Όλοι θέλουν να μας σώσουν!! Έλεος!

Κι όσοι δεν καταλαβαίνουν
δεν ξέρουν πού πατάν και πού πηγαίνουν

Στα χρόνια της φασιστικής Κατοχής ο λαός των Αθηνών γιόρταζε τη μεγάλη Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, μαχόμενος εναντίον των κατακτητών και έβαφε με το αίμα του την Αθηναϊκή άσφαλτο δείχνοντας έτσι σε όλο τον κόσμο και στους ίδιους τους κατακτητές ότι το 1821 δεν είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν και στα βιβλία, αλλά είναι η ίδια η αθάνατη ψυχή του Ελληνικού Έθνους, που γράφει την ιστορία του μέσα στους αιώνες με αγώνες και μάχες για την Ελευθερία.

Η άνοιξη του 1942 ήλθε ύστερα από έναν φοβερό χειμώνα πείνας με χιλιάδες θύματα, ενώ λίγο νωρίτερα το δολοφονικό μαχαίρι της προδοσίας είχε χτυπήσει από τα νώτα το Έθνος και το είχε ρίξει σε ένα μούδιασμα παθητικότητας, από την οποία μόλις τότε άρχισε να βγαίνει.
Η 25η Μαρτίου ήρθε τότε σαν εγερτήριο σάλπισμα που καλούσε «στα όπλα».

1942
Η τρομοκρατία ήταν μεγάλη. Πάνοπλοι καραμπινιέροι είχαν κατακλύσει από ενωρίς το πρωί τους δρόμους. Οι κατακτητές είχαν απαγορεύσει κάθε εκδήλωση και ετοιμάζονταν να «τιμήσουν» αυτοί την επέτειο, με τελετή στη Μητρόπολη και στον Άγνωστο Στρατιώτη! Ένιωθαν το ξύπνημα του λαού και προσπαθούσαν να τον κρατήσουν στον ύπνο, υποκρινόμενοι ότι σέβονται τις εθνικές του παραδόσεις και ισχυριζόμενοι ότι ο «Άξων» του Φύρερ και του Ντούτσε πασχίζει για την … ελευθερία και την ευημερία της Ελλάδος! Διέταξαν γενικό σημαιοστολισμό και ο «πρωθυπουργός» Τσολάκογλου, με τη στολή του στρατηγού τόλμησε να στεφανώσει τον Άγνωστο Στρατιώτη και να γονατίσει μπροστά του, αφού προηγουμένως στη Μητρόπολη έγινε η «τελετή» στην οποία παρέστησαν και εκπρόσωποι των Γερμανικών και Ιταλικών αρχών κατοχής.

Παράλληλα ο «αντιπρόεδρος» της Κυβερνήσεως κ. Λογοθετόπουλος μετέβη εις το Μνημείο των Γερμανών στρατιωτών και κατέθεσε δάφνινο στεφάνι εξ ελληνικών χρωμάτων, ο δε Υπουργός Οικονομικών κ. Γκοτζαμάνης κατέθεσε αντίστοιχο στεφάνι στο Μνημείο των Ιταλών στρατιωτών. Μάλιστα ο «πρωθυπουργός» απηύθυνε και διάγγελμα στον λαό και εκφώνησε ραδιοφωνικό λόγο προς την ελληνική νεολαία, την οποία κάλεσε να σταθεί στο πλευρό των «επαναστάσεων του φασισμού και το εθνικοσοσιαλισμού», γιατί «μόνο με τας νέας ιδέας το έθνος μας δύναται να ευτυχήσει εντός της νέας Ευρωπαϊκής και Μεσογειακής τάξεως»!

Η νεολαία απάντησε με έναν εξαιρετικά συγκινητικό εορτασμό στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Τσολάκογλου αναγκάστηκε να φύγει συνοδευόμενος από την κατάρα των σπουδαστών και των καθηγητών τους. Οι Έλληνες νέοι ξεχύθηκαν στους δρόμους των Αθηνών με πρώτους τους ηρωικούς ανάπηρους της πρόσφατης Εποποιίας. Φοιτητές, εργάτες και χιλιάδες λαού ακολούθησαν σε εκείνη την πρώτη μαχητική εκδήλωση. Οι Ιταλοί επετέθησαν, πολλοί Έλληνες τραυματίστηκαν, αλλά η διαδήλωση δεν διαλύθηκε. Ο Άγνωστος Στρατιώτης στεφανώθηκε, πραγματικά αυτή την φορά, και στεφανώθηκαν και οι προτομές του Ρήγα, του Ξάνθου και των άλλων ηρώων στο Πεδίο του Άρεως.

