Η ζωη μας...ανεκδοτα

Οι χαρακτήρες των ανθρώπων ήταν κάποτε ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τους φιλογόγους και τους δασκάλους. Στα πλαίσια ενός κοινωνικού ρεαλισμού του 19ου αιώνα.
Ο κοινωνικός ρεαλισμός έχει βοηθήσει να καταλάβουμε μερικά πράγματα για τη ζωή των ανθρώπων μέσα στην κοινωνία αλλά και για τις κοινωνικές σχέσεις. Τον κατηγορώ όμως ότι έχει μεγάλη ευθύνη, διότι μας έμαθε να παρατηρούμε και να κάνουμε σχόλια μόνο. Μέχρις εκεί. Παρατήρηση, σχόλιο και τέλος.
Η παρατήρηση του κοινωνικού ρεαλισμού είναι επιδερμική. Πχ σαν του ζωγράφου που ζωγραφίζει ένα γέρο ζητιάνο. Βάζει όλη του την τέχνη να παρουσιάσει σαν ένα ενδιαφέρον θέμα το ζητιάνο. Δεν τον ενδιαφέρει να αναδείξει το θέμα της φτώχιας και δεν ασχολείται παραπάνω με το θέμα του. Κοιτάζει το θέμα του σα να είναι εξωγήινος (ο ζωγράφος λέω). Κοιτάζει το φτωχό γέρο, όπως θα κοίταζε μια όμορφη πέτρα. Τα κουρέλια τον ενδιαφέρουν διότι του δίνουν την ευκαιρία να ζωγραφίσει τις πτυχές τους, τα χρώματά τους και τις σκιές. Βάζει την μέγιστη επιδεξιότητά του να ζωγραφίσει το μούσι του γέρου, να δείξει τα γαλάζια του μάτια μέσα στις γούβες από την πείνα, κι αποπάνω τα φρύδια του μοιάζουν με βάτα, με βραγό.

Κάπως έτσι σήμερα (δηλαδή και σήμερα) υπάρχουν άπειροι παρατηρητές και σχολιαστές. Παρατηρούν τη φτώχια, τον πόλεμο, τους πρόσφυγες, τους γέρους, τους άστεγους, όπως επίσης και τους πλούσιους και τον τρόπο ζωής τους. ...
Τα παρατηρούν και σχολιάζουν. Κι οι οπαδοί τους επεκτείνουν την παρατήρηση και το σχόλιο. Κι έχει καταντήσει μια μάστιγα ο κοινωνικός ρεαλισμός. Πού δεν έχει καμιά σχέση με το ρεαλισμό.

Σα να μην έφτανε κι αυτός, τα κομουνιστικά καθεστώτα, οι δικτάτορες, ο χίτλερ και οι συν αυτώ, οι χούντες πάσης απόχρωσης και ισχυρισμού, πρόσθεσαν τον δικό τους ρεαλισμό@!. Κι οι δημοκρατίες που ο θεός να τις κάνει δημοκρατίες.
Ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός πχ είναι κάτι σαν έναν εργάτη με υψωμένη τη γροθιά του. Είναι οι εργάτες που χαρούμενοι εργάζονται ή πολεμάνε ή διαδηλώνουν. Τέλεια.
Ο αμερικάνικος ρεαλισμός πχ είναι η χαζοχαρούμενη διαφήμιση για ένα αυτοκίνητο, στην οποία (διαφήμιση) βλέπουμε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι ν' απολαμβάνουν τα ζηλόφθονα βλέματα των ανθρώπων γύρω τους, ενώ κυκλοφοράνε με το τουτού που φυσάει, μέσα σε μια πόλη γενικά χαρούμενη και σφύζουσα από ζωή. Κτλ.

Τα γράφω αυτά για να τοποθετηθώ καθέτως: Δε μου αρκεί φίλοι μου ο κοινωνικός ρεαλισμός. Δε γουστάρω να παρατηρώ και να σχολιάζω. Δε γουστάρω το φωτορεαλισμό. Δεν ξεπλένονται οι συνειδήσεις κύριοι και κυρίες μου με τη φιλανθρωπία που δεν απέχει από την όποια φιλο... (ό,τι δήποτε νάναι). Δε γουστάρω αυτή την απόσταση από τα δρώμενα γύρω μου. Δε γουστάρω ούτε τους πολεμικούς ανταποκριτές που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους. Δεν είναι δουλειά αυτή. Ο Χεμινγουέη κάποτε έκανε τον πολεμικό ανταποκριτή, αλλά πολεμούσε ταυτοχρόνως. Έπαιρνε θέση σαφή. Πολεμούσε υπέρ αυτών που πίστευε πως έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Δεν έκανε παρατηρήσεις και σχόλια. Ούτε πήγαινε με την κάμερα ή το μικρόφωνο ή τη φωτογραφική του μηχανή να ... κοιτάζει απλώς.
Σήμερα έχουμε φτάσει αισίως στο φαινόμενο να βάζει η ρεπορτατζού τρικλοποδιά στον πατέρα πρόσφυγα με το παιδί του. Αυτή είναι η θέση που παίρνει απέναντι στα γεγονότα. Αυτή είναι η θέση του κοινωνικού ρεαλισμού.
Γράφει ο κάθε πικραμένος το ... άρθρο του (ο θεός να το κάνει) κι από κάτω αραδιάζουνε άλλοι τα σχόλιά τους. Παρατήρηση και σχόλιο σ' αγαστή συνεργασία, για να φτιάξουνε την "έκθεση ιδεών" που φέρνει αναγούλα σε κάθε φυσιολογικό άνθρωπο. Υπάρχουν και φυσιολογικοί άνθρωποι. Δεν υπάρχουν μόνο οι αλλότριοι και αλλοτριωμένοι.

Αν κάποιος "διανοούμενος", κάποιος "επιστήμονας", κάποιος στην κοινωνία τέλος πάντων, παρουσιάζει ένα θέμα και το σχολιάζει, δεν βοηθάει καθόλου σε τίποτα. Ακόμα κι αν το σατιρίζει ή το ... εκμεταλλεύεται καθοιονδήποτε τρόπο. Ο τέλειος τρόπος να υποτιμήσεις και να "κάψεις" ένα ζήτημα στην κοινωνία, είναι να το πασάρεις και να το πλασάρεις με παρατήρηση και σχόλιο.
Αλλά. Αλλά... Τι πρέπει να κάνεις; Τι μπορείς να κάνεις; Τη στάση να κρατήσεις;

Αν σιωπαίνεις είσαι ένα ζούδι.
Αν το προβάλλεις είσαι ένας "ξεδιάντροπος που εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο".
Αν το σχολιάζεις κι από πάνω είσαι παρατηρητής και σχολιαστής, όπως το ανέλυσα.
Αν τραβάς βίντεο και φωτογραφίες είσαι ... φωτορεαλιστής όπως επίσης το ανέλυσα.
Αν προτείνεις κάτι είσαι ξερόλας. (Παίζει κι αυτό).
Αν δεν προτείνεις τίποτα σου τη λένε κι έχουν δίκιο.
Αν υποστηρίζεις το σωστό κατά τη γνώμη σου, σου τη μπέφτουν οι άλλοι που διαφωνούν.
Αν προτείνεις κάτι που δεν μπορούν να σου το καταρρίψουν, σε τρολάρουν, σε διαβάλλουν, σε λοιδωρούν, σε κάνουν κομμάτια. Κι εκείνοι που δήθεν είναι με το μέρος σου, λένε μαλακίες (η λέξη είναι έγκυρη πια) και σε διορθώνουν για να μοιάζουν οι θέσεις σου με τις δικές τους.
Και πάει λέγοντας.


Τι πρέπει να κάνεις ή να μην κάνεις; Και μια κι εδώ γράφω, ας ρωτήσω ρητορικά, ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ; ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ; ΠΩ'Σ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ;
Κι απαντώ, όχι ρητορικά. Να γράφεις, να γράφεις όπως θέλεις, να σχολιάζεις κι αποπάνω και να κάνεις όπως εσύ νομίζεις. Ακόμα κι αν πέσεις στην παγίδα της παρατήρησης και του σχολίου, κάντο, αν η άλλη επιλογή που έχεις είναι να σωπάσεις και ν' ακούγονται μόνον οι άλλοι. Μη διαλέξεις φίλε μου τη σιωπή, διότι αυτό θέλουν οι εχθροί σου και οι δήθεν φίλοι σου. Θέλουν να σωπάσεις, να το βουλώσεις, να βγάλεις το σκασμό, να πεθάνεις αν δεν κάνεις ό,τι θέλουν εκείνοι, να εξαφανιστείς. Γράφε λοιπόν, μίλα, λέγε έστω μπούρδες, αρκεί να μη σωπάσεις. Πέτα τη μπάλα κι εσύ εκτός γηπέδου. Αλλά μην ξεχνάς ότι θα πρέπει την άλλη στιγμή να τη μαζέψεις μόνος σου.
Μη σωπάσεις πάντως. Αν γίνεις ζούδι, καλύτερα να μην είχες γεννηθεί. Για σένα λέω. Θα ήταν καλύτερα για σένα να μην είχες γεννηθεί, αν δε μπορέσεις κάποια στιγμή να βγείς από το καβούκι σου και να υπάρξεις σαν οντότητα απάνω στη Γη. Διότι αν σου αφαιρέσουμε τη μηλιά μιλιά, σου αφαιρούμε την ταυτότητά σου. Την ταυτότητα που γράφει απάνω ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Το Έλληνας ή Χριστιανός Ορθόδοξος, το Άρρεν ή Θήλυ, έτος γεννήσεως κι άλλα τέτοια είναι άνευ ουσίας. Η ταυτότητά σου γράφει, σε διαβεβαιώνω, ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Αν εσύ από μόνος σου θέλεις να περάσεις στην κατηγορία των ζώων είναι τραγικό. Μας προσβάλλει όλους κι εμάς τους ομοίους σου.
Μη σωπάσεις ποτέ. Αλλά και να μην προδίδεις τον εαυτό σου. Αν είναι όμως να σωπάσεις, καλύτερα να προδώσεις τον ευαυτό σου. Ακόμα και να τον παραδώσεις στους εχθρούς σου. Αν είναι να πεθάνεις χωρίς ποτέ να ζήσεις με το κεφάλι απάνω, καλύτερα να μην είχες γεννηθεί. Είναι σα να θέλεις να εξομοιωθείς με τα ζούδια που κρύβονται και σέρνονται στις τρύπες και τα δάση.

Γράφε, λέγε, στάσου όρθιος, κι ας γαβγίζουν οι εχθροί σου, οι αντιπαλοί σου, κι ας σε συμβουλεύουν οι φίλοι σου κι οι δικοί σου να "κοιτάς τη δουλίτσα σου". Αυτό σου το λένε ή γιατί οι ίδιοι αυτό κάνουν (δεν είναι επιχείρημα αυτό) ή γιατί κάνουν εκείνοι το ακριβώς αντίθετο και θέλουν να σε διαγράψουν κατευθευτείαν από τη λίστα των αντιπάλων τους ή των ανταγωνιστών τους.

Δε θα κερδίσεις τη ζωή σου αν δεν μπορείς να την υπερασπιστείς ανοιχτά, τουλάχιστον όταν σε παίρνει.
Δε θα σε υπολογίσει κανείς (ούτε υπέρ ούτε κατά) και δε θα κερδίσεις τίποτα αν δεν βάλεις τα στήθη σου μπροστά να το υπερασπιστείς ανοιχτά κάποια φορά.
Φαντάσου ότι η ζωή σου είναι κάποια γυναίκα κι εσύ είσαι άνδρας. (Και το αντίθετο ισχύει). Ε λοιπόν, αν σου πειράξουν την αγαπημένη σου, ακόμα κι όταν την κοιτάζουν (την κοζάρουν το λέμε σωστά), πρέπει να σηκωθείς από την καρέκλα σου και να πλακωθείς στο ξύλο με τους άλλους. Κι ας τις αρπάξεις. Όσες ρίξεις κι όσες σου ρίξουνε. Δεν θα είσαι άντρας που ν' αξίζει τη γυναίκα που έχεις δίπλα σου, άμα τρουπώσεις, άμα στρίψεις, άμα φοβηθείς, άμα δε θέλεις να την υπερασπιστείς, άμα δε θέλεις να τη διεκδικήσεις. Δεν αξίζεις τη γυναίκα που λέγεται ζωή, (ζωή δική σου), ενώ το βάζεις στα πόδια όταν σου την απειλούν, σου την υποσκάπτουν, σου τη αρπάζουν. Κι η ζωή σου δεν είναι κάτι νεκρό (το λέει και τ' όνομά της) και θέλει συνέχεια να την αγαπάς και να την έχεις στα ώπα ώπα.

