο.
Ο Κράνιος αγριοκοίταξε τον Ηλία με τα γερακίσια του μάτια.
«Δώστε μας πίσω τον τοίχο».
Έδειξε τον Ηλία σα να ‘χε τον τοίχο στην τσέπη του. Κι ο Ηλίας, πιστεύοντας πως ήταν ένα διασκεδαστικό παιχνίδι, είπε:
«Όχι, νομίζω πως θα τον κρατήσω».
Κανένας δεν το βρήκε διασκεδαστικό. Όλα τα χαμόγελα κι η καλή διάθεση εξαφανίστηκαν αμέσως. Μια βαριά σιωπή απλώθηκε στο καφενείο. Ο Σταύρος κλώτσησε τον Ηλία κάτω απ’ το τραπέζι.
“Μην αστειεύεσθε”, μουρμούρισε, “δώστε μας πίσω τον τοίχο”.
Ο Κράνιος έσκυψε μπροστά, απειλητικά, προκλητικά. Στον Ηλία δεν άρεσε να τον προκαλούν. Κούνησε το κεφάλι του. Κι οι άντρες άρχισαν να πλησιάζουν το τραπέζι. Η Στέλλα είχε τρομάξει πραγματικά.
“Δεν κάνουμε πλάκα”, ψιθύρισε γαλλικά στον Ηλία η Κατερίνα. “Δώσ’ μας τον τοίχο”.
Ίσως ο Ηλίας να είχε υποχωρήσει, αλλά ο Κράνιος είπε:
“Θα τον δώσετε πίσω, γιατί οι άγγλοι είναι δειλοί”.
Αυτό ήταν. Τώρα ήταν ζήτημα τιμής. Ο Ηλίας σηκώθηκε. Πήρε ένα ύφος σαν του Τζον Φόστερ Ντάλες.
“Χρειάζομαι τον τοίχο για δικούς μου λόγους”.
Ο Κράνιος σηκώθηκε. “Θέλουμε τον τοίχο”.
Οι άντρες πλησίασαν. Υπήρχε βία στην ατμόσφαιρα. Ο Ηλίας είχε χλωμιάσει αλλά είπε:
“Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για ν’ αποκτήσετε τον τοίχο”. Κοίταξε γύρω του στο δωμάτιο. “Πάρτε τον”.
Έγινε μια ατέλειωτη τεταμένη σιωπή. Η Στέλλα κι η Αντιγόνη ετοιμάστηκαν να υπερασπιστούν τον Ηλία.
Όλα τα μάτια στράφηκαν στον Κράνιο. Τότε, σε μια ένδοξη στιγμή, το πρόσωπό του ξαστέρωσε απ’ το γέλιο. Πήρε τον Ηλία στην αγκαλιά του και τον φίλησε. Μετά, όλα ήταν όμορφα. Όταν έφυγαν τους σκέπασαν με λουλούδια.
571 ημέρες πριν...

Ηλια γεια σου και απο μενα ολοι εμεις που συναντιωμαστε σε αυτο το φορουμ εχουμε ενα κοινο γνωρισμα .Μας ενωνει η αγαπη για την γη ,την καλλιεργεια και μεσα απο αυτο και ο προβληματισμος για οσα γινονται γυρω μας .Αυτο το φορουμ αγκαλιαζει ανθρωπους που υστερα απο μια μερα σε επαφη με την γη χρειαζονται και καποιους φιλους που τους καταλαβαινουν που δεν τους θεωρουν περιεργους , που μοιραζονται τηναναγκη τους και πιθανον την τρελλα τους. Ο συνδιασμος αυτων των δυο ηταν για μενα (και πιστευω και για πολλους αλλους) καταλυτικος .Μπορουσα να μαθω να ρωτησω χωρις να θεωρηθω ασχετη και συνχρονως να μιλησω και να δια βασω γνωμες αλλων .Το οτι επεκταθηκε το θεμα οπως ισως μπορει να επεκταθουν και αλλα στο μελλον δεν σημαινει οτι εχουμε χασει το ενδιαφερον μας για το αρχικο μας θεμα που θα ειναι παντα η καλλιεργεια .Αν λοιπον νομιζεις οτι κλεινοντας το θεμα αυτο θα κανεις καλο στο φορουμ θα σου ζητουσα να σκεφθεις το αν περιοριζοντας την επαφη μας σε θεματα εκτος καλλιεργειας θα ηταν το καλυτερο για το σαιτ. σε ευχαριστω ομως ουτως η αλλως για την δημιουργεια του .Φιλικα Λενα2

Καλησπέρα ΣΤΑΥΡΟΣ, Κράνιος και lena2,

Ευχαριστώ που απαντήσατε και με τον τρόπο που το κάνατε.

