Φτιάχνετε σπιτικό κρασί;

Φιλοι μου, σας ευχαριστω για την ανταποκριση σας και την ευαισθησια σας να γινετε πιο απλοι στις αναφορες σας.Ετσι θα μπορω να ειμαι πιο κοντα σας, να σας παρακολουθω και να μαθαινω γυρω απο αυτο το μεγαλο θεμα του σπιτικου κρασιου, που το γνωριζω μονο απο τη γευση και περιστασιακα και πολυ θα ηθελα να ειχα ενα βαρελακι να απολαμβανω αυτο το διαφορετικο που μονο στο σπιτι γινεται.Θα ειμαι λοιπον σε ετοιμοτητα σε καθε προσφορα σας να αποκτησω γνωσεις.

sunrize, γεια σου. Και ο Ηλίας έχει δώσει οδηγίες, και άλλοι πολλοί. Σου χρωστάω όμως κι εγώ μια ευθεία απάντηση.

Γενικές οδηγίες χρήσιμες κατ’ αρχήν για να φτιάξεις σπιτικό κρασί

 Τρυγάμε στεγνά σταφύλια και δεν τα πλένουμε ποτέ. Αν έχει βρέξει πρέπει να περάσουν 4-5 μέρες. Αλλιώς δεν θα γίνει το κρασί, δεν θα γίνει ζύμωση.
 Τα μαζεύουμε σε πλαστικά καφάσια, πεντακάθαρα. Η καθαριότητα των εργαλείων είναι το σημαντικότερο. Πολλοί παραγωγοί, από την κούραση, από τη συνήθεια, από το χαρακτήρα τους, γίνονται απρόσεχτοι σε θέματα καθαριότητας. Πρέσεξέ το. Μην κάνεις εκπτώσεις σε τέτοια θέματα. Μια μόλυνση των σταφυλιών ή του μούστου, δηλαδή του χυμού των σταφυλιών είναι ικανή να προκαλέσει απίθανα προβλήματα. Τότε τα ρίχνουν αλλού, και κανένας δεν παραδέχεται ότι δεν πρόσεξε το ζήτημα της καθαριότητας.
 Χρησιμοποιούμε πάντα πλαστικά δοχεία, εργαλεία, χωνιά, κουβάδες, κάνουλες κτλ. Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε μεταλικά. Ό,τι κι αν έχεις δει, εσύ να επιμείνεις σ’ αυτό που σου λέω. Παλιά χρησιμοποιούσαν ξύλινα. Το ξύλο είναι ύπουλο. Πρέπει να είναι πεντακάθαρο, και το ξύλο δεν καθαρίζει εύκολα όπως το πλαστικό.
 Αν τα εργαλεία είναι ξαναχρησιμοποιημένα είναι καλό να τα πλύνουμε με σχολαστικό τρόπο. Μη χρησιμοποιείς τίποτα παρά μόνο νερό, βούρτσα, νερό με πίεση και τέτοια. Όχι απορρυπαντικά και σαπούνια. Ένα υπόλοιμα από κάτι μπορεί να πυροδοτήσει μια αντίδραση των ζυμομυκήτων και να μη γίνει ζύμωση. Μπορεί να πυροδοτήση την οζύδωση και να σου γίνει ξύδι. Απλά πράγματα. Καμιά φορά και το νερό του δικτύου, που είναι τελείως ξαφνικά τίγκα στο χλώριο ( ξεχνούν να χλωριώσουν οι δημόσιοι κοπρίτες και κάποια στιγμή το ρίχνουν όλο μαζί με τους τενεκέδες!), το νερό του δικτύου μπορεί λέω να κάνει ζημιά. Εντάξει; Όμως τι να κάνουμε, αυτό που έχουμε θα χρησιμοποιήσουμε.
 Η κάδη που θα ρίξουμε τα πατημένα σταφύλια να είναι καλά στερεωμένη για να σηκώνει το βάρος, να είναι σ’ ένα τέτοιο ύψος ώστε να χωράει από κάτω από την κάνουλα ο κουβάς ή όποιο δοχείο θα χρησιμοποιήσουμε για να αρμέξουμε το μούστο. Μην ξεχάσεις να στερεώσεις κολλητά στην τρύπα της κάδης, στο εσωτερικό της άγριο σπαράγγι, για να αρμέγεται εύκολα και να μη βουλώνει.
 Το πλαστικό βαρέλι που θα χρησιμοποιήσεις για να βάλεις το μούστο που θα γίνει κρασί, πρέπει αν είναι πεντακάθαρο. Μην πάρεις χρησιμοποιημένο. Και να το πλύνεις όπως τα είπαμε πριν.
 Το βαρέλι θα το βάλεις σ’ ένα μέρος, λίγο ψηλά για να μπορείς κάτω από την κάνουλα να βάζεις την κανάτα σου να πιάνεις κρασί. Όμως καλύτερα να χωράει κάτω από την κάνουλα ένας κουβάς ή μια κατσαρόλα της κουζίνας. Καλύτερα έτσι διότι μπορεί να χρειαστεί να βλάλεις αρκετό μούστο ή κρασί από το βαρέλι σου, όπως θα σου πει ο ειδικός χημικός, και να το ξαναρίξεις από πάνω.