Ε, δε λέω και να πας ωσάν ήρως(!) να στηθείς απέναντί τους και να τους πεις "ρίχτε ρε στο στήθος μου" . Το καταλαβαίνεις έτσι; Αλλά θα πρέπει τουλάχιστον να τους το φυλάξεις. Μααα.... μα μερικές φορές πρέπει ευθύς αμέσως να εμπλακείς κι όχι να ψάχνουμε πού πήγες κάτω από τα τραπέζια.... Μην περιμένεις να καθαρίσουν οι άλλοι για σένα. Αυτό μην το περιμένεις.

......

Τι έπαθα σήμερα; Αφόρμηση; Έτσι δε λέγανε οι παλαιοί στα χωριά τη μόλυνση μιας πληγής; Τι έπαθα και παραμίλησα;
Ας γυρίσω τώρα σε μένα. Ας προστατέψω και τη δική μου ζωή. Αρκετά με σας όλους. Ε; Μμμμ....

Για τους/τις ερωτευμένους/νες με τη ζωή, με τη γυναίκα, με τον άνδρα, αλλά παραμένουν μέσα στη μοναξιά τους... τους αφήνω στη φτώχια τους και αφιερώνω το παρακάτω παραπονιάρικο φτωχοτράγουδο των ερωτευμένωνε που δεν διεκδίκησαν ποτέ την αγάπη τους. Να καίγονται και να σιγολιώνουνε. Οι φτωχοί. Προσέξτε πόσες φορές μας λέει ο λαϊκός τροβαδούρος (εκείνος που έφτιαξε τους στίχους κάποτε), πόσες φορές λέει και ξαναλέει ότι είναι φτωχός. Μίλησέ μου μίλησέ μου. Ενώ ο ίδιος δεν ανοίγει το ρημάδι το στόμα του.... Τι να κάνω ρωτάει. Να πας και να την αρπάξεις από το μπράτσο και να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια. Αν είναι η δική σου ζωή, θα ρθει μαζί σου. Αν σε αγριοκοιτάξει, είναι κάποιου άλλου φίλε. Στρίβε. Φτωχέ. Φτωχέ στην ψυχή. Σου το αφιερώνω.


Ηλία καλημέρα. Σ' ευχαριστώ που έχεις δώσει αρκετό χρόνο στην επεξεργασία. Να φανταστείς, "χτένιζα" το κείμενο πριν, και ... είδα ότι είχα γράψει τη μιλιά (δηλαδή την ομιλία), την είχα γράψει λέω με ήτα. Μηλιά. Μηλιά όμως είναι το δέντρο, εκείνο με τα μήλα. Την προστακτική "μίλα" είδα την είχα γράψει σωστά. Τα μήλα δεν έχουν καμιά σχέση. Και είμαι βέβαιος πια ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν κάνουν ούτε ένα ορθογραφικό λάθος. Είναι όλοι όσοι δεν γράφουν τίποτα.

Υστερόγραφο: Καλά που το θυμήθηκα. Στα σοφά λόγια που κατακλύζουν τον ιντερνετικό γαλαξία, διαβάζουμε ότι η σιωπή είναι χρυσός. Παλιά λέγανε (έχει σημασία ποιοι το λέγανε και πότε) "φάε, πιες και κάνε ρόκα". Όταν σε συλλαμβάνουν και σου περνάνε χεροπέδες σου υπενθυμίζουν ενίοτε "ό,τι πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου". Πολλές φορές θα σου πουν να το βουλώσεις και θα έχουν δίκιο ίσως, αν το θέμα δε σε αφορά. Δεν μπορεί να θέλεις να έχεις λόγο για κάθε τι που συμβαίνει ανά πάσα στιγμή, απλώς επειδή σου έπεσε στην αντίληψη. Όλα τούτα τα προσυπογράφω. Αλλά εντός των ορίων τους. Και το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, σωστό.
Αν το θέμα σου όμως είναι τεράστιο, μην το παίξεις φίλε μου σοφός και νοήμων και περιοριστείς στις "αποκεφαλίδες". Αλλιώς μην το πιάνεις και το κάνεις τουίτ κι αόρατο.

"Δεν υπάρχουν άνεργοι αλλά μη οικονομικά ενεργοί". Γιώργος Βαρεμένος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ

Σας έλεγα για τη γλώσσα που αλλάζει και προσαρμόζεται βιαίως τα τελευταία χρόνια. Οι παραγωγή λέξεων κι εκφράσεων στα χρόνια της δουλείας που ζούμε έχει στόχο εσένα κι εμένα.

Δε με λένε πια μαλάκα. Η λέξη αυτή έχει φθαρεί.
Με λένε αυτοαπασχολούμενο.
Σεξουαλικά αυτοαπασχολούμενο.

Η Ελλάδα γέμισε αυτοαπασχολούμενους. Δεν υπάρχουν άνεργοι. Κανένας δεν κάθεται αραχτός έτσι απλά. Ο Έλληνας σήμερα ή θα παίζει το πουλί του ή θα ξεκουράζει το ... χέρι του. Μπράβο Βαρεμένε.

Οι γέροι κι οι γριές είναι κι αυτοί αυτοαπασχολούμενοι;
Τα παιδάκια από ποια ηλικία αρχίζουν να αυτοαπασχολούνται;
Στη βουλή, αυτοαπασχολούμενοι ή σεξουαλικά αυτοαπασχολούμενοι;
Βαρεμένε, εξαφάνισες τη μάστιγα της μαλακίας από την ελληνική γλώσσα.
Πού ήσουνα ρε συ όταν είχα τα παιδιά μου μικρά και μάθανε να λένε μαλάκα και μαλάκω κι έτσι;

Να ... βοηθήσω;
Ε, τι θα έλεγες:
Με το αριστερό, θα το λέμε αριστερά αυτοαπασχολούμενος;
Με το άλλο, θα λέμε δεξιά αυτοαπασχολούμενος;
Οι άλλοι πού να μπαίνουν; Στο εναλλάξ αυτοαπασχολούμενοι;

Ο Μπαμπινιώτης το έχει γράψει ήδη. Είμαι βέβαιος. Πάει η εποχή της απασχόλησης. Οι πολιτικοί, αντί να απασχολούν τους ψηφοφόρους τους, τους έχουν αφήσει στην αυτοαπασχόληση. Καλά το είχα μυριστεί ότι τη μαλακία την καλλιεργήσατε ακόμα και στην εποχή της ετεροαπασχόλησης, από πρόνοια. Προνοήσατε. Έτσι, ο κόσμος σήμερα δεν βαριέται Βαρεμένε μου. Κάνει ότι κι ο αδειανός καλόγερος. "Λει και δένει το βρακί του"

Όποιος δε θέλει να αυτοαπασχοληθεί, μη πεις ότι θα τον απασχολήσετε εσείς; Ο Μπαμπινιώτης τώρα θα γράφει ότι η απασχόληση ... Τι είναι αλήθεια η απασχόληση; Είναι αυτό; Είσαι βέβαιος έτσι; Δε μου κάνεις πλάκα;

Οκέυ μαν. Όσο ζω μαθαίνω. Τα είχα καταλάβει λάθος φαίνεται. Φαντάσου... νόμιζα ότι μόνο το "πούστης" είναι ρατσιστικό ας πούμε. Ειδικά το "πούστης άντρας" προσβάλλει όλους συλλήβδην. Έτσι νόμιζα. Καλώς.

Α να ρωτήσω: Το αποκλείεις παντελώς να υπάρχουν άνεργοι; Διότι εγώ δικέ μου ούτε αυτοαπασχολούμενος λογίζομαι. Φταίει η νόνα μου που μου είπε ότι το μάτι του θεού με βλέπει κι είναι ξεφτίλα μπροστά στο θεό. Είναι πανταχού παρών. Σου δίνει μια υπερκόπωση, ένα πιτσικάρισμα, μιαν αρθρίτιδα και τραβιέσαι άσχημα. Τότε κατάλαβα γιατί ο γείτονάς μας είχε ένα χέρι που κρεμότανε. Έτσι κατάλαβα και πάρμαξα.

Μέσα στην ανεργία, βρήκατε την αυτοαπασχόληση, αλλά χωρίς επίδομα μπορεί να μην περπατήσει το πρόγραμμα. Άμα δε δίνεις επίδομα Βαρεμένε μου, η αυτοαπασχόληση δε θα προκόψει. Όταν κάτι δεν το χρηματοδοτείς δεν προχωράει. Τι θα έλεγες να το ονομάσουμε επίδομα μαλακίας, ε... αυτοαπασχόλησης; Κοιτάτε κι εκεί με το ΕΣΠΑ (τέσπα να το πείτε) με τα λεφτά του Γιούνγκερ, καμμιά επιδότητηση για την αυτοαπασχόληση, διότι μπορεί να το γυρίσουμε ξαφνικά σε άλλου είδους ... δράσεις. Σα λαός λέω. Άμα σε στριμώξουνε οι αυτοπασχολούμενοι καμιά μέρα, μην ορκίζεσαι ότι δε θα βρεθούν πρόθυμοι να σε απασχολήσουνε κανονικά και με το νόμο... Διότι οι άνθρωποι είναι ... κωλοπερίεργοι ενίοτε. Αλλάζουν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, ανάλογα με τη συμπεριφορά των άλλων. Ακόμα και οι εξαιρέσεις μπορεί να δημιουργήσουν μόδα.

Ουρά:
Εργάτης=Σοβιετικού τύπου λέξη.
Αμα ακούσεις να λέει κάποιος "εργάτης", φύγε μακριά, είναι κουμουνιστής ο κερατάς. Άμα σου μιλάει για οικογένεια είναι αναρχικός. Άμα σου κοτσάρει και τη λέξη "δικαιώματα" φτύστονε....

επειδή μπορεί και να γράφει κάποιος το "παίρνω" με έψιλον και να ισχυρίζεται ότι βγαίνει από το ... σπέρνω, σε πέρνω και πάει ο στραβός στον κατήφορο....

θα πω ότι ποσώς μ' ενδιαφέρουν οι λέξεις, εάν δεν είχαν μέσα το νόημά τους.

Το νόημα της λέξης είναι το ζητούμενο, αυτό που όλοι καταλαβαίνουν κι ας το παίζουν Κινέζοι ή Γερμανοί. Κι αυτό το νόημα δεν είναι άλλο, πέραν αυτού που καταλαβαίνουν όσοι διαθέτουν νιονιό.

Το νόημα της λέξης είναι τόσο φανερό, που σχεδόν δεν χρειάζεται να πεις τη λέξη. Οι άλλοι έχουν καταλάβει.

Η γραφειοκρατία, η γραμματική, είναι τις περισσότερες φορές για να συνεννοηθούμε με τους αργόστροφους και τελείως ξένους, εξωπλανήτες κι έτσι.
Ασχέτως τώρα αν εγώ έχω ψώνιο με τις λέξεις. Ας λέω. Έχω πάθει κάποια ... ψωρίαση πείτε το. Και με το συντακτικό και το πίσω μέρος των λέξεων, το ανάστροφο, την κάτοψη, τις κατατομές, τις ακτινογραφίες, το φάσμα τους και τους χημικούς δεσμούς μεταξύ τους. Αφήστε με στην αρρώστια μου.

