Κλιματική αλλαγή(Ελλάδα-Ανύπαρκτος Χειμώνας 2013-14)!

Ελπίζω σε ενα ΦΕΒ-ΜΑΡΤΙΟ με κάποιες μέρες χαμηλών θερμοκρασιών ,αλλιώς θα κλάψουμε με μαύρο δάκρυ..(κουνούπια ,σφήκες,ξηρασια,φυτικες ασθενειες)-αντίο μποστανακι μου..

Κλιματική αλλαγή(Ελλάδα-Ανύπαρκτος Χειμώνας 2013-14)!
Ελπίζω σε ενα ΦΕΒ-ΜΑΡΤΙΟ με κάποιες μέρες χαμηλών θερμοκρασιών ,αλλιώς θα κλάψουμε με μαύρο δάκρυ..(κουνούπια ,σφήκες,ξηρασια,φυτικες ασθενειες)-αντίο μποστανακι μου

…, , Κάτι σάν ... key-words, μέ πιό πηχαίο τό “Κλιματική αλλαγή” ! ή, (καί επειδή δέν παραπέμπει σέ σχετικό περιεχόμενο), κάτι σάν τηλεγράφημα τού ’60 , (βλ. «αλευροφορτωσατε πρωτοδευτεροτριτα»), γιά τό ελάχιστο κόστος.

Δέν κάνη έτσι ο κόσμος αγαπητέ Γεράσιμε.... Καί περιμένεις απάντησι; σχόλια; ή, ... επιφώνημα; Καί σέ ξετάσεις νά τό έβαζες ως θέμα, ... πιό περιγραφοκός θά ήσουν!
Τέλος πάντων, κάπως ως πιό ευαισθητοποιημένος σέ αυτά τά θέματα, θά αποκριθώ στήν πρόκλησί σου καί θά σού απαντήσω –σχολιάσω. Από τό τέλος πρός τήν αρχή, από τά ήσσονα πρός τά μείζονα.

... άν ... “ .... αντίο μποστανακι μου..”. Στό παρόν θέμα δέν θά ίδω τό μποστανάκι σου, αλλά τήν ισορροπία καί τήν λειτουργία τής Φύσεως... καί, εδώ, δέν θά σχολιάσω πιότερο.

ή ... “μέρες χαμηλών θερμοκρασιών” αλλοιώς... “ κουνούπια ,σφήκες, ...”
Χειρότερη χρονιά, μέ κρύα καί χιόνια, από τό 48-49, δέν νομίζω καί δέν εύχομαι νά υπάρξη.
Τότε, όπως λένε οι παλιότεροι, αντί γιά βροχές, τόν Νοέμβρη, ήλθαν τά χιόνια...., απανωτά, σχεδόν δυό μήνες! Αποδεκατίσθηκαν τά ζωντανά τών ανθρώπων. Χαρακτηριστικά σού αναφέρω ότι από ένα κοπάδι 400 προβάτων, στά ορεινά, έμειναν μόνον γύρω στά 50! Οι άνθρωποι αυτοί, ως ενθυμούμαι, έβλεπαν χιόνια καί τούς έπιανε ταραχή. Όπως τόν καμμένο πού έβλεπε τήν πυρκαϊά, ... όπως θά πιάνη καί εσένα, άν όποτε ξεπεράσωμε αυτήν τήν κρίση καί θά βλέπης τήν σπατάλη καί τό αλόγιστο γύρω σου....
Όμως, η σφήκα τού ’49 μόνον μέ τήν σφήκα τού 2013 θά μπορούσε νά συγκριθή. Γιά μένα, πού δέν έζησα τό ’49, τό περισυνό κακό τής σφήκας ήταν κάτι τό πρωτόγνωρο. Καί ο χειμώνας 2012-13 ελήμνασε στίς βροχές τήν (δυτική κυρίως) Ελλάδα!
Νά ξέρης ότι τήν καθήλωσι - ζημιά στόν πληθυσμό τών εντόμων αυτών δέν τήν προξενεί ο χειμώνας, αλλά η απότομη αλλάγή καί φαινόμενα, (βροχή – χαλάζι), μετά τά μέσα ζεστής ανοίξεως. Από τήν άλλη μεριά, ο Δημιουργός τους καί κατά καιρούς, (όχι μόνον στά έντομα, αλλά καί στούς μύκητες κ.λ.π.), τούς δίνει ‘άδεια’ νά εξέλθουν, νά φάνε καί νά πολλαπλασιασθούν, πρίν πάλιν τά περιορίση. Βλέπεις, δέν είναι σάν τόν ‘πολιτικό’ πού φρονεί πώς μόνον οι ‘τρομοκράτες’ του δέν θά πρέπη νά παίρνουν ‘άδεια’.
Καί εσύ έχεις ταχθή νά παλεύης διαρκώς.