Η Εθνική αντίσταση κέρδισε την πρώτη μάχη της σε ανοιχτή αναμέτρηση με τις δυνάμεις της φασιστικής βίας. Οι Ιταλοί εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Όλη την ημέρα μια ατελείωτη σειρά από μαυροντυμένες γυναίκες, θύματα πολέμου, από άντρες και από παιδιά περνούσε μπροστά από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ώσπου σκεπάστηκε ολόκληρο από έναν τεράστιο σωρό από στέφανα και λουλούδια.


1943
Η αντίσταση έχει πια φουντώσει. Το αντάρτικο πολεμάει στα βουνά. Είκοσι μέρες νωρίτερα το αίμα έχει βάψει τα πεζοδρόμια και πολλοί άφησαν στον αγώνα την τελευταία τους πνοή. Αλλά η νίκη ήταν μεγάλη : είχε ματαιωθεί η πολιτική επιστράτευση. Για την 25η Μαρτίου οι Γερμανοί διέταξαν να μην γίνει καμία εορταστική εκδήλωση ούτε και η «επίσημη» τελετή της Μητρόπολης. Μάλιστα η «Κυβέρνηση» των Κουίσλιγκς έστειλε στον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό απειλητικό, απαγορευτικό έγγραφο.

Ωστόσο οι Οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης δήλωσαν: «Ο εορτασμός θα γίνει». Τα μυστικά τυπογραφεία δούλευαν ακατάπαυστα. Η Αθήνα πλημμύρισε από προκηρύξεις. Οι τοίχοι γέμισαν από συνθήματα και τοιχοκολλήθηκαν μεγάλες αφίσες με πατριωτικές εικόνες, ακόμη και με γελοιογραφίες του Χίτλερ και του Μουσολίνι.

Στις εκκλησίες υψώθηκε η γαλανόλευκη και χιλιάδες λαού ζητωκραύγασαν τους ομιλητές των εθνικοαπελευθερωτικών οργανώσεων και έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο. Πριν από το μεσημέρι εκατό χιλιάδες λαού, ξεχύθηκαν και πάλι στους δρόμους με τεράστιες σημαίες και με την κραυγή «Ζήτω η Λευτεριά!».

Στο Πεδίο του Άρεως 50.000 λαού κατέκλυσαν το πάρκο και τους γύρω δρόμους. Τότε έγινε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα και ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο: Μια σάλπιγγα χτύπησε «Προσοχή» και όλοι στάθηκαν ακίνητοι και κράτησαν την αναπνοή τους. Μέσα σε εκείνη την κατανυκτική σιγή νεανικές φωνές άρχισαν να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Το αίμα δεν άργησε να τρέξει. Οι Iταλοί επιτέθηκαν ωστόσο οι ζώνες των Καραμπινιέρων έσπασαν πολλές φορές. Έφιππες Ιταλικές δυνάμεις εξαπέλυσαν απανωτές εφόδους για να διαλύσουν το πλήθος αλλά κανένας δεν έφυγε. Γυναίκες αφόπλισαν Ιταλούς που έριχναν στο «ψαχνό».

Ο απολογισμός: 4 νεκροί και δεκάδες τραυματιών. Αλλά όλος ο κόσμος πληροφορήθηκε για άλλη μια φορά ότι εδώ είναι η Ελλάδα.

1944
Οι ένοπλες δυνάμεις των αντιστάσεων κυριαρχούν σε ολόκληρη την ύπαιθρο. Οι Σύμμαχοι σημειώνουν θριαμβευτικές νίκες σε όλα τα μέτωπα και οι Γερμανοί περιμένουν από στιγμή σε στιγμή μία απόβαση στην Ευρώπη.