Προς άρσιν (πολύ ιν), προς άρσιν πάσης παραξήγησης για την αλέγρα χρήση της γλώσσας (αυτό το κάνω ως εξ επί τούτου... χαχαχαχαααα.....)

Είμαι θυμωμένος αν δεν το 'χετε καταλάβει. Με δαύτους όλους.

Λοιπόν σας έλεγα για τη γλώσσα. Συγκεκριμένα θα σας παραθέσω την ετυμολογία της λέξης "πούστης". Τη θεωρώ ρατσιστική. Εξ' ίσου ρατσιστική θεωρώ και τη λέξη "ομοφυλόφιλος". Και η λέξη "άντρας" είναι ρατσιστική. Και το "κατσίκα" ρατσιστική είναι. Και οι λέξεις "ψωμί", "παιδεία", "ελευθερία" είναι ρατσιστικές, τι έγινε.
Όπως και οι λέξεις εργάτης, αφεντικό, αστυνομικός, παππάς, δάσκαλος, πολιτικός, αριστερός, δεξιός, ζερβός, χαζός, έξυπνος....

Λοιπόν βρήκα στη ζούγκλα του ιντερνετόκοσμου...

πούστης ἀπὸ τὴν ὑποτακτικὴ τοὐ ῎ρήματος Ἴστημι(στῷ,στῇς,στῇ) καὶ τὸ ἐρωτηματικὸ,ποῦ,δλδ ποῦ+στῆς;
Σημαίνει ποῦ εἶναι τὸ στέκι σου(ἀνδρική πορνεία).


Ααααααα.... χα χαχαχαχαχααα..... Για να ξέρουμε τι λέμε εντλέλει, ε; Χαχαχαχαααα.....
Εδώ: olympia.gr/2012/11/15/300%CF%84%CE%BF%CF...1%CE%B9%CE%BD%CE%AC/

Κι εδώ (κρύο) www.facebook.com/sYmOrFoSoU.lIgAkI.MhNsE...osts/540146756047772

Κι εδώ

Και en.followland.com/quiz/17135/

Αλλά θα σας οδηγήσω τώρα .... κατ' ευτείαν στα βράχια της Αλόννησου (βρήκα το παντελόνι σου).... Χαχαχαχααααα.....
Αλιμέδων said
Φεβρουαρίου 28, 2014 στις 9:30 μμ

Μερικές μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις, που χρησιμοποιήθηκαν και από τους Τούρκους μετά την έναρξη συγχρωτισμού των δύο λαών, δημιουργούν (σε ορισμένους) την εντύπωση ότι είναι τούρκικες. Οι περισσότερες είναι λαϊκές λέξεις (που πλάστηκαν από τον απλό και όχι πάντα εγγράμματο λαό των βυζαντινών χρόνων), αν και σε μερικές υπάρχει και λόγια παρέμβαση. Είναι αυθεντικές ελληνικές λέξεις και δεν αποτελούν «αντιδάνεια», εφόσον η δημιουργία, η διαμόρφωση και η βασική μετεξέλιξή τους έγιναν από Έλληνες της βυζαντινής περιόδου (ιδιαίτερα της Κωνσταντινούπολης και της Μ. Ασίας). Οι παρανοήσεις που δημιουργούν σύγχυση σχετικά με την προέλευση των συγκεκριμένων λέξεων έχουν σχέση με τα εξής:
-Πολλοί πιστεύουν εσφαλμένα ότι οι φθόγγοι «τσ» και «τζ» είναι καταγωγής τούρκικης, ενώ στην πραγματικότητα προέρχονται:
# από την παραφθορά του «ξ» σε «τσ» (ιδιαίτερα στην πρόθεση «εξ») π.χ. εξατίζω>τσατίζω
# από την παραφθορά του «δ» σε «ζ» και «τσ» π.χ. καρφίς >καρφίδα >καρφίζα >καρφίτσα
# από σύνθεση λέξεων που περιέχουν «τ» και «σ» π.χ. ούτως+ει >ουτωσί >έτσι
# από την παχιά προφορά του «κ» (όπως στη διάλεκτο της Κρήτης) π.χ. σκέπη >στσέπη >τσέπη
# από την παχιά προφορά του «τ» (όπως στα αγγλικά το «motor» ακούγεται σαν «μότσορ» ) π.χ. κατοικίδιο >κατσοικίδιο >κατσίκι
-Πολλοί πιστεύουν εσφαλμένα ότι ο φθόγγος «μπ» είναι καταγωγής τούρκικης, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται:
# από τη συμπροφορά του «π» με το «ν» στην αιτιατική π.χ. τον παπά> το μπαμπά
# από την παραφθορά του «β» σε «π» και «μπ» π.χ. βορράς> μπόρα
-Πολλοί πιστεύουν εσφαλμένα ότι ο φθόγγος «ντ» είναι καταγωγής τούρκικης, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται:
# από τη συμπροφορά του «τ» με το «ν» στην αιτιατική π.χ. την τολύπη> τη ντουλάπα
# από την παραφθορά του «δ» σε «ντ» π.χ. δαής> νταής
-Καταλήξεις όπως -άκι, -ίκι, -έτι, -άνι, -άρι είναι τα ελληνικά υποκοριστικά -άκιον,-ίκιον, -άριον και παρόμοια
-Καταλήξεις ιδιότητας όπως -ας, -τζης, ιτζής είναι οι ελληνικές καταλήξεις -εύς>-έας>άς και -ιδεύς>ιζεύς>ιζής>ιτζής
-Η κατάληξη των ονομάτων «-ογλου» προέκυψε από τη μετεξελιγμένη προφορά του «-όπουλου» > όπλου > όγλου (π.χ. Μητρόπουλου>Μητρόγλου)
-Τα συνηθέστερα πάθη φθόγγων που δημιουργούν μετεξελίξεις της προφοράς λέξεων αυτού του τύπου είναι:
# πάθη συμφώνων ξ>τσ>τζ, δ>ζ.τζ, δ>ντ, θ>ζ>τζ, χ>κ, χ>γ, β>μπ, π>μπ, γ>γκ, γ>τζ, στ>τσ>τζ, φ>π>μπ, ψ>τσ
# πάθη φωνηέντων ω>ου, ω>αυ, υ>ου, α>ε , στην αιολική διάλεκτο το «υ» προφερόταν σαν «ου» — αυτός=αούτος και αβούτος.

Ιδού οι λέξεις που συνόδευαν το κείμενο και η (εξ ελληνικών) ετυμολογία τους:

