- Δημοσιεύσεις: 7
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 2
×
Συζητήσεις για δέντρα
ποια ποικιλία συκιάς είναι αυτή;
- Παρμενίων Τραμπάκουλας
- Συντάκτης θέματος
- Αποσυνδεμένος
- Νέος
Λιγότερα
Περισσότερα
10 Χρόνια 8 Μήνες πριν - 10 Χρόνια 8 Μήνες πριν #19795
από Παρμενίων Τραμπάκουλας
ποια ποικιλία συκιάς είναι αυτή; δημιουργήθηκε από Παρμενίων Τραμπάκουλας
Γνωρίζει κάποιος ή κάποια αν υπάρχει ελληνική ποικιλία συκιάς που να βγάζει τέτοια σύκα; Η φωτογραφία είναι από υπαίθρια αγορά φρούτων στο Ουζμπεκιστάν. Έχω φίλη που έχει γεννηθεί εκεί και μου λέει πως είναι εξαιρετικά νόστιμα. Σε περίπτωση που δεν φαίνονται καλά στην φωτογραφία, έχουν οβάλ σχήμα και είναι πλακουτσωτά.
εδώ φαίνονται καλύτερα
εδώ φαίνονται καλύτερα
Last edit: 10 Χρόνια 8 Μήνες πριν by Παρμενίων Τραμπάκουλας.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": ilias
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- PALIOS
- Αποσυνδεμένος
- Παλιός
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 107
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 139
10 Χρόνια 8 Μήνες πριν #19800
από PALIOS
Απαντήθηκε από PALIOS στο θέμα ποια ποικιλία συκιάς είναι αυτή;
Αγαπητέ φίλε, άν μπορώ νά σέ βοηθήσω νά καταλάβης γιά τά σύκα πού ερωτάς, μέ βάσι τήν ίδια μου εμπειρία καί γνώσι:
Γενικά γιά τό εύγεστο τών σύκων:
Προσδιορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες: τήν ποικιλία καί τήν τοποθεσία.
Όσον αφορά τήν ποικιλία, (δέν εννοώ εδώ τήν συγκεκριμένη), καί περιοριζόμενος μόνον στίς ποικιλίες νωπών σύκων, (όχι γιά στέγνωμα), θά ήθελα νά σού επισημάνω μιάν βασική διάκρισι:
- τά σύκα μέ τό παχύ –λευκό υποδόρειο στρώμα καί πιό περιωρισμένη κόκκινη σάρκα
- καί τά σύκα τά ‘ολόσαρκα’, δηλ. εκείνα πού έχουν κάτω από τήν λεπτή φλύδα τους ένα πολύ λεπτό λευκό υπόστρωμα καί πληθωρική κόκκινη σάρκα. Τά πρώτα είναι κατά κανόνα οι εμπορικές ποικιλίες γιατί αντέχουν περισσότερον στήν μεταφορά καί τήν συντήρησι. Τά δεύτερα, από τήν φύσι τους, είναι πολύ πιό πληθωρικά, αλλά καί πολύ ευαίσθητα στήν αποθήκευσι καί τήν μεταφορά, δηλαδή αξίζει νά τά φάς επάνω στήν συκιά. Σαφώς, υπαρχουν καί ποικιλίες μέ ενδιάμεσα χαρακτηριστικά.
Η γλυκότητα πού μπορούν νά φθάσουν οι δυό αυτές διακεκριμένες ‘κατηγορίες’, άν καί υπερτερεί στά ολόσαρκα, ως τόσον δέν αποτελεί τό μόνο βασικό χαρακτηριστικό, όσον τό εύγεστον τών τελευταίων.
Επίσης, σύκα τά οποία ωριμάζουν πρώϊμα, τόν Ιούνιο, ανεξαρτήτως σάρκας, δέν μπορεί ποτέ νά φθάσουν τήν νοστιμιά πού έχουν τά 'σύκα εποχής', τέλη Ιουλίου – Αυγούστου. ( υποθέτω επειδή τά σύκα τού Ιουνίου δέν μπορεί νά είναι γονιμοποιημένα.) Καθώς επίσης τά οψιμώτερα σύκα, οι φθινοπωρινές ποικιλίες πού λέμε, θά είναι λίγο πιό ‘παχύδερμα’ καί λιγώτερο νόστιμα από τά καλοκαιρινά. (γιά τήν εποχή τους όμως, πού δέν ευρίσκομε κάτι άλλο, είναι πολύ ωραία!).
