παρουσίαση της ιστοσελίδας www.amaltheiasgarden.gr

Γίνεται μια νέα προσπάθεια, να καταγραφούν οι αγρότες, οι παραγωγοί, οι καλλιεργητές, μικρές βιοτεχνικές μονάδες της χώρας μας στο site www.amaltheiasgarden.gr , για την υλοποίηση όμως του site, έχει αναρτηθεί καμπάνια στο www.indiegogo.com/amaltheias-garden-website?a=835645 όπου η κάθε δυνατή βοήθεια είναι πολύτιμη. Σας ευχαριστώ πολύ.

kristina γεια σου. Συγχαρητήρια για την υπέροχη ιδέα που συνέλαβες και υλοποιείς. Σου εύχομαι επιτυχία και πρόοδο.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη είσαι σε σωστό δρόμο. Κι έκανες πολύ καλά που το παρουσίασες κι εδώ.
Για να βοηθήσω το κατά δύναμη θα βάλω μια παράμετρο που πολλά πολλά χρόνια με τριβολίζει. Έχει να κάνει με το ελληνικό κράτος.

Η προσπάθεια που κάνεις θα έπρεπε να την έχει αναλάβει η ελληνική πολιτεία προ πολλού. Αλλά καλύτερα που δεν έκανε τίποτα. Κι αν κάποιος ισχυριστεί το αντίθετο, ή και προσπαθήσει να με διαψεύσει, μου είναι τελείως αδιάφορο.
Αν το ελληνικό κράτος έκανε ή κάνει όσα κάνει και για τον τουρισμό μας, ας μας λείπει.

Είμαι συνταξιούχος με μια μικρή και κουτσουρεμένη σύνταξη. Αλλά ποτέ δεν έχω βάλει όρια στον εαυτό μου. Είμαι εργατικός άνθρωπος κι αγαπώ την ελληνική γη και την καλλιέργειά της. Αλλά για δείτε ότι η πολιτεία, μέσα από τους νόμους της δεν μου επιτρέπει να καλλιεργώ τα λίγα ορεινά χωράφια που μου κληροδότησε ο πατέρας μου:

Δεν μπορώ ν' αγοράσω ένα μικρό αγροτικό φορτηγάκι, διότι δεν θεωρούμε αγρότης, αλλά συνταξιούχος.
Δεν μπορώ να πουλάω τα προϊόντα μου με αποδείξεις και μ' όλα τα νόμιμα.
Δεν μπορώ να παρουσιάσω στην εφορία τα έσοδά μου απ' αυτή τη δραστηριότητα, ούτε να φορολογηθώ.
Δεν μπορώ να γίνω αγρότης κατά την πολιτεία, διότι δεν είμαι νέος.
Δεν μπορώ να συμπληρώνω, κατά τους νόμους, το εισόδημά μου, δηλώνοντάς το. Είμαι καταδικασμένος να ζω με την κουτσουρεμένη σύνταξή μου, όσο μπορέσω να ζήσω, όσο μικρή κι αόρατη την κάνουν η ακρίβεια, η τρόικα, το ξεπουλημένο κράτος.
Δεν έχω τη δυνατότητα να πειραματιστώ με την καλλιέργεια, έτσι όπως εγώ την καταλαβαίνω, διότι κανένας νόμος δεν μου δίνει περιθώρια χρονικά κτλ.

Καλλιεργώ πχ κρανιές. Σκοπός μου είναι να δείξω στους γείτονές μου στα χωράφια, ότι μπορούμε να φτιάξουμε ένα περιβάλλον καλλιεργγειας αυτού του δέντρου, και όχι μόνον αυτού, σ' έναν τόπο ιδιαίτερα παρατημένο, κατακερματισμένο, κατεστραμένο από τις πολιτικές και τις νοοτροπίες των παρελθόντων ετών.
Δεν επιδοτούμαι, ας είναι επιδοτούμενη η καλλιέργειας της κρανιάς. Σ' ένα περιβάλλον όπου ανεξέλεκτοι νεόβλαχοι αφήνουν τα κοπάδια τους, γίδια και πρόβατα, ελεύθερα μέσα στα χωράφια που άλλοτε καλλιεργούνταν μέχρι σπιθαμής, έχω σαν πρωτοπόρος ν' αντιμετωπίσω τη δαπανηρή περίφραξη. Αν όλοι γύρω μου αύριο φυτέψουν τα κτήματά τους δεν θα τα περιφράξουν. Την επιδότηση όμως και να μου τη δίνανε δε θα την έπαιρνα. Δε θέλω να με καθοδηγούν οι πολιτικές του κράτους. Θέλω να είμαι απλά νόμιμος.

