Πολλαπλασιασμός Συκιάς

Καλησπέρα σας,
Την επόμενη εβδομάδα σκέπτομαι να ξεκινήσω 1-2 μοσχεύματα συκιάς και σίγουρα θα χρειαστώ την βοήθειά σας (όπως συνήθως).
Ξεκινάμε με τα εξής:
1. Είναι η κατάλληλη εποχή;
2. Το μόσχευμα πρέπει να είναι ετήσιο κλαδί ή και διετές μας κάνει;
3. Πόσα μάτια πρέπει να έχει;
4. Ορμόνη ριζοβολίας χρείαζεται;

Φυσικά θα ενημερώνω με φωτογραφίες σε όλα τα στάδια.
Και μία πρόταση στον Ηλία:
Τι θα έλεγες να προσθέσεις ένα χώρο για πολλαπλασιασμούς (μοσχεύματα, καταβολάδες κλπ κλπ) ; Και να βάζουμε τις προσπάθειές μας με φωτό και συζητήσεις....

.

Δημήτρη κι εγώ αυτό γνώριζα.
Πολλαπλασιασμό με παραφυάδες αλλά για δες εδώ
Συκιά

.

manos καλησπέρα. Βλέπω δεν κρατιέσαι θα πολλαπλασιάσεις τα πάντα φέτος !
Προσωπικά δεν έχω πολλαπλασιάσει συκιά ούτε καν έχω φυτεψει ποτέ.
Αυτό που κάνω εγώ στα μοσχευματάκια μου και τα ακολουθώ ως γενικό κανόνα είναι τα εξής:
1. προτιμώ κλαδιά παλαιότερων ετών (ξυλοποιημένα κυρίως και όχι τρυφερά)
2. Αφήνω τουλάχιστον 3 ''μάτια'' στο υπέργειο μέρος
3. Ξεκινάω σε εποχές που να μην έχει ούτε πολύ κρύο, αλλά ούτε υπερβολική ζέστη. (π.χ. Απρίλιο - Μάιο ή το φθινόπωρο μέχρι μέσα Οκτωβρίου το αργότερο)
4. Προσπαθώ να αφήσω τα φυτά μου σε σκιερό μέρος μέχρι να ριζόσουν και αναπτυχθούν μέχρι ένα σημείο.
5. Αποφεύγω τα αειθαλή φυτά και προσπαθώ να απασχολούμαι κυρίως με φυλοβόλλα.
6. Προσέχω την υπερβολική υγρασία στο χώμα (προτιμώ να τα βάλω στο έδαφος και όχι σε γλάστρα, αν πάλι δεν μπορώ να την αποφύγω τα ''καρφώνω'' σε περλίτη, άμμο κυρίως για μοσχεύματα κάκτων, ή γενικώς κάποιο υπόστρωμα που να στραγγίζει)
8. Αποφεύγω τα πλαστικά σπορεία και προτιμώ κάτι με ικανοποιητικό βάθος
7. Δεν ρίχνω λίπασμα και αποφεύγω την κοπριά
8. Βάζω αρκετά κομμάτια σε περίπτωση απωλειών.

Μέχρι στιγμής τα πάω σχετικά καλά με αυτούς τους κανόνες. Μην σε πάρω και στον λαιμό μου κάνε τις δικές σου δοκιμές και τα λέμε....

fireseaker έγραψε: Φτιάξε το Link γιατί αντί για Συκιά βγάζει Παπαδήμο και τρόμαξα!χαχαχαχαχαχχ!

Ο τρόπος με το παραβλάσταρο είναι πολύ απλός όμως. Διαλέγεις το καλύτερο, το αφήνεις μεγαλώνει λιγάκι και μετά το βγάζεις καταστρεφοντας τα υπόλοιπα. Το άρθρο ουσιαστικά λέει ότι μπορείς να την πολλαπλασιάσεις με όλους τους τρόπους!