Τήν ποικιλία από τήν συκιά πού σού αρέσει θά τήν εύρης περισσότερον ψάχνοντας τίς συκιές τού κόσμου καί δοκιμάζοντας τά σύκα τους παρά νά περιμένης από τίς εμπορικές ποικιλίες.
Έρχομαι στό δεύτερο παράγοντα, τήν τοποθεσία:
Εδώ περισσότερον θά σέ προβληματίσω παρά θά σέ διαφωτίσω, παραθέτοντας μόνον τήν εμπειρία μου.
- Οι συκιές πού έχω φάει τά πιό νόστιμα σύκα, είναι εκείνες πού ευρίσκονται σέ τόπο σχετικά στράγγιο, μέ υπεροχή στό κοκκινόχωμα, τό αργιλώδες, έναντι τού ασβεστολιθικού καί τού αμμώδους, αλλά καί μέ βασικό υπόστωμα τίς πετρώδεις στρώσεις (από σιδερόπετρα, ή αντίστοιχες πλάκες) καί μέ πλούσια επιφανειακή σύστασι από παλιά φουσκιά, (χωνεμένες από πολλά χρόνια κοπριές). Τά σύκα αυτά είναι τό κάτι άλλο. Δέν ξέρω άν τό ιδιαίτερο πετρώδες υπόστρωμα, μέσα στό οποίο απλώνονται οι `ρίζες τους, προσθέτει τά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά οι ίδιες συκιές μεταφυτευόμενες (μοσχεύματα) σέ ανάλογο χώμα μέ αρκετό βάθος, σέ πιό έυφορο έδαφος, χωρίς νά συναντούν νωρίς τό πέτρωμα, τά σύκα τους υστερούν σημαντικά σέ νοστιμιά.
- Καί λέγω, δέν ξέρω, ή λέγω ως πιθανότατο τούτο, διότι εγώ θεωρώ καί έναν άλλο παράγοντα πού ο πολύς ο κόσμος αδυνατεί νά κατανοήση. Είναι καί ο αέρας. Τά στοιχεία τής φύσεως πού καθορίζουν τό όλο σύστημα είναι ό ήλιος (θερμότητα), τό νερό, τό χώμα (η γή) καί ο αέρας.
- Τόν ήλιο, τό νερό καί τό χώμα, μπορείς εύκολα νά τά κρίνης καί τά επιλέξης , ή νά τά διορθώσης στήν θέσι πού σέ εξυπηρετεί. Ο αέρας, όμως, είναι δοσμένος γιά κάθε τοποθεσία καί διαφοροποιείται σημαντικά από τό ένα μέρος σέ άλλο. Ο αέρας δέν μεταφέρεται, οι περισσότεροι τόν αγνοούν, καί, ... άν σού κάτση... σού έκατσε...
Καί επειδή σού είπα πιό πάνω γιά τό χώμα, καί γιά νά μήν μεροληπτήσω ελλειματικά ως πρός τά άλλα στοιχεία νά συμπληρώσω καί γιά τούτα τά πιό γενικά:
: Ήλιος: Ναί, θέλει ήλιο γιά νόστιμο καρπό. Τό βορεινό , ή τό προσήλιο δέν παίζουν τόσον `ρόλο γιά τήν εποχή τού καλοκαιριού. Τό απόσκιο κάποιων ωρών δέν συνιστά κ’άν πρόβλημα, αλλά η σκίασις από κοντινά δένδρα αποτελεί σημαντικό πρόβλημα.
: Νερό (-υγρασία): καλόν είναι νά υπάρχη, αλλά βαθειά. Στά πιό ξηρικά καί φτενά εδάφη, (επιλέγεις επικλινή), όπου μάλλον θά έχη πρόβλημα λίγο μετά τήν καρπόδεσι, φροντίζης ενωρίς, τό πολύ αργότερο πάνω πού θά δένη τά μικρά συκαλάκια. Ποτίζεις τό έδαφος, (τό πολύ αργότερον ως τά μέσα Ιουλίου), βάζοντας τό νερό ψηλότερα καί 10 -15 μέτρα μακρυά από τήν `ρίζα, νά ποτίση τό έδαφος σέ βάθος. Δέν ποτίζης το καλοκαίρι ποτέ κοντά στήν `ρίζα καί άν σού λημνάση τό νερό στήν `ρίζα ... τότε πάει... τό κατέστρεψες! Δέν ποτίζης ποτέ τό καρποφόρο δένδρο από τόν σχηματισμό τού καρπού του καί πέρα.
