Σπόροι Μηλιάς!!

Να κάνω μια ερώτηση να μου πείτε αν ξέρετε.
Ο γιός μου μιά μέρα που έτρωγε ένα μήλο αφού το τσάκισε έβγαλε τουε σπόρους και τους έβαλε σε ένα κυπελάκι μαζί με βαμβάκι και έβαλε λίγο νερό!!
Χθές και ενώ το είχα ξεχάσει στο πρεβάζι της κουζίνας είδα το ένα σποράκι και είχε φυτρώσει. Μπορεί να γίνει αυτό δέντρο??

Δεντρο θα γινει αλλα θα αργησει πολυ να κανει καρπους.Επισης καποιες φορες δεν βγαζουν καν καρπους ή απλα η γευση τους ειναι απαισια(σαν γρασιδι!!! )

Και μόνο που θα το βλεπετε μερα με τη μερα να μεγαλωνει...πιστευω οτι αρκει!!!

Δε διαφωνω μαζι σου Θεοδωρα.Εγω βεβαια το θεμα το εθιξα απο την πλευρα της παραγωγης καρπων !!

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Διάβασα κάπου ότι η μηλιά θέλει ζευγάρι για να Γονιμοποίηση οπότε έλεγα να το βάλω κοντά στην άλλη μηλιά και ότι γίνει. Μόνο και μόνο έτσι για να την βλέπω να μεγαλώνει. Αυτό που λες μικρέ καλιεργητη το έχω ακούσει και εγώ. Από σπόρο δεν είναι σίγουρο τι θα βγει. Μπορεί όμως και να είναι μια χαρά μηλια;;

Ναι υπαρχει και αυτη η πιθανοτητα(δηλ. να ειναι καλη η γευση των μηλων)αλλα σε μικρο ποσοστο.

Βρήκα αυτό απο την πτυχιακή διατριβή της κυρίας Χαρίκλειας Μηνοπούλου που βρήκα εδώ eureka.lib.teithe.gr:8080/bitstream/hand...oulou.pdf?sequence=1

Η Μηλιά πολλαπλασιάζεται είτε εγγενώς ε σπόρο είτε αγενώς ε οσχεύατα, καταβολάδες,
παραφυάδες και εβολιασό. Ο συνηθέστερος τρόπος πολλαπλασιασού της ηλιάς είναι ε
εβολιασό της επιθυητής ποικιλίας πάνω σε υποκείενα, που πορεί να είναι σπορόφυτα (Φιρίκι)
ή κλώνοι.
Α. Εγγενώς: Τα σπορόφυτα στην Ελλάδα προέρχονται κυρίως από την ποικιλία “Φιρίκι”. Τα
ειονεκτήατα των σποροφύτων είναι το ότι αργούν να πουν στην καρποφορία (10 – 12 χρόνια), η
εγάλη ανοοιοορφία στο γενετικό υλικό, το γεγονός ότι ζουν πολλά χρόνια (60 – 80) και το
υψηλό κόστος παραγωγής. Το κυριότερο όως ειονέκτηα είναι ότι δίνουν δέντρα ζωηρής
ανάπτυξης που δεν επιτρέπουν την εντατικοποίηση της καλλιέργειας.
Τα πλεονεκτήατα των σποροφύτων είναι το ισχυρό ριζικό σύστηα, η καλά προσαρογή στο
περιβάλλον και η αντοχή στις ασθένειες, στους εχθρούς, στην εδαφική υγρασία και στη ξηρασία.
Ο σπόρος ο οποίος προορίζεται για την παραγωγή σποροφύτων, στρωατώνεται το Νοέβριο ή το
εκέβριο. Το Μάρτιο ή τον Απρίλιο, ετά το φύτρωά τους στο σπορείο, τα σπορόφυτα
εταφυτεύονται στο φυτώριο όπου από τον Αύγουστο έχρι τον Οκτώβριο εβολιάζονται ε
κοιώενο οφθαλό ε ασπιδωτό ενοφθαλισό. Μετά τον πρώτο χειώνα πουλιούνται σαν
κοιώενα δενδρύλλια ή ένουν στο φυτώριο άλλο ένα χρόνο για να πουληθούν σαν ανεπτυγένα
ονοετή δενδρύλλια. Είναι δυνατό τα σπορόφυτα να ην εταφυτευθούν την πρώτη άνοιξη ετά την
στρωάτωσή τους αλλά να είνουν στο σπορείο και να εταφυτευθούν την επόενη άνοιξη στο
φυτώριο.