Γράψε ένα μικρό ποίημα με αφορμή το πληκτρολόγιο

Θερμοπύλες

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Κ. Π. Καβάφης

Ευχαριστώ . " εμένα το δόλιο Κράνιο γιατί μ' αφήσατ' εδώ;;; Γιατίιιιιιιιιιιιιιιιιι;;;;"


Στον αγαπημένο μου φίλο Φρανσουά Βιγιόν, ένα μεγάλο ευχαριστώ.


http://olaxidyo-x2.blogspot.com/2009/11/blog-post_19.html

Τα ποιήματα του Φρανσουά Βιγιόν, όσα έχουν διασωθεί είναι γραμμένα στην αργκό. Σ’ αυτά φαίνεται καθαρά η ηθική και κοινωνική κατάπτωση, η τέλεια φθορά της εκκλησίας που βάφτιζε τα εγκλήματα αμαρτίες που κατά περίπτωση κι όπως τη βόλευε τα συγχωρούσε. Πόρνες , δολοφόνοι, βρωμιάρηδες κάθε λογής, κλέφτες, βιαστές, ληστές κι όλο το σκυλολόι, είχαν την εύνοια των βασιλιάδων, και κανένας δεν τους εμπόδιζε στο να παίρνουν υψηλά αξιώματα στην πολιτική και το στρατό. Μεσαίωνας ήταν. Δέκατος πέμπτος αιώνας. Τώρα; Τι είναι τώρα;

Η Τρόικα η Κυβέρνηση κι ο Κράνιος

Ήτανε μια φορά ένας Κράνιος παχύς και θρεμμένος και βοσκούσε στο λιβάδι. Τον βλέπει μια Κυβέρνηση και τον ωρέχτηκε. Πάει στην Τρόικα:

-Έλα να δεις Τρόικα έναν Κράνιο. Άμα πράμα για φαί !

Πάει η Τρόικα βλέπει τον Κράνιο κι άρχισαν να τρέχουν τα σάλια της.

-Ξέρεις τι να κάνουμε Τρόικα; λέει η Κυβέρνηση.

-Τι; Εσένα κόβει το κεφάλι σου.

-Να αγοράσουμε μια βάρκα και να τη φορτώσουμε χρέη, να πάρουμε τον Κράνιο μαζί για ναύτη και , άμα βγούμε στο πέλαγος, να τον φάμε ! Άιντε συ, σύρε να πάρεις μια βάρκα κι εγώ πάω να συμφωνήσω με τον Κράνιο.

Πάει η Τρόικα, αγοράζει μια βάρκα, τη φορτώνει χρέη. Πάει κι η Κυβέρνηση, παίρνει τον Κράνιο, κατεβαίνουν στο γυαλό, μπαίνουν μέσα στη βάρκα.

Όταν έφτασαν καταπέλαγα, λέει η Κυβέρνηση:


-Καλά, εμείς τώρα ταξιδεύουμε , λεφτά υπάρχουν, αμ ποιος ξέρει αν θα πάμε ζωντανοί . Για καλό και για κακό ελάτε να εξομολογηθούμε.

Γίνεται η Τρόικα πνευματικός, ξομολογά την Κυβέρνηση πρώτα.

-Τι αμαρτίες έκαμες κυρά Κυβέρνηση;

-Έκλεψα κάμποσες κότες, κι έφαγα κάτι άλλα αγριμέλια, λαγοί , μαγοί, κουνέλια. Να ! Τέτοια πράγματα έπνιξα κι έφαγα.

-Δεν κάνεις δουλειά σου κυρά Κυβέρνηση, σκουλήκια τση γης έφαγες. Έλα τώρα, ξεμολόγα με κι εσύ.

-Λέγε, τι αμαρτίες έκαμες;

-Έφαγα κάμποσα πρόβατα, κάμποσα κατσίκια, κάμποσα γελάδια.

-Α, μικρά πράγματα. Σκουλήκια τση γης.

Ύστερα , λέει η Τρόικα στον Κράνιο:

-Έλα και συ, κυρ Κράνιε, να μας πεις τι αμαρτίες έχεις;

-Εγώ, λέει ο Κράνιος, μια φορά όντας φορτωμένος μαρούλια, γύρισα κι έκοψα ένα φύλλο, γιατί τα λιμπίστηκα και το φαγα!

- Α ! κυρ Κράνιε, είπανε κι οι δυο μαζί :

Έφαγες το μαρουλόφυλλο χωρίς λάδι, χωρίς ξύδι ....και πώς δεν επνιγήκαμε σε τούτο το ταξίδι !

-Η αμαρτία σου είναι μεγάλη και πρέπει να σε φάμε !

-Βρε αμάν!

-Όχι, πρέπει να σε φάμε !

-Καλά, λέει ο Κράνιος, μόνο ο πατέρας μου, όταν πέθανε μου έδωκε μια γραφή και την έχω εδώ στου ποδαριού μου το πέταλο . Έλα κυρα Τρόικα, διάβασέ την, για να ιδώ τι μου γράφει, κι ύστερα φάγε με !

Σηκώνει το πισινό του το ποδάρι, πάει η Τρόικα να διαβάσει, της πατεί μια κλωτσιά στα μούτρα, πάρ'την μέσ' τη θάλασσα.
Η Κυβέρνηση βλέποντας αυτά πηδά κι αυτή μέσ' τη θάλασσα για να γλυτώσει, πνίγονται κι οι δύο κι έτσι απόμεινε η βάρκα με τα χρέη στον Κράνιο το γάιδαρο._{Τρισέ=Τρισεύγενη; Τρισεκατομύρια;}

Φιλε Κρανιε σε ευχαριστω που μου θυμισες την εποχη που εγραφα ποιηματα .Η ζωη και τα προβληματα με απομακρυναν απο αγαπες που τωρα εχω χρονο παλι να ξαναανακαλυψω .Θα τα πουμε συντομα!!

Οσονούπω. Ίδωμεν. Οψόμεθα. Κοντεύω να τα φτύσω. Three and the κούκος! Έλα να φτιάξουμε μια μπάντα, γιατί μας λείπουν τα μισά όργανα. Εγώ ένα γύφτικο νταούλι κοπανάω. Και κάνω και μερικές ασκήσεις αναπνοής- κάνω πως τραγουδάω τάχα. Έχω όμως κάτι λαϊκές φωνές τρομερές! Έλα! Έλα Iena2.
Ανδρέας (ή αλλιώς πως Κράνιος)

αα! ωραια, και εγω θα χορευω! Το 'χω!! Και να περναω το καπελο! Κι αυτο το'χω!!

Εγώ πάλι που δεν κατάλαβα τίποτα ούτε από το τελευταίο σχόλιο του Κράνιου ούτε από αυτό της Κατερίνα Γεω... Έχω χάσει κάτι;

Εγώ παιδιά την τσικουδιά βάζω για τους πελάτες
κι αμα μεθύσει και κανείς τον παίρνουμε στις πλάτες.

Απανω θαχουμε σοφρά
κρεβατια και στρωσιδια
και κατω θα'ναι η τσικουδια
μεζεδες και κοψιδια

Κατερίνα την καλησπέρα μου.

Μια ιστορία(κρητική) της στιγμής για σένα και τους υπόλοιπους της παρέας.

Λέει ο γέρος στη γριά του πρίν βγεί βόλτα στο καφενειο(μάλλον για να την μπερδέψει):

Τι θες να πιώ μια και να ρθώ στις εννιά ή να πιώ εννιά και ναρθώ στη μιά ;;