: Αέρας, (άν καί δέν προσδιορίζεται, αλλά, απ’ ό,τι πρακτικά μπορώ νά σού εντάξω στήν έννοια αυτή: Θέλει αέρα... Νά μή τό πνίγουν άλλα δένδρα γύρω του. Νά τό πιάνη ο αέρας πού φυσάει. Είτε πρόκειται γιά βοριά, ή γιά μαϊστρο (=δροσερό) τό μεσημέρι, αλλά προπαντός σέ σημεία όπου επικρατεί καί δέν εμποδίζεται τό ψυχρό – δροσερό- ξηρό κατεβατό τό βράδυ.
Η συκιά πολλαπλασιάζεται είτε μέ μοσχεύματα (ξεμασκλάδια καί όχι αποκομμένα μέ ψαλίδα), τόν Φλεβάρη, (άν καί τό καλικαίρι νά τά μεταφυτεύσης θά πιάσουν, αρκεί νά έχουν ικανό νερό!), ή μπολιάζοντάς την τόν Αύγουστο (καί ποτέ τήν άνοιξι). Τά φυτά από μοσχεύματα θέλουν μεγάλη προσοχή μή σού ξεραθούν από αποτισιά τόν 2ο χρόνο, ενώ τά κεντράδια θέλουν προστασία από τά ζώα μή σού τά καταστρέψουν, αλλά καί ενωρίς στού πρώτους χειμερινούς μήνες (Νοέμβρη – Δεκέμβρη) νά μή σού τά κάψη ο πάγος.
Επίσης, μιά συμβουλή: μή γελαστής καί βάλεις ποτέ συκιά κοντά σέ πηγή νερού, (φυσική πγή, πηγάδι, γεώτρησι), ή κοντά σέ θέμελα σπιτιού! Τού’λάχιστον 15-20 μέτρα μακρυά από πηγή καί πάνω από τά 7-8 μέτρα καί πέρα από τά θέμελα σπιτιού.
Γιά τήν συγκεκριμένη ποικιλία, όπως λέγεις καί καθώς δείχνει:
Μού φαίνεται πολύ οικεία. Άν δέν είναι η ίδια ακριβώς, ομοιάζει πολύ μέ τήν λεγόμενη «κίτρινη» συκιά, τήν δική μας. Σύκα κίτρινα, πού καθώς παραγίνονται αρχίζει η επιδερμίδα τους νά ασπρίζη τοπικά, σύκα οβάλ καί κάπως πλακουτσά, σύκα τά οποία ανέχουν περισσότερο στήν ωρίμανσι καί ελάχιστα επηρρεάζονται από μιά καλοκαιρινή βροχή στήν ωρίμανσι, (δέν θά σκάσουν παρά ελάχιστα) ... Είναι σύκα ολόσαρκα καί πεντανόστιμα, (καί δέν μπορεί νά είναι ‘εμπορικά’). Αλλά, όλα αυτά έχουν νά κάνουν καί μέ τήν θέσι πού ευρίσκεται τό φυτό.
Υποθέτω ότι εύκολα μπορείς νά εύρης φυτά, (υπάρχουν καί κάποιοι ‘μανιακοί’, όχι εγώ, πού μπορεί διατήρουν 20 -30 ποικιλίες συκιών). Άν ως τόσον θέλεις κεντράδια – μοσχεύματα πές μου.
PALIOS
Γενικά γιά τό εύγεστο τών σύκων:
Προσδιορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες: τήν ποικιλία καί τήν τοποθεσία.