Νά σταθώ περισσότερον στήν “… ξηρασία.. ”:
Κατ’ αρχήν νά είπω ότι οι χαμηλές θερμοκρασίες, γιά τήν ζώνη μας, δέν συνδέονται μέ τίς βροχές. Τό αντίθετο: οι χαμηλές θερμοκρασίες (κυρίως οι πρώϊμες), τά ξερόχιονα, η έλλειψις υγρασίας, συνδέονται στατιστικά μέ τήν αναβροχιά, τόν ξηρό καί κρύο καιρό, ενώ οι ζέστες καί η υγρασία μέ τήν έλευσι ή ύπαρξι βροχής.
Ο χαρακτηρισμός, ή η πρόβλεψις τού εφετεινού χειμώνα ως άν “ξηρασία”, είναι μάλλον υπερβολικός καί η επίκλησίς σου γιά “… μέρες χαμηλών θερμοκρασιών.. ” στήν κατάντια πού ευρισκόμεθα, ... είναι μάλλον ‘προκλητική’.
Άν έκανε εδώ σέ εμάς, φίλε Γεράσιμε, τόν χειμώνα πού έκανε στήν Αμερική εφέτος, ... θά είχαμε τελείωσει.... εξηντλημένοι ανάμεσα στόν χειμώνα καί τήν οικονομική δουλεία. “Νά κάνης τό σταυρό σου”, όπως λένε, πού πέρυσι καί εφέτος (έως καί τώρα) δέν αντιμετωπίσαμε βαρύ – κρύο χειμώνα. Στήν παρούσα φάσι προέχει η επιβίωσις απέναντι στήν οικονομική δουλεία καί καλύτερες καιρικές συνθήκες δέν θά μπορούσαμε νά έχομε.
Μέ τήν φύσι τά πράγματα είναι μέν πιό τυχαία αλλά πιό ξεκάθαρα.
Οι βροχές εφέτος, μέχρις τώρα, τά μέσα τού Γενάρη, ναί μέν δέν ήσαν από τίς ‘πολλές βροχές’, (ήσαν κάτω τού μετρίου), αλλά η χρονική κατανομή τους ήταν πολύ καλή. Σαφώς, υπάρχουν καί κάποιες περιοχές, όπως η Κρήτη, μέ πιό χαμηλότερο δείκτη, αλλά γενικά, ουσιαστικό πρόβλημα δέν υπάρχει, έως τώρα. Σαφώς καί οι βροχές αυτές, άν δέν επκταθούν, δέν θά είναι αρκετές γιά ό,τι έχομε συνηθίσει νά θέλομε γιά τό καλοκαίρι. Όμως, .... μή δυσανασχετείς:
- πρώτα απ’ όλα, μή ξενχάς πώς έχομε μόνο τήν φύσι μέ τό μέρος μας..
Έπειτα:
- η υγρασία στήν ατμόσφαιρα θά έλεγα ότι είναι μάλλον υψηλή, ακόμη καί γιά τήν πόλι τής Αθήνας! Εφέτος, δέν είναι καθόλου ξηρή. Βλέπεις βορεινά πεζοδρόμια τής Πρωτεύουσας νά ‘μουχλιάζουν’ από τήν υγρασία! Τούτο σημαίνει ότι οι πολλές βροχές είναι ‘πίσω’ καί ότι θά εκδηλωθούν όταν μάς συναντήση ψυχρό μέτωπο ψηλά, ή όταν ζεστάνη ο καιρός (από τέλος Μάρτη +).