 Εκεί που θα βάλεις το βαρέλι με το κρασί σου, εκεί θα μείνει μέχρι να το πιεις! Απαγορεύεται να το κουνάς, απαγορεύεται να το μετακινείς, δεν θέλει να το ενοχλείς. Το κρασί δεν είναι νερό, δεν το ταλαιπωρούμε. Είναι ζωντανό. Μπορεί να πάρει ανάποδες. Σου το λέω, διότι δε θα βάλουμε αποστείρωση, δε θα βάλουμε φάρμακα. Όταν θα πίνεις από αυτό το κρασί, μπορεί να ζαλιστείς (μην πίνεις παραπάνω απ’ όσο πρέπει, ντε! ), δεν θα κάνεις όμως πονοκέφαλο ποτέ.
 Ο χώρος που θα κάνεις την οινοποίση, όλες τις εργασίες, να είναι καθαρός, να είναι σκιερός, να μην τριγυρνάνε γάτες ή σκυλιά στο χώρο εργασίας, και να είναι σχετικά κοντά μεταξύ τους, η κάδη με το μούστο και το βαρέλι στο οποίο θα ρίξεις το μούστο για να γίνει κρασί.
 Στο χώρο όλων των εργασιών δεν πρέπει να υπάρχουν ουσίες που μυρίζουν άσχημα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τις εργασίες στο γκαράζ του αυτοκινήτου και να παρκάρουμε και να ξεπαρκάρουμε το αυτοκίνητο δίπλα από την κάδη του μούστου. Δεν πρέπει να υπάρχει εκεί κοντά χαλασμένη πατάτα, χαλασμένα κρεμμύδια ή ό,τι άλλο τέτοιο. Μακριά νέφτια, διαλυτικά, φρέσκα χρώματα, κτλ.
 Αν κατά τη διάρκεια των εργασιών μας χυθεί μούστος κάτω, να έχουμε τσιμέντο σκόνη, ή στάχτη, να ρίξουμε και να καθαρίσουμε, έτσι ώστε να μη μείνει έτσι και ξυνίσει. Αν στο χώρο υπάρξει μυρωδιά ξυδιού το κρασί θα μας χαλάσει.
 Ο χώρος που θα τοποθετήσεις το βαρέλι, επειδή είπαμε δεν το μετακινούμε, πρέπει να επιλεγεί προσεχτικά. Πρέπει να είναι δροσερός. Να αερίζεται καλά. Να μην έχει υγρασία ( δηλαδή να μην είναι ένα μουχλιασμένο μέρος). Μακριά από καλοριφέρ, τζάκι, (όχι στο γκαράζ!), να μην μπαίνουν εκεί και μάλιστα να μένουν ζώα. Να μην είναι εργαστήριο, όπου μαστορεύουμε, κάνοντας θαρύβους με ηλεκτρικά σβουράκια, τρυπάνια, κτλ.
 Και κάτι σοβαρό. Ο μούστος όταν βρίσκεται μέσα στο βαρέλι, στη αρχή που βράζει, που ο μούστος γίνεται κρασί, που γίνεται η ζύμωση ντε, παράγει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Το αέριο αυτό είναι άοσμο, άγευστο, άχρωμο. Δεν το βλέπεις το διοξείδιο αυτό, αυτό το διάολο! Δεν είναι δηλητήριο, δεν είναι δηλητήριο, όμως .... είναι χειρότερο από δηλητήριο μερικές φορές. Έχουν χάσει τη ζωή τους ακόμα και επαγγελματίες. Αγράμματοι επαγγελματίες. Άνθρωποι που δεν παραδέχονται ότι υπάρχουν πράγματα ακόμα κι όταν δεν τα βλέπουμε. ( Πιστεύουν όμως στο Θεό! Κι ας μην τον βλέπουν).
 Το διοξείδιο του άνθρακα είναι βαρύτερο από τον αέρα. Αρκετά βαρύτερο. Έτσι μπορεί να γεμίσει μια δεξαμενή. Αν έχεις ένα μικρό υπόγειο και σου γεμίσει διοξείδιο του άνθρακα μέχρι ένα κάποιο ύψος, αν σκύψεις μπορεί να μπεις μέσα στο διοξείδιο και να πνιγείς. Να πνιγείς κανονικά, χωρίς να καταλάβεις τι σου συμβαίνει. Μπορεί να πας στο υπόγειο αυτό με έναν κοντό φίλο σου, ο φίλος σου να μπει όλος μέσα στην «πισίνα» του διοξειδίου και να πνιγεί, εσύ να σκύψεις και να πάθεις το ίδιο. Προσωπικά έχω ακούσει σε ειδήσεις δύο φορές τέτοια δυστυχήματα εδώ στη χώρα μας. Και μάλιστα με τρία τέσσερα θύματα το κάθε δυστύχημα. Δεν έχει νόημα να επιμείνω τώρα.