Έχεις δίικιο το δίορθωσα το link......
Από παραφυάδες έκανα 4 νέα δέντρα πέρσι και έδωσα σε γείτονες και συγγενείς και πιάσαν όλα

Leo θα περιμένω 2-3 βδομάδες ακόμη να ζεστάνει λίγο ο καιρός και θα το επιχειρήσω.
Θα το ψάξω και θα το παλαίψω πάντως και φυσικά θα ενημερώνω με φωτογραφίες.

Leo de Xait έγραψε: manos καλησπέρα. Βλέπω δεν κρατιέσαι θα πολλαπλασιάσεις τα πάντα φέτος !
Προσωπικά δεν έχω πολλαπλασιάσει συκιά ούτε καν έχω φυτεψει ποτέ.
Αυτό που κάνω εγώ στα μοσχευματάκια μου και τα ακολουθώ ως γενικό κανόνα είναι τα εξής:
1. προτιμώ κλαδιά παλαιότερων ετών (ξυλοποιημένα κυρίως και όχι τρυφερά)
2. Αφήνω τουλάχιστον 3 ''μάτια'' στο υπέργειο μέρος
3. Ξεκινάω σε εποχές που να μην έχει ούτε πολύ κρύο, αλλά ούτε υπερβολική ζέστη. (π.χ. Απρίλιο - Μάιο ή το φθινόπωρο μέχρι μέσα Οκτωβρίου το αργότερο)
4. Προσπαθώ να αφήσω τα φυτά μου σε σκιερό μέρος μέχρι να ριζόσουν και αναπτυχθούν μέχρι ένα σημείο.
5. Αποφεύγω τα αειθαλή φυτά και προσπαθώ να απασχολούμαι κυρίως με φυλοβόλλα.
6. Προσέχω την υπερβολική υγρασία στο χώμα (προτιμώ να τα βάλω στο έδαφος και όχι σε γλάστρα, αν πάλι δεν μπορώ να την αποφύγω τα ''καρφώνω'' σε περλίτη, άμμο κυρίως για μοσχεύματα κάκτων, ή γενικώς κάποιο υπόστρωμα που να στραγγίζει)
8. Αποφεύγω τα πλαστικά σπορεία και προτιμώ κάτι με ικανοποιητικό βάθος
7. Δεν ρίχνω λίπασμα και αποφεύγω την κοπριά
8. Βάζω αρκετά κομμάτια σε περίπτωση απωλειών.

Μέχρι στιγμής τα πάω σχετικά καλά με αυτούς τους κανόνες. Μην σε πάρω και στον λαιμό μου κάνε τις δικές σου δοκιμές και τα λέμε....

Μέχρις ο διαχειριστής νά μοντάρη ένα σχετικό document γιά μεταφυτεύσεις καί επειδή ο χρόνος δέν σέ παίρνει καί πολύ ακόμη γιά τήν συκιά, νά παραθέσω αποσπασματικά ό,τι κατέχω.

Τά φυτά, τά δένδρα, γενικά καί αρχικά, πολλαπλασιάζονται είτε μέ σπόρους (σπορόφυτα), ή μέ μοσχεύματα. Τούτα, μπορεί τό πρώτο διάστημα νά συντηρηθούν σέ φυτώριο, σέ γλάστρα καί ύστερα νά (μετα-)φυτευθούν στήν τελική τους θέσι, στό έδαφος, ή, η (μετα-)φύτευσίς τους μπορεί νά γίνη απ’ ευθείας στήν μόνιμη θέσι τους. Η επιλογή εξαρτάται από πολλούς καί διάφορους λόγους.