- Ακόμη, μη ξεχνάς ότι ο χειμώνας ‘14-’15 αναμένεται νά είναι βροχερός. Στατιστικά, σέ έναν 12ετή κύκλο καί μέ τόν Δία στόν Καρκίνο, έτσι παρατηρείται νά συμβαίνει . Τό άν αρχίση τούτο από τόν Μάη ’14, ή τόν Αύγουστο ’14 δέν τό ξέρω. Λογικά όμως, θά περίμενε κάποιος λιγότερες βροχές τόν χειμώνα τούτο, ’13-’14, όπως καί ζέστες, κάπου στό καλοκαίρι, ή μάλλον ... Σεπτέμβριο – Οκτώβριο ’15.
Η λέξις ‘ξηρασία’, (ή άνομβρία, άν εννοής), είναι ‘βαριά’ γιά τά δεδομένα τής εποχής πού διανύομε. Μάλλον δέν έχεις ζήσει τόν εφιάλτη τής ‘μεγάλης’ ανομβρίας ‘88-’93, μή τε κ’άν έχης διερωτηθή.
Νά σού ‘πώ ότι τότε, τέτοιον καιρό, δέν έβλεπες πράσινο χορταράκι στή γής, παρά μόνον πάγο καί σκόνη – μπουχό! καί δέν σού εύχομαι νά ζήσης κάτι τέτοιο.
Καί πάλιν νά διευκρινίσω: βάζω τό ‘μεγάλη’ σέ ‘ ’ ως τήν μεγαλύτερη στήν 100ετία τού 1900, διότι στό παρελθόν υπήρξαν καί πολύ χειρότερες καταστάσεις μέ τίς πιό ακραίες νά αναφέρονται στήν ιστορία ως ξηρασία «τού Ηλιού τού Θεσβίτη», «τών Ρωμαίων», καί τού «Ακομινάτου». Καί άν ο κύκλος αυτός συνεχισθή, ως εικάζεται, τότε η φρίκη θά έλθη κάπου ανάμεσα στό τέλος αυτής τής 100ετίας καί τής επομένης.
Γιά τίς όλως ακραίες ως άνω καταστάσεις δέν μπορώ νά κάνω κανένα σχόλιο στό παρόν. Γιά ό,τι όμως εζήσαμε γύρω στό ’90, καί παρά τόν εφιάλτη καί τήν ταλαιπωρία, μπορώ νά πώ μέ πεποίθησι ότι η Κτίσις έχει τούς δικούς της νόμους καί κύκλους, ως αναγκαιότητα γιά τήν ζωή στόν πλανήτη. Τούτα, απλώς, εμάς δέν μάς βολεύουν, δέν τά κατανοούμε καί δέν μπορούμε νά τά δεχθούμε μέ υπομονή καί κατρερία.
Οι παλιοί χωρικοί έλεγαν: «... πορέψου μέ ό,τι σού έδωσε ο Θεός.. καί νά τόν δοξάζης»,
Καί, .... ο Ποιητής, στήν άλλη άκρη, αλλά στό ίδιο πνεύμα:
«....
Καί πολλά τά λιόδεντρα,
......
αλλά λίγο τό νερό
γιά νά τό ‘χεις Θεό καί να κατέχεις τί σημαίνει ο λόγος του
...
καί νά γνωρίζεις τ’ ακριβό του τ’ όνομα
....... »