 Για όλα τα παραπάνω, και για να γίνει καλό το κρασί μας, θέλουμε καλό αερισμό του χώρου, και ο χώρος να μην είναι ένα υπόγειο χωμένο κάτω στη γη, σαν ένα πηγάδι. Εγώ έχω κρασί στο υπόγειο, δύο μικρά βαρέλια, αλλά το υπόγειο είναι όλο ανοιχτό γύρω με παράθυρα, έχει φρεάτιο μεγάλο που με κάποιον τρόπο μου χρησιμεύει για να διώχνω το διοξείδιο, και είναι πολύ μεγάλο το υπόγειο.Και πάλι όταν τα βαρέλια ήταν ανοιχτά και γινόταν ζύμωση, δεν άφηνα κανέναν να μπει στο υπόγειο. Κι εγώ ήμουν ενήμερος και έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο.
 Αυτά για το διοξείδιο μπορεί να μην τα έχετε ακούσει πάλι. Ρωτήστε έναν φυσικό ή έναν χημικό να σας πει. Αν διαβάσει αυτά που γράφω ένας τέτοιος χρήσιμος συνάνθρωπός μας, τον παρακαλώ να τα επιβεβαιώσει για το καλό των φίλων μας.
 Ό,τι κι αν σου πω εγώ, είναι καλό να ρωτήσεις κι έναν χημικό οινολόγο. Υπάρχουν, κι έχουν εργαστήρια διάσπαρτα σ’ όλη τη χώρα. Έτσι κι αλλιώς εγώ θα σου πω να ρωτήσεις έναν τέτοιον οινολόγο, να σου πει πότε να του πας ένα μπουκαλάκι δείγμα από το μούστο σου να του κάνει μιαν εξέταση. Κοστίζει κάτι αλλά τι να κάνουμε. Να κάνεις ό,τι σου πει. Αν δεν πας σε οινολόγο θα πάρεις ένα ρίσκο. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να σου χαλάσει το κρασί.
 Αν δεν έχεις ακολουθήσει τις οδηγίες που σου δίνω, και κάτι στραβώσει, δεν σε σώζει ούτε ο οινολόγος ούτε ο πάπας που λένε. Το πολύ πολύ ο οινολόγος τότε να σου πει τι έφταιξε και θα χύσεις το κρασί, ή θα σου το γεμίσει φάρμακα που, καλύτερα να το χύσεις! Και με τις οδηγίες μου όμως... ποιος ξέρει; Μπορεί κάτι να έχω ξεχάσει να σου πω. Άνθρωπος είμαι. Αν έχω ξεχάσει κάτι και το θυμηθώ θα επανέλθω και θα το συμπληρώσω..
 Αν είσαι σίγουρος για τη σχολαστικότητα που είναι απαραίτητη, μπορείς να δανειστείς για πρώτη χρονιά, σαν αρχάριος. Τι να δανειστείς; Να δανειστείς από κάποιο γείτονα ή φίλο ή καλό συγγενή ή συνάδερφο μερικά εργαλεία: Πατητήρι, κάδη ( μεγάλο κάδο), ένα μεγάλο πλαστικό χωνί, κτλ. Ίσως κάποιος σου δανείσει ένα τρόκολο (πρέσα). Η καθαριότητα είναι το δικό σου κριτήριο. Μη σου δωσει κάποιος το τρόκολο που δεν τό εχει χρησιμοποιήσει αρκετά χρόνια και τόχει μαζί με τις κότες στο κοτέτσι! Επίσης όταν σου δανείζουν κάποιοι θέλουν να σου δώσουν και τη συμβουλή τους. Καλοδεχούμενη η συμβουλή, αλλά εσύ δεν πρέπει να συμπεριφερθείς σαν τον Χόντζα με το φούρνο! Μη τα ανακατέψεις όλα μαζί και στο τέλος δεν θυμάσαι ούτε τι έκανες!
 Λέω ότι μπορείς να δανειστείς διότι αυτοί που φτιάχνουν κρασί έχουν εργαλεία τέτοια που τα χρησιμοποιούν μια φορά το χρόνο. Χαίρονται συνήθως όταν εξυπηρετούν. Όχι όλοι βεβαίως. Ίσως να έχουν τους λόγους τους. Ίσως κι εσύ να μην καταδέχεσαι να δανειστείς. Είδατε τι παθαμε με τα δανεικά, ε;
 Αν δεν θέλεις να δανειστείς τίποτα πρέπει να αγοράσεις μερικά εργαλεία. Να ξοδέψεις μερικά χρήματα που για αρχή θα σου φανεί ότι είναι ακριβό το σπιτικό κρασί. Αν έχεις χρήματα και είσαι βέβαιος ότι θα επιμείνεις και τα επόμενα χρόνια, νά ‘ μαστε καλά πρώτα, σου λέω ότι δεν είναι πολλά τα λεφτά. Εγώ θα δανειζόμουνα, όπως έχω κάνει πολλές φορές στη ζωή μου. Δανείζομαι εργαλεία που δε χαλάνε. Ένα μεγάλο δοχείο που είναι η κάδη, δεν είναι παράξενο να το δανειστείς και να μη το αγοράσεις.
 Μπορείς πιθανόν να κάνεις και πατέντες αλλά η ευθύνη είναι όλη δικιά σου.