Στήν περίπτωσι μετα- φυτεύσεως, πολλαπλασιασμού μέ μόσχευμα , (δηλαδή εκείνο πού θά προκύψη νά είναι ταυτοτικό φυτό μέ τό μητρικό), διακρίνομε δύο δυνατότητες.
Η μιά είναι τό αποσπώμενο κλαδί -φυτό νά έχη μιά ελαχίστη `ρίζα, γιά παράδειγμα ένα κολοβούδι από τήν `ρίζα τού μητρικού. Τούτο, άν καί επιθυμητό από τούς περισσοτέρους, δέν είναι πάντοτε διαθέσιμο. Κατά κανόνα, όμως δέν είναι καί αναγκαίο, ή, τού’λάχιστον δέν απαιτείται στίς περισσότερες περιπτώσεις φυτών.
Η άλλη δυνατότης, καί γιά πιό μαζικό πολλάπλασιασμό, είναι μέ μόσχευμα-κλαδί. Η πιό συνήθης τέτοια περίπτωσις είναι εκείνη τών κλημάτων (μέ βέργα, αυτόρριζα). Ως τόσον καί άλλα φυτά, όπως συκιά, `ροδιά, ....., (ακόμη καί ελιά, όπως συμβαίνει στήν Κρήτη), μπορεί νά δημιουργηθούν μέ μόσχευμα, (από βέργα – κλαδί -ξύλο).

Αναφορικά μέ τήν τελευταία περίπτωσι καί ειδικώτερα γιά τήν συκιά:

- Τό μόσχευμα δέν μπορεί νά είναι πολύ χονδρό, αλλά ένα «ψημένο» κλαδί, συνήθως τής προηγουμένης χρονιάς τό οποίο, κατά προτίμησι, νά έχη στό κάτω μέρος του, στήν βάσι του, λίγο παλιότερο ξύλο.

- Τό μόσχευμα τής συκιάς, πάντοτε, ξεμασκλιέται από τήν κλάρα. Ποτέ δέν αποκόπτεται μέ ψαλίδα, όπως επίσης καί στήν μεταφύτευσί του, ποτέ δέν θά τό κλαδέψετε. Θά τό μεταφυτεύσετε ως έχει.

- Τά μοσχεύματα (απο-)κόπτωνται από τό μητρικό κατά τό τέλος Γεννάρη έως καί τόν Φλεβάρη. Κατά κανόνα, τοποθετούνται γιά επώασι , «κλώξιμο», στό έδαφος γιά ένα -ενάμισυ μήνα περίπου, πρίν άν μεταφυτευθούν οριστικά. Τό παράχωμα θά είναι μέ μαλακό – εύφορο χώμα, ή αμμόχωμα, ποτίζονται καί πατιούνται καλά. Η κλίσις τους, προτιμώτερο, μέ τήν βάσι πρός τήν ανηφόρα, (γιά τήν ανακατεύθυνσι τών χυμών πρός τήν `ρίζα).

- Μπορείτε νά περάσετε τήν άκρη τους λίγη ξυλώδη ορμόνη, είτε πρίν τό κλώξιμο, ή, βάζοντάς τα γιά ένα βράδυ, πρίν τήν μεταφύτευσι, νά ακομπούν σέ νερό όπου έχετε διαλύσει μιά σχετική ποσότητα ορμόνης. Επίσης, πολλοί προτιμούν νά «πληγώνουν» τήν κάτω άκρη του, τήν βάσι τους.

Στήν (μετα-)φύτευσι:

- Ανοίγετε τόν λάκκο ανασκάπτοντας τό έδαφος όσον βαθύτερα καί πλατύτερα μπορείτε. Τούτο, εξ άλλου, θά είναι καί απαραίτητο γιά νά αποκόψετε τίς παρακείμενες όποιες `ρίζες, οι οποίες θά τείνουν νά εισχωρήσουν άμεσα στό δουλεμένο. Εδώ, χρησιμοποιήσετε καλύτερα ένα δικέλι αντί ξινάρι, αφού δέν χρειάζεται (καί δέν πρέπει) νά βγάλετε τό χώμα, ούτε νά τό κονιορτοποιήσετε. Μή βγάζετε περισσότερον χώμα από τά βαθύτερα, απ’ όσον χρειάζεται γιά νά χώσετε τό φυτό.
Γιά νά τραβήξη η `ρίζα του πρός τά βαθύτερα, `ρίξετε στά βαθύτερα τού λάκκου λίγο λίπασμα, (φωσφορικό – καλιούχο, διότι τό άζωτο, μέχρις νά φθάσουν νά τό εκμεταλλευθούν οι `ρίζες, θά πάη χαμένο) .
- Η τοποθέτησις σέ μεγάλο βάθος μπορεί νά τού εξασφαλίση υγρασία μέχρις νά `ριζοπιάση, αλλά οι ρίζες θά αναπτυχθούν από ψηλά, από εκεί όπου τό χώμα ζεσταίνεται καί αερίζεται καί θά πάνε βαθειά στό δουλεμένο. Έτσι, τό “βαθειά” θά πρέπη νά είναι τό ανάσκαμα τού υποστρώματος καί όχι η τοποθέτησις τού φυτού.

- Άν καί τά περισσότερα ούτως πολλαπλασιαζόμενα φυτά, δύνανανται νά πετάξουν μάτια -`ρίζες καί από τά μεσογονάτια διαστήματα (μεταξύ τών κόμπων), η έκπτυξις `ριζών ευνοείται περισσότερον στούς κόμπους, στούς `ρόζους. Έτσι, τό τελείωμά τους θά είναι 1-2 εκ. κάτω από τόν τελευταίο κόμπο.

- Η φορά τής βέργας – τού κλαδιού θά είναι η φυσική τους φορά, (εκτός από τήν `ροδιά πού τοποθετείται ανάποδα, δέν γνωρίζω τό γιατί).

- Όσον αφορά τήν κλίσι τής τοποθετήσεως –φυτεύσεως:
Γενικά, τά μοσχεύματα πού δέν έχουν εκπτύξη `ριζες – μάτια, ή είναι σχετικά χονδρά κλαδιά, πιό παραδοσιακά, αλλά καί γιά τίς δύσκολες περιπτώσεις:
τίθενται πιό βαθειά (30-40 εκ.) καί “γονατίζονται”, κάτι σάν μισό “ U ”, ώστε νά καθυστερήσουν οι χυμοί γιά τήν βλάστησι καί νά συγχρονισθούν μέ τήν `ριζοβολία. Καί ο κανόνας γιά τήν συκιά είναι νά “γονατίζεται”. Εδώ, τό χώμα ποτίζεται λίγο, πατιέται καλά πάνω από τό μόσχευμα, ως μιά σπιθαμή, καί μόνον τό επάνω μέρος παραμένει αφράτο.
Εάν τό χώμα είναι βαθειά καί πλατειά δουλεμένο καί δέν θά υφίσταται πρόβλημα υγρασίας, ή αναταγωνιστών, τότε κάνομε μιά τρύπα μέ έναν λοστό (ή κάτι ανάλογο) καί τοποθετούμε μέσα τό μόσχευμα. `Ρίχνομε λίγη άμμο καί μετά νερό, (ή `ρευστό χώμα), ώστε νά κλείση τό γύρω κενό, τό πατάμε ελαφριά μέ ένα `ραβδί καί παραχώνομε τό υπόλοιπο.

- Σέ κάθε (μετα-)φύτευσι, θά ποτίσετε επαρκώς (όχι καί νά λημνάση!) τό δένδρο, ό,τι καιρό καί νά κάνη.

- Αφήνετε 2 –3 μάτια έξω από τό έδαφος (1-2 σπιθαμές) καί ένα στό επίπεδο τού εδάφους.


Λοιπά - συμπληρωματικά

Τό σκάμμα όπου βάζετε τό μόσχευμα, προιτμάτε, νά παραμένη κοίλο, νά μή τό παραχώνετε έως τό επίπεδο τού εδάφους. Τήν παράχωσι αυτή θά τήν κάνετε σταδιακά καί καθώς θά έχη ζεστάνη αρκετά ο καιρός, μέ τό σκάλισμα.

