ψεκασμος

οι ελιες πανω στο δεντρο ειναι σχηματισμενες.Πρεπει να ψεκαστουν?

MOYRTZANOS,

Εγώ προμηθεύτηκα δακοπαγίδες και θα τις κρεμάσω στις Ελιές.

Απλός και οικολογικός τρόπος αντιμετώπισης χωρίς ψεκασμούς.

Έχω ένα μικρό εξοχικό κοντά στην Πάτρα. Το οικόπεδο είναι ένα στρέμμα παρά κάτι. Έχει δεκαοχτώ μεγάλες ρίζες ελιές.
Σχετικά με τις παγίδες του δάκου: Αν βάλετε παγίδες θα γεμίσουν στην κυριολεξία. Όμως! Όταν κανένας γύρω δεν έχει βάλει παγίδες, η μύγα του δάκου θα μαζευτεί από τριγύρω και θα "περάσει" μέσα από τα δέντρα σου! Σου αρέσει αυτό; Όχι! Οι παγίδες σου θα μειώσουν το γενικό πληθυσμό του δάκου στην περιοχή, θα έχουν παράλληλα αυξήσει τη ζημιά στα δικά σου δέντρα! Θυμάμαι έναν χωρικό στο καφενείο του χωριού να με συμβουλεύει αναλυτικά, να μου δίνει οδηγίες για τις παγίδες. Ύστερα, όταν έφυγε, ένας γέροντας , που αργότερα έγινε φίλος μου, με φώναξε να καθίσω στην παρέα του. Εκεί μου ανέλυσε το κόλπο. Και γιατί, του είπα, αυτός με συμβούλεψε έτσι που με συμβούλεψε; Μου λέει: Αυτός έχει χτήματα πολύ μακριά από σένα. Όταν βάλεις παγίδες, ο δάκος έλκεται από τη μυρωδιά της ουσίας που έβαλες από πολύ μακριά. Έτσι θα κινηθεί όλο το λεφούσι προς την περιοχή σου. Θα κάνει αρκετή ζημιά στα δέντρα σου και στα δέντρα των γειτόνων σου. Τι κι αν γεμίσουν οι παγίδες σου; Τα δέντρα σου θα έχουν πάθει περισσότερη ζημιά απ' ό,τι θα πάθαιναν αν δεν είχες βάλει παγίδες.
Για να είναι αποτελεσματικές οι παγίδες πρέπει να βάλουν όλοι στην περιοχή σου. Πρέπει μάλλον να βάλουν παγίδες όλοι οι Έλληνες σ' όλη την Ελλάδα!
Παλαιότερα υπήρχε ένας συντονισμός σε πανελλαδική κλίμακα για το δάκο. Κάποιος πρέπει να μας ενημερώσει για τον τρόπο που γινότανε. Είναι λίγο παράξενο, όμως είναι αλήθεια! Υπήρχε πολιτική για το δάκο! Τώρα τα υπουργεία ενδιαφέρονται μόνο για τις μίζες.

Κάπου εδώ μέσα στο kalliergo διάβασα κάτι σχετικό με παγίδες για σερσέγκια και σφήκες. Φίλοι μου ισχύει ό,τι και για τις παγίδες του δάκου. Ακούστε την ιστορία με τα σερσέγκια και τις σφήκες που έζησα εγώ ο ίδιος:

Στο εξοχικό μου όπου πήγαινα κάθε καλοκαίρι, γιατί το αγαπούσα τρελά, γιατί το είχα φτιάξει μόνος μου, γιατί τότε ζούσα στην πολυκατοικία μέσα στην Πάτρα, αντιμετώπισα πολλά προβλήματα με σφήκες και σερσέγκια. Φανταστείτε το βράδυ να κάθεστε με φίλους για φαγητό στη μεγάλη βεράντα, κάτω από την κρεβαταριά με την αμπέλοψη, και να πέφτουν ξαφνικά εδώ κι εκεί τρελαμένα σερσέγκια, ζαλισμένα από τον προβολέα που αναγκαστικά έχετε ανάψει.
Είχα τότε αρκετές ροδακινιές και πρόσεξα ότι πολλά σερσέγκια μαζεύονταν σ' αυτά τα δέντρα. Πρόσεξα επίσης ότι είχαν γεμίσει κόλλα τα δεντράκια μου( πράγμα που τους κόστισε τη ζωή, τα επόμενα χρόνια ξεράθηκαν). Κατάλαβα ότι πήγαιναν για την κόλλα που υπήρχε στους κορμούς. Ή και για τα φρούτα. Περισσότερο όμως πήγαιναν για την κόλλα. Η κόλλα είναι ένα είδος μελιτώματος, και προσελκύει πολύ τα σερσέγκια και τις σφήκες.
Έβαλα λοιπόν κάτι μπουκάλες με πορτοκαλάδα με ανοιχτό το στόμιο. Τις κρέμασα με σύρμα από τις ροδακινιές και περίμενα. Έγινε πάρτι! Οι μπουκάλες, δεκάδες μπουκάλες, γέμιζαν σε λίγες μέρες. Τα σερσέγκια έμπαιναν και ήταν αδύνατον να βγούν. Πνίγονταν και επάνω σ' αυτά πνίγονταν κι άλλα, μέχρι που έπηζε το υγρό, και έμεναν απλως μέσα! Τότε σκέφτηκα ότι έπρεπε να τις αλλάζω. Και πράγματι έτσι έκανα. Ακούστε όμως: Ο πληθυσμός είχε γίνει τόσο μεγάλος στην αναμονή να μπούν στις μπουκάλες, σαν τους τουρίστες σε πολύ τουριστική περιοχή. Επάνω στις ροδακινιές υπήρχαν τόσα πολλά σερσέγκια, που στο τέλος ήταν αδύνατον να πλησιάσω. Τα δέντρα είχαν γίνει εστία πλέον σερσεγκοκατάστασης. Φυσικά ούτε φρούτο έμεινε, ούτε μπορούσα να πλησιάσω. Την τελική απόφαση την πήρα όταν τελικά με τσίμπησαν στην προσπάθειά μου ένα πρωί να αλλάξω μπουκάλες. Έτσι κατάλαβα ότι οι παγίδες είχαν χειροτερέψει την κατάσταση. Φυσικά στο εξοχικό επικρατούσε ο φόβος και ο τρόμος των σερσεγκιών.
Μέχρι που ένα βράδυ, μέσα στην ησυχία πρόσεξα ένα θόρυβο στο ταβάνι μου. Ακουγόταν σα να περπατάνε πολλά μικρά ζώα σε κάτι που κολλούσε! Κάτι σαν κρατς κρούτς. Ανέβηκα στο ταβάνι μ' έναν φακό, στις εντεκάμισυ το βράδυ, και τι να δω: Μια τεράστια κερήθρα σερσεγκιών κρεμότανε από ένα ψαλίδι της στέγης, στο τέρμα στη γωνία, σε πολύ χαμηλό σημείο, μακριά στο βάθος, μακριά από τον πορτάκι του ταβανιού, τον καταρράκτη, από τον οποίο είχα ανέβει! Ήταν μια φωλιά, πώς είναι η σφηκοφωλιά;, ένα τέτοιο πράγμα, αλλά μεγάλο όσο ένα μεγάλο ταψί για το φούρνο.
Υποψιάζομαι ότι σας έχω ξιτάρει. Αν σας ενδιαφέρει τις επόμενες ημέρες θα σας πω τον τρόπο με τον οποίο εξόντωσα τη φωλιά το ίδιο βράδυ. Όμως δεν θέλω να ξεφύγω από το θέμα μου. Το συμπέρασμα είναι ότι οι παγίδες μου είχαν μαζέψει τα σερσέγκια της περιοχής όλης. Τόσο πολύ είχα χειροτερέψει την κατάσταση που μου μπήκαν και στη στέγη για να είναι κοντά. Και είχαν φτιάξει και την αποικία τους οι φίλοι.

Συμπέρασμα δικό μου: Μακριά από παγίδες που προσελκύουν ό,τι θέλουμε να εξοντώσουμε. Μπορεί να εξοντώσουν αυτά εμάς.

δεν ειναι λυση οι δακοπαγιδες για τους επαγγελματιες ελαιοπαραγωγους αυτες οι παγιδες χρησιμοποιουνται μονο για την επιβεβαιωση παρουσιας του δακου σε ικανους αριθμους και οχι για την αντιμετωπιση του βασικα δεν κανει ουτε καν για ερασιτεχνες διοτι εαν της ελιες της εχεις για το λαδι της οικογενειας σου και εχουν προσβληθει απο δακο τοτε καλυτερα να το πεταξεις παρα να το καταναλωσεις εκτος βεβαια αν το "φτιαξεις" εκ τον υστερων με χημικο τροπο

παλια τοποθετουνταν δακοπαγιδες μια ανα μερικες εκατονταδες δεντρα απο τον δακοθετη ο οποιος ηταν ενας απο τους παραγωγους ελαιολαδου ο οποιος επερνε ενα μικρο ποσο και περνουσε καθε εβδομαδα και ελεγχε εναν αριθμο παγιδων για της οποιες ηταν υπευθηνος τα αποτελεσματα τα ανεφερε στον αρμοδιο γεοπονο που ειχε οριστει απο το υπουργειο και ο οποιος τον ελεγχε κιολας μιας και περνουσε και ο ιδιος απο της παγιδες διχως να ενημερωση κανεναν ετσι αναγκαζε τυχον ανευθηνο δακοθετη να το σκεφτη πριν κανει ψευδη αναφορα τελος παντων οταν υπηρχαν αναφορες για αυξημενη παρουσια δακου ο γεοπονος ανεφερε στην υπηρεσια του και αυτη εκανε γενικους αεροψεκασμους σε ολη την περιοχη ακομα και σε ολοκληρο τον νομο μεσα σε μια μερα το πολη ο ψεκασμος ειχε τελειωση και ο δακος εξαφανιζονταν μεχρι την επομενη χρονια τα εξοδα τα οποια επυβαρυναν τους παραγωγους ηταν ελαχιστα 2 με 3 ευρω δηλαδη περιπου ενα χιλιαρικο ας πουμε για εναν παραγωγο με 4 στρεματα τα φαρμακα που επεφταν ηταν ελαχιστα σε σχεση με την εκταση που ψεκαζονταν και ειχαν αριστα αποτελεσματα αυτο σταματησε με την προφαση της καταστροφης του περιβαλοντος τα τελευταια χρονια και υιοθετηθηκαν ψεκασμοι απο επειγια μεσα (τρακτερ) χρεωνοντας τους παραγωγους με πολαπλασια ποσα και το περιβαλον με πολαπλασια δηλητηρια πολλα απο αυτα δεν ψεκαζονται καν αλλα πεφτουν στο πιο κοντινο ρεμα πριν την αραξη ο ψεκαστης στο καφενειο ξεκουραστος και ανεξοδος το χειροτερο βεβαια ειναι η αναποτελεσματικοτητα της εφαρμογης αλλα και η αργοπορια της εφαρμογης του ψεκασμου οταν βεβαια γινεται πραγματικα....