Θα συνεχίσω απόψε ή αύριο. Για να προλάβει όποιος θέλει να φτιάξει και φέτος το κρασάκι του. Γιατί ο τρύγος βρίσκεται σε εξέλιξη... Αν και τώρα μη νομίζετε ότι έχω πολλά να πω ακόμα! Αντε, αύριο. ΟΚ;

Καλημέρα. Καλημέρα σε όλους.
Γενικές οδηγίες χρήσιμες κατ’ αρχήν για να φτιάξεις σπιτικό κρασί (συνέχεια από χθές)

I. Κάποιος μπορεί να μου πει ότι αυτά που γράφω είναι γενικές αοριστολογίες. Για παράδειγμα η καθαριότητα. Δεν θα απαντήσω. Για τα πλαστικά εργαλεία. Θα απαντήσω: Παλιά χρησιμοποιούσαν ξύλινα. Αντί για πλαστικά καφάσια είχαν τα καλαμένια κοφίνια. Αντί για πλαστική κάδη είχαν μια μεγάλη και μια μικρή κάδη ή πολλές τέτοιες ξύλινες παρακαλώ. Είχαν πατητήρια ξύλινα, που είναι πολύ όμορφα. Αντί για κάνουλα είχαν ένα ωραίο ξύλο αφροξυλιάς ( σαμπούκο το λένε τώρα οι νεοέλληνες ) και το βούλωναν με κουρέλι πάνινο.
II. Και αντί για πλαστικό βαρέλι είχαν ξύλινο, από βελανιδιά, από μουριά, από καστανιά, από... Το καλύτερο είναι το δρύινο, για το λόγο τον εξής: Το κρασί στο δρύινο βαρέλι ποτίζει το ξύλο και ανταλλάσει ουσίες και αρώματα. Το δρύινο βαρέλι σήμερα είναι δύσκολο για έναν ερασιτέχνη. Δε θέλω να βάλω κάποιον στα έξοδα, να αγοράσει ένα δρύινο βαρέλι και να μην μπορέσει να το έχει για άλλη χρονιά. Το ξύλινο βαρέλι θέλει ιδιαίτερη μεταχείρηση, όταν το τοποθετούμε, όταν το γεμίζουμε μούστο, όταν ο μούστος βράζει, όταν τελειώσει η βράση, όταν το σφραγίζουμε, όταν το ξελασπώνουμε, όταν πιάνουμε κρασί και η στάθμη χαμηλώνει, όταν το αδειάζουμε και μένει άδειο.... Τι; Σας κούρασα; Αφήστε το. Αν κάποιος επάγγελματίας τα διαβάζει αυτά, θα γελάει τώρα. Μάλλον έχει δίκιο για την πάρτη του. Όμως οι παππούδες μας και οι προγόνοι μας έφτιαχναν κρασί για το σπίτι τους, κι όσοι ήταν επαγγελματίες ήταν βαρβάτοι! Μην υποτιμούμε τους παλιούς. Εκεί που ... αυτοί, φυτρώσαμε εμείς ! Μιλάμε για το κρασί: Οι έλληνες έμαθαν την αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποίηση στους άλλους λαούς. Ακούσατε ποτέ να πω εγώ ότι οι έλληνες ξέρουν να φτιάχνουν ουίσκι ή μπύρα; Όχι! Οι παλιοί δεν έπιναν ξύδια, κι όταν τους χαλούσε το κρασί πετούσαν και το βαρέλι, δεν είχαν την πολυτέλεια να τους χαλάσει το κρασί. Ούτε του ρίχναν φάρμακα για να το φέρουν στα ίσια με το ζόρι. Αν κάτι πήγαινε στραβά, είχαν πάθει χοντρή και αδιόρθωτη ζημιά. Ας τα αφήσουμε.