Στις 24 Μαρτίου όλη η Αθήνα γέμισε συνθήματα για τον εορτασμό, που θα είναι πια εορτασμός νίκης.

Στις 25 Μαρτίου το «κράτος» των Γερμανών και των προδοτών πάλι γιορτάζει και αυτό! Διέταξε «γενικό σημαιοστολισμό» αλλά η εξουσία του αρχίζει από τις στήλες του Ολυμπίου Διός και τελειώνει στην Ομόνοια. Γίνεται η καθιερωμένη τελετή στη Μητρόπολη ενώ ο Άγνωστος Στρατιώτης ατιμάζεται άλλη μια φορά καθώς από μπροστά του παρελαύνουν οι λεγεώνες των Ταγμάτων Ασφαλείας.

Την ίδια ώρα σε ολόκληρη η Αθήνα ο εορτασμός γίνεται στις αδούλωτες συνοικίες. Τα σπίτια και τα καταστήματα είναι σημαιοστολισμένα και οι εικόνες των Ηρώων είναι στεφανωμένες με δάφνινες γιρλάντες. Η Αθήνα γιορτάζει ελεύθερη ενώ όλη η Ευρώπη είναι σκλαβωμένη! Το βράδυ γίνονται λαμπαδηφορίες. Η μεγάλη μέρα τελείωσε χωρίς οι κατακτητές να τολμήσουν να εγκαταλείψουν τα οχυρά τους. Ήταν φανερό πως είχαν κιόλας νικηθεί…

1945
Ο επίλογος εγράφη. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ενώ ακόμη συνεχιζόταν ο πόλεμος εναντίον της Χιτλερικής Γερμανίας, έστειλε τηλεγράφημα στον Αντιβασιλεά Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Αυτή είναι μια αξιομνημόνευτη επέτειος, διότι είναι η πρώτη φορά από της εχθρικής κατοχής που οι Έλληνες εορτάζουν ελεύθεροι.»

Αντίστοιχα σε ένα εορταστικό γεύμα της Ελληνικής Κοινότητος στην Νέα Υόρκη ο Γερουσιαστής Γκρεν είπε μεταξύ άλλων: «Με την διαρκή αντίστασή τους οι Έλληνες κέρδισαν τον θαυμασμό όλων των εθνών του κόσμου που αγαπούν την ελευθερία. Ο όρος κατεχόμενη χώρα δεν άρμοζε διά την Ελλάδα.». Ανάλογα λόγια ακούστηκαν και από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Μόσχας.

πηγή
Αναρτήθηκε από Pressing News On 25 Μαρ 2013

argolikeseidiseis.blogspot.gr/2013/03/bl...CE%B5%CE%B9%CF%82%29


Κομπίνες με επιστροφή ΦΠΑ σε Μεσσηνία - Αργολίδα - Λακωνία
Ετικέτες ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Σε δε­κά­δες ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ, σύμ­φω­να με τις εκ­κα­θα­ρί­σεις που κά­νουν οι ε­φο­ρί­ες, φθά­νουν οι ε­πι­στρο­φές ΦΠΑ που έ­λα­βε πα­ρα­νό­μως, τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια, με­γά­λος α­ριθ­μός α­γρο­τι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών σε ό­λη τη χώ­ρα.

Η πα­ρά­νο­μη εί­σπρα­ξη έ­γι­νε με βά­ση τις πρα­κτι­κές ι­δι­ω­τών α­γρο­τών οι ο­ποί­οι ε­λάμ­βα­ναν α­πό ε­πι­τή­δει­ους «εμ­πό­ρους» ει­κο­νι­κά τι­μο­λό­για για δή­θεν πα­ρα­γό­με­νες πο­σό­τη­τες α­γρο­τι­κών προ­ϊ­όν­των. Με τα τι­μο­λό­για αυ­τά α­νά χεί­ρας εκ­πρό­σω­ποι συ­νε­ται­ρι­σμών φέ­ρον­ται να ει­σπράτ­τουν 8% ε­πι­στρο­φή ΦΠΑ α­πό τις ε­φο­ρί­ες. Ε­να ε­πι­πλέ­ον 3% ε­λάμ­βα­νε με­τρη­τοίς α­πό τους α­γρό­τες ο εκ­δό­της των ει­κο­νι­κών τι­μο­λο­γί­ων με σκο­πό να το α­πο­δώ­σει στην ε­φο­ρί­α ως συν­δρο­μή α­πό τα μέ­λη τους προς τον ΕΛ­ΓΑ, αλ­λά φυ­σι­κά ου­δέ­πο­τε το έ­κα­νε.