Όσον αφορά τήν ποικιλία, (δέν εννοώ εδώ τήν συγκεκριμένη), καί περιοριζόμενος μόνον στίς ποικιλίες νωπών σύκων, (όχι γιά στέγνωμα), θά ήθελα νά σού επισημάνω μιάν βασική διάκρισι:
- τά σύκα μέ τό παχύ –λευκό υποδόρειο στρώμα καί πιό περιωρισμένη κόκκινη σάρκα
- καί τά σύκα τά ‘ολόσαρκα’, δηλ. εκείνα πού έχουν κάτω από τήν λεπτή φλύδα τους ένα πολύ λεπτό λευκό υπόστρωμα καί πληθωρική κόκκινη σάρκα. Τά πρώτα είναι κατά κανόνα οι εμπορικές ποικιλίες γιατί αντέχουν περισσότερον στήν μεταφορά καί τήν συντήρησι. Τά δεύτερα, από τήν φύσι τους, είναι πολύ πιό πληθωρικά, αλλά καί πολύ ευαίσθητα στήν αποθήκευσι καί τήν μεταφορά, δηλαδή αξίζει νά τά φάς επάνω στήν συκιά. Σαφώς, υπαρχουν καί ποικιλίες μέ ενδιάμεσα χαρακτηριστικά.
Η γλυκότητα πού μπορούν νά φθάσουν οι δυό αυτές διακεκριμένες ‘κατηγορίες’, άν καί υπερτερεί στά ολόσαρκα, ως τόσον δέν αποτελεί τό μόνο βασικό χαρακτηριστικό, όσον τό εύγεστον τών τελευταίων.
Επίσης, σύκα τά οποία ωριμάζουν πρώϊμα, τόν Ιούνιο, ανεξαρτήτως σάρκας, δέν μπορεί ποτέ νά φθάσουν τήν νοστιμιά πού έχουν τά 'σύκα εποχής', τέλη Ιουλίου – Αυγούστου. ( υποθέτω επειδή τά σύκα τού Ιουνίου δέν μπορεί νά είναι γονιμοποιημένα.) Καθώς επίσης τά οψιμώτερα σύκα, οι φθινοπωρινές ποικιλίες πού λέμε, θά είναι λίγο πιό ‘παχύδερμα’ καί λιγώτερο νόστιμα από τά καλοκαιρινά. (γιά τήν εποχή τους όμως, πού δέν ευρίσκομε κάτι άλλο, είναι πολύ ωραία!).
Τήν ποικιλία από τήν συκιά πού σού αρέσει θά τήν εύρης περισσότερον ψάχνοντας τίς συκιές τού κόσμου καί δοκιμάζοντας τά σύκα τους παρά νά περιμένης από τίς εμπορικές ποικιλίες.
Έρχομαι στό δεύτερο παράγοντα, τήν τοποθεσία:
Εδώ περισσότερον θά σέ προβληματίσω παρά θά σέ διαφωτίσω, παραθέτοντας μόνον τήν εμπειρία μου.
- Οι συκιές πού έχω φάει τά πιό νόστιμα σύκα, είναι εκείνες πού ευρίσκονται σέ τόπο σχετικά στράγγιο, μέ υπεροχή στό κοκκινόχωμα, τό αργιλώδες, έναντι τού ασβεστολιθικού καί τού αμμώδους, αλλά καί μέ βασικό υπόστωμα τίς πετρώδεις στρώσεις (από σιδερόπετρα, ή αντίστοιχες πλάκες) καί μέ πλούσια επιφανειακή σύστασι από παλιά φουσκιά, (χωνεμένες από πολλά χρόνια κοπριές). Τά σύκα αυτά είναι τό κάτι άλλο. Δέν ξέρω άν τό ιδιαίτερο πετρώδες υπόστρωμα, μέσα στό οποίο απλώνονται οι `ρίζες τους, προσθέτει τά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά οι ίδιες συκιές μεταφυτευόμενες (μοσχεύματα) σέ ανάλογο χώμα μέ αρκετό βάθος, σέ πιό έυφορο έδαφος, χωρίς νά συναντούν νωρίς τό πέτρωμα, τά σύκα τους υστερούν σημαντικά σέ νοστιμιά.
- Καί λέγω, δέν ξέρω, ή λέγω ως πιθανότατο τούτο, διότι εγώ θεωρώ καί έναν άλλο παράγοντα πού ο πολύς ο κόσμος αδυνατεί νά κατανοήση. Είναι καί ο αέρας. Τά στοιχεία τής φύσεως πού καθορίζουν τό όλο σύστημα είναι ό ήλιος (θερμότητα), τό νερό, τό χώμα (η γή) καί ο αέρας.