III. Προτείνω πλαστικό βαρέλι, είναι για τρόφιμα λένε, θα πω ότι για μια χρήση δεν είναι και μεγάλο το κακό. Για το ανοξείδωτο, δεν ξέρω τίποτα, καλό μου φαίνεται. Αν και δε μου αρέσει τίποτ άλλο εκτός από το ξύλο και το γιαλύ. Είχα βάλει κρασί σε μια μεγάλη καλαθόπλεκτη νταμιτζάνα, πενηντάρα, με κάνουλα. Όταν θέλησα να τη χρησιμοποιήσω πάλι, βρήκα ό,τι είχε κάνει ένα ράγισμα! Ατυχία! Ε, έτσι είναι το γυαλί.
Γενικά δεν συστήνω κάτι που δεν ξέρω. Έχω και μια μικρή επιφύλαξη για τα , μέταλλα στο κρασί, θα το έχετε καταλάβει. Σταματάω εδώ.
Τα πλαστικά τα μισώ. Ανταλλάσουν ουσίες με τα υγρά τρόφιμα που αποθηκεύουμε μέσα σ’ αυτά. Όμως αν θέλεις να φτιάξεις σπιτικό κρασί, λίγο, για έναν χειμώνα, άντε και την αρχή της άνοιξης, κάντο.
IV. Αλλιώς πάρε ένα ξύλινο βαρελάκι, από 50 μέχρι 100 λίτρα. Ίσως μπορείς να βρείς ένα φτηνό κι εγώ να μην ξέρω που το βρήκες. Ένα μικρό βαρελάκι δεν είναι ανάγκη να έχει και χοντρή δούγα, δεν έχει μεγάλη πίεση. Δούγα λέμε την γυριστή τάβλα του βαρελιού. Μόνο να ρωτήσετε κάποιον να σας δείξει πώς θα το τοποθετήσετε, να μη σας κάνω σχεδιαγράμματα, τα βαριέμαι.
V. Τι μας έμεινε; Η συνταγή; Τόση ώρα τι σας λέω; Αυτά δεν είναι συνταγή; Τι φανταστήκατε, ότι θα μαγειρέψουμε και θα φτιάξουμε κρασί; Ο φίλος μου ο DOMVOS, λίγες μέρες πριν μας έγραφε:
«Το κρασί δεν το φτιάχνουμε εμείς,φτιάχνεται μόνο του,είναι και αυτό δουλειά της μητέρας Φύσης και την ευθύνη αυτή την έχει αναθέσει στούς μύκητες και τα βακτήρια.Σε εμάς απομένει να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις και το περιβάλλον ίσως και με την προσωπική μας πινελιά ώστε να μπορέσει να κάνει την δουλειά της η Φύση οπως ξέρει.» Συνυπογράφω χωρίς καμιά επιφύλαξη. Γεια σου DOMVOS.


