Η δάφνη είναι πολυετές φυτό και φτάνει σε ύψος τα 3 με 5 μέτρα. Μπορείτε να μαζέψετε τα δαφνόφυλλα τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο.

Ο Βασιλικός είναι μονοετές φυτό και φτάνει σε ύψος τα 20 με 80 εκατοστά. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες. Ξεχωρίζουν οι ποικιλίες με τους μικρόφυλλους και πλατύφυλους Βασιλικούς.

Είναι ετήσιο φυτό και φτάνει σε ύψος τα 30 με 80 εκατοστά.
Φυτεύουμε τους σπόρους την Άνοιξη (Απρίλιος έως Μάιος) σε βάθος μισό με ένα εκατοστό. Ο Άνιθος θέλει βαθιά γλάστρα γιατί η ρίζα του είναι μακριά.

Τα αρωματικά φυτά μας χαρίζουν το άρωμα και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα που έχουν είναι ότι μπορούν εύκολα να καλλιεργηθούν σε γλάστρες στο μπαλκόνι μας και δε χρειάζονται μεγάλη φροντίδα. Μπορούν να καλλιεργηθούν ακόμη και σε μπαλκόνια που δεν τα βλέπει πολύ ο ήλιος.

Με λίγη οργάνωση και ελάχιστο κόπο, μπορείτε να έχετε φρέσκα αρωματικά φυτά στο πιάτο σας!

Τσουκνίδα

Οι τσουκνίδες θεωρούνται ζιζάνια. Τις συναντάμε στους αγρούς αλλά και στους κήπους μας. Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε δεχθεί το τσίμπιμα της τσουκνίδας, ειδικά όταν είμασταν παιδιά, και θυμόμαστε τη φαγούρα που προκαλεί. Για αυτό και οι περισσότεροι από εμάς τις αποφεύγουμε και τις θεωρούμε επιζήμιες. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Τόσο καιρό άκουγα για την αρρώστια στους φοίνικες. Τώρα ήρθε η ώρα να χτυπήσει και τη δική μας πόρτα. Ο μοναδικός φοίνικας που έχουμε στο κτήμα έχει πρόβλημα.

Τα φύλλα του έχουν αρχίσει να γέρνουν προς τα κάτω (εμφάνιση ομπρέλας).

Το κόκκινο σκαθάρι (Rhynchophorus ferrugineus - red palm weevil) πάνω στο φοίνικα

Στο κτήμα έχουμε 4 σχετικά μεγάλες ελιές. Για να είμαι ειλικρινής δεν τις φροντίζουμε ιδιαίτερα. Καθόλου είναι το πιο σωστό. Παρ' όλα αυτά, αυτές είναι πολύ γενναιόδωρες μαζί μας. Κάθε χρόνο είναι γεμάτες ελιές.

Οι λαχταριστές πατάτες βλέπουν το φως του ήλιου (14 Νοεμβρίου 2010)

Έσπειρα τις πατάτες μου στις 29 Αυγούστου (δείτε το σχετικό άρθρο).

Στο πίσω μέρος του κτήματος, υπάρχει μία σχετικά μικρή ελιά. Μεγαλώνει πρακτικά μόνη της χωρίς καμία φροντίδα. Οι ελιές της ωρίμασαν νωρίτερα από τις υπόλοιπες. Φέτος (γνωρίζω είμαι ασυγχώρητος), σήκωσα το κεφάλι ψηλά και τις πρόσεξα.

Μεγάλες, σαρκώδεις, λαχταριστές, μαύρες και γυαλιστερές.

Άνθη λεμονιάς ως έργο τέχνης...