Κλήματα για πολλαπλασιασμό!!

Καλησπέρα!!
Να ρωτήσω κάτι που με απασχολεί!!
Την Κυριακή 1 Φεβραουαρίου Πήγα σε ένα χωράφι μου που υπάρχει μία κορμούλα Κοτσυφολιάτικο που απο ότι μου λέει ο πατέρας μου μπορεί να είναι εκεί και πάνω απο 100 χρόνια και έκοψα μεριές βέργες για να τίς φυτέψω εδώ στο σπίτι μου. Απο τότε τις έβαλα σε ένα κουβά με νερό και ακόμα είναι εκεί αφού λόγω υποχρεώσεων και λόγω καιρού δεν κατάφερα να τίς φυτέψω. Τις έχω χάσει ή να τις οαραχώσω με την πρώτη ευκαιρία?? Θα ανοίξουν λέτε??

Φάνη καλησπέρα.
Δεν τις έκοψες στη χάση του φεγγαριού, αλλά επειδή είναι μέσα στο χειμώνα, δεν είναι κάτι τρομερό. Δεν έχουν πάθει τίποτα. Καλύτερα όμως να τις βάλεις στο χώμα, να τις σκεπάσεις τελείως με χώμα. Όταν ο καιρός ζεστάνει, μετά από πανσέλληνο, φύτεψέτες στην οριστική τους θέση. Καλή επιτυχία.

Καλησπέρα καλέ μου φίλε Ανδρέα!!
Εγώ έλεγα με την πρώτη ευκαιρία να τίς βάλω στην οριστική τους θέση αμέσως!!! Οπως το λές εσύ είναι καλύτερα??

Ο τρόπος που περιέγραψα είναι παραδοσιακός. Τις βέργες (μοσχεύματα) τις έκοβαν το χειμώνα και στη χάση του φεγγαριού, για να έχουν όσο γίνεται λιγότερους χυμούς. Τις έθαβαν στο χώμα όλες μαζί, δέματα, με σκοπό να καθυστερήσουν μια φυσιολογική πιθανή αντίδραση των μοσχευμάτων, να καθυστερήσουν τη βλάστηση, ως την άνοιξη.

Οι βέργες (μοσχεύματα) αναγκαστικά έχουν ερεθιστεί από το κόψιμο και μάλλον βιάζονται κατά κάποιον τρόπο να βλαστήσουν. Έχοντας υγρασία, αν ένα μέρος τους το βλέπει το φως, θα βλαστήσουν πολύ γρηγορότερα από την εποχή που θα βλαστάνανε αν δεν τις είχαμε κόψει. Αυτή η βιαστική βλάστηση θα τις εκθέσει σ' επικίνδυνες θερμοκρασιακές μεταβολές, όσο θα διαρκεί ο χειμώνας και η αρχή της άνοιξης.

Βάζοντάς τις βέργες (μοσχεύματα) στο χώμα, μάλλον μοιάζει με το να τις διατηρούμε σε ψυγείο, σε κάποια σχετικά σταθερή χαμηλή θερμοκρασία. Το χώμα πρέπει να είναι σχετικά στραγγερό, να μην κρατάει δηλαδή μεγάλη ποσότητα νερού, ούτε να στεγνώνει. Ούτε να τις σαπίσουμε, ούτε να τις αφήσουμε να ξεραθούν από έλλειψη υγρασίας. Οι παλιοί, μη έχοντας ψυγεία, είχαν βρει κάποιες ισσοροπίες, κάποιες λύσεις, που όμως και σήμερα πρακτικά τις προτιμάμε, αφού λειτουργούν.

Θεωρώ ότι αν τις φυτέψεις στην οριστική τους θέση, αφού ένα μέρος τους θα το βλέπει το φως, κι αφού υγρασία φυσικά υπάρχει, θα βλαστήσουν πολύ γρήγορα. Πριν ακόμα να έχουν ριζικό σύστημα επαρκές, αυτού του είδους η βλάστηση εξαντλεί το μόσχευμα. Επιπλέον οι χαμηλές θερμοκρασίες που διαρκούν αυτή την εποχή, έστω και για λίγες ώρες, θα καταστρέψουν τα πρώτα βλαστάρια.

Αν τις φυτέψεις την άνοιξη στην οριστική τους θέση, θα ξεκινήσουν τη βλάστησή τους μέσα σε καλύτερες θερμοκρασίες, αλλά και ακολουθώντας όλη τη βλάστηση της άνοιξης.

Φάνη, τις κληματόβεργες από τα κλαδέματα του αμπελιού του ο παππούς μου τις μάζευε για τροφή των γαϊδουριών και των μουλαριών το χειμώνα (τις τρώγανε σαν μαρούλια). Τις έριχνε στην άκρη της αυλής του, κι όσες θα έμεναν γινόντουσαν προσανάμματα για το φούρνο. Εκεί, θυμάμαι τις βιαστικές βλαστήσεις, με τις πρώτες παραπλανητικές ζεστές μέρες του Φλεβάρη ή του Μάρτη. Τα κρύα όμως δεν είχαν περάσει, κι αυτά τα βιαστικά βλασταράκια των μοσχευμάτων ήταν καταδικασμένα να ξεραθούν.

Φυσικά και δεν είμαι γεωπόνος. Δεν επιμένω στην άποψή μου. Μπορεί να έχεις εσύ δίκιο. Εξ' άλλου εκεί που ζεις μάλλον η άνοιξη έρχεται πολύ γρήγορα.

Με τον τρόπο που σου περιέγραψα έχει φυτευτεί και το αμπέλι που έχω. Ήταν μια πάγια τακτική στην περιοχή μου. Οι παραδοσιακοί τρόποι περιέχουν και λάθη κι εμμονές αδικιολόγητες μερικές φορές όμως. Η απόφαση είναι δική σου.

Ειλικρινά Ανδρέα ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου. Πολλά και σημαντικά αυτά που μου γράφεις. Πίστεψε με έμαθα παρά πολλά. Εδώ σε εμάς όπως το είπες η άνοιξη έρχεται νωρίτερα. Δεν χάθηκε και ο κοσμος να σφαλω. Αν δεν πάθω πως θα μάθω.