Πάμε να φτιάξουμε το κρασάκι, το σπιτικό. Διάλεξε μόνος σου τι χρώμα και τι άρωμα περίπου θέλεις. Αν θέλεις κόκκινο κρασί θα χρειαστείς κόκκινα σταφύλια ντε! Από μικρό αμπέλι, μικρό παραγωγό, να του έχεις εμπιστοσύνη. Κανόνισε μαζί του την τιμή και τις λεπτομέρειες. Πες του τι θέλεις ακριβώς να κάνεις.Μην το πεις ότι δεν έχεις ξανακάνει κρασί και είσαι αρχάριος. Μην το παίξεις μάγκας και τρομερά ενθουσιασμένος, μη του αναπτύξεις θεωρίες, δε θα συνεργαστεί καθόλου τότε. Ή θα σε εκμεταλλευτεί. Ή θα σου πουλήσει ακριβά. Ή θα σου πουλήσει και μετά θα σε ξεγράψει. Το πιθανότερο είναι να σου προτείνει να σου πουλήσει μούστο. Μη δεχτείς. Σε καμιά περίπτωση. Σε καμιά περίπτωση.
Θα σου πει: τόσο λίγο δεν αξίζει τη φασαρία. Τι εργαλεία να σου δώσω και βλακείες, όταν τρυγήσω, να σου δώσω μούστο, κι άν θέλεις να σου δώσω και κρασί.
Για να μη βρεθείς σε δύσκολη θέση, ή για να μην την πατήσεις με τα σταφύλια, κρύβε λόγια. Πάρε κι έναν φίλο σου ηλικιωμένο μαζί σου, και ας μη μιλάει, απλά ν’ ακούει. Αν είσαι ηλικιωμένος εσύ, ζητάς στην ψύχρα. Αν σου πει ότι δεν του μένει να δώσει, πες του ότι δε θες πολύ! Μέχρι 200 κιλά σταφύλια θέλεις.
Τα λέω, διότι από τα σταφύλια και το αμπέλι ξεκινάει η ... συνταγή μου. Μη μου πεις ότι δε στα ‘ πα!

200 κιλά σταφύλια. Τα λιώνεις και τα ρίχνεις στην κάδη. Πρέπει να είναι λίγο μεγάλη, να μη γεμίσει, γιατί θα φουσκώσει. Σκεπάζεις με σίτα πλαστική που έχεις αγοράσει από πριν. Στερέωσε τη σίτα κι από κάτω άρχισε να αρμέγεις: ανοίγεις την κάνουλα και παίρνεις μούστο. Ρίχνεις το μούστο στο βαρέλι. Θα χρειαστείς χωνί μεγάλο για να μη χύνεται πουθενά μούστος, πουθενά, ούτε έξω από το βαρέλι. Να θυμάσει ότι ο μούστος που θα χυθεί έξω θα ξυνίσει και θα έρθει σ’ επαφή μέσα από τον αέρα με το μούστο που θα έχεις στο βαρέλι σου, αφού το βαρέλι τις επόμενες μέρες θα μείνει ανοιχτό. Αν το βαρέλι είναι ξύλινο, καλό είναι ούτε σταγόνα απ’ έξω.
Επιμένεις να πάρεις όσο γίνεται περισσότερο μούστο από την κάδη. Δεν πρέπει να σου βουλώσει. Αν έχεις κάνει όπως έχουμε πει δε θα σου βουλώσει. Γι αυτό όταν αγοράσεις την κάδη να συζητήσεις για την κάνουλα, και πώς θα κάνεις άν βουλώσει. Εγώ δε χρησιμοποιώ κάνουλα, αλλά αυτοσχέδιο σωληνωτό ξύλο αφροξυλιάς και το βουνώνω με ξύλο που έχω έτοιμο, κάτι σα φελό. Έτσι έχει μεγάλη τρύπα και βγαίνει αρκετά έξω για να μπορώ να πιάνω το μούστο που τρέχει. Καλό είναι να έχει μια κλίση για να μην πετάγεται οριζόντια ο μούστος. Μην ξεχνάς: δεν πρέπει να μας χύνεται ο μούστος έξω. Αν βουλώσει ή βγαίνει λίγος μούστος, βάζουμε ένα καθαρό ξυλάκι μέσα στην τρύπα και το ξεβουλώνουμε. Έτσι σιγά σιγά αρμέγουμε το μούστο. Αυτό μπορείς να το κάνεις σε μια δυο μέρες.

Έτσι ο μούστος θα πάει στο βαρέλι. Το βαρέλι πρέπει από πάνω να έχει μεγάλο άνοιγμα, καπάκι. Το αφήνεις ανοιχτό να παίρνει κανονικά αέρα. Βάζεις μόνο σίτα πλαστική ή τούλι. Το κρασί αρχίζει να βράζει. Έτσι ακούγεται, τσιρίζει. Δεν πρέπει να είναι πολύ έντονο ούτε πολύ σιγανό. Από το σημείο αυτό θα σε αφήσω.