ΑΓΑΣ (δεσποτικός-αυταρχικός), άγιος
ΑΓΙΑΖΙ (πρωινό ή νυχτερινό κρύο), <αγιάζει (σε κάνει άγιο από την ταλαιπωρία, "σε αγιάζει")
ΑΛΑΝΑ (ανοιχτός χώρος), <αλώνι
ΑΛΑΝΙ (αλήτης), <αλοάω, αλέω = αλωνίζω, γυρίζω γύρω
Αμπάρι <εμπόριον
Ασίκης <άση=πόθος, # ερωμένος, αρρενωπός
Αφέντης <<αυθέντης θ) + έντο (αόρ. β΄του ίημι). Ο κινούμενος (ενεργών) με την θέλησή του
Αχούρι <μετγ. αχύριος < «σωρός από άχυρα» < αρχ. άχυρον
Άχτι άχθιον # εννοείται ψυχικό βάρος
ΓΙΑΚΑΣ (περιλαίμιο), οίαξ > ύαξ, του ύακος, τον ύακα> τον γιακά # διότι αποτελεί τον οδηγό του ενδύματος
ΓΙΑΟΥΡΤΙ (πηγμένο γάλα), <υγίαρτος <υγεία + άρτος = υγιεινό φαγητό
ΓΙΑΠΙ (οικοδομή), <ιάπιον <ιάπτω=χαλώ, ρίχνω, ασχημίζω ("ιάπτω" από το ίω=πηγαίνω+άπτω=συνδέω)
ΓΙΑΡΜΑΣ (ροδάκινο), <υγεία + αρμός γιαρμός >γιαρμάς (από το αρμόζω=τακτοποιώ) # φτιάχνει την υγεία
Γιαχνί <αχνός <αχνίζω
ΓΙΛΕΚΟ (περιθωράκιον), γυλιό) + έχω >γυλέχω >γυλέκο (από το γύρος>γύριος>γύλιος # περιβάλλει γύρω γύρω (όπως ο γυλιός των στρατιωτών)
ΓΙΝΑΤΙ (πείσμα), έγνοια τι >γνοια τι > γινάτι
ΓΙΟΥΡΟΥΣΙ (επίθεση), όρμησις (εφόρμησις) > ούρμησι > ούρουμσι > ούρουσι
Γιούχα <ιαχή
ΓΚΑΙΝΤΑ (άσκαυλος), γάϊδα και γκάϊδα =όργανο που ακούγεται σαν ογκάνισμα όνου
ΓΚΕΜΙ (χαλινάρι), άγημα, ηγεμών>ηγέμιο >γέμιο >γκέμι # μέσο καθοδήγησης
ΓΛΕΝΤΙ (διασκέδαση), <χλεύη < χλευάζω γλεύη > γλέμπη > γλέντη (ντ>μπ) >γλέντιον
ΓΟΥΡΙ (τύχη), <γύρος γούριος (με προφορά του «υ» ως «ου»)
ΓΡΟΥΣΟΥΖΗΣ (κακότυχος), <γουρσούζης <γούρι + σώζω = μου λείπει το γούρι
ΔΕΡΒΕΝΙ (κλεισούρα), <δέρη (ή δέρα ή δειρή από το δέρα=δέρμα) = κοίτη χειμάρρου + βαίνει # διότι στο βάθος της κλεισούρας περνάνε χείμαρροι
Δράμι <δραχμή<δράττω=πιάνω μετο χέρι
ΕΡΓΕΝΗΣ (άγαμος), <εριγένης < ρίζα ερι=δυνατός + γένος # επειδή διατηρεί το γένος του
ΖΑΜΑΝΙΑ (μεγάλο χρονικό διάστημα), ξαμήνια > ξαμάνια >ζαμάνια
ΖΑΡΖΑΒΑΤΙΚΑ (λαχανικά), αιολικό ζαβατός > ζαβατικός) > ζαρά ζαβατικά # πρόσκαιρα φυτά (εποχιακά)
Ζεϊμπέκικος <Ζευς + μπέκος (=άρτος), βέκος ή μπέκος = μπουκιά, ψωμί, αρτοζηνός = άρτος του Δία
ΖΟΡΙ (δυσκολία), ζωγρία = σύλληψις ζωντανού, αιχμαλωσία > ζώγρη > ζώρη
ΖΟΥΜΠΟΥΛΙ (υάκινθος), ζίβουλη >ζιμπούλιον > ζιμπούλι #το άνθος των δίβουλων (άστατων) γυναικών
ΚΑΒΓΑΣ (φιλονικία), <καυγάς < καίω < καύμα <καύγμα
ΚΑΒΟΥΚΙ (καύκαλο), κυβούκιον # περίβλημα
ΚΑΒΟΥΡΔΙΖΩ (φρυγανίζω-ξεροψήνω), κάβειρος
ΚΑΖΑΝΙ (λέβητας), καϊάς >καϊσάνιον >κασάνιον >καζάνιον
ΚΑΙΚΙ (βάρκα), <καίω <καϊά < καΐδιον (όπως αποκαΐδι) < καΐκιον # από τις φωτιές που άναβαν για πυροφάνια
Καϊμάκι καυμάκιον
ΚΑΛΕΜΙ (γραφίδα), καλάμι
ΚΑΛΟΥΠΙ (μήτρα-πρότυπο), <καλόπους (καλαπόδι)
ΚΑΛΠΙΚΟΣ (κίβδηλος), κάλπις = κλεψύδρα, κληρωτίς,# διότι μπορεί να σε ξεγελάσει
ΚΑΠΑΚΙ (σκέπασμα- κάλυμμα), σκέπη > σκέπας > σκεπάκιον
ΚΑΡΑΟΥΛΙ (φρουρά-σκοπιά), <κάρα=κεφάλι, πρώτος + όλοι = μπροστά όλοι = εμπροσθοφυλακή
ΚΑΡΠΟΥΖΙ (υδροπέπων), καρπόσιον
ΚΑΣΜΑΣ (αξίνα-σκαπάνη), <χασμάς < χάσκω # ανοίγω τρύπες σκάβοντας
Καταΐφι <κατά + υφή = πολύ ψιλής υφής, ψιλοκομμένο
ΚΑΤΣΙΚΑ (ερίφι-γίδα), <κατοικίδιον <κατσοικίδιον <κατσίκιον #το κατεξοχήν κατοικίδιο ήταν η γίδα
ΚΑΦΑΣΙ (κιβώτιο), κυβούκιον > καβούκι >καφούσι
ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ (ανέλπιστο εύρημα), <κέλομαι = καλώ + πόρος = έσοδο < κελεπόρος < κελεπόριον
ΚΕΦΙ (ευδιαθεσία), κι ευθυ >κέφι
Κεφτές <κοπτός < κόπτω = ψιλοκομμένο κρέας
ΚΙΜΑΣ (ψιλοκομμένο κρέας), <χυμάς <χύμα < χύνω <χιμώ <χέω # διότι ψιλοκόβοντας το κάνουμε να ρέει
ΚΙΟΣΚΙ (περίπτερο), στέγαστρα με κολόνες γύρω
ΚΟΛΑΙ (ευκολία-άνεση), ευκολάι > κολάι
ΚΟΛΑΟΥΖΟΣ (οδηγός), <κολεούχος <κολεός (=θήκη) + έχω # θήκη που μεταφορικά σημαίνει και οδηγός
ΚΟΠΙΤΣΑ (πόρπη), κοπή > κοπίδι > κοπίδα > κοπίζα (δ>ζ>τσ)
ΚΟΤΖΑΜ (τεράστιος-πελώριος), κοτός+άμα=ταυτόχρονα >κοτοσάμα >κοτσάμα >κοτζάμ #μεγάλος και ατρόμητος
ΚΟΤΣΑΝΙ (μίσχος), κόψω >κόψη > κοψάνι >κοτσάνι
ΚΟΤΣΙ (αστράγαλος), κόψω > κόψη > κότση
ΚΟΥΒΑΡΝΤΑΣ(γενναιόδωρος-ανοιχτοχέρης), <κόβαρος, κουβαράς, κουβάρι
ΚΟΥΒΑΣ (κάδος-αγγείο), κούβος («υ» > «ου»)
ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ (δοχείο χρημάτων), <κόβαρος, κουβαράς, κουβάρι
ΚΟΥΣΟΥΡΙ (ελάττωμα-μειονέκτημα), έκοψα > κοψός > κοτσός (ψ>τα) > κουτσός > κούτσουρο >κουτσούρης
ΚΟΥΤΟΥΡΟΥ (ασύνετα-απερίσκεπτα), <κουτός (=ανόητος) + ορώ (=βλέπω) # βλέπω χωρίς να σκέπτομαι
ΛΑΓΟΥΜΙ (υπόνομος-οχετός), <λαγός + εμώ # όπως σκάβει τρύπες ο λαγός
ΛΑΠΑΣ (χυλός), λάσπη
ΛΕΒΕΝΤΗΣ (ανδρείος-ευσταλής), λεμβέτης ή λεμβίτης # αυτός που οδηγεί βάρκες είναι ιδιαίτερα στιβαρός
ΛΕΚΕΣ (κηλίδα), κηλίς > αντιμετάθεση ληκίς > λεκές
ΛΕΛΕΚΙ (πελαργός), <λάσκω, παρκμ. λέλακα ή λέληκα = κράζω, Λέλεξ ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Σπάρτης το 1500 π.Χ., Λέλεγες ήταν οι Πελασγοί κάτοικοι στην Πελοπόννησο αλλά και στην Έφεσο, Λοκρίδα, Βοιωτία, Εύβοια, Ακαρνανία, Θεσσαλία, Λευκάδα, Κυκλάδες.
Λεφούσι λ, υ>φ – το πλήθος.
ΛΟΥΚΙ (υδροσωλήνας), λουικός >λοϋκιος # οχετός για την απαγωγή των νερών του λουτρού
ΜΑΓΙΑ (προζύμη-ζυθοζύμη), <μαϊά < μαία < μητέρα # η αρχική ύλη από την οποία γεννιέται το ψωμί
ΜΑΓΚΑΛΙ (πύραυνο), μέγα κάλιον >μαγκάλιον
ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ (έρημος), <μέγας + κούφος (κενός) = άδειος, μόνος
ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ (πετροσέλινο-μακεδονίσι), <μακεδονήσι < μακντονής < μαϊντονής < μαϊντανός
ΜΑΝΑΒΗΣ (οπωροπώλης), <μανόβιος <μανός = χαλαρός,οκνηρός + βίος
ΜΑΝΤΖΟΥΝΙ (φάρμακο), μασζώνει >ματζώνι >ματζούνι # έχει ευεργετικές θεραπευτικές ιδιότητες
ΜΑΟΥΝΑ (φορτηγίδα), μαούνι >μαούνια >μαούνα # από το ξύλο της εσωτερικής επένδυσης
ΜΑΡΑΖΙ (φθίση), <μαραίνω, μαρασμός
ΜΑΡΑΦΕΤΙ (μικρό εργαλείο), <μαρασμός, μάραμα + εύθετος, ευθέτης, ευθετίζω(=ευθειάζω, τακτοποιώ, φτιάχνω) # φτιάχνει τα χαλασμένα
ΜΑΣΟΥΡΙ(μικρό ξύλο), <μαζεύω <μάζω (να μάσω)μασόριον = κουβαρίστρα
ΜΑΧΑΛΑΣ (συνοικία), μαχλός > μαχλάς >μαχαλάς # περιέχει κόσμο και ζωή
ΜΕΖΕΣ (ορεκτικά), <με ζέση (=τα τρώγω με μεγάλη επιθυμία) # ορεκτικά που προκαλούν επιθυμία φαγητού
ΜΕΛΤΕΜΙ (άνεμος ετησίας), <μελίτη + άνεμοι = οι άνεμοι που φυσάνε προς τη Μάλτα (βορειοανατολικοί)
ΜΕΝΕΞΕΣ (εύοσμο λουλούδι), <μενέξενος <μένω (=αντέχω, περιμένω, ποθώ) + ξένος # ποθεί τους ξενιτεμένους (άνθος των ξενιτεμένων)
ΜΕΝΤΕΣΕΣ (στρόφιγγα), δέσις>δέσιμο>δεσεύς) >μενδεσεύς >μενδεσές # στερεώνει την πόρτσ στον τοίχο
ΜΕΡΑΚΙ (πόθος), <ίμερος = πόθος υποκοριστικό ιμεράκιον
ΜΕΡΕΜΕΤΙ (επισκευή-επιδιόρθωση), <μερεμετίζω <εν μέρει + κτίζω # κάνω μερική επισκευή
ΜΟΥΣΑΜΑΣ (κερωμένο-αδιάβροχο ύφασμα), <μύσις (από το μύω=κλείνω) = σύσφιγξη, κλείσιμο πόρων + αμάω=μαζεύω # αδιαβροχοποιεί και μαζεύει τα υγρά
ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ (φιλοξενούμενος-επισκέπτης), <μούσα + φέρω # διότι φέρνει καλή διάθεση
ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΟ (μη νωπό), πάω) > πάει η υγεία της >παϊγιάτης > παϊγιάτικο # διότι έχει χάσει την υγεία, δεν είναι υγιεινό
ΜΠΑΓΛΑΡΩΝΩ (δένω-φυλακίζω), <παγιώ=σταθεροποιώ + αλάργα=μακριά πάγη=βρόχος>σπάγκος)
ΜΠΑΙΡΑΚΙ (σημαία), βαϊαρον >υποκοριστικό βαϊαράκιον >μπαϊράκιον (όπως λάβαρο<λαβή + αίρω)
ΜΠΑΚΑΛΗΣ (παντοπώλης), <βαυκάλιος <βαύκαλις = μπουκάλι (βαουκάλιον>βουκάλιον) # ο μεταχειριζόμενος μπουκάλια
ΜΠΑΛΤΑΣ (πελέκι), <πέλτη < πελτάζω = ασπίδα, κοντάρι, ξύλο, αιχμηρό όπλο
ΜΠΑΜΙΑ (ιβίσκος ο εδώδιμος) βάμιος, βάμια > μπάμια # φυτό διαβατικό (εποχιακό)
ΜΠΑΜΠΑΛΗΣ(ο πολύ γέρος), <παμπάλαιος
ΜΠΑΜΠΑΣ (πατέρας), παπάς >μπαμπάς #,ομηρικό πάπας («πάπα φίλε» είπε η Ναυσικά στον πατέρα της)
Μπαξίσι (δώρο) εμβασίσιον >μπασίσιον
ΜΠΑΞΕΣ (περιβόλι-κήπος), εμβασιά >εμβασεύς >εμπαξεύς # ο χώρος πριν από την είσοδο στο οίκημα
ΜΠΑΡΟΥΤΙ (πυρίτιδα), πυρίτιον >παρούτιον
ΜΠΑΤΖΑΚΙ (κνήμη-σκέλη), <βάω = πάω <βάδος (βαδίζω, βάδην) < βαδάκιον <βαζάκιον <παζάκιον <πατζάκι # αυτό που μετέχει στο βάδισμα
ΜΠΑΤΖΑΝΑΚΗΣ (σύγαμπρος-συννυφάδα), δυοίν>μπιν (binary) + κάννη>καννάκιον>τσανάκιον=βαθουλό πιάτο >μπιν-τσανάκιος>μπιτζανάκης # δύο με κοινό συμφέρον («χωρίσαμε τα τσανάκια μας»)
ΜΠΑΤΙΡΙΣΑ(πτωχεύω-χρεοκοπώ), <πάτος < πάτωσα < πατερό # έφτασα στον πάτο
Μπάχαλο πάχαλο >μπάχαλο
ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ (αρωματικό άρτυμα), <βάω=πάω + χάρη # δίνει χάρη στη γεύση
ΜΠΕΚΡΗΣ (μέθυσος), <βεκρής <βέκος=μπουκιά + ρέω
ΜΠΕΛΑΣ(ενόχληση), <εμβάλλω = εμπλεκω <εμβολή <εμβολάς <εμβελάς <μπελάς # μπλέξιμο, δυσχέρεια
Μπερμπάντεμα <περπάτημα
Μπέσα την πίστη > μπίστη >μπίσση (παχύ «Σ» όπως το αγγλικό «sh»)> μπέσση >μπέσσα
ΜΠΙΝΕΣ (ασελγής), ευς) αγγλικό bin-, binary, δ>β>μπ) <δυοίν+ευς <μπινεύς <μπινές = αμφιφυλόφιλος (και όχι κίναιδος)
ΜΠΟΓΙΑ (βαφή-χρώμα), <βοειά <βοϊά = δέρμα βοδιού από το οποίο έφτιαχαν βούρτσες (μπογιά
Μπόγιας βόγιος >βόγιας >μπόγιας
ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ (ελαιοχρωματιστής) <βογιατζής <βοειά <βοϊά = δέρμα βοδιού από το οποίο έφτιαχαν βούρτσες (μπογιά
ΜΠΟΙ (ανάστημα-ύψος), <εμβοή # βούισμα στα αυτιά από το μεγάλο υψόμετρο
ΜΠΟΛΙΚΟΣ (άφθονος), <βολικός < ευ + βολή
ΜΠΟΡΑ (καταιγίδα) βόρας >βόρα
ΜΠΟΣΙΚΟΣ (χαλαρός), βόσις=βοσκή, ελευθερία κινήσεων >βόσιος και βόσικος > μπόσικος #ελεύθερος να κινείται, όχι δεμένος
ΜΠΟΣΤΑΝΙ (λαχανόκηπος), <βόσκω <βοσκάνιον < μποσκάνι
ΜΠΟΥΖΙ (πάγος-ψύχρα), <πήζει < πήγνυμι = παγώνω
ΜΠΟΥΛΟΥΚΙ (στίφος-άτακτο πλήθος), πολλού έκει >πολούκιον
ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ (καλοθρεμμένος-παχουλός), πολλού-ούχος # έχει πολύ πάχος, σωματώδης
ΜΠΟΥΝΤΑΛΑΣ (κουτός-ανόητος), βόδι > βούδι > βούβαλος, ή βούδαλος > βουδαλάς # κουτός σαν βόδι
ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙ (φυλακή), <εμβάλλω=ρίχνω εντός + δρόμιον < εμβοδρόμιον <μποντρόμιον
ΜΠΟΥΡΙ (καπνοσωλήνας), <πώρος < πωρίον < πουρίον # λίθος πωρώδους συστάσεως
ΜΠΟΥΤΙ (μηρός), <πους < ποδός < πόδιον <πούδιον < πούτιον < μπούτιον
ΜΠΡΕ <μωρέ < μωρός=ανόητος <μωλύω <μυς+λύω = με χαλαρούς μύες, αδύνατος
ΜΠΟΥΧΤΙΣΜΑ (κορεσμός), <μπούχτησα πόχτησα >πούχτησα # έχω ήδη πολλά
Μπριτζόλα φρυγανιά) φρυσδόλη >πρισδόλη >πριζόλα
ΝΑΖΙ (κάμωμα-φιλαρέσκεια), <νεάζει # κάνει σα μικρό παιδί
ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ (σύγχυση), συμβάν) + τηρώ #επιτηρώ το μέρος όπου συνέβη κάτι (όπου συνήθως έχει κοσμοσυρροή)
Νταής <δάω=γνωρίζω, διδάσκω νταής
ΝΤΑΜΑΡΙ (φλέβα-λατομείο), δήμος) >δαμάριον (υποκοριστικό) >νταμάριον
ΝΤΑΜΠΛΑΣ (αποπληξία), <ταμπλάς <τάβλα «έπεσε τάβλα»)
ΝΤΑΝΤΑ (παραμάνα-τροφός), <δαδά (πανάρχαια ονοματοποιία από την παιδική γλώσσα, όπως μαμά, παπά, βάβω κλπ)
ΝΤΑΡΑΒΕΡΙ (συναλλαγή-αγοραπωλησία), <τηρεί+ φέρει = παίρνει και δίνει
ΝΤΕΛΑΛΗΣ (διαλαλητής), διαλάλης > ντιαλάλης
ΝΤΕΛΗΣ (παράφρονας), <εντελής < εν + τέλος = σκοπός # με δικό του σκοπό
ΝΤΕΡΤΙ (καημός), <δέρω δερτή=δαρμένη # ψυχή δαρμένη από τη λύπη
ΝΤΙΒΑΝΙ (κρεβάτι), <διβάνιον < δύο + βαίνω # για να ξαπλώσουν δύο
ΝΤΙΠ ΓΙΑ ΝΤΙΠ (ολωσδιόλου), <αντί επί
ΝΤΟΥΒΑΡΙ (τοίχος), <τύμβος=πλάκα από χώμαου) τούμβος <υποκορ.τουμβάριον <ντουβάριον
ΝΤΟΥΛΑΠΙ (ιματιοθήκη), <τολύπη <τουλούπα # στιβάδα κατεργασμένου μαλλιού # τόπος αποθήκευσης των υφασμάτων σε μορφή τολύπης
ΝΤΟΥΜΑΝΙ (καταχνιά-καπνός), <δόμα = δόσις ( δομάνιον # δίνω με εκπνοή μετά από ρουφηξιά τσιγάρου καπνό
ΝΤΟΥΝΙΑΣ (κόσμος-ανθρωπότητα), <δουνιάς < δούναι < δίδωμι # διότι είναι δώρο του θεού
ΠΑΖΑΡΙ (αγορά-διαπραγμάτευση), πασάρος >πασάριον # παίρνω με όφελος
ΠΑΝΤΖΑΡΙ (κοκκινογούλι-τεύτλο), παναδάριον >πανδάριον > πανζάριον (δ>ζ)
ΠΑΠΟΥΤΣΙ (υπόδημα), υπαπόδιον > παπόδιον >παπόζιον > παπότσιον > παπούτσιον
ΠΑΤΖΟΥΡΙ (παραθυρόφυλλο), πανωθύρι > πανθούρι > πανζούρι (θ>ζ)
ΠΕΡΒΑΖΙ (πλαίσιο θυρών), <περί + βάζω = βάζω γύρω γύρω
ΠΙΛΑΦΙ (ρύζι), <πηλός + υφή = έχει υφή πηλού, μοιάζει με λάσπη
Πούστης <πού + στω = ὑποτακτικὴ τοὐ ρήματος "ίστημι" (στῷ,στῇς,στῇ) # προκύπτει από την ερώτηση "πού στης;" = που είναι το στέκι σου
ΡΑΧΑΤΙ (ησυχία) <αράζω, αραχτός
Ρεμπέτης <ρέμβω < ρέπω μβ, όπως λαβή>λαμβάνω) = περιπλανώμαι, περιφέρομαι > ρόμβος
ΡΟΥΣΦΕΤΙ (χαριστική εξυπηρέτηση), <ρουσφετίζω <ρους (=ροή) + ευθετίζω (=τακτοποιώ) # "βάζω το νερό στο αυλάκι", κανονίζω τα πράγματα
ΣΑΙΝΙ (ευφυής), σαείνιος> σαΐνι # τα καταλβαίνει όλα, έξυπνος
ΣΑΚΑΤΗΣ (ανάπηρος), τσιφόω > τσιφούτης > σακούτης
ΣΑΜΑΤΑΣ (θόρυβος), <ως+άμα+τι <σάματι < σαματάς (άμα=όλοι μαζί) # οχλοβοή σαν να είναι όλοι μαζί
ΣΑΜΑΡΑΣ (κατασκευαστής καθισμάτων για αναβάτες υποζυγίων) είσαγμα=δοχείο αποσκευών )
Σαντούρι <πανδουρίς <παν+δούριος=ξύλινος # φτιαγμένος από ξύλο
Σαρίκι <καισαρίκειο = στέμμα του καίσαρα
ΣΕΝΤΟΥΚΙ (κιβώτιο), ενδέχομαι > ενδεχθείς > ενδυκής > σενδούκης > σενδούκιον # παίρνω μέσα
ΣΕΡΤΙΚΟ (τσουχτερό, βαρύ), <συνερτικός (από το συνείρω = συνδέω, συγκρατώ) # σε συγκρατεί, σε συνεφέρνει
Σεφτές σεύτε
ΣΙΝΑΦΙ (συντεχνία, κοινωνική τάξη), συνάφεια
ΣΙΝΤΡΙΒΑΝΙ (πίδακας), <συντρίβω # διότι το νερό συντρίβεται σε ψιχάλες
ΣΙΡΟΠΙ (πυκνόρρευστο διάλυμα ζάχαρης), <θέρω (=ζεσταίνω) + οπός (=χυμός) σεροπός (θ>σ) > σερόπιον
ΣΟΒΑΣ (ασβεστοκονίαμα), σοβαρός
ΣΟΙ (καταγωγή-γένος), <σος, σου πλθ σοι, προφερόμενο στα αρχαία "σόϊ" # οι δικοί σου άνθρωποι
ΣΟΚΑΚΙ (δρόμος), εσωκάκιον # όπου μπαίνεις και έχει έξοδο για να βγεις
ΣΟΜΠΑ (θερμάστρα), εξ-τύφω (έξω ή υπόγεια)> εξτούφα > στούπα >στζούμπα > σούμπα >σόμπα
ΣΟΥΓΙΑΣ (μαχαιράκι), σουβλίας > σουγλιάς >σουγλί
ΣΟΥΛΟΥΠΙ (μορφή-σχήμα), <έσω + λόπος=φλοιός < εσωλόπιον # το περικάλυμμα που δίνει σχήμα στα πράγματα
ΤΑΒΑΝΙ (οροφή), ταβλάνιον > ταβάνιον
ΤΑΜΠΛΑΣ (αποπληξία-συγκοπή), <τάβλα «έπεσε τάβλα»)
ΤΑΠΙ (χωρίς χρήματα), ταπίον (μικρός τάπης) # άδειο χωρίς τίποτε επάνω (το «τάπης» προέρχεται από το «δάπις» < δάπεδο)
ΤΑΡΑΜΑΣ (αυγοτάραχο), ταραγμός > τάραγμα > τάραμμα
ΤΑΣΑΚΙ (σταχτοδοχείο), τάσσιος,τάσσιον >τάσιον > τάσι > τασάκι (μικρό τάσι)
ΤΑΧΙΝΙ (αλεσμένο σουσάμι), <ταχινή < ταχύς + χύνω
ΤΑΨΙ (μαγειρικό σκεύος), <τα ψήνει < ταψίν
ΤΕΚΕΣ (καταγώγιο), ενδοχεύς (πανδοχεύς) > ενδεχεύς > ενδεκές >ντεκές # μικρό δωμάτιο υποδοχής
ΤΕΜΠΕΛΗΣ (οκνηρός-ακαμάτης), <ρέμπελος < ρεμβάζω ρεμπέλιος >το ρεμπέλιο >τρεμπέλιο >τρεμπέλη >τεμπέλη
ΤΕΝΕΚΕΣ (δοχείο), <ντενεκές <δένω(=περιορίζω) + έχω(=κρατώ,περιέχω) παροχεύς) >δενεχεύς >ντενεκεύς
ΤΕΡΤΙΠΙ (τέχνασμα-απάτη), <ετεροτυπή <έτερος + τυπή=πλήγμα # πλήττω, πληγώνω τον άλλο ξεγελώντας τον
ΤΕΦΑΡΙΚΙ (εκλεκτό-αριστούργημα), παρακμ. πεφώρακα, μετχ πεφωρακώς, πεφωρακυία >το πεφαρίκιον >τεφαρίκιον # ανέλπιστο εύρημα
ΤΕΦΤΕΡΙ(κατάστιχο), <διφθέρα ι, + θερίζω, διότι ήταν δέρμα δίχως τρίχες)
ΤΖΑΚΙ (παραγώνι), <εστία < εστιάκιον < εστάκιον < οτσάκιον < οτζάκι < τζάκι
ΤΖΑΜΙ (υαλοπίνακας-γυαλί), <εξ άμμου < εξάμμιον < ξάμιον <τσάμιον
ΤΖΑΝΑΜΠΕΤΗΣ (κακότροπος-δύστροπος), ξαναφέτης > τσαναπέτης
ΤΖΟΓΛΑΝΙ (νέος) εξωλάνι >ξωγλάνι >τσογλάνι #αλητόπαιδο
ΤΟΠΙ (σφαίρα), <τύπτω=χτυπώ (από τον ήχο "τουπ,τουπ" <τύπος < τούπος, γδούπος < τόπος <τόπι
ΤΟΥΛΟΥΜΙ (ασκός), λύμιον > το λύμιον >τολούμιον # δοχείο υποδοχής απόβλητων (αρχική έννοια)
ΤΟΥΛΟΥΜΠΑ (αντλία), <τολύπη < τουλούπα # συσκευή που γυρίζει για την κατεργασία μαλλιού
ΤΟΥΜΠΕΚΙ (σιωπή), τούμπα + εκεί # ησυχία νεκροταφείου
ΤΡΑΜΠΑ (ανταλλαγή), <τρέπω=αλλάζω (παθ.αόριστος ετράπην)
ΤΣΑΙΡΙ (λιβάδι-βοσκοτόπι), καΐριος (χωρισμός της διφθόγγου στην αιολική) >τσαΐριος >τσαΐριον # χρησιμοποιείται ανάλογα με τον καιρό
ΤΣΑΚΑΛΙ (θώς), ξωκάλιον >ξακάλιον >τσακάλιον # άγριο ζώο της υπαίθρου
ΤΣΑΚΙΡΗΣ (γαλανομάτης), εξακήριος >ξακήρης >τσακήρης # αυτός που ξέφυγε από το κερί (δεν έχει κέρινο χρώμα), όχι καστανός
ΤΣΑΚΜΑΚΙ (αναπτήρας), εξάκμων >εξακμάκιον
ΤΣΑΜΠΑ (δωρεάν), <εξ + άπαν ξάπα > τσάπα > τσάμπα
ΤΣΑΝΤΑ (δερμάτινη θήκη), <εξ + αντιάω=λαμβάνω, δέχομαι < εξάντα < τσάντα # διότι δέχεται πράγματα έξωθεν
ΤΣΑΝΤΙΖΩ (εξοργίζω-προσβάλλω), απάτη
ΤΣΑΝΤΙΡΙ (σκηνή), <εξαντηρίς <εξ + αντηρίς= αντιστήριγμα (από το αντί+ερείδω) < εξαντήριον
ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ (ανοικοκύρευτος-άτσαλος), εξαπατηλός> εξαπατουλός
ΤΣΑΡΚΑ (επιδρομή-περιπλάνηση), <εξ-αρκώ = είμαι ισχυρός, αποκρούω
ΤΣΑΤΣΑ (βοηθός σε οίκο ανοχής) ζαζά >τσατσά (δ>ζ>τσ)
ΤΣΑΧΠΙΝΗΣ(κατεργάρης-πονηρός), <εξαπίνης = αιφνίδιος, αυτός που ξαφνιάζει
ΤΣΕΠΗ (θυλάκιο), στσέπη (παχύ «κ», όπως στην Κρήτη) > τσέπη
ΤΣΙΓΚΕΛΙ(αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο), <σύγκελος < συγκέλιον < συν + κελί # στο ίδιο δωμάτιο, διότι συνδέει # άλλη εκδοχή από το "εις αγγύλην"
Τσιγγούνης <τσιγγάνος < αθίγγανος <α (στερητικό) + θίγω = αυτός που δεν μπορείς να τον πιάσεις
ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ (καπνοσύριγγα), <συμπόσιο <συμπότιο < τσιμπούτι
ΤΣΙΡΑΚΙ (ακόλουθος), τηράκιον > τσηράκιον (παχιά προφορά του «τ» ως «τσ»)
ΤΣΙΣΑ(ούρα), <ονοματοποιία από τον ήχο των ούρων (δεν είναι τούρκικο)
ΤΣΙΦΟΥΤΗΣ-ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΣ (φιλάργυρος), τσιφόω > τσιφούτης > σακούτης
ΤΣΙΦΤΗΣ (άψογος-ικανός), εξυπτιάζω=κοιτάζω αφυψηλού >εξύπτιος=αλλαζονικός, > τσύπτιος >τσύφτιος
ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ (βοσκός-ποιμένας), <εξωπάνος < έξω + πάνω <ξωπάνιος <ξωπάνης <τσοπάνης
ΤΣΟΠΑΝΗΣ (βοσκός) <έξω + πάνω <εξωπάνος <ξωπάνος <τσοπάνος
ΤΣΟΥΒΑΛΙ (σακί), <εσωβάλιον < έσω + βάλω (βάζω)
Τσούλα τσουλώ >τσούλα # αυτή που κατρακύλησε χαμηλά
ΤΣΟΥΛΟΥΦΙ (δέσμη μαλλιών), <κυλώ+υφή <τσουλώ + υφή < τσουλούφιον # ελεύθερη δέσμη που μοιάζει σα να κυλάει κάτω
Τσόφλι εξώφλοιον >ξώφλι >τσώφλι
ΦΑΡΑΣΙ (φτυάρι-σκουπιδολόγος), φτυάρι > φτυαράσιον = μικρό φτυάρι > φιαράσι # υποκοριστικό -άσιον όπως κόρη-κοράσιον
ΦΑΡΣΙ (τέλεια- άπταιστα), <περσί = περσικά (γρήγορα όπως στα περσικά) (η λέξη "Πέρσης" προέρχεται από το "πέρσις" < πορθώ = οι κατακτητές)
ΦΙΣΤΙΚΙ (πιστάκη), φιστάκιον >φιστίκιον
ΦΛΙΤΖΑΝΙ (κύπελλο), υποκοριστικό φλοίδιον >φλίδι > υποκοριστικό φλιδάνιο >φλιζάνιο # φλουδωτό βαθούλωμα για μεταφορά υγρού
ΦΟΥΚΑΡΑΣ (κακομοίρης-άθλιος), βου+κορεύς > φουκορεύς >φουκαρεύς # καθαριστής βοδιών με ελάχιστη αμοιβή
ΦΟΥΝΤΟΥΚΙ (λεπτοκάρυο-λευτόκαρο), πουντικό >πουντίκιον >φουντίκιον
Φούρνος φ, υ>ου >φούρινος >φούρνος
ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ (ψωμί), φρυγανιά) φράσδω> φρασδόλη
ΦΥΝΤΑΝΙ (φυτώριο), φυτάριον > φυτάνιον
ΦΥΤΙΛΙ (θρυαλλίδα), <φάος=φως+τίλλω=μαδώ # διότι ανάβοντας φθείρεται
ΧΑΒΑΣ (μουσικός σκοπός) <χάζι + βάω < χαζ-βάει # επαναλαμβανόμενος ρυθμός που σε κάνει να χαζεύεις (=να αφαιρείσαι)
ΧABOYZA(δεξαμενή νερού), <χαμαί + βυζώ (από το μυζώ < μαζώ <μαζός < μαστός) # διότι απομαστεύει νερό στο χώμα
ΧΑΖΙ (ευχαρίστηση), κήδος > χάδι >χαϊδεύω > χαζεύω > χαζός
ΧΑΛΑΛΙΖΩ (συγχωρώ), χαλαρός > χαλαρώ > χαλαρίζω # σε απελευθερώνω
ΧΑΛΙ (άθλιο), χάλια
ΧΑΛΙ (τάπητας), <χαμαί χαμλή >χαλί
ΧΑΛΚΑΣ (κρίκος), χαλκεύς >χαλκέας >χαλκάς
ΧΑΜΑΛΗΣ(αχθοφόρος), χθαμάλιος <χαμαί # διότι είναι ταπεινής κοινωνικής στάθμης
ΧΑΜΠΑΡΙΑ (αγγελία-νέα), <χαμπέρι χανοφέρι (όπως «χασομέρι»)> χανπέρι # φέρνει τα χαμένα, όσα περιμένω
ΧΑΝΙ (πανδοχείο), <χαμαί < χάμω # διότι εκεί ξάπλωναν χάμω για να αναπαυτούν
ΧΑΠΙ (καταπότι), <χάφτω <χάπτω < κάπτω
ΧΑΡΑΜΙ (άδικα), χαράμενον >χαράμιον # έχασε τη χαρά του
ΧΑΡΜΑΝΗΣ (χασισοπότης), <χάρμα υποκοριστικό χαρμάνιον # διότι το χασίς προσφέρει γαλήνη
ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ (μικρό χρηματικό ποσό), <χάρτης < χαρτί < χαρτιλίκιον < χαρτιλίκι = χάρτινα νομίσματα
ΧΑΣΑΠΙΚΟ (κρεοπωλείο), <χασάπης <χάνω,έχασα,χάσω + ποιός <χασαποιός=αυτός που σκοτώνει ζώα # "χάνω" σημαίνει και σκοτώνω
ΧΑΤΙΡΙ (χάρη), χατίζω
ΧΑΦΙΕΣ(καταδότης), χαφτιεύς >χαφιές # παίρνει πληροφορίες και γίνεται πιστευτός
ΧΟΥΖΟΥΡΕΜΑ (ανάπαυση), <χαζός χαζούρης # από το χαζεύω =δεν έχω δουλειά
ΧΟΥΙ (ιδιοτροπία), <οίον=όμοιον, ποιόν, ιδίωμα <χόϊον (δασυνόμενο με αχνό "Χ" μπροστά) <χούϊον < χούϊ
ΧΟΥΝΕΡΙ (πάθημα-εξαπάτηση) . <χύνω(χώνω, χούνω) + νερό # τα κάνω μούσκεμα (κατουριέμαι από φόβο), παθαίνω ζημιά