Ο­πως εί­χε α­να­κοι­νώ­σει πρό­σφα­τα ο υ­πουρ­γός Α­γρο­τι­κής Α­νά­πτυ­ξης, ε­κτι­μά­ται ό­τι 37.000 α­γρό­τες ει­δι­κού κα­θε­στώ­τος, ο­μά­δες πα­ρα­γω­γών και συ­νε­ται­ρι­σμοί ει­σέ­πρα­ξαν πα­ρα­νό­μως α­πό το 2006 έ­ως το 2011 πε­ρί­που 244 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ ως ε­πι­στρο­φές ΦΠΑ. Σύμ­φω­να με στοι­χεί­α του ΣΔΟ­Ε και των ε­φο­ρι­ών, τα ει­κο­νι­κά και πλα­στά τι­μο­λό­για, η χρή­ση α­νύ­παρ­κτων ΑΦΜ και οι α­χυ­ράν­θρω­ποι που εί­χαν α­να­λά­βει έ­ναν­τι α­μοι­βής να κά­νουν τη βρό­μι­κη δου­λειά εί­χαν πολ­λα­πλα­σιά­σει έ­ως και 1.000% την πα­ρα­γό­με­νη α­γρο­τι­κή σο­δειά, με α­πο­τέ­λε­σμα να εμ­φα­νί­ζε­ται ό­τι πα­ρά­γει η χώ­ρα ο­πω­ρο­κη­πευ­τι­κά ή κα­λαμ­πό­κι σχε­δόν ό­σο η Γαλ­λί­α!

Και ε­φο­ρια­κοί

Η έ­κτα­ση της α­πά­της ή­ταν ι­δι­αί­τε­ρα με­γά­λη και βα­σί­στη­κε κυ­ρί­ως στην έλ­λει­ψη ε­λέγ­χων α­πό πλευ­ράς ε­φο­ρι­ών. Φαί­νε­ται ό­μως ό­τι πί­σω α­πό τις «ε­ξα­πα­τη­μέ­νες» ε­φο­ρί­ες κρύ­βον­ταν πι­θα­νό­τα­τα και συ­νερ­γοί ε­πί­ορ­κοι ε­φο­ρια­κοί. Με βά­ση ε­νη­μέ­ρω­ση του γε­νι­κού ε­πι­θε­ω­ρη­τή Δη­μό­σιας Δι­οί­κη­σης στη Γε­νι­κή Γραμ­μα­τεί­α Ε­σό­δων, στο Κιλ­κίς τέσ­σε­ρις συ­νε­ται­ρι­σμοί εί­χαν α­να­γά­γει σε μό­νι­μο κα­θε­στώς την υ­φαρ­πα­γή ΦΠΑ. Ο α­γρο­τι­κός συ­νε­ται­ρι­σμός Ν. Α­γι­ο­νε­ρί­ου, πα­ρό­τι δεν εί­χε υ­πο­βά­λει δή­λω­ση φό­ρου ει­σο­δή­μα­τος για το 2006, ΦΜΥ, ΕΛ­ΓΑ και συγ­κεν­τρω­τι­κές τι­μο­λο­γί­ων, φέ­ρε­ται να λαμ­βά­νει ε­πι­στρο­φή ΦΠΑ για τα έ­τη 2005 έ­ως 2010 1,55 ε­κα­τομ­μύ­ριο ευ­ρώ. Στα ί­δια βή­μα­τα και ο α­γρο­τι­κός συ­νε­ται­ρι­σμός Πο­λυ­κά­στρου. Δεν εί­χε υ­πο­βά­λει ο­ρι­στι­κές δη­λώ­σεις ΦΜΥ, ΕΛ­ΓΑ, συγ­κεν­τρω­τι­κές τι­μο­λο­γί­ων. Εν­τού­τοις έ­λα­βε συγ­κεν­τρω­τι­κό πο­σό ε­πι­στρο­φής 1,1 ε­κα­τομ­μύ­ριο ευ­ρώ. Ο α­γρο­τι­κός συ­νε­ται­ρι­σμός Α­ξι­ο­χω­ρί­ου Κιλ­κίς έ­λα­βε ε­πι­στρο­φή ΦΠΑ 34.000 ευ­ρώ. Η Ε­νω­ση α­γρο­τι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών έ­χει υ­πα­χθεί στην πε­ραί­ω­ση του νό­μου 3888/10, έ­χει λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές 1,74 ε­κα­τομ­μύ­ριο ευ­ρώ και φέ­ρε­ται να λαμ­βά­νει ε­πι­στρο­φή ΦΠΑ για τα έ­τη 2005 έ­ως 2010 11,88 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ!

Στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στη Μεσσηνία, την Αργολίδα και τη Σπάρτη ελέγχονται από το ΣΔΟΕ πέντε-έξι συνεταιρισμοί.

Υπάρχει περίπτωση να γίνουμε κράτος;

του Στάθη
Έπεσε η Κύπρος; Έπεσε!
Πρόλαβε πριν να πέσει να πει «όχι»; Πρόλαβε! Κι αυτό δεν συνιστά μόνον μια παρακαταθήκη, ευγενική ίσως, αλλά απλώς παρακαταθήκη, συνιστά μια νάρκη για τη γερμανική πολιτική, έτσι όπως την ακολουθεί (αλλά και την παρακολουθεί) το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κύπρος θα δυστυχήσει.
Έλαβε τη χειρότερη δυνατή «λύση» απ΄τους εταίρους της. Δεν τινάζεται μόνον η οικονομία της στον αέρα με το ένα της μισό, το τραπεζικό σύστημα, να....
υφίσταται βίαιο και ακαριαίο θάνατο, αλλά – και κυρίως αυτό – η Κύπρος μπαίνει σε Μνημόνιο, δηλαδή
σε καθεστώς κατοχής. Μιας ακόμα κατοχής. Προσέτι, η Κύπρος αφοπλίζεται προκειμένου να αντέξει τα μέτρα που θα της ζητηθούν – τις απομένουν οι παραλίες.
Το μέλλον της Κύπρου προδιαγράφηκε και προγράφηκε. Την περιμένει η ανεργία, τα χαμηλά μεροκάματα, η άγρια μετανάστευση η εξάρθρωση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών κατακτήσεων, καθώς και ο αμοραλισμός στην καθημερινή ζωή. Η Κύπρος δεν
είναι πλέον ένα ανεξάρτητο κράτος έστω με χαίνουσα την πληγή της κατοχής ενός μέρους του από την Τουρκία, αλλά ένα κράτος σε καθεστώς Εντολής, ένα κράτος Φόρου Υποτελές,
με υποθηκευμένους κι αιχμάλωτους τους φυσικούς πόρους, το έδαφος και τους ανθρώπους της.
Η Κύπρος, αβοήθητη απ΄την Ελλάδα, υπέστη νέα ήττα στρατιωτικού τύπου. Τύπου Μικρασιατικής Καταστροφής.
Γιατί;
Διότι υπήρξε, λέει αμαρτωλή.
Τι αμαρτία διέπραξε; Την ίδια με της Γερμανίας. Είχε υπερδιογκωμένο τραπεζικό τομέα. Έκανε ακριβώς ό,τι κάνει η ίδια η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, το Λιχνεσταϊν.
Με έναν λόγο ο ληστρικός καπιταλισμός των χωρών αυτών απαίτησε από την Κύπρο να έχει έναν καπιταλισμό του κατηχητικού, να είναι οι κυπριακές τράπεζες Ουρσουλίνες – γελοιότητες!
Αυτές οι γελοιότητες όμως είναι θανατηφόρες.
