Ο Κινέζος (όπως και κάθε άλλος καταναλωτής), πρέπει να ζητά να και να προτιμά Ελληνικό λάδι, Ελληνικό μέλι, Ελληνικό κρασί. Όχι το κρασί του Α παραγωγού από την Ελλάδα, του Β παραγωγού από την Ελλάδα, του Γ παραγωγού από την Ελλάδα... του Νοστού μικροπαραγωγού από την Ελλάδα.
Είδα πριν από μερικούς μήνες ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση. Μόνο από την Κρήτη είχαν πάει στην Κίνα 7 παραγωγοί ελαιόλαδου, ο καθένας με τη δική του ετικέτα, τα δικά του έξοδα και τη δική του συσκευασία. Ο καθένας ξένος και ανταγωνιστής του άλλου Έλληνα παραγωγού.
Έτσι δε θα πάτε μπροστά. Ούτε θα κάνετε πωλήσεις γιατί δε θα σας εμπιστευτούν.
Στο εμπόριο, πέρα από την ποιότητα, μετράνε και άλλες παράμετροι, εξίσου σημαντικές που μπορούν να καθορίσουν την επιτυχία ή αποτυχία στο κλείσιμο μίας συμφωνίας.
Αν και τα Ελληνικά προϊόντα είναι ευλογημένα από τον τόπο, θα μείνουν στα αζήτητα είτε επειδή ο τελικός καταναλωτής θα μπερδευτεί με τις πολλές μάρκες και θα επιλέξει το Ιταλικό ή Ισπανικό, είτε επειδή δε θα είναι δυνατή η κάλυψη της ανάγκης και η τήρηση των συμφωνιών από τους πολλούς μικροπαραγωγούς.
Φίλοι παραγωγοί, φορείς και όλες οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, πρέπει να κατεβείτε και να πουλήσετε Ελλάδα και όχι να κατεβείτε ως Καραμήτροι από την Ελλάδα.
Συνεργαστείτε και πουλήστε στην Κίνα και σε όλο τον κόσμο!
Βγείτε στην Κίνα και στις διεθνείς αγορές σαν εύζωνες και όχι σαν Καραμήτροι!
Πηγή Εικόνας: mpckr.blogspot.com