- Τόν ήλιο, τό νερό καί τό χώμα, μπορείς εύκολα νά τά κρίνης καί τά επιλέξης , ή νά τά διορθώσης στήν θέσι πού σέ εξυπηρετεί. Ο αέρας, όμως, είναι δοσμένος γιά κάθε τοποθεσία καί διαφοροποιείται σημαντικά από τό ένα μέρος σέ άλλο. Ο αέρας δέν μεταφέρεται, οι περισσότεροι τόν αγνοούν, καί, ... άν σού κάτση... σού έκατσε...
Καί επειδή σού είπα πιό πάνω γιά τό χώμα, καί γιά νά μήν μεροληπτήσω ελλειματικά ως πρός τά άλλα στοιχεία νά συμπληρώσω καί γιά τούτα τά πιό γενικά:
: Ήλιος: Ναί, θέλει ήλιο γιά νόστιμο καρπό. Τό βορεινό , ή τό προσήλιο δέν παίζουν τόσον `ρόλο γιά τήν εποχή τού καλοκαιριού. Τό απόσκιο κάποιων ωρών δέν συνιστά κ’άν πρόβλημα, αλλά η σκίασις από κοντινά δένδρα αποτελεί σημαντικό πρόβλημα.
: Νερό (-υγρασία): καλόν είναι νά υπάρχη, αλλά βαθειά. Στά πιό ξηρικά καί φτενά εδάφη, (επιλέγεις επικλινή), όπου μάλλον θά έχη πρόβλημα λίγο μετά τήν καρπόδεσι, φροντίζης ενωρίς, τό πολύ αργότερο πάνω πού θά δένη τά μικρά συκαλάκια. Ποτίζεις τό έδαφος, (τό πολύ αργότερον ως τά μέσα Ιουλίου), βάζοντας τό νερό ψηλότερα καί 10 -15 μέτρα μακρυά από τήν `ρίζα, νά ποτίση τό έδαφος σέ βάθος. Δέν ποτίζης το καλοκαίρι ποτέ κοντά στήν `ρίζα καί άν σού λημνάση τό νερό στήν `ρίζα ... τότε πάει... τό κατέστρεψες! Δέν ποτίζης ποτέ τό καρποφόρο δένδρο από τόν σχηματισμό τού καρπού του καί πέρα.
: Αέρας, (άν καί δέν προσδιορίζεται, αλλά, απ’ ό,τι πρακτικά μπορώ νά σού εντάξω στήν έννοια αυτή: Θέλει αέρα... Νά μή τό πνίγουν άλλα δένδρα γύρω του. Νά τό πιάνη ο αέρας πού φυσάει. Είτε πρόκειται γιά βοριά, ή γιά μαϊστρο (=δροσερό) τό μεσημέρι, αλλά προπαντός σέ σημεία όπου επικρατεί καί δέν εμποδίζεται τό ψυχρό – δροσερό- ξηρό κατεβατό τό βράδυ.
Η συκιά πολλαπλασιάζεται είτε μέ μοσχεύματα (ξεμασκλάδια καί όχι αποκομμένα μέ ψαλίδα), τόν Φλεβάρη, (άν καί τό καλικαίρι νά τά μεταφυτεύσης θά πιάσουν, αρκεί νά έχουν ικανό νερό!), ή μπολιάζοντάς την τόν Αύγουστο (καί ποτέ τήν άνοιξι). Τά φυτά από μοσχεύματα θέλουν μεγάλη προσοχή μή σού ξεραθούν από αποτισιά τόν 2ο χρόνο, ενώ τά κεντράδια θέλουν προστασία από τά ζώα μή σού τά καταστρέψουν, αλλά καί ενωρίς στού πρώτους χειμερινούς μήνες (Νοέμβρη – Δεκέμβρη) νά μή σού τά κάψη ο πάγος.
Επίσης, μιά συμβουλή: μή γελαστής καί βάλεις ποτέ συκιά κοντά σέ πηγή νερού, (φυσική πγή, πηγάδι, γεώτρησι), ή κοντά σέ θέμελα σπιτιού! Τού’λάχιστον 15-20 μέτρα μακρυά από πηγή καί πάνω από τά 7-8 μέτρα καί πέρα από τά θέμελα σπιτιού.