Είναι αξιοπρόσεκτο ότι αρκετές από τις λέξεις αυτές, ακριβώς εξαιτίας της λαϊκής προέλευσής τους, χρησιμοποιούνται και σήμερα με νόημα , σε κάποιο βαθμό. σκωπτικό (χουνέρι, μπάμπαλης), περιγελαστικό (μπουλούκος, μπερμπάντης) και απαξιωτικό (τσογλάνι, χαμάλης, χαφιές) και δεν είναι από εκείνες που θα χρησιμοποιούσαν πρόθυμα οι λόγιοι συγγραφείς στα βυζαντινά χρόνια. Μερικές πέρασαν στα τούρκικα από τα περσικά ή αραβικά, αλλά είναι μάταιο να αναζητείται ετυμολογία από τις γλώσσες αυτές, αφού οι Πέρσες και οι Άραβες επί μακρά σειρά αιώνων είχαν στενές πολιτιστικές σχέσεις με τους Έλληνες, από τους οποίους δανείστηκαν τις λέξεις. Καταλήγοντας ας προσθέσουμε ότι η ελληνική γλώσσα, από άποψη γλωσσολογικής διάπλασης, μπορεί να θεωρηθεί εξελιγμένη, διότι:
-Είναι δομημένη, με μια ιεραρχία ανάπτυξης από απλούς φθόγγους σε σύνθετες λέξεις (π.χ. από το φθόγγο "α" που δηλώνει "επίθεση" προκύπτουν οι λέξεις άγω, άγημα, καθηγητής, Αγησίλαος, αγώνας κλπ)
-Περιλαμβάνει τους λεγόμενους "λιγηρούς" (=εύηχους) φθόγγους "γ, δ, θ, χ" που άλλοι λαοί δεν μπορούν να προφέρουν
-Χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό πολυσύλλαβες λέξεις σε αντίθεση με τις βόρειες γλώσσες (π.χ. αγγλική) όπου, ίσως για οικονομία θερμικής ενέργειας, υπερτερούν οι μονοσύλλαβες (π.χ. sun, tree, street, hand, foot, chin, cheek,eat, drink,sleep κλπ)
-Έχει απεριόριστη δυνατότητα για δημιουργία νέων πολυσύνθετων λέξεων (π.χ. υπερπρωτοπανσεβαστοϋπέρτατος)