Πήγαινε στον οινολόγο και θα κάνεις ό,τι σου πει. Μη φοβάσαι, δεν θα σου δώσει φάρμακα, μπορεί να σου πει να ρίξεις λίγη ζάχαρη, ή να βάλεις αποστείρωση. Κάνε ό,τι σου πει. Να τον ενημερώσεις για το γεγονός ότι θα το καταναλώσεις μέσα στη σεζόν. Νομίζω λογικά ότι θα δεχτεί να μη του βάλεις αποστείρωση. Ούτε να κάνεις απολάσπωση.
Ο οινολόγος θα σου πει πότε θα το κλείσεις. Άντε σε σαράντα μέρες. Θα του πας και θα του ξαναπάς μούστο από το βαρελάκι σου. Μια φορά θα πληρωσεις. Θα πληρώσεις όσο θα πληρώσει κι ένας που έχει ένα βαρέλι πεντακόσια λίτρα. Τι να κάνουμε.
Εγώ σταματάω εκεί που αρχίζει η δουλειά του χημικού οινολόγου. Άλλη η δουλειά του νοικοκύρη και του επιχειρηματία και άλλη του χημικού οινολόγου. Σέβομαι τις γνώσεις και το ρόλο του καθενός.
Ο οινολόγος θα σου πει και πότε αρχίζεις να πίνεις.

Καλή επιτυχία. Απορίες θα λύσω όταν επανέλθω, αν υπάρχουν. Μη φοβάσαι. Όποιος έχει χώρο να βάλει ένα βαρέλι, όπως περιέγραψα, και είναι πρακτικός άνθρωπος, μπορεί να έχει το δικό του κρασί. Εύχομαι ν’ αποκτήσετε κι ένα μικρό δικό σας αμπέλι. Κάποτε γνώρισα ένα συμπαθητικό ζευγάρι που αγόραζαν ένα ξύλινο μικρό βαρελάκι των 60 κιλών. Μου είπαν ότι είχαν κλήματα στην περίμετρο του μικρού τους οικοπέδου, και έβαζαν κάθε χρόνο το κρασάκι τους. Το έβαζαν σε πλαστικό. Τώρα που ήταν σίγουροι για το αποτέλεσμα, ήθελαν και με το δίκιο τους, ένα ξύλινο βαρελάκι.
Καλή επιτυχία σε όλους.

Καλησπέρα Κράνιος,
Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου. Ευχαριστούμε!
Να πω κάτι που δεν το είδα γραμμένο.
Χρησιμοποιούμε και βραστό νερό για τον καθαρισμό και την αποστείρωση.

Επίσης μπορείτε να μάθετε για το κρασί από ένα βιβλίο του 1918 που ονομάζεται... "Το κρασί". Θα το βρείτε ψηφιοποιημένο -σε μορφή PDF- στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης:
anemi.lib.uoc.gr/metadata/1/1/d/metadata-462-0000014.tkl

Ναι Ηλία, το καυτό νερό είναι τέλειο για καθαρισμό. Μόνο να ξέρετε ότι αφήνουμε να παγώσουν τα πάντα ύστερα από την πλύση. Μην πλύνεις την κάδη ή το βαρέλι και αμέσως, όπως είναι ζεστό ρίξεις μέσα μούστο. Αυτονόητο, αλλά ας το πώ κι αυτό.
Μπράβο Ηλία, να βοηθήσουμε να φύγει ο φόβος και ο μύθος. Είσαι ψαχτήρι.

ευχαριστω ολους που γραψατε τιν διαδικασια κρασιου,εγω φτιχνω κρασι απο δικαμου και σιμπλιρονω με αγοραστα σταφιλια τα τελεφτεα 3 χρονια, ποτε δεν εχω προσθεση ζαχαρι η αυτο το μεταμπισουλφιτ, δεν λεω οτι κανω το καλιτερο κρασι αλλα χρονο με τον χρονο προσπαθω για κατι καλιτερο,και μαρεση να διαβαζω οτι εχη σχεση με το κρασι. Μηπος καπιος μπορη να μου απαντιση σε μια απορια? ειχα μια δεξαμενη 80 περιπου κυβικα αλλα ποτε δεν κραταγε νερο,ετσι την εχω μετατρεψη σε κελαρι για το κρασακι μου,διαβαζω ομως οτι το κρασι πρεπι να ειναι σε αεριζομενο μερος, το κελαρι μου δεν εχη καλο αεριζμο,δεν εχει παραθιρο διοτι εινε υπογιο,υπαρχη κυνδινος να πεταχω το κρασι μου?και τι μπορω να κανω? επισης η θερμοκρασια εινε πιο χαμιλη απο την εξωτερικη πηραζη? ευχαριστω

Kerkyreos, στην περίπτωσή σου δε σκέφτομαι το κρασί σου αν χαλάσει, σκέφτομαι τον σοβαρό κίδνυνο που διατρέχεις, όταν μπαίνεις σ’ αυτή τη δεξαμενή. Αν ο χώρος αυτός γεμίσει διοξείδιο του άνθρακα και μπει άνθρωπος μέσα ... την έβαψε!

