Περιεχόμενα
- Προληπτικοί ψεκασμοί δέντρων - Ασθένειες, αντιμετώπιση και πρόληψη
- Πυρηνόκαρπα: βερικοκιά, βυσσινιά, δαμασκηνιά, κερασιά, νεκταρινιά και ροδακινιά
- Μηλοειδή: αχλαδιά, μηλιά, κορομηλιά, κυδωνιά και μουσμουλιά
- Εσπεριδοειδή: κιτριά, λεμονιά, μανταρινιά, πορτοκαλιά, νεραντζιά και γκρέιπ φρουτ
- Ακρόδρυα: αμυγδαλιά, φιστικιά, καρυδιά, φουντουκιά, καστανιά
- Ελιά
- Όλες οι Σελίδες
Πυρηνόκαρπα: βερικοκιά, βυσσινιά, δαμασκηνιά, κερασιά, νεκταρινιά και ροδακινιά
Εξώασκος
Εξώασκος
Η ασθένεια αυτή προκαλείται από διάφορα είδη του γένους Taphrina.
Η πρόληψη βασίζεται σε έναν και μόνο ψεκασμό ο οποίος μπορεί να γίνει το φθινόπωρο μετά την πτώση των φύλλων και μέχρι το φούσκωμα των οφθαλμών, με βορδιγάλειο πολτό ή με οξυχλωριούχο χαλκό ή με κάποιο άλλο χαλκούχο.
Προσοχή όμως: Μετά την είσοδο του παθογόνου στο δένδρο μας η αντιμετώπιση δεν θα έλεγα ότι είναι και πολύ εύκολη…!!
Σε περίπτωση εξασθένησης των δένδρων μας από τον εξώασκο απαιτείται ενίσχυση με αζωτούχο λίπανση, περιοδικές αρδεύσεις και αραίωση των καρπών ανάλογα με τον όγκο του φυλλώματος.
Εικόνα 1. Εξώασκος σε φύλλο ροδακινιάς.
Βακτηριακό έλκος
Η ασθένεια οφείλεται στο βακτήριο Pseudomonas syringae.
Για τη πρόληψη του βακτηρίου συνίστανται τα εξής: δύο ψεκασμοί με βορδιγάλειο πολτό 1% ή με οξυχλωριούχο χαλκό 0,5%.
Ο πρώτος γίνεται όταν αρχίσουν να πέφτουν τα φύλλα και ο δεύτερος όταν έχουν πέσει το 75% των φύλλων.
Το κλάδεμα των δένδρων να γίνεται νωρίς το φθινόπωρο πριν αρχίσουν οι βροχοπτώσεις και να αποφεύγεται η δημιουργία πληγών κατά τη περίοδο που είναι ευπαθή, δηλαδή φθινόπωρο- χειμώνα.
Τέλος, αφαιρούμε και καταστρέφουμε με φωτιά τα προσβεβλημένα μέρη το καλοκαίρι, με ξηρό καιρό.
Εικόνα 2. Βακτηριακό έλκος.
Έλκος κλαδίσκων
Ο μύκητας που κάνει τη ζημιά είναι ο Fusicoccum amygdali.
Απαιτείται επιμελής αφαίρεση και καταστροφή με φωτιά όλων των προσβεβλημένων βλαστών. Αυτή η κίνηση να γίνεται μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, σε οποιαδήποτε εποχή του έτους. Το μέτρο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί στοχεύει στην εξάλειψη των εστιών μόλυνσης.
Συνιστώνται 2- 3 ψεκασμοί / 10 ημέρες, το φθινόπωρο, κατά την πτώση των φύλλων και κατά το "φούσκωμα" των οφθαλμών.
Πρέπει να πούμε, ότι οι ψεκασμοί καθορίζονται από την εποχή και την διάρκεια των βροχοπτώσεων της κάθε περιοχής.
Εικόνα 3. Έλκος κλαδίσκων.
Κορύνεο
Οφείλεται στον μύκητα Wilsonomyces carpophilus.
Συνίσταται το παρακάτω πρόγραμμα ψεκασμών: το φθινόπωρο, κατά τη πτώση των φύλλων, με βορδιγάλειο πολτό ή οξυχλωριούχο χαλκό, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λίγο πριν "φουσκώσουν" οι οφθαλμοί, κατά τη πτώση των πετάλων ψεκάζουμε με thiram, ziram, folpet (ενδεικτικά λέω κάποια, υπάρχουν και άλλα) και μετά από 20 μέρες πάλι με τα ίδια φάρμακα (τα τελευταία).
Εικόνα 4. Κορύνεο σε φύλλα.
Νέκρωση βραχιόνων
Τη ζημιά μας την κάνει ο μύκητας Eutypa lata.
Το κλάδεμα, πραγματοποιείται με ξηρό καιρό, ακολουθείται από ψεκασμό των δένδρων με benomyl ή κάνουμε επάλειψη των πληγών με benomyl.
Τέλος, αφαιρούμε τα προσβεβλημένα μέρη και στη πυρά (τα καίμε)!
Εικόνα 5. Ζημιά του μύκητα σε κλαδί αμπέλου.
Αδρομυκώσεις
Οι αδρομυκώσεις στα πυρηνόκαρπα οφείλονται αποκλειστικά σε είδη του γένους Verticillium.
Δεν υπάρχει χημική καταπολέμηση της ασθένειας και η αντιμετώπιση της στηρίζεται αποκλειστικά στη χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού, σε αμόλυντο έδαφος, στην χρησιμοποίηση ανθεκτικών ποικιλιών αλλά και στην αποφυγή φύτευσης των δένδρων σε αγροτεμάχιο που προηγουμένως έχει καλλιεργηθεί πατάτα, βαμβάκι κ.α.
Σε περίπτωση που έχουμε μολυσμένο έδαφος και δεν μας "βρίσκεται" άλλο μέρος, κάνουμε το εξής: απολυμαίνουμε με βρωμιούχο μεθύλιο ή ισοθειοκυανικό μεθύλιο ή με ηλιακή θερμότητα όπου καλύπτουμε την επιφάνεια του εδάφους με διαφανή φύλλα πολυαιθυλενίου από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Κοινώς, κάνουμε ηλιοαπολύμανση.
Επίσης, αποφεύγουμε να κάνουμε πληγές με τα καλλιεργητικά μας εργαλεία στην περιοχή των ριζών, δεν αρδεύουμε με το σύστημα «αυλάκια» διότι το μόλυσμα μεταφέρεται με το νερό, καταπολεμούμε τα ζιζάνια συχνά- πυκνά και ξεριζώνουμε τα αποξηραμένα δένδρα!
Εικόνα 6. Αδρομύκωση σε φυτά ηλίανθου.