Συμπλήρωμα ή καπάκι του Αντρέ: Το γράφει και στην ούγια:
Υπερ-πρωτο-παν-σεβαστο-υπέρτατο-σουπερ-τιτανοτεράστιος εγένετο γαρ ο άρθρος.... Χαχαχαχαααα....
Μάθετε τα παιδιά σας να μη βρίζουν. Οι καλοί τρόποι φανερώνουν καλόν άνθρωπο. Μέσα στους καλούς τρόπους είναι να μιλάς με ευγένεια, ειδικά στους αγνώστους και στους ξένους. Άντε, γιατί το παραξήλωσα από το θυμό μου σήμερα και ξέφυγα τελείως....
Αλλά πόσο γέλασα ... με το "χαφτιεύς" δε λέγεται. Για να το προφέρετε ... σωστά: χα-φτι-εύς. Ντάξει τώρα. Δηλώνει επάγγελμα. Κι ας λέει ότι είναι πχ υδραυλικός. Βγαίνει από το ... αρχαίο ρήμα "χάφτω". Χάφτει μύγες. Είναι τεμπελόσκυλο που τριγυρνάει και κόβει την κίνηση, ενώ δεν του κόφτει. Λέγεται και "κοφτές".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ τα "παρατσούκλια" των επώνυμων Πατρινών

