Φτιάχνετε σπιτικό κρασί;

Καλημερα
Αργησα να δω την δημοσιευση σου.Ελπιζω να πηγαν ολα καλα.Ο μουστος ειναι λιγος και δεν θα εχεις λογικα προβλημα.
Μπορεις να εχεις λιγο ανοικτο το παραθυρο σου .Κανονικα θες κλειστο χωρο δροσερο και αεριζομενο.Δεν ξερω αν εβαλες
κατι μεσα στο μουστο σου(ΒΑΖΟΥΝ ΜΕΤΑΜΠΙΣΟΥΛΦΙΤ) για να μη ξυνιση....αλλα ειναι λιγος.Ειναι πρωτη φορα που το κανεις?Ελπιζω ολα να πανε καλα.Σε πια περιοχη εισαι?

είμαι στο Βόλο τώρα.. και έχω νέα για το κρασί μου...
όπως είχα αναφέρει πιο πάνω ξεκίνησε ο βρασμός του μούστου κανονικά όμως σταμάτησε ξαφνικά μετά απο 9 μέρες ίσως γιατί η θερμοκρασία εδώ έπεσε σε μια νύχτα κι απο 20 πήγε στους 10-12 βαθμούς. Δοκίμασα λίγο να δω τί γίνετε και δυστυχώς το κρασί ξίνιζε λίγο. Είπα λοιπόν κι εγώ να το αφήσω να γίνει ξύδι για το σπίτι. Έβγαλα λίγο σε μπουκάλια πλαστικά και τα τοποθέτησα στον πάγκο της κουζίνας μου μέσα στο σπίτι. Το υπόλοιπο το άφησα στο μπιτόνι και το πήρα κι αυτό μέσα στο σπίτι. Στο ένα μπουκάλι έτσι για δοκιμή έριξα ένα κουταλάκι ζάχαρη να δω τί θα γίνει. Το ξέχασα για μέρες. Και ξαφνικά έπεσε το μάτι μου στη γωνία που το είχα και είδα αφρό στο μπουκάλι, το παίρνω λοιπόν το ξεκουμπώνω και διαπίστωσα ότι είχε ξαναξεκινήσει βρασμός. το άφησα λοιπόν και πήρα κι έριξα και στα υπόλοιπα ζάχαρη. Ξεκίνησαν να βράζουν πάλι μετά απο τόσες μέρες διακοπής. Μου φάνηκε περίεργο αυτό. Ίσως βοήθησε το ότι η θερμοκρασία μέσα στο σπίτι ήταν πιο υψηλή από ότι στη σκάλα που αρχικά το είχα. Δεν ξέρω πραγματικά τί έγινε..... μιας και είμαι εντελώς άσχετη με το αντικείμενο.
ο νέος βρασμός κράτησε άλλη μια βδομάδα. η γεύση του κρασιού έγινε πιο υποφερτή βέβαια αλλά συνεχίζει να αφήνει μια μικρή ξινίλα στο τέλος. Το θέμα μου όμως είναι άλλο. Το κρασί έχει πιάσει μια πέτσα απο πάνω λευκή. Δεν ξέρω τί είναι αυτό... Ξέρει κανείς; και κάτι άλλο, μετά από τόσες ταλαιπωρίες που πέρασε το κακόμοιρο στα χέρια μου είναι ασφαλές να πίνουμε; ή έχει γίνει καμιά περίεργη ζύμωση και θα πάθουμε καμιά δηλητηρίαση; Η πέτσα τι μπορεί να είναι;

πραγματικά έχω καταμπερδευτεί με το ''κρασί'' που προσπαθώ ακόμα να φτιάξω..... δεν ξερω τί γίνεται πάντως δεν λέει να σταματήσει ο βρασμός. Όσο του ρίχνω ζάχαρη συνεχίζει και βράζει... τί θα γίνει τελικά; θα σταματήσει ποτέ ή όσο ρίχνω αυτό θα συνεχίζει; απο τις 18-10-14 και ως σήμερα ακόμα βράζει, με διαλείμματα όμως ανάμεσα... είναι φυσιολογικό αυτό;;;;; έχω πελαγώσει...

Διάβασε όλα όσα έχουν γράψει σε τούτη τη συζήτηση.
Για παράδειγμα θα ρωτήσω: Πήγες δείγμα του κρασιού σου σε οινολόγο;
Οι απορίες σου όλες έχουν απαντηθεί.
Αν περιμένεις να σου απαντήσουμε με ένα ναι ή ένα όχι, κρασί δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις να φτιάχνεις.
Αν σου είναι τόσο κουραστικό να διαβάσεις τι έχουμε γράψει, φαντάσου πόσο κουραστικό είναι για μένα και για τον καθένα να τα ξαναγράψουμε.
Αν τα ξαναγράψω θα τα διαβάσεις; Δε νομίζω...
Όσο του δίνεις ζάχαρη, οι ζυμομύκητες θα έχουν να τρώνε και να ρέβονται. Το κρασί θα βράζει και θα ανεβάζει βαθμό. Αυτό δε νομίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί χωρίς συνέπειες.