Για όλο και πιο πολλούς πολίτες σε όλο και πιο πολλές χώρες. Ο κυνισμός όμως με τον οποίον η Γερμανία κυρίως προωθεί τη μετατροπή σε «ζωτικό χώρο» χωρών και περιοχών, περνάει απ΄το ένα στάδιο στο άλλο με τρομακτική ταχύτητα. Τώρα οι καταθέτες θα θεωρούνται ένα είδος «επενδυτών» που αναλαμβάνουν οι ίδιοι την ευθύνη για την πορεία στο μέλλον της τράπεζας που επιλέγουν! παράλογο; όχι! ληστρικό. Διότι ο κάθε πολίτης θα πρέπει να προβλέπει σωστά
κι αν όχι, θα φταίει ο ίδιος (!) την εξέλιξη σε βάθος μικρού ή μεγαλύτερου χρόνου, της τράπεζας που θα αποθέτει τις οικονομίες του! Κι αν κάτι πάει στραβά –« ας πρόσεχε» που έλεγε και ο Σημίτης για τα θύματα του στο χρηματιστήριο.
Όμως έτσι το σύστημα που διαμορφώνεται γύρω μας έχει ως εξής: οι καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς...
οι μισθοί περικόπτονται κατά το δοκούν...
η φορολόγηση αυξάνεται αυθαιρέτως και χωρίς τέλος...
Οι κατασχέσεις μισθών, σπιτιών κι αγαθών έρχονται σε πρώτο πλάνο, καθώς και οι προσωποκρατήσεις ή άρση του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων, καθώς και η κάθε μορφής καταστολή εναντίον των πολιτών.
Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τη διαρκή μείωση του ΑΕΠ και τη διαρκή αύξηση της ανεργίας, πρόκειται περί εφιάλτη!
Ο εφιάλτης αυτός της «οικονομικής φρίκης» έχει ένα τερατώδες πολιτικό αποτύπωμα. Φασιστικό. Έγραψε προχθές η Ισπανική « EL PAIS» στην ηλεκτρονική της έκδοση για τον «ζωτικό χώρο» που η Γερμανία δημιουργεί γύρω της. Λίγες ώρες μετά, το άρθρο κατέβηκε.
Είτε πρόκειται περί λογοκρισίας ( ή ακόμα χειρότερα περί αυτολογοκρισίας), ο Αρθούρος Ουί είναι εδώ, ο
Ντούτσε είναι εδώ, ο χερ Βόλφάνγκ Σόϊμπλε
είναι εδώ, υπαγορεύει
υπαγορεύει, αποφασίζει
και διατάσσει
ότι η «νέα» συμφωνία για τη «διάσωση» της Κύπρου, δεν χρειάζεται καν να «περάσει» απ΄ την Κυπριακή Βουλή!!
Η Κύπρος τιμωρήθηκε – βεβαίως τιμωρήθηκε- με μια δεύτερη απόφαση, τρισχειρότερη της πρώτης.
Τι δεν καταλαβαίνουμε απ΄αυτό το μήνυμα; Παραλήπτες είναι όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες.
Η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι πλέον μια Βόμβα Νετρονίου. Κάθε φορά που θα εκρήγνηται, θα αφανίζει ανθρώπους και θα αφήνει απείραχτα πράγματα,
πράγματα λάφυρα.
Μισθοί, καταθέσεις, σπίτια, φυσικοί πόροι, υπεραξίες, όλα λάφυρα
Στα χέρια εκείνων που αφανίζουν πρόσωπα, υπάρξεις, ζωές,ανθρώπους.
Κίνδυνος! Οι νεκροί έχουν πάρει τις ζωές μας στα χέρια τους...