Ίσως από τα πιο περίεργα προσωνύμια (ψευδώνυμα) έχουν οι «επώνυμοι» Πατρινοί, με πρώτο και καλύτερο αυτό γνωστού δημοσιογράφου που ακόμη και οι φίλοι του τον έχουν «καταχωρήσει» ως «κράνος» ακόμη και στα κινητά τους τηλέφωνα. Τις περισσότερες φορές τα συγκεκριμένα «επίθετα» έχουν «γεννηθεί» χάριν αστειότητας ή επειδή κάποιος φίλος (συνήθως) παρατήρησε κάτι σε κάποιον.
Ο «κράνος»: Πρόκειται για γνωστό δημοσιογράφο, ο οποίος ασχολείται με το 5x5 (παίζει ποδόσφαιρο) και οι συμπαίκτες του παρατήρησαν κατά τη διάρκεια του ντους, πως το πάνω μέρος του «μορίου» του μοιάζει με... κράνος!
Ο «τσώνος»: Έτσι αποκαλούν αχαιό πολιτικό με καταγωγή εκτός Πατρών. Ο τσώνος είναι ένα πουλί, το οποίο στο νομό Αχαΐας θεωρείται... εξαιρετικά παράφωνο!
Ο «μίκος»: Ο χαρακτηρισμός έχει αποδοθεί σε Πατρινό πολιτικό ο οποίος έχει τη φήμη του γυναικά! Το «μίκος» βγαίνει από το... γ...μίκος!
Ο «καμπαρντινόβλαχος»: Με αυτό το παρατσούκλι αποκαλούσαν πρώην αιρετό της πόλης, επειδή συνεχώς εμφανιζόταν με καμπαρντίνα.
Ο «Κοκομαΐας»: Προσωνύμιο που έχουν αποδώσει σε αιρετό της Πάτρας. Η λέξη «κοκομαΐας» είναι παλιό πατρινό ψευδώνυμο και αφορά κάποιον με μειωμένη νοητική στέρηση.
Ο «βαψομαλλιάς»: Στέλεχος κόμματος που συνήθιζε να βάφει τα μαλλιά του (μια και είχαν ασπρίσει) αλλά πολλές φορές έβγαινε χρώμα μοβ!
O «Tζον - Τζον»: Πρόκειται για αστυνομικό με ειδικότητα οδηγού ο οποίος μοιάζει καταπληκτικά στον ομώνυμο κούκλο - συνοδό της κούκλας Bibi-bo.
Ο «Μ.Α.Π.»: Έτσι αποκαλεί εκδότης, γνωστό ραδιοφωνικό παραγωγό της Πάτρας. Από το «μεγαλοαπατεώνας» (χιουμοριστικά).
Ο «παφ - πουφ»: Ψευδώνυμο παλαιού ιδιοκτήτη ραδιοφωνικού σταθμού που κυκλοφορεί συνεχώς με πούρο ανά χείρας.
Ο «Μπέκας»: Παρατσούκλι αστυνομικού, ο οποίος (στο στιλ) μοιάζει καταπληκτικά στο γνωστό ήρωα του ομώνυμου τηλεοπτικού σήριαλ.
Ο «κοντός»: Ίσως το πιο διάσημο ψευδώνυμο για αχαιό πολιτικό.
Ο «ασούμε»: Έτσι αποκαλούσαν Πατρινό αιρετό που είχε τη συνήθεια εν μέσω των φράσεών του να λέει συνεχώς το «ας πούμε»!
Ο «μπούμπης»: Το συγκεκριμένο επίθετο - χαρακτηρισμός αφορά σε σύζυγο γνωστής και όμορφης Πατρινιάς.
Ο «Βέλιος»: Προσωνύμιο πρώην δημάρχου της περιοχής. Μάλιστα έτσι τον αποκαλούν οι περισσότεροι συντοπίτες του.
Ο «χοντρός»: Μέχρι και ο ίδιος αυτοσαρκάζεται για το πάχος του. Αφορά δήμαρχο.
Ο «γαμπρός»: Είναι πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου σε δήμο της Αχαΐας και διαδίδουν πως «γαμπρίζει» (είναι και όμορφος).
Ο «Tσάκωνας»: Το παρατσούκλι πρώην αιρετού, ο οποίος μοιάζει καταπληκτικά με τον γνωστό ηθοποιό.
Ο «τσιπούρας»: Έτσι αποκαλούν πρώην παράγοντα που είχε σχέση με το λιμάνι της Πάτρας.
Το «κουνέλι»: Το προσωνύμιο όμορφου δικηγόρου.
Ο «δον μπατίρης»: Έτσι αποκαλούν γνωστό επιχειρηματία της πόλης.
Ο «πατατάς»: Παρατσούκλι για γνωστό δικηγόρο που έχει το ίδιο επώνυμο με επίσης γνωστό συνδικαλιστή.
Το «κογιότ» ή «παπί»: Αφορά πρώην αιρετό και παράγοντα της περιοχής.
Το «μοντέλο»: Έτσι ονόμαζαν όμορφο εκδότη, ο οποίος φημίζεται για την κορμοστασιά του.
Ο «Λουδοβίκος»: Αφορά κομματικό στέλεχος που είχε διατελέσει και παράγοντας της πόλης.
Το «χρυσό καταβρεχτηράκι»: Αφορά άνθρωπο των μέσων ενημέρωσης και την περίεργη ερωτική συνήθειά του...
«Μαστροχέστρος»: Έτσι αποκαλούν γνωστό επιχειρηματία, ο οποίος ισχυριζόταν... πως τα ήξερε και τα έφτιαχνε όλα!
Ο «γυαλάκιας»: Έτσι φωνάζουν δικηγόρο... με μουστάκι, οι φίλοι του!
Ο «κιούπης»: Πρόκειται για γιατρό της περιοχής.
Η «γριά»: Ψευδώνυμο που έχει ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων διασκέδασης.
Ο «αήττητος»: Αφορά γνωστό δικηγόρο και του το είχε προσδώσει πρώην ιδιοκτήτης νυχτερινού κλαμπ αφού δεν έχανε... κανένα αυτόφωρο!
Ο «κοσμοκαλόγερος»: Έτσι αποκαλούν γνωστοί και φίλοι, γνωστό εκδότη! Ο οποίος αυτοσαρκάζεται και μάλιστα κάποια κείμενά του, τα υπογράφει με το παραπάνω προσωνύμιο.
Ο «ψευτοθόδωρος»: Ψευδώνυμο που δόθηκε σε γνωστό Πατρινό που σχετίζεται και με τα αθλητικά!
Ο «λινάτσας»: Έτσι αποκαλεί... το αφεντικό του, γνωστό δημοσιογράφο της Πάτρας.
Ο «πεπόνας»: Προσωνύμιο που έχει δοθεί σε άνθρωπο των μέσων ενημέρωσης.
Ο «έλα μου, έλα μου»: Χαρακτηριστική έκφραση πρώην αιρετού... που του έμεινε!
Ο «βελόνας»: Αυτό είναι το παρατσούκλι γνωστού τηλεοπτικού δημοσιογράφου (ο οποίος είναι εξαιρετικά αδύνατος).
Ο «χορταράκιας»: Πατρινός που έχει γράψει ιστορία στη νύχτα.
Ο «βλάχος»: Αφορά δύο ανθρώπους των μέσων ενημέρωσης, ο ένας είναι αφεντικό και ο άλλος στέλεχος.
Ο «φυσούνας»: Παλιός εκδότης αθλητικής εφημερίδας της Πάτρας.
Ο «Καλέντζης»: Δημοσιογράφος που κατάγεται από το χωριό των Παπανδρέου.
Ο «Ριτζ»: Αιρετός, όμορφος με μεγάλη πέραση στον γυναικείο πληθυσμό. Το ψευδώνυμό του προέρχεται από τον ομώνυμο ρόλο στο σήριαλ «Τόλμη και Γοητεία»!
Ο «παπα-Σεραφείμ»: Πρώην νομαρχιακός σύμβουλος, που ακολουθούσε πιστά το νομάρχη.
Ο «κουραδοκόφτης»: Πολιτικό τον οποίον κοροϊδεύουν με αυτόν τον χαρακτηρισμό επειδή (όπως λένε) στο χωριό του δεν είχαν... ούτε χαρτί υγείας!