Δεν έχουμε γνωριστεί από κοντά, δεν έχουμε μιλήσει ούτε καν στο τηλέφωνο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε σας εκτιμώ. Σας σέβομαι και εκτιμώ την παρέα σας.
Ο τρόπος που γράφει κάποιος δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα του. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όσοι άνθρωποι ασχολούνται με τη γη, διακρίνονται από ευαισθησίες, σας κάνει ακόμη πιο ιδιαίτερους.

Από την άλλη μεριά, προσωπικά δε μου αρέσει η εικόνα μπαίνοντας στο 2019.kalliergo.gr να βλέπω ότι το forum μοιάζει να έχει γίνει μονοθεματικό.

Μπορείτε να συνεχίσετε να λέτε όσα λέτε. Να κάνετε τις συζητήσεις που θέλετε. Θέλω όμως να ανοίγετε νέα θέματα κάθε φορά που θέλετε να πείτε κάτι νέο και ενδιαφέρον.
Αν λέτε τα πάντα κάτω από ένα νήμα (thread), τότε χάνεται όλο το νόημα και η χρησιμότητα ενός forum. Υποβιβάζεται σε chat.

Συνεχίζει βέβαια πάντα να ισχύει η παρότρυνση να γράφετε και για θέματα σχετικά με τις καλλιέργειες, όπως είπα και πιο πάνω.

Φιλικά,
Ηλίας

Καλησπερα Ηλια.Σημερα ηταν μια ημερα βροχερη και συννεφιασμενη γενικως. "Ζουμε" σε ενα χωριο που το λενε "καλλίεργο" που παραγει καλο εργο και ξαφνικα απειλησες να μας κλεισεις το καφενειο(!). Κεραυνος εν αιθρια!!Οσα ειπαν η Λενα, ο Σταυρος και ο Κρανιος με καλυπτουν απλως θελω να προσθεσω και να τονισω ενα ακομα.Το οτι μπαινοντας στο σαιτ βλεπει κανεις τις δικες μας αναρτησεις συμβαινει επειδη κανεις αλλος απο τους 1217 δεν γραφει, δεν ρωτα, δεν απαντα,εξ'αλλου τα προαναφερθεντα ατομα ειναι απο τα πιο δραστηρια με πολλες αναρτησεις σε πολλα θεματα που αφορουν την καλλιεργεια δειχνοντας ετσι καθημεριναι την αγαπη τους για το σαιτ! Ως εκ τουτου, θεωρω αδικη την σκεψη σου να κλεισεις το θεμα αυτο. Ισως λανθασμενη αλλα ειναι η αποψη μου. Παντως σε ευχαριστω που μου προσφερεις το βημα να την εκθεσω.

Ηλια δεν ηθελα να πω οτι πρεπει να ασχολουμαστε μονο με τους προβληματισμους μας .Ολοι καλλιεργουμε λιγο η πολυ .Η εποχη βεβαια τωρα δεν εχει πολυ δουλεια στη γη και γιαυτο ισως ξεφυγαμε να εισαι σιγουρος οτι και αλλα θεματα θα προκυψουν και μακαρι και αλλοι απο τους χρηστες να ξεκινησουν καποιο καινουργιο ειμαστε ετοιμοι να συμετασχουμε σε ολα .

Κρανιε συνεχισε να γραφεις .Ειναι οαση να μπορεις να μιλας με ανθρωπους που σε καταλαβαινουν

Κράνιος έγραψε: Θερμοπύλες

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Κ. Π. Καβάφης

Μια και αναφερεις Καβαφη ξεχασες τους "βαρβαρους" αν και αυτο μαλλον ταιριαζει σε αλλο φορουμ.

Μπορώ να ζήσω

Μπορώ να ζήσω μοναχός
να τρώω μόνο κράνια,
τρικόκια, τσάπουρνα πολλά,
ν’ ακούω τα τσοκάνια!

Και τη φλογέρα να βαρώ
να δίνω σ’ όλους σήμα.
Άντε και μη γκαταραστώ
και... γίνει Χιροσίμα!

Και να πηγαίνω τ’ άλογο
ολημερίς καβάλα
-γιατ’ έχω πιει πολύ κρασί
και θ’ αραδιάσω κι άλλα!-

Ο Κράνιος κι αν εγέρασε
και, ... το μυαλό μου μέσα!...,
μοιάζει του Ναπολέοντα
και όχι του Βαλέσα!