Και σωστά έπραξαν!
Δεν αναφέρομαι σε όσους απέκτησαν σπίτια με δάνεια τα τελευταία 15 χρόνια.
Δεν αναφέρομαι σε όσους έκτισαν βίλες με κλεμμένα.
Που κακώς έπραξαν!
Και όμως σήμερα, νοικοκυραίοι, άμυαλοι και κλέφτες όλοι στον ίδιο τον τορβά.
Κοινός παρανομαστής, η αλλαγή των όρων του παιχνιδιού!
Με άλλους όρους επένδυαν οι συνετοί γονείς μας τους κόπους μίας ζωής, οι δανειζόμενοι τις ελπίδες τους και οι κλέφτες τα κλεμμένα.
Και όμως όλοι είναι στο ίδιο το τσουκάλι.
Σήμερα οι φόροι δεν επιβάλλονται βάσει της συνταγματικής επιταγής της φοροδοτικής ικανότητας, αλλά βάσει του πόσα μου λείπουν.
Και είναι τραγικό ότι επί 39 χρόνια κανείς πολιτικός δεν έχει νομοθετήσει (γιατί από λόγια χορτάσαμε) ουσιαστικά περί ανάπτυξης, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και παραγωγής.
Του μοναδικού τρόπου δημιουργίας πλούτου!
Ακόμη και τώρα, κανείς δεν πράττει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση.
Έχουν βρει την εύκολη λύση αφού τα ζώα δεν αντιδρούν.
Δημιουργούν φόρους για όσα η τρόικα τους ζητά. Φόρους από περιουσία που δεν γεννά εισόδημα.
Φορολογούν την κατοχή και όχι την εκμετάλλευση.
Σα να έχεις ένα κατάστημα που πουλά φρούτα.
Πουλά 2 μήλα.
Του λείπουν 30.000 Ευρώ.
Θεωρείς λογικό να κοστολογήσει ο καταστηματάρχης το κάθε μήλο του προς 15.000 Ευρώ και να περιμένει να τα πουλήσει το συντομότερο δυνατό;
Στην πραγματική αγορά, κανείς δε θα πλήρωνε 15.000 Ευρώ για ένα μήλο!
Εκτός και αν το κατάστημα λέγεται “Τρόικα” και νομοθετούσε με τη βοήθεια των εδώ οργάνων του την υποχρεωτική αγορά τους.
Και για να μη ξεχνιόμαστε... με ποινή την κατάσχεση των καταθέσεων αν αρνηθείς τη λογική τους, επικαλούμενος το σύνταγμα...