... η συνέχεια στήν ταμπέλα σου, στό “Κλιματική αλλαγή”...
Νά υποθέσω ότι παρακολουθείς περισσότερον τηλεόρασι, παρά τίς γραφές καί τά σημεία τών καιρών;
Δέν είμαι από εκείνους πού θά ακούσουν μιά κουβέντα – ταμπέλα καί θά τό αναπαράγουν χωρίς νά τό ψάξουν παραπέρα. Σέ τέτοια θέματα, η στάσις μου είναι περισσότερον κριτική καί διερευνητική. Στήν χειρότερη περίπτωσι θά τό επαναλάμβανα – αναπαρήγαγα εντός “ ”.

Τί σημαίνει τό “κλιματική αλλαγή”, ή τό “αλλαγή τού κλίματος”; Προφανώς όχι απλώς μεταβολές – διακυμάνσεις πού παρατηρούνται στό κλίμα, αλλά τό είδος καί η έκτασις τών μεταβολών αυτών πάντοτε σέ σχέσι μέ τό παρελθόν. (Περιορίζομαι στά μεγέθη τής θερμοκρασίας καί τών βροχοπτώσεων ως τά πλέον βασικά χαρακτηριστικά τού κλίματος ).
Τό κλίμα, μέ τήν ως άνω έννοια – χαρακτηριστικά, ποτέ δέν έχει μιά σταθερή (constant) τιμή. Οι τιμές οι οποίες πραγματοποιούνται – παρατηρούνται καί σημειώνονται έχουν διακυμάνσεις στόν χρόνο καί στόν χώρο.
Η συνειδητοποίησις τής εναλλαγής τών καταστάσεων καί τής διαδοχής τών γεγονότων, γιά τούς ψυχολόγους, συνιστά τήν έννοιαν τού χρόνου καί χαρακτηρίζει τήν ζωή. Οι διακυμάνσεις, αντίστοιχα, γιά τούς μαθηματικούς – στατιστικούς συνιστούν πηγή πληροφορήσεως καί βάσι γιά τήν επαγωγή.
Ένα ‘σύστημα’, όπως λέμε, τό οποίο ‘γεννά’ τιμές στόν χρόνο, ή άλλως, μιά χρονοσειρά (= η ακολουθία, τό σύνολο αυτών τών πραγματοποιήσεων- παρατηρήσεων πού σημειώνονται κατά τακτά διαστήματα στόν χρόνο ), στήν γλώσσα τών τεχνοκρατών μαθηματικο-στατστικών, λέγεται ότι είναι «στάσιμο», (“stationary”) ή «στάσιμη σειρά», όταν τό σχήμα τής ανελίξεώς του στόν χρόνο δέν μεταβάλεται. Πιό συγκεκριμένα, μιά χρονοσειρά θά είναι στάσιμη στόν χρόνο, ή μακροχρόνια, όταν η μέση της τιμή δέν παρουσιάζει τάσι μεταβολής (mean stationary), καί επίσης, η διακύμανσις τών τιμών της είναι πεπερασμένη καί δέν μεταβάλεται (variance stationary).
Αντιθέτως, καί γιά τήν κατανόησι: Πότε μιά χρονοσειρά θά είναι μή στάσιμη;
Νά διευκρινίσω πρώτα ότι οι βασικές συνιστώσες πού απαρτίζουν μιά χρονοσειρά είναι:
- η τάσις = μακροχρόνια επικρατούσα δύναμις μεταβολής τής μέσης τιμής της,
- οι κύκλοι = φαινόμενα αυξομειώσεως πού επαναλαμβάνονται στόν χρόνο μέ κάποια συχνότητα , ή μέ κάποια συστηματικότητα, καί,
- οι τυχαίοι παράγοντες (πάντοτε υπαρκτοί – απρόβλεπτοι, αλλά μή συστηματικοί καί μέ πεπερασμένη διακύμανσι) .
: Μιά σειρά η οποία εμφανίζει τάσι, ώστε μακροχρόνια νά μεταβάλεται σταθερά ο μέσος της, ή,
: όταν οι διακυμάνσεις της (= μέση αποκλίσεις τών τιμών της από τήν μέση της τιμή) μεταβάλονται, (συνήθως αυξάνονται καί μάλιστα εκρηκτικά), τότε λέμε ότι η σειρά αυτή είναι μή στάσιμη (non stationary).
Μιά σειρά πού πιστεύομε ότι έως ένα σημείο είναι στάσιμη καί από εκεί καί πέρα γίνεται μή στάσιμη, τί μπορεί νά συμβαίνει;
- νά αρχίση νά παρουσιαζη τάσι σταθερής – μόνιμης μεταβολής τού μέσου,
- νά παρουσιάζη όλο καί μεγαλύτερες (συνήθως) διακυμάνσεις,
- νά έχη αλλάξη η κατανομή πραγματοποιήσεως τών τιμών της, δηλ. οι πιθάνότητες γιά τήν παγματοποίησι κάθε τιμής της,...
γιά οίονδήποτε λόγο.