Άν θά βάλετε παγίδες, ή θά ψεκάσετε, (ή άλλο τι), γιά τόν δάκο;
Οι ελκυστικές παγίδες, όσον πιό ελκυστικές είναι, θά παγιδεύσουν μέν αρκετά έντομα, αλλά θά προσελκύσουν καί μεγαλύτερους πληθυσμούς., (βλ.καί Κράνιος, ανωτέρω). Τό ζητούμενο ισοζύγιο γιά τήν ζημιά θά είναι μάλλον αμφίβολο. Καί άν όλοι έβαζαν παγίδες, αυτά θά προσανατολισθούν πρός τό πιό ελκυστικά σημεία, καρπού ή/καί παγίδων. Μετρήσετε αυτά.
Νά ψεκάσετε; δακοκτονία; δολωματικό; απωθητικό; ... δέν ξέρω... Η δακοκτονία πάντως είναι μιά καθαρά επαγγελματική δουλειά. Καί είναι πιό αποτελεσματικό όσον πιό απομωνομένα ευρίσκευσθε, ή, άν εγίνετο καθ’ όλην τήν έκτασι.
Καί σέ όλα αυτά, άν ο καιρός ευνοήση τόν δάκο, ή, τά φυτά δέν έχουν τήν διάθεσι νά αντισταθούν, ... τότε η ζημιά μπορεί νά είναι μεγάλη.

Ως πρός τά τευλευταία, γιά τήν φετεινή χρονιά:

- Τά δένδρα εφέτος: είναι πιό ‘ξεκούραστα’, ανμένεται νά φέρουν πολύ καρπό, (ένα μικρό ποσοστό, απ’ ό,τι δείχνουν πωλύ ενωρίς, νά κρτήσουν θά είναι πολύ καλό) καί αντίστοιχα αναμένονται οι αντοχές τους καί η μέριμνά των γιά τόν καρπό, (δέν θά είναι δηλαδή όπως συμβαίνει κάποιες φορές, αργά, νά αδιαφορούν γιά τόν καρπό τους, μέ αποτέλεσμα εκείνος νά χαλάη καί νά πέφτη) .
- Από τήν άλλη μεριά όμως, οι καιρικές συνθήκες θά είναι μάλλον επιβαρυντικές, ως πρός τήν υγρασία καί τήν ζέστη, τά οποία συγχρονισμένα ευνοούν τόν δάκο. Καί δέν εννοώ τήν άνοιξι, αλλά κατά κύριο λόγο τόν Σεπτέμβη – Οκτώβρη. Εκεί γίνεται η μεγάλη ζημιά. Εκτιμώ, πάντως, ότι τά δένδρα θά έχουν τό μεγαλύτερο ατού στήν χρονιά αυτή. Θά υπάρξουν προσβολές αλλά δέν θά προχωρήσουν. Εκτός, ... εάν έχομε παρατεταμένο συνδυασμό βροχής – υγρασίας ζέστης τό φθινόπωρο.

- Πρακτικά:
Φροντίσετε τό αερισμό δένδρων καί εδάφους γιά τήν φθινοπωρινή υγρασία.
Τό καλύτερο δολωματικό είναι νά θυσιάσετε μιά μικρή περιοχή μέ ‘λιόδενδρα πού τά αγαπάει ο δάκος, σέ περιοχή πού κρατάει περισσότερον τήν υγρασία, προσθέτοντας καί εσεί αρκετές ελκυστικές παγίδες. Νά πάη πρός τά’κεί ο δάκος, πού λέγει καί ο Κράνιος, γιά ... νά γλιτώσουν τά άλλα. Νά ζήση ο δάκος καί, ... εμείς καλύτερα!
PALIOS

1 φορά τον μήνα ψεκάζουμε με ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΧΑΛΚΟΥ για κυκλοκόνιο της Ελιές .

Από Μάιο - Σεπτέμβριο

FUNGURAN OH 1lt.