Θα σου πω και ότι δεν έγραψε κανένας ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι δηλητήριο. Λες κάπου "μη δηλητηριαστούμε", γι αυτό και το επισημαίνω. Εγώ έχω γράψει για πνιγμό σε δεξαμενή διοξειδίου, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Και η πορτοκαλάδα από το σούπερ μάρκετ έχει διοξείδιο του άνθρακα για συντηρητικό. Άμα ήταν δηλητήριο δε θα το βάζανε.
Τέλος πάντων. Αν δεν μπορείς να το φτιάξεις το κρασάκι μόνη σου, πήγαινε σε κάποιον οινολόγο. Ρώτησε στη γειτονιά σου, κάποιος θα σου πει τον πλησιέστερο οινολόγο.
Ρώτησε κι έναν παππού στο πλησιέστερο καφενείο: "Παππού, πού έχει εδώ κοντά οινολόγο;"
Έτσι θα μάθεις να φτιάχνεις κρασί.
Μη με παραξηγήσεις. Σου τα λέω με καλή πρόθεση.
Αν βαριέσαι να διαβάσεις τι γράφουμε, δεν έχει νόημα να μιλάμε άλλο πλέον. Διότι κι εγώ οινολόγο ρωτούσα και ρωτάω, κι ο πατέρας μου για το αμπέλι του ρωτούσε γεωπόνο. Αυτοί δε θα γίνουνε κλέφτες, είναι η δουλειά τους. Δεν είναι ντροπή να ρωτήσεις. Ένας οινολόγος δε θα σου πάρει λεφτά να σου δώσει δυο συμβουλές για τριάντα λίτρα κρασάκι νομίζω.
Διάβασε κι αυτό αποκάτω για το ξύδι και τους οξομύκητες που ζουν στην πέτσα. Και το ξύδι δεν είναι για πέταμα.
olympia.gr/2011/10/20/%CE%B1%CF%85%CF%84...-%CF%80%CE%B1%CF%81/
ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΞΥΔΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΒΡΑΔΕΙΑΣ ΟΞΟΠΟΙΗΣΗΣ

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 20, 2011

ΥΛΙΚΑ:

Ένα παλιό βαρέλι ξύλινο από κρασί ή κονιάκ.

Πλένουμε καλά το βαρέλι με το λάστιχο της βρύσης ή με ένα πλυστικό αυτοκινήτων.Το γεμίζουμε νερό για να φουσκώσει και να στεγανοποιηθεί σφίγγοντας και τα στεφάνια του βαρελιού . Μπορεί να περιμένουμε ακόμα και δύο με τρεις μέρες ώστε να φουσκώσει και να στεγανοποιηθεί το βαρέλι μας.

Είναι πολύ βασικό να είναι στεγανό το βαρέλι μας για να μην χάσουμε το ξύδι μας.Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ένα ανοξείδωτο δοχείο,αλλά το ξύδι μας δεν θα γίνει αρωματικό.Σε καμιά περίπτωση να μην χρησιμοποιηθεί πλαστικό δοχείο.

Κρασί κατά προτίμηση κόκκινο (για να χρωματιστεί φυσικά το ξύδι)που έχουμε φτιάξει μόνοι μας,κρασί που μας έχει χαλάσει επειδή δεν είχε ο μούστος τους σωστούς βαθμούς ή κρασί που αγοράζουμε χύμα από το εμπόριο.Μπορεί και να αγοραστεί λευκό κρασί και να προσθέσουμε μια μικρή ποσότητα από κόκκινο κρασί για να βάψουμε φυσικά το ξύδι μας.

Κατά προτίμηση να αγοράζετε κρασί από ανθρώπους που το φτιάχνουν χωρίς χημικά πρόσθετα.

Ένα μπομόμετρο για να μετρήσουμε τους βαθμούς του κρασιού.Μπορούμε να το αγοράσουμε από ένα μαγαζί με χημικά είδη και δεν νομίζω να στοιχίζει πάνω από 5 ευρώ.

Παλιό ξύδι ή μαγιά ξυδιού ή το νερό από μια μακαρονάδα.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ:

Μετράμε με το μπομόμετρο τους βαθμούς του κρασιού που θα κάνουμε ξύδι.

Προσθέτουμε νερό βρύσης για να κατεβάσουμε τους βαθμούς στους 8 με 9.Ο υπολογισμός είναι πολύ απλός και γίνεται με αναλογίες.Ελέγχουμε με το μπομόμετρο τους βαθμούς αν είναι σωστοί.Το όργανο αναφέρει ότι οι μετρήσεις γίνονται στους 20 βαθμούς Κελσίου. Αν το «κρασί» μας είναι πάνω από 9 βαθμούς θα αργήσει πολύ η οξοποίηση.Αν είναι κάτω από 8 βαθμούς το ξύδι δεν θα είναι δυνατό.Να γνωρίζουμε ότι μετά την οξοποίηση θα χάσουμε περίπου μισό βαθμό.