Πολλοί επιλέγουν νά “κλώξουν” τά μοσχεύματα σέ κάθετη θέσι, όλως ανεστραμμένα, γιά μεγαλύτερη αποτεσματικότητα στήν `ριζοβολία. Ο καθένας μπορεί νά επινοήση τήν πρακτική, τόν τρόπο γιά κάτι τέτοιο.


Σέ κάθε περίπτωσι καί μέ τήν επερχόμενη ζέστη, σκαλίζετε τό χώμα γύρω από τήν `ριζα καί, σταδιακά, πιό επεκτατικά καί βαθειά. Φροντίζετε ώστε τά νεαρά φυτά νά μήν στερηθούν τήν υγρασία στά δύο πρώτα χρόνια καί, 2-3 ημέρες μετά από κάθε πότισμα, νά τά ανασκαλίζετε ελαφρώς. Ό,τι φυτεύσατε μέ μοσχεύματα είναι πιό απαιτητικά σέ αυτήν τήν φροντίδα.

Τά χόρτα – ζιζάνια καί οι `ρίζες κοντινών δένδρων (έως καί 10 –15 μ.)στεγνώνουν καί βυζαίνουν τό χώμα. Ειδικώτερα οι `ρίζες «οσμίζονται» τό εύφορο χώμα, τό δουλεμένο, τό λιπαρισμένο, καί θά κινηθούν γρήγορα πρός τά εκεί καί ενδεχομένως νά τό ξεράνουν, πρίν άν καλά -καλά `ριζοπιάση. Γιά τούτο, άν εκτιμάτε ότι θά έχετε τέτοιο πρόβλημα, βάλετε τά μοσχεύματα γιά 1-2 χρόνια σέ μεγάλη γλάστρα, όπου μπορείτε νά τά συντηρείτε καλύτερα, καί μετά τά τοποθετείτε στό έδαφος.

Εύρε μιά ποικιλία συκιάς πού νά έχη λεπτή φλύδα καί λεπτό (λευκό) υπόδερμα καί πολύ παχιά σάρκα. Οι ποικιλίες σύκων πού πωλούν στό εμπόριο δέν αξίζουν. Έχουν τά αντίθετα! Πάρε από άνθρωπο πού έχει γιά τό σπίτι του, ή «κλέψε» ένα κλαδί από οπου έχης επισημάνει. Οι πολύ πρώϊμες ποικιλίες, επίσης, δέν είναι νόστιμες, (αφού δέν έχουν γονιμοποιηθή, είναι σάν φούσκες!)
Η συκιά (όπως καί η καρυδιά) δέν δίνουν νόστιμο καρπό στόν πολύ εύφορο τόπο. Θέλουν συνδυασμό κοκκινοχώματος (αργιλώδους) καί πέτρας (κυρίως πάνε τήν σιδερόπετρα, τήν ακονιά), ή πετρώδες μέ πολύ κοπριά. Η υγρασία νά έρχεται από βαθειά καί όχι επιφανειακά.


Ως πρός τήν εποχή, τί θά σέ συνεβούλευα:
Κόψε τά μοσχεύματα στίς 14/3 έως τίς 16/3 ε.ε. καί:,
είτε , βάλε τα στό νερό μέ λίγη ξυλώδη ορμόνη 1-2 ημέρες καί φύτευσέ τα άμεσα, στίς 16/3- 17/3,
ή, παράχωσέ τα, μέ επαρκή υγρασία, καί μεταφύτευσέ τα οριστικά, τό Μ. Σάββατο 14/4, ή καλύτερα γύρω στήν Δευτέρα μετά τού Θωμά, 23/4 ε.ε. ,
καί καλή σου επιτυχία .

Καί, μιά εσχάτη συμβουλή:
Μή γελαστής καί φυτεύσης συκιά κοντά σέ τοίχο σπιτιού, ή σέ νερό (πηγή, πηγάδι, γεώτρησι). Θά πάθης μεγάλη ζημιά!

PALIOS