Όταν σήμερα, στά χρόνια μας, ανακαλύπτομε καί προβάλομε τήν “Κλιματική αλλαγή” υπαισσόμεθα μιά αλλαγή πού προέκυψε στήν συμπεριφορά, στό σχήμα τής χρονοσειράς τού κλίματος, όσον διαθέτομε τιμές, ή σχετικές αναφορές.
Καταγεγραμμένες παρατηρήσεις διαθέτομε τό πολύ γιά τά 150 τελευταία χρόνια (καί οι πιό παλιές είναι σχετικά ελλειπείς). Σχετικές αναφορές μπορεί νά έχομε όσον υπάρχει γραπτός λόγος, 2500-3000 έτη, αλλά όσον απομακρυνόμεθα τούτες αφορούν κυρίως μόνο αξιοσημείωτα γεγονότα.
Καί τό ερώτημα είναι τί ήλλαξε, τί αλλάζει;
..άνοδος τής μέσης θερμοκρασίας; πόσον; πού; καί πότε;
Τίς τελευταίες 10ετίες σέ σχέσι μέ τόν μέσο τών τελευταίων 120-150 ετών; κατά 0.4 βαθμούς; Είναι αυτή η μέση σταθμική θερμοκρασία τού πλανήτη, ή περιορίζεται χωρικά;
Άν ομιλούμε γιά τό κλίμα τής εποχής μας καί περοιοριζόμεθα μόνον στήν περίοδο τών τελευταίων 150 ετών καί σέ σχέσι μέ αυτές τίς τιμές, τότε, ίσως ναί.. Αλλά, έχοντας διαθέσιμα στοιχεία 150 ετών, πώς επιχειρείς επαγωγή γιά πρόβλεψι άλλο τόσον πρός τά εμπρός; Από μαθηματικής πλευράς μόνον ως υποθετικό σενάριο θά τό χαρακτήριζα.
Καί εν πάσει περιπτώσει... πώς είναι δυνατόν νά αγνοής τούς κύκλους; Πώς αποκλείεις τό ενδεχόμενο αυτού πού συμβαίνει νά είναι αποτέλεσμα κύκλου; καί προβάλεις τήν δημιουργία τάσεως; Υπάρχουν κύκλοι μέ περίοδο μεγαλυτέρα απ’ό,τι καλύπτουν τά διαθέσιμα στοιχεία. Δηλαδή, άν συμβή στόν αιώνα μας... οι Αλκυονίδες ημέρες τού Γενάρη νά έχουν θερμοκρασίες Ιουλίου, τότε τί θά είπης; «Ιδού η απόδειξις ότι τό κλίμα ήλλαξε!», ή θά κοιτάξης πίσω, σέ αναφορές, νά δής μήπως κάτι τέτοιο έχει ξανασυμβή; σέ καιρό πού ο ‘Σκάϊ’ δέν υπήρχε! Δέν συζητάω κ’άν γιά τό ενδεχόμενο επαναλήψεως μιά μεγάλης ξηρασίας, τού τύπου «Ηλιού»!
Μπορείς νά μού πής ότι ευρισκόμεθα σέ μιά φάσι ανοδικής πορείας ενός κύκλου, πιθανότατα μακροχρονίου, ή, νά σταθής ερωτηματικά καί διερευνητικά σέ τούτο, αλλά, τό νά προβάλης τήν μεταβολή αυτή ως δημιουργία τάσεως τό ευρίσκω λογικά επιπόλαιο καί μή τεκμηριωμένο σύμφωνα μέ τήν επιστημονική δεοντολογία .

Στήν προβολή τών ηυξημένων διακυμάνσεων, (έν αναφορά καί σχέσι μέ όσον διαθέτεις data, πλημμύρες –ξηρασίες, κρύο –ζεστη), θά υποστήριζα, ως αντιλαμβάνομαι, ότι:
καθώς πηγαίνεις πρός τά ακραία σημεία, είτε πρόκειται γιά έντονο κυκλικό φαινόμενο, ή γιά ακραίο τυχαίο παράγοντα, τό ‘σύστημα’, (τό οποίο δέν εδημιουργήθηκε χθές), θά ‘κοιτάξη’: εκείνο νά προσαρμοσθή καί εμάς νά μάς ‘προπονήση’. Αλλοιώς δέν θά εννοείτο μακροχρόνια σταθερότητα. Καί οι διακυμάνσεις σέ αυτές τίς περιπτώσεις θά είναι πιό έντονες, ποσοτικά-χρονικά –χωρικά.