Τοποθετούμε το βαρέλι σε ένα υπόγειο ή σε μια αποθήκη και το γεμίζουμε με το διάλυμα κρασιού/νερού που ετοιμάσαμε κατά τα 3/4 μόνο.Πρέπει να υπάρχει κενός χώρος από πάνω για να διευκολύνει την οξοποίηση.

Στη συνέχεια προσθέτουμε τη μαγιά του ξυδιού ή το παλιό ξύδι και χρειάζεται να περιμένουμε περίπου ένα χρόνο για να γίνει το ξύδι.

Αν δεν έχουμε μαγιά ξυδιού ή παλιό δυνατό ξύδι, μπορούμε να βράσουμε μια μακαρονάδα,να κρατήσουμε το νερό της μέχρι να δημιουργηθεί μια πέτσα στην επιφάνεια του νερού.Αυτή η πέτσα έχει οξομύκητες.Στη συνέχεια ρίχνουμε το νερό της μακαρονάδας στο βαρέλι για να αρχίσει η οξοποίηση.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν σφραγίζουμε το βαρέλι,αλλά αφήνουμε ανοιχτή τη τάπα για να αναπνέει. Φυσικά βάζουμε από πάνω κάποιο ντενεκάκι (όχι στεγανό) για να μην πέφτουν μέσε στο βαρέλι σκόνες.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Για να γίνει το ξύδι χρειάζεται χρόνο και υπομονή.Με την πάροδο του χρόνου θα δολυμε να σχηματίζεται μια πέτσα στην επιφάνεια του υγρού μας.Σε αυτή τη πέτσα ζουν οι οξομύκητες.

Όταν θέλουμε να βγάλουμε ξύδι το βγάζουμε από τη βρύση του βαρελιού.Όταν θέλουμε να συμπληρώσουμε το βαρέλι,χρησιμοποιούμε ένα σωλήνα και ρίχνουμε το διάλυμα του κρασιού/νερού στο πάτο του βαρελιού για να μην καταστρέψουμε τη πέτσα με τους οξομύκητες και περιμένουμε να γίνει ξύδι.

Όσο περνάει ο καιρός το ξύδι στο ξύλινο βαρέλι γίνεται πιο αρωματικό.Κάτι που δεν γίνεται στα ανοξείδωτα βαρέλια.

Οπως και το κρασί έτσι και το ξύδι όσο παλιώνει γίνεται καλύτερο.

Αν έχουμε μούστο, περιμένουμε να γίνει πρώτα κρασί και μετά αραιώνουμε το κρασί και βάζουμε το κρασί να γίνει ξύδι.

Όταν βγάζουμε το ξύδι από το βαρέλι για να το χρησιμοποιήσουμε καλό είναι να το αποθηκεύουμε σε γυάλινα μπουκάλια.

Φυσικά το ξύδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καθαριστικό και απολυμαντικό.

Φαρμακευτική χρήση.

Το παραδοσιακό ξύδι εξουδετερώνει τις ψείρες από τα κεφάλια,χωρίς να έχει παρενέργειες.Εχει ακόμα την ιδιότητα να μαλακώνει και να καταστρέφει τα αυγά της κόνιδας,μια ιδιότητα που δεν έχουν τα χημικά σκευάσματα που κυκλοφορούν στα φαρμακεία για την καταπολέμηση της ψείρας.Ενημερώστε για τη φαρμακευτική ιδιότητα του ξυδιού ενάντια στις ψείρες γονείς που έχουν παιδιά που πηγαίνουν σχολείο.

ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΜΑΣ, ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

Για απορίες /πληροφορίες στείλτε mail sto : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Υ.Γ. Αν κάποιος έχει συνταγές που θέλει να τις μοιραστεί μαζί μου ας μου τις στείλει στο παραπάνω mail.

Υ.Γ. Επιφυλάσσομαι να αναρτηθούν στο μέλλον συνταγές για προιόντα ευρείας χρήσεως που τα χρυσοπληρώνουμε.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Αναγνώστης

Δεν βρίσκω περίεργο το βράσιμο-ζύμωση, αφού αυτό είναι η μετατροπή των σακχάρων σε οινόπνευμα.
Ότι αφορά την πέτσα, ο μούστος θα έπρεπε να αναδεύεται ελαφρά καθημερινά είτε έχει στέμφυλα είτε όχι, να μην παραμένει μέρες στάσιμο στον αέρα. Τώρα, τρώει το οινόπνευμα το οποίο εσύ ξανά δημιουργείς με την προσθήκη ζάχαρης.
Εάν όμως προχώρησε το ξύνισμα, τότε θέλει το συντομότερο σφράγιση σε δοχείο χωρίς αέρα.
Αν και τώρα πιά μάλλον είναι αργά.