Γιά τήν συγκεκριμένη ποικιλία, όπως λέγεις καί καθώς δείχνει:
Μού φαίνεται πολύ οικεία. Άν δέν είναι η ίδια ακριβώς, ομοιάζει πολύ μέ τήν λεγόμενη «κίτρινη» συκιά, τήν δική μας. Σύκα κίτρινα, πού καθώς παραγίνονται αρχίζει η επιδερμίδα τους νά ασπρίζη τοπικά, σύκα οβάλ καί κάπως πλακουτσά, σύκα τά οποία ανέχουν περισσότερο στήν ωρίμανσι καί ελάχιστα επηρρεάζονται από μιά καλοκαιρινή βροχή στήν ωρίμανσι, (δέν θά σκάσουν παρά ελάχιστα) ... Είναι σύκα ολόσαρκα καί πεντανόστιμα, (καί δέν μπορεί νά είναι ‘εμπορικά’). Αλλά, όλα αυτά έχουν νά κάνουν καί μέ τήν θέσι πού ευρίσκεται τό φυτό.
Υποθέτω ότι εύκολα μπορείς νά εύρης φυτά, (υπάρχουν καί κάποιοι ‘μανιακοί’, όχι εγώ, πού μπορεί διατήρουν 20 -30 ποικιλίες συκιών). Άν ως τόσον θέλεις κεντράδια – μοσχεύματα πές μου.
PALIOS
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": ilias, Παρμενίων Τραμπάκουλας, ΑΡΓΥΡΗΣ
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Παρμενίων Τραμπάκουλας
- Συντάκτης θέματος
- Αποσυνδεμένος
- Νέος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 7
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 2
10 Χρόνια 8 Μήνες πριν - 10 Χρόνια 8 Μήνες πριν #19803
από Παρμενίων Τραμπάκουλας
Απαντήθηκε από Παρμενίων Τραμπάκουλας στο θέμα ποια ποικιλία συκιάς είναι αυτή;
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες σου. Με ανησύχησες όμως με αυτό που έγραψες πως δεν πρέπει ποτέ να φυτεύεται κοντά σε γεώτρηση. Βλέπεις, μόλις πριν 2 μέρες φύτεψα μια τσαπελοσυκιά σχετικά κοντά σε γεώτρηση. 10 με 11 μέτρα μακριά. Τι πρόβλημα μπορεί να υπάρξει;
Όσον αφορά το μπόλιασμα και επειδή σκοπεύω φέτος να μπολιάσω μια της οποίας τα σύκα τα τελευταία χρόνια δεν γίνονται πολύ καλά και τα περισσότερα σκάνε, ισχύει ότι εμβολιάζεται μόνο με μάτι και μάλιστα τo Τ γίνεται πάντα ανάποδα; Μέχρι και ότι το μάτι βάζουμε ανάποδα διάβασα κάπου.
Αν κατάλαβα καλά την ποικιλία την οποία περιγράφεις την έχεις; Αν ναι θα με ενδιέφεραν 2-3 μοσχεύματα. Αν σου είναι εύκολο θα μπορούσες να μου τα στείλεις ταχυδρομικώς; Και εννοείται να επιβαρυνθώ τα ταχυδρομικά τέλη. Θα πιάσουν όμως τώρα που ίσως έχουν "πετάξει";
Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.
Όσον αφορά το μπόλιασμα και επειδή σκοπεύω φέτος να μπολιάσω μια της οποίας τα σύκα τα τελευταία χρόνια δεν γίνονται πολύ καλά και τα περισσότερα σκάνε, ισχύει ότι εμβολιάζεται μόνο με μάτι και μάλιστα τo Τ γίνεται πάντα ανάποδα; Μέχρι και ότι το μάτι βάζουμε ανάποδα διάβασα κάπου.
Αν κατάλαβα καλά την ποικιλία την οποία περιγράφεις την έχεις; Αν ναι θα με ενδιέφεραν 2-3 μοσχεύματα. Αν σου είναι εύκολο θα μπορούσες να μου τα στείλεις ταχυδρομικώς; Και εννοείται να επιβαρυνθώ τα ταχυδρομικά τέλη. Θα πιάσουν όμως τώρα που ίσως έχουν "πετάξει";
Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.