Μιλούν για άνοιγμα των επαγγελμάτων. Θέλω να μπορώ να δηλώνω το εισόδημά μου από τις γεωργικές μου δραστηριότητες και να φορολογούμαι. Όμως τότε πρέπει σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους, να χάσω τελείως τη σύνταξή μου. Πώς είναι δυνατόν να στήσω τις γεωργικές μου πρωτοποριακές δραστηριότητες, χάνοντας τη σύνταξή μου, αυτή την κουτσουρεμένη και τελείως αναξιοπρεπή; Δεν θα έπρεπε να μου δοθεί τουλάχιστον ένα περιθώριο χρονικό;

Σε μια εποχή ανεξέλεκτης δράσης του μεγάλου κεφαλαίου, μου απαγορεύεται να ξεκινήσω κάτι καλό για μένα, για τον τόπο μου, για τα παιδιά μου, για τη χώρα μου. Τα παιδιά μου βρίσκονται στο στάδιο των σπουδών τους. Τι πρέπει να κάνω; Να φαίνεται στα χαρτιά νέος γεωργός ο γιος μου που φέτος μπαίνει στο πανεπιστήμιο; Αλλά κι αυτό δεν μπορεί να γίνει: Πρέπει να είναι μόνιμος κάτοικος εκεί που "καλλιεργεί", και, ενώ θα είναι δική μου δραστηριότητα η καλλιέργεια, να φαίνεται αυτός αγρότης. Και να πω κι αποπάνω, δεν πείθεται περί τούτου. Είναι νέος κι έχει τα δικά του όνειρα. Αλλά και δεν θέλει να κάνει τον αγρότη.

Σε πείσμα όλων των καιρών, κάνω αυτό που μου λέει η ψυχή μου. Αλλά είναι τόσο κόντρα όλα που στο τέλος θα βρεθώ τελείως γραφικός και τραγικά μόνος. Φοβάμαι.

Οι ελιές μου είναι τελείως βιολογικές αλλά λίγες.
Τα κράνα μου είναι λίγα αλλά βιολογικά.
Τα καρύδια μου είναι λίγα αλλά βιολογικά.
Το αμπέλι μου είναι μικρό αλλά βιολογικό και με παραδοσιακές ποικιλίες.

Όμως εγώ βλέπω να ραντίζει κάποιος και να παράγει με χημικό τρόπο, τελείως απαράδεκτο, σε ξένα κτήματα με μηδενικό ενοίκιο, να δείχνει τα χωράφια του στους ελεγκτές, να παίρνει πιστοποιητικά βιολογικής καλλιέργειας, να πουλάει εξαπατώντας τους πάντες αγροτικά προϊόντα, να οργιάζει η παρανομία και η παλιανθρωπιά, κι εγώ σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων να προσπαθώ τ' όνειρο.

Εύχομαι να μπορέσω κάποια στιγμή να μπορώ κι εγώ να παρουσιάσω τα προϊόντα μου μέσα από τη δική σου ιστοσελίδα. Τότε θα πει ότι το τελείως καθαρό κι αμόλυντο θα προβληθεί στον κόσμο. Είναι μια ευχή για σένα και για μένα. Μια ευχή για τη χώρα μας. Το ψεύτικο έχει κοντά ποδάρια. Το αληθινό και γνήσιο είναι κείνο που επιλέγω για μένα και τη χώρα μου. Κι αυτό θα επιβιώσει τελικά.

Αυτά που γράφω εδώ τα γράφω για τους καλλιεργητές. Μην τα πάρεις σαν παρατηρήσεις στην ωραία σου προσπάθεια kristina. Ίσως και να μην κολλάνε στο θέμα που έχεις ανοίξει. Μα εγώ έχω τόση πίκρα για όλα τούτα, και τόσο πείσμα, που αν δεν τα βγάλω, δεν είμαι αληθινός.
Η γιαγιά που φτιάχνει τον παραδοσιακό τραχανά,
Ο Κράνιος με τις λίγες κρανιές του και τα προϊόντα του κράνου,
Τα ταπεινά κορόμηλα, τα παραδοσιακά απίδια (αχλάδια), το τσάι του βουνού κι η ρίγανη του βουνού, εκεί ψηλά που σαν άγρια φυτρώνουν και συλλέγονται,
Το κρασί από τις παραδοσιακές ποικιλίες, εκείνο το λίγο και διαλεχτό και «μη εμπορικό», εκείνο...
Τα τελείως ντόπια προϊόντα που περιφρονητικά οι νεοέλληνες ονόμασαν «χωριάτικα»...

Αυτά είναι ο χρυσός και το νόημα των πάντων.