^{«Αθωότητες» και φαρισαϊσμοί}
1. Δυστυχώς, δέν είναι εύκολο να είναι κανεις ευχάριστος - εγώ τουλάχιστον. Πρώτον διοτι δέν διαθέτω βεβαιότητες: Παραείναι μεγάλο το πλήθος και η έκταση των απαιτούμενων δεδομένων για να μπορούμε να μιλούμε τάχα περι της Αληθείας. Δεύτερον διοτι νομίζω οτι το πρόβλημα «Κύπρος» δέν προκλήθηκε απο μία μόνον αιτία (ούτε απο σημερινές μόνο αφορμές). Αρα δεν έχω την πολυτέλεια να βρίζω έναν κακούργο και να ξεθυμαίνω ως ηρωικός και ανεύθυνος αγανακτισμένος. Ωστόσο, έχομε καθήκον να αποπειρώμαστε να εντοπίζομε τα πιθανότερα απ' τα αίτια της σοβούσας τραγωδίας - έστω και με τις όποιες αμφιβολίες. Μ' αυτόν τον τρόπο, ίσως να είμαστε σε θέση να υποπτευθούμε και ορισμένους φαρισαίους: Παράγοντες δηλαδή οι οποίοι, παρ' όλον οτι πιθανότατα έχουν συμβάλει στο κακό, έχουν το θράσος να κατηγορούν «άλλους» εις τούτο.

2. Λοιπόν, για ν' αρχίσομε απο κάπου, κατα τις πατριωτικές εκρήξεις των τελευταίων ημερών, δέν ακούσθηκε πολύ το άσμα της «μάννας που πνίγει το παιδί της», παρ' όλο που ως γνωστόν ο πατριωτισμός των Κυπρίων τούς είχε εκθέσει δυσανάλογα στην αγορά ελληνικών ομολόγων - κεκαρμένων τώρα τόσο βαθειά, ώστε οι Κύπριοι καταθέτες να έχουν ήδη συμβάλει στη σωτηρία της Ελλάδος - δηλαδή, μ' άλλα λόγια, να βουλιάζουν τώρα αυτοί χωρίς εμείς να μολογάμε φωναχτά το κρίμα μας. Φαρισαϊσμός πρώτος, ελλαδικός και καραμπινάτος.

3. Μοίρα των μικρών και απομονωμένων Οικονομιών είναι η αναζήτηση καινοτομικών (άρα ενδεχομένως και επικίνδυνων) δραστηριοτήτων. Μιά απ' αυτές είναι κι ο υπερτροφικός τραπεζικός τομέας. Ετσι, ορισμένες νήσοι στη θάλασσα (όπως η αρχαία Ρόδος ή η σύγχρονη Μάλτα), είτε ορισμένες βουνίσιες νήσοι (όπως λ.χ. η Ελβετία) στήριξαν μέγα μέρος της Οικονομίας-τους στην προσφορά καταφυγίου μυστικών καταθέσεων. Μπίζινα προσοδοφόρος τα μάλα. Η οποία, καθώς βρίσκεται στα εύπλαστα όρια της διεθνούς νομιμότητας, συνοδεύεται κι απο κάποιαν ετοιμότητα δια πάσαν στραβοτιμονιάν: Οταν διαχειρίζεσαι καταθέσεις πέντε φορές περισσότερες απ' το ακαθάριστο εθνικό προϊόν σου, όπως στην Κύπρο, θά 'ρθει μέρα οπου μές στην ανθοδέσμη θά 'βρεις και κανα φιδάκι - ιδέστε τί τραβάει κατα καιρούς κι η κοτζάμ Ελβετία.

Εδώ λοιπόν ίσως βρισκόμαστε μπροστά σε μια κυπριακή «αθωότητα: Εδώ και χρόνια, μάλλον τους περιμέναν στη γωνία οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές - ίσως δε και το επίσημο ρωσικό Κράτος. Αραγε, τί μακρόπνοη θωράκιση διέθετε η Κύπρος αντίστοιχα;

Μπορεί όμως εδώ να διακρίνει κανείς κι εναν ευρωπαϊκό φαρισαϊσμό: Αντί να πούνε το πράμα με τ' όνομά-του τόσα χρόνια, τώρα βρήκανε την ευκαιρία να υπονομεύσουν το κυπριακό τραπεζικό σύστημα με το αντικαπιταλιστικό κούρεμα των καταθέσεων «για να σώσουμε την Κύπρο...».