Last edit: 10 Χρόνια 8 Μήνες πριν by Παρμενίων Τραμπάκουλας.
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- PALIOS
- Αποσυνδεμένος
- Παλιός
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 107
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 139
10 Χρόνια 8 Μήνες πριν #19811
από PALIOS
Απαντήθηκε από PALIOS στο θέμα ποια ποικιλία συκιάς είναι αυτή;
Τί πρόβλημα μπορεί νά υπάρξη μέ κάποια δένδρα, (όπως συκιά, μουριά, λεύκες, ... ), μέ δένδρα πού εκτέινουν πολύ τίς ρίζες τους) , κοντά σέ πηγή, ή σέ σπίτι;
Κάπου τό είχα ξανά αναφέρει καί δέν εθεώρησα σκόιμο νά τό επαναλάβω. Έκρινα, απλώς επιβεβλημένο νά τό υπενθυμίσω.
- Κοντά στό τοίχο σπιτιού, λόγω ακριβώς τού ότι δέν υπάρχουν κάποια άλλα δένδρα νά περιορίζουν τήν επέκτασί τους, οι `ρίζες τους θά επεκταθούν σέ όλο τόν χώρο. Άν είναι κοντά στόν τοίχο, ... θά σού σηκώσουν τά θέμελα. Άν είναι λίγο πιό μακρυά, στήν αυλή, καί θελήσης κάποτε νά τά αφαιρέσης, νά ξέρης ότι είναι συσεξόντωτα καί οι `ρίζες τους, θά πετάνε από παντού, κυρίως όπου τίς αποκόψης!
- Κοντά στήν πηγή, οι `ρίζες τους (ιδιαίτερα τής συκιάς) θά κινηθούν πρός τήν πηγή καί όχι μόνον έτσι απλά. Θά προχωρήσουν σέ όποιο βάθος βγαίνει τό νερό καί μέσα στίς πλάκες όπου βγαίνει τό νερό, θά σού τό κλείσουν καί τό πιθανότερο μέ τά χρόνια είναι νά τό εκτρέψουν!
Τό φαινόμενο καί τό πρόβλημα θά είναι πολύ πιό έντονο σέ εδάφη περατά, πετρώδη, ενώ αντιθέτως σέ εδάφη εύφορα μέ αργιλώδες έδαφος σέ ικανό βάθος, σέ εδάφη πού δέν πίνουν εύκολα καί κρατάνε τήν υγρασία, εκεί περιορίζεται σημαντικά. Στά πρώτα, οι `ρίζες μέ τά χρόνια, μπορεί νά ξεπεράσουν τήν έκτασι τών 20 μέτρων, ενώ στήν τελευταία περίπτωσι μπορεί νά περιορίζονται στά 5-6 μέτρα!
Επειδή πολλοί έχουν πάθει μεγάλη ζημιά από κάτι τέτοια, ... προνόησε νά μήν πάθης καί εσύ ανάλογα.
Γιά τήν ‘κίτρινη’ συκιά, νά σού δώσω κεντράδια – μοσχεύματα. Τήν εποχή αυτή όμως δέν έχει έννοια. Τόν Αύγουστο. Στείλε μου ένα σχετικό μύνημα καί θά αποκριθώ ευχαρίστως.
Γιά τό κέντρωμα, είπαμε τόν Αυγουστο πού έχουν καταλαγιάσει οι πολλοί χυμοί. Μέ ‘Τ’, ή ‘Π’ στόν φλοιό τού υποκειμένο γιά νά βάλης τό μάτι. Κατά προτίμησι κάτω από κοιμώμενο οφθαλμό τού κλώνου τού υποκειμένου καί κόψιμο – αφαίρεσι όλου τού υπερκειμένου κλώνου, μιά σπιθαμή πάνω από τό κέντρωμα. Νά μή ισκιώνεται καί νά μην βραχή ως νά πετάξη. Γιά τό ανάποδο δέν ξέρω, δέν τό έχω επιχειρήσει. Οι πιθανότητες νά πιάση τό μάτι είναι 60%+, (εξαρτάται κυρίως από τό μάτι), αλλά, εμένα τό 1/3 πέφτει θύμα τών ζώων ή τού πάγου! Στό λέγω αυτό γιατί: γιά μιά δουλεία πού άρχισες νά κάνης, νά μάθης νά υπολογίζης πώς θά τήν διαφυλαξης ώστε νά βγή πέρα. Αλλοιώς μήν τήν κάνης.