Αν μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί τίποτα, δεν έχει σημασία. Ένα σου λέω: Το διοξείδιο του άνθρακα δε μυρίζει, δεν το βλέπεις, μοιάζει σαν αόρατο υγρό, είναι βαρύτερο από τον αέρα. Μπορεί να μπαίνεις εκεί και να μην έχεις καταλάβει τίποτα. Μια φορά να σκύψεις για να καθαρίσεις το δάπεδο ή κάτι τέτοιο, και να πνιγείς. Δεν αστειεύομαι. Για το καλό σου.

Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, έπαιξε στις ειδήσεις. Ένας νοικοκύρης είχε μια ανοιχτή δεξαμενή μέσα στην οποία είχε ρίξει τα τσίπουρα. Είχε βάλει δυο εργάτες μέσα για να βγάλουν έξω τα τσίπουρα, για να τα πάει να τους κάνει απόσταξη, για να βγάλει τσίπουρο. Κάποια στιγμή, ενώ εργαζόντουσαν, ο ένας όπως έσκυψε έπεσε κάτω και πνίγηκε. Τότε ο άλλος προσπάθησε να τον βοηθήσει κι έπαθε το ίδιο. Ο νοικοκύρης πήδησε κι αυτός μέσα να βοηθήσει τους εργάτες του κι έπαθε κι αυτός το ίδιο. Τι άλλο να σου πω; Έχασαν και οι τρεις τη ζωή τους από άγνοια του φαινομένου. Δεν ήμουν εκεί για να σου πω τι ακριβώς έγινε και δεν πνίγηκε άλλος. Μπορεί ο επόμενος να υποψιάστηκε ότι κάτι πολύ κακό συμβαίνει εκεί μέσα και αντί να μπει μέσα, τους τράβηξε από ψηλότερα. Δεν ξέρω.

Η δεξαμενή ήταν ανοιχτή. Γιατί δεν έφευγε το αέριο αυτό; Απάντηση: διότι είναι βαρύτερο από τον αέρα, όπως και το νερό ας πούμε.
Αν υπήρχε μια τρύπα από κάτω, θα είχε φύγει το αέριο προς τα κάτω, θα είχε χυθεί.

Στην πατρίδα μας πάλι έχω ακούσει στις ειδήσεις ένα ακόμα πολύνεκρο δυστύχημα με μια οικογένεια που είχαν επιχείρηση κι εμφιάλωναν τσίπουρο στο υπόγειό τους. Εκείνο που με τρομάζει είναι ότι μπορεί και να είχαν άδεια. Κάποιος ανεγκέφαλος, χωρίς αυτοψία του χώρου, τους είχε δώσει την άδεια να κάνουν τέτοια επιχείρηση στο υπόγειο του σπιτιού τους. Τρία ή τέσσερα άτομα έχασαν τη ζωή τους. Κατέβηκε ένας νεαρός να φέρει κρασί για το μεσημεριανό τους φαγητό, και δεν γύρισε. Κατέβηκε ο αδερφός του να δει γιατί αργεί, και δε γύρισε ούτε αυτός. Κατέβηκε και ο πατέρας τους να δει τι έγινε, και δε γύρισε ούτε αυτός. Δεν ήμουν εκεί να ξέρω πώς σταμάτησε το κακό, πώς και δεν πνίγηκε όλη η οικογένεια.
Με όλη τη σοβαρότητα που διαθέτω σου λέω ότι το κρασί δεν έχει καμιά αξία μπροστά στη ζωή μας. Προηγούνται τα ζητήματα ασφάλειας.


Απάντησέ μας. Ας μιλήσει κι ένας άλλος για το ζήτημα αυτό. Προς θεού

kerkyreos,
Ο χώρος που περιγράφεις είναι ότι πιο ακατάλληλο για να βάλεις τα κρασιά σου.
Όπως ακριβώς τα λέει ο Κράνιος, ο χώρος θα μετατραπεί σε θάλαμο αερίων (CO2) και παγίδα θανάτου για όποιον μπαίνει μέσα.
Ανατριχιάζω και μόνο που τα γράφω...
ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ!!!

ΕΜΦΙΑΛΩΣΗ

Η εμφιάλωση του κρασιού είναι η τελευταία πράξη της όλης διαδικασίας .
Η επόμενη ενέργεια είναι να ξαπλώσουν οι φιάλες στην σκοτεινή και δροσερή κάβα αναμένοντας τις διαθέσεις μας για οινικές απολαύσεις.
Εξ άλλου το δικαιούμαστε μετά από τόση διαδικασία και προσμονή!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