4. Ποιός τους έδωσε όμως τη χρυσή ευκαιρία στο πιάτο; Αν έχω καταλάβει καλά, η αφορμή δόθηκε εξαιτίας των ελλαδίτικων φερσιμάτων του κυπριακού λαού: Το κοινωνικό κουβαρδαλίκι των αδελφών-μας, λέγεται πως ήταν ανάλογο με το δικό μας, σε όρους θαλασσοδανείων για παροχές και αυξήσεις μισθών πέραν των ικανοτήτων της Χώρας. Το σημερινό-τους χρέος είναι περίπου ίσο με το 110% του ΑΕΠ. Πόσο τα λογαριάζαν τα παιδιά-τους άραγε; Τώρα που δέν μπορούσαν να πληρώσουν - φάνηκε κι άλλος φαρισαϊσμός... Και πέσαν στην αγκαθωτή αγκάλη των Ευρωπαίων, οι οποίοι πιθανολογήσαμε πως τους την είχαν απο χρόνια στημένη. Και τότε ακούσθηκε η κραυγή τής αθωότητας των αδελφών μας «καλέ, κυττάξτε τί μας κάνουν...».

5. Κι οι δήθεν-εταίροι Ευρωπαίοι; Μα, Φαρισαίοι - και αυτοί! Πρώτον διοτι το μίσος για τις καταθέσεις των Ρώσων στην Κύπρο (κι ο φθόνος για τις υψηλές αποδόσεις των εν Κύπρω καταθέσεων) δέν φαίνεται να είχαν εκδηλωθεί λ.χ. κατα την είσοδο της Κύπρου στην νομισματική ένωση - τί τα φυλάγανε; Καί, φαρισαϊσμός δεύτερος και αυτοκτονικός, είναι η αδιαφορία για την παγκόσμια κεφαλαιοκρατική κατακραυγή «μήν κλονίζετε τα άγια των αγίων - την εμπιστοσύνη των καταθετών στην ασφάλεια των κεφαλαίων τους». Κακιώσανε λοιπόν οι Βόρειοι και δέν ξέρουν τί κάνουνε; Ηδη σήμερα (22 Μαρτίου) ένας στους δυό Γερμανούς «ανησυχεί για τις καταθέσεις του»! Αραγε, με τα πεισματάκια χτίζεται το μέλλον της Ευρώπης;

6. Κι η δόλια η Κύπρος; Οι Πολιτικοί-της (στην κοσμάρα τους), δέν είχαν άραγε πάρει είδηση, προ 2-ετίας έστω: ούτε για το τερατούργημα του δημοσίου χρέους-των, ούτε για την μπαρουταποθήκη του υπερτροφικού τραπεζικού συστήματος; Και τί επίγνωση είχαν όταν πήγαν απροετοίμαστοι στις Βρυξέλλες - και ποίαν γνώση συνεπειών διέθεταν όταν την ωραία εκείνη νύχτα στη Βουλή θριαμβολογούσαν για την «λεβεντιάν» των - χωρίς να ξέρουν ούτε της Ρωσίας τη δίβουλη αδιαφορία (άλλοι Φαρισαίοι αυτοί), ούτε την αργεντίνικη δυστυχία μετά την άτακτη χρεωκοπία, ενος λαού τόσο πολιτισμένου όσον ο κυπριακός.

Τώρα που αναζητείται το μή-χείρον (εκεί ασκείται η φιλολαϊκή πολιτική - όχι στις ζητωκραυγές), τώρα ξέρομε οτι ούτως ή άλλως το αύριο θα είναι τελείως διαφορετικό απ' το χθές. Ωστόσο, ο κυπριακός λαός έχει ενα εξελικτικό πλεονέκτημα έναντι του ελλαδικού: Είναι πιό μορφωμένος, είναι πιό εργατικός και πιό καινοτόμος - και θα βγεί πολύ ταχύτερα απ' την Κρίση.

(Είδατε τί σας έλεγα; Με τόσες «αθωότητες» και τόσους πολλαπλούς φαρισαϊσμούς πού να βγάλεις άκρη...)

Ο κ. Θεοδόσης Τάσιος είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
αρθρο απο το ΒΗΜΑ

Δώστε, σας παρακαλώ, ενάμισι λεπτό από την ημέρα σας και δείτε τα βλέμματα στα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων...

www.naftemporiki.gr/slideshows/632528