PALIOS
Κάπου τό είχα ξανά αναφέρει καί δέν εθεώρησα σκόιμο νά τό επαναλάβω. Έκρινα, απλώς επιβεβλημένο νά τό υπενθυμίσω.
- Κοντά στό τοίχο σπιτιού, λόγω ακριβώς τού ότι δέν υπάρχουν κάποια άλλα δένδρα νά περιορίζουν τήν επέκτασί τους, οι `ρίζες τους θά επεκταθούν σέ όλο τόν χώρο. Άν είναι κοντά στόν τοίχο, ... θά σού σηκώσουν τά θέμελα. Άν είναι λίγο πιό μακρυά, στήν αυλή, καί θελήσης κάποτε νά τά αφαιρέσης, νά ξέρης ότι είναι συσεξόντωτα καί οι `ρίζες τους, θά πετάνε από παντού, κυρίως όπου τίς αποκόψης!
- Κοντά στήν πηγή, οι `ρίζες τους (ιδιαίτερα τής συκιάς) θά κινηθούν πρός τήν πηγή καί όχι μόνον έτσι απλά. Θά προχωρήσουν σέ όποιο βάθος βγαίνει τό νερό καί μέσα στίς πλάκες όπου βγαίνει τό νερό, θά σού τό κλείσουν καί τό πιθανότερο μέ τά χρόνια είναι νά τό εκτρέψουν!
Τό φαινόμενο καί τό πρόβλημα θά είναι πολύ πιό έντονο σέ εδάφη περατά, πετρώδη, ενώ αντιθέτως σέ εδάφη εύφορα μέ αργιλώδες έδαφος σέ ικανό βάθος, σέ εδάφη πού δέν πίνουν εύκολα καί κρατάνε τήν υγρασία, εκεί περιορίζεται σημαντικά. Στά πρώτα, οι `ρίζες μέ τά χρόνια, μπορεί νά ξεπεράσουν τήν έκτασι τών 20 μέτρων, ενώ στήν τελευταία περίπτωσι μπορεί νά περιορίζονται στά 5-6 μέτρα!
Επειδή πολλοί έχουν πάθει μεγάλη ζημιά από κάτι τέτοια, ... προνόησε νά μήν πάθης καί εσύ ανάλογα.
Γιά τήν ‘κίτρινη’ συκιά, νά σού δώσω κεντράδια – μοσχεύματα. Τήν εποχή αυτή όμως δέν έχει έννοια. Τόν Αύγουστο. Στείλε μου ένα σχετικό μύνημα καί θά αποκριθώ ευχαρίστως.
Γιά τό κέντρωμα, είπαμε τόν Αυγουστο πού έχουν καταλαγιάσει οι πολλοί χυμοί. Μέ ‘Τ’, ή ‘Π’ στόν φλοιό τού υποκειμένο γιά νά βάλης τό μάτι. Κατά προτίμησι κάτω από κοιμώμενο οφθαλμό τού κλώνου τού υποκειμένου καί κόψιμο – αφαίρεσι όλου τού υπερκειμένου κλώνου, μιά σπιθαμή πάνω από τό κέντρωμα. Νά μή ισκιώνεται καί νά μην βραχή ως νά πετάξη. Γιά τό ανάποδο δέν ξέρω, δέν τό έχω επιχειρήσει. Οι πιθανότητες νά πιάση τό μάτι είναι 60%+, (εξαρτάται κυρίως από τό μάτι), αλλά, εμένα τό 1/3 πέφτει θύμα τών ζώων ή τού πάγου! Στό λέγω αυτό γιατί: γιά μιά δουλεία πού άρχισες νά κάνης, νά μάθης νά υπολογίζης πώς θά τήν διαφυλαξης ώστε νά βγή πέρα. Αλλοιώς μήν τήν κάνης.
PALIOS
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Παρμενίων Τραμπάκουλας, ΑΡΓΥΡΗΣ
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
Συντονιστές: ilias
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.191 δευτερόλεπτα