Στόν αντίλογο τής προβαλομένης αιτιοκρατικής σχέσεως κλίματος καί άλλων παραγόντων, όπως μέ τίς εκπομπές αερίων, τά δάση ... , δέν είμαι ειδικός καί θά είπω μόνον λίγα.
Ο άνθρωπος είναι πολύ ‘νεώτερος’ τού ‘συστήματος’, τού κλίματος, γιά νά κατανοήση τίς σχέσεις δομών καί συμπεριφοράς πού διέπουν τούτο. Τά δάση, βασικά, συνιστούν αποθήκες τού διοξειδίου τού άνθρακα, (ενώ οι ωκεανοί, αντίστοιχα, πηγή οξυγόνου). Δέν ξέρω άν ο Κτίστης έκρυψε βαθύτερα τίς άλλες πηγές διοξειδίου τού άνθρακα (πετρέλαια, κάρβουνο), γιά νά έχη αποθέματα ο άνθρωπος, ή γιά νά τίς ‘ασφαλίση’ εκεί κάτω. Φρονώ, όμως, ότι ο άνθρωπος θά πρέπη νά είναι πιό συγκρατημένος στήν ανάλωσι τών φυσικών πόρων , πιό φιλοσοφημένος στήν ανακύκλωσί τους καί πιό προσεκτικός σέ ό,τι σχετικά κυρήττει καί τήν πρόθεσί του νά ενεργήση.
Δέν ξέρω άν, μακροχρόνια, η άπληστη καταναλωτική δραστηριότητα τού ανθρώπου έχει επιπτώσεις καί στό κλίμα. Τό νά επιχειρήση όμως νά αντισθαμίση αυτές του τίς επιπτώσεις μέ εργολαβικές παρεμβάσεις τεραστίας κλίμακος (scale), πάνω στό κλίμα, ... τό κρίνω ολέθριο.
Υπάρχει πράγματι τελευταία μιά φημολογία γιά “Κλιματική αλλαγή”. Εμένα, μέ βάσι τήν επιστημονική δεοντολογία καί τήν μαθηματική λογική, δέν μέ πείθει. Τά έθνη καί οι κυβερνήσεις όλο καί τήν διατρανώνουν προετοιμάζοντας τήν κοινή γνώμη γιά ανάληψι επεμβάσεων καταναλώσεως καί ‘σωτηρίας’! Μέχρις πού συζητούν νά ‘γυρίσουν’ επάνω- κάτω τούς ωκεανούς γιά νά δροσισθούμε, ενώ δέν σχολιάζουν καθόλου τήν φαινομενική ‘τάσι’ τής οργιώδους θά έλεγα αναπτύξεως τών δένδρων τών δασών, τίς τελευταίες 10ετίες. Μάλιστα, κάποιοι ούτε τό έχουν παρατηρήση κ΄άν, ενώ οι Αμερικανοί επιστήμονες τό αποδίδουν στήν ηυξημένη ποσότητα τού διοξειδίου τού άνθρακα, χωρίς νά διευκρινίζουν άν καί στό παρελθόν είχε σημειωθή ανάλογη έντασις.

Μέ βάσι όλα αυτά , αγαπητέ Γεράσιμε, εγώ, συνεπής στούς ορισμούς, ομιλώ γιά μεταβολές στό κλίμα καί όχι γιά “Κλιματική αλλαγή”.

Πέρα από τά data τής χρονοσειρά πού διαθέτομε καί τά επιστημονικά τής αναλύσεώς της :
Άν ειδικοί ομιλούν πεπεισμένα γιά “Κλιματική αλλαγή”, ίσως ‘βλέπουν’, περιμένουν, γνωρίζουν κάτι περισσότερον; Κάτι ακραίο, πού δέν μπορούμε νά τό γνωρίζομε εμείς; Φοβούνται μήπως επηρρεάσει δραματικά τό σύστημα, ή τό επίπεδο διαβιώσεως τών ανθρώπων καί ομιλούν ‘πλάγια’; Κάτι, ... από συγκυριακό γεγονός έως πιθανόν ενδεχόμενο, αλλά καί μέ κάποια διαίσθησι; Αυτό δέν θά τό κουβεντιάσω, φίλοι μου, αλλά, ... ακόμη καί άν πρόκειται γιά κάτι τέτοιο,...
ο άνθρωπος, πρώτα απ’ όλα, δέν ορίζει τόν κόσμο αυτόν, καί, ...
«ό,τι σώσεις μές στήν αστραπή καθαρό στόν αιώνα θά διαρκέσει» .
PALIOS