dete.gr

Παρατηρήσεις δικές μου: Είναι φρίκη. Εδώ διαβάζουμε πώς αποκαλεί ο ένας ηλίθιος τον άλλον ηλίθιο. Διότι, όλοι αυτοί, μα όλοι ... είναι οι άνθρωποι με τους οποίους και για τους οποίους και με τους οποίους συναναστρέφεται, σκέφτεται, ασχολείται ο άνθρωπος που έχει γράψει αυτές τσι βλακείες.
Τι επαγγέλονται όλοι, μα όλοι αυτοί;
Δείτε τα επαγγέλματά τους:
γνωστός δημοσιοφράφος: Ε και; ;; Και ... του το είχανε δει όλοι πλην εσού; Ας ... το πιστέψω.
αχαιός πολιτικός με καταγωγή εκτός Πατρών: Έεεελα! αχαιός ε; ! Πολιτικός κι έτσι ε; Γι αυτό όλο το πρωί πέταγε το μάτι μου....
Πατρινός πολιτικός "...μίκος". Ρε μη του τηνε πατήσουμε στο δρόμο... Να μαζέψουμε τα κορίτσια μας διότι το κάνει και με τον αέρα. Σκέτη επικονίαση ο πούτσης!....
Πρώην αιρετός της πόλης... Κι εγώ έχω μια περιέργεια μην και βρω κανένα χρήσιμο επάγγελμα...
αιρετό μέλος της πόλης ... πάλι! με μειωμένη στέρηση ε; Επομένως αυξημένη αύξηση!!!!!!!!
Τόσο πολύ ε;
Στέλεχος κόμματος που συνήθιζε να βάφει τα μαλλιά του!!! Στέλεχος ε; Κόμματος ε; Όχι κάποιος συνηθισμένος τύπος; Μιλάμε για σπουδαίο αμπίπδι! Δε μιλάμε για κάποιο μηχανουργό, έναν γεωργό, έναν υποδηματοποιό, έναν τυροπιτά, ένα μάστορα, ένα δάσκαλο, ένα μουσικό κτλ. Μιλάμε για ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ!!!! και γαμώ τα στελέχη μιλάμε.... Κι όχι να κάνει ό,τι κι ό,τι: Συνήθιζε να βάφει τα μαλλιά του μιλάμε τώρα....Κι εσύ μεγάλε ξέρεις πώς τον αποκαλούν στον κύκλο του. Δεν είσαι στην απέξω δηλαδή, είσαι μέσα. Και μας δίνεις τις εξ απορρήτου πληροφορίες και μας έχεις αφήσει άναυδους!!!!!!!
...Πρόκειται για αστυνομικό με ειδικότητα οδηγού!! Σανά νε; Ακόμα και τον οδηγό αστυνομικό ρε τεράστιε χα-φτι-έ; Ε; Ε ρε Πατρινέ ξεφτίλα; Και τον οδηγό αστυνομικό;
Ο «Μ.Α.Π.»: Έτσι αποκαλεί εκδότης, γνωστό ραδιοφωνικό παραγωγό της Πάτρας. Από το «μεγαλοαπατεώνας» (χιουμοριστικά).
Εντάξει. Χιουμοριστικά είπαμε. Δεν το εννοούμε και κι όλας ντε! Ρε Ρεντίκολουμ ξεφτιλισμένο πλάσμα της παρακμής και της ηλιθιοκρατίας, θέλεις να μας διαφωτίσεις κι αποπάνω; ΔΕΝ είναι ΜΑΠ; Τι είναι μαρίδα; Γιατί; Επειδή τον άρθρονε τον έγραφες στις 13 Ιουνίου 2011 Δευτέρα; Κι επειδή όλοι ήτανε κι είναι και θα είναι φίλοι σου;
Ψευδώνυμο παλαιού ιδιοκτήτη ραδιοφωνικού σταθμού... Τρομερό επάγγελμα ανεπάγγελτου επωνύμου γνωστού πατρινού μιλάμε. Μ' ένα πούρο στο χέρι ε; Μας έστειλες μεγάλε χαφτιέ κοπρόσκυλε που τριγυρνάς ολημερίς μες τα πόδια όλων αυτών των επωνύμων μιλάμε.... Είσαι κι εσύ τεράστιος. Στο τέλος θα μας πεις μια μέρα ότι έχεις ιδιαίτερες σχέσεις και με τις οικογένειές τους όλων αυτών των βασιλιάδωνε...
Παρατσούκλι αστυνομικού ... πάλι. Και το παρατσούκλι πρωτότυπο και μας έστειλες τώρα! Έτσι τονε φωνάζετε οι χα-φτι-έδες όλοι; Χιουμοριστικά να υποθέσω ε; Ε, σεις πετάτε σπίθες απ' τον κώλο, αυτός τα θαλασσώνει γιούζαλι...
Ο «κοντός»: Ίσως το πιο διάσημο ψευδώνυμο για αχαιό πολιτικό. Γύρω γύρω από πολιτικούς μας φέρνεις. Έχεις και πένα και μ' εντυπωσιάζεις και ... Αλλά "κοντός" λέει. Είναι διάσημο συμφωνώ. Να υποθέσω ότι είναι κι αψηλός κι άντρακλας; Μήπως είναι η αδυναμία σου; Μα... κοντός είναι κοινότοπο ρε μεγάλε; Το αντίθετο του κοντός είναι το μακρύς. Ας συμφωνήσω σε κάτι μαζί σου. Κοντόχονδρος υποχόνδριος; Ποιος στο διάολο είναι ρε μ' έσκασες... Ού να χαθείτε όλοι σας σκουπίδια ....
Πατρινός αιρετός ... και το παρατσούκλι του κι αυτό απ' το ακατοίκητο του συγγραφέα χαφτιέ...
Το συγκεκριμένο επίθετο - χαρακτηρισμός αφορά σε σύζυγο γνωστής και όμορφης Πατρινιάς. Να υποθέσω ότι μπαινόβγαινες στο σπίτι τους; Γιατί όχι; Κουβάλαγες τα ψώνια, κι άμα λάχει είχες και τα τυχερά του επαγγέλματος του χαφτιέ.... Κι είναι και γνωστή κι όμορφη κι όμορφη και γνωστή. Αυτά είναι απ' το θεό χαρίσματα μεγάλε. Μη τους χάσεις. Να τους έχεις από κοντά αυτούς. Άσε που ο σύζυγος γνωστής κι όμορφης είναι το επάγγελμα που προσφέρει και κι άλλες θέσεις εργασίας.
Προσωνύμιο πρώην δημάρχου της περιοχής... Ω τι επάγγελμα!
Ο «χοντρός»:... Αφορά δήμαρχο. Ο δήμαρχος δεν είναι ... αιρετός; Είναι κάτι παραπάνω όσο να κάνει ε; Είναι άλλο επάγγελμα! Είναι ...χοντρό επάγγελμα!! Α ρε συ σφουγγοκωλάριε πώς τα λες, πώς τα λες...
Ο «γαμπρός»: Είναι πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου σε δήμο της Αχαΐας και διαδίδουν πως «γαμπρίζει» (είναι και όμορφος). Το αποκλείεις να είναι για φτύσιμο; Όμορφος επειδή γαμπρίζει το λες; Μάλλον εξ ακοής το έχεις αυτό. Εσύ τριγυρνάς από μαρκάτο μέχρι πελεκανέικα ε μάλλον.... Αλλά σου το σφυρίξανε οι άλλοι πρόεδροι των άλλωνε Δημοτικώνε Συμβουλίωνε.... Εσένα θα σε πείραζε να σε ονομάσω Λαμπάντα; Έτσι μούρθε τώρα φλασιά. Λαμπάντα λέω εγώ εσένα που τα γράφεις σα να χορεύεις λαμπάντα στο Πατρινό Καρναβάλι. Άντρακλα ε άντρακλα με τσι γνωριμίες σου και το κοινωνικό σου κεφάλαιο! Σε ζηλεύω ρε συ. Γνωρίζεις κόσμο και καλό κόσμο ως φαίνεσται.... Λαμπάντα θα σε λέμε.
..παρατσούκλι πρώην αιρετού, ο οποίος μοιάζει καταπληκτικά ... και λοιπές αρ/ιές.
...αποκαλούν πρώην παράγοντα ....
...προσωνύμιο όμορφου δικηγόρου...... Λαμπάντα απ' τα ευραιομνήματα ή απ' τα ταμπάχανα; Μη σε βάρεσε ο τσίγκος εκεί που έχεις πάνω από τη χαμόπορτα για τσι σταλούσες;
... Παρατσούκλι για γνωστό δικηγόρο που έχει το ίδιο επώνυμο με επίσης γνωστό συνδικαλιστή. Λαμπάντα... πυκνώνει το φαινόμενο με σένα. Ψάχνω για επαγγέλματα ορίτζιναλ και συ μου το πετάς το πατατάς μεταφορικά και μ' έχεις πελαγώσει. Μ' άλλους δεν έκανες παρέα; Όλο με δαύτους;
.... Αφορά πρώην αιρετό και παράγοντα της περιοχής. .... Πολλούς πρώην έχεις μαζώξει. Ρε γέροντα ...παράγοντα Λαμπάντα τιτάνα...
...Έτσι ονόμαζαν όμορφο εκδότη, .... Τα παραλές. Να ξέρεις θα σε ψάξω! Χαχαχααααα.... Έχω πέσει σε φούφλα νομίζω...
Ο «Λουδοβίκος»: Αφορά κομματικό στέλεχος που είχε διατελέσει και παράγοντας της πόλης. ... Με τόσους παράγοντες καθιστάται δυσεπίλυτο και χαοτικό το πρόμπλεμ της ... πόλης. Ποια πόλη ρε; Το κωλοχώρι; Α μα πια.... Τα ταμπάχανα ούτε που τα ξέρουν οι παρακεί..
Το «χρυσό καταβρεχτηράκι»: Αφορά άνθρωπο των μέσων ενημέρωσης και την περίεργη ερωτική συνήθειά του... ... Λυπάμαι ο έρμαιος! Δεν έπρεπε ν' ανακατευτώ με τη λουμπεναρία τούτη του μεσαίωνα. Ετούτος ο Λαμπάντα είναι ένα τυπικό δείγμα άχθους αρούρης. Θα τον έστελνα τονε κοπρίτη αυτόνε με μεγάλη ευχαρίστηση σε μια ερημιά να σκάβει για ρίζες. Μόνο νάχει κάπου νερό να πλένει νυχθημερόν τα γεννητικά του όργανα. Και τον κώλο του. Τι ξεφτυλισμένοι άνθρωποι υπάρχουν; Αυτά τα έγραφε αυτός ο γελοίος,
Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2011...... Χρυσό καταβρεχτηράκι. Όχι καταβρεχτήρι. Κα τα βρε χτη ρά κι!! Άνθρωπος των Μέσων Ενημέρωσης κι έτσι.... Α στο διάολο... Τρομερό.... Εξ απορρήτου πληροφορίες. Για να τις συλλέξει δεινοπάθησε ευτούνος....
γνωστό επιχειρηματία
Ο «γυαλάκιας»: Έτσι φωνάζουν δικηγόρο... με μουστάκι, οι φίλοι του! Λαμπάντα είναι φίλος σου ο γυαλάκιας; Το μουστάκι που κολλάει ρε; Πού το έχει το μουστάκι; Επειδή έχει μουστάκι τονε λες γυαλάκια; Κώδικας είναι; Τι εννοείται; Ότι δεν είναι άντρας κανονικός; Ότι είναι ... δικηγόρος; Τρομερές οι παρέες σου ρε συ. Τρομερές οι συναναστροφές σου. Όταν σας βαράει η βαρεμάρα τι κάνετε; Θάβει η μία την άλληνε;
Πρόκειται για γιατρό της περιοχής.
ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Της περιοχής. Να υποθέσω Τα εβραιομνήματα ή τα ταμπάχανα; Περιοχή περιοχή... Πού πέφτει η περιοχή; Τη βλέπει φως; Γριά τονε φωνάζουνε; Οι φίλοι του; Όπως εσύ; Εσύ δεν είσαι γριά; Ούτε γέροντας; Λαμπάντα ψάχνω τα επαγγέλματα και φτάνουνε μέχρι το γιατρό τον ουρολόγο και τούμπαλιν επιστρέφουνε στην περιοχή σου και ώς τον - τη "γριά" που έχει κωλάδικο. Τσ τσ τσ τσ .... Ελλάδα γεμάτη σκατόμυαλους σαν εσένα είναι καταδικασμένη να πάει θράσα ορέ γαμώ το σόι σου μέσα...
Αφορά γνωστό δικηγόρο και του το είχε προσδώσει πρώην ιδιοκτήτης νυχτερινού κλαμπ αφού δεν έχανε... κανένα αυτόφωρο! ....... Παιδιά από οικογένεια οι φίλοι σου. Εσύ τι επάγγελμα άραγε, πέραν του χαφτιέ που είναι εξώφλαλμο, τι επάγγελμα; Λαμπάντα, λέγε ρε συ, τι επάγγελμα μπορεί να επαγγέλεται ένας σαν εσένα; Ειδοδηματίας; Καφεντζής; Ψηλαλωνίτης χωρίς σπίτι; Α ρε κλωτσιές στον κώλο που σου χρειάζονται! Α ρε κλωτσιές στον κώλο και δουλειά να βγάλεις το ψωμί που τρως κοπρίτη, κοπρίτη νεοέλληνα αρχαιοελληνοθρεμμένε μου τερατογέννημα της πόλης και των παρυφών της πόλης των ταμπαχάνωννε....
Ακολουθούν ...
...γνωστός εκδότης (πάλι)...
...γνωστός πατρινός που σχετίζεται με τ' αθλητικά... (εμ, πόσο μακριά να είναι τα ενδιαφέροντά μας, από τις γυναίκες, τη μπάλα, τους άνδρες και την περίεργη αλλόκοσμη ομορφιά τους με τα γυαλιά και το μουστάκι.... και το καταβρεχτήρι...)
......
Αυτά. Αυτά είναι όλα κι όλα τα επαγγέλματα. Των γνωστών του επωνύμων. Ένας μικρομέγαλος μικρόκοσμος σκουλικόκοσμος που βρωμάει κουτσομπολιό, αλλαξοκωλιές, και γύρω γύρω από νυχτερινά κέντρα, παραγοντίσκους, αστυνομικούς ενίοτε, αλλά κυριαρχούν οι δηκηγόροι κι άεργοι .... αιρετοί, πρώην κατά κόρον, αλλά και νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων αμήν.

Λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ. Αν ψάχνετε το γιατί και το τι είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα στον κόσμο, εγώ δεν έχω καμιάν όρεξη να το αναλύσω πια. Γι αυτά που κάνουν εκείνοι που κόβουν κεφάλια, έχω να απαντήσω ότι τα ίδια και χειρότερα κάνανε συνάνθρωποί μας στους αντιπάλους τους και στις οικογένειές τους την εποχή του εμφυλίου κύριοι. Να μην τα λέμε. Εδώ στην Ελλάδα. Μέχρι κι ο ... Εθνάρχης ο μέγας ιδρυτής κόμματος πολιτικού, έχει ποζάρει με κομμένα κεφάλια.

Γι αυτό δε μιλάω. Έχω εστιάσει σε πιο ψιλά γράμματα της ζωής, του βίου, του βίου του αβίωτου.... Εκεί που κρύβονται οι φόβοι κι οι ελπίδες. Στα παραμιλητά και στα ορνιθοσκαλίσματα των ανθρώπων που φαντάζονται πως είναι και σοφοί και σχολιάζουν και λένε και κόβουν και ράβουν....
Κι αποκαλύπτουν τη γύμνια και το ακατοίκητο του πράγματος.... Το κεφάλι τους είναι γεμάτο άχερα. Αλλά οι ίδιοι πιστεύουν ότι ... είναι από λαογράφοι έως και κοινωνιολόγοι....

Ένας κύριος (δεν είναι κατ’ ανάγκη μαθηματικός) ισχυρίζεται ότι του ανήκει το οικόπεδο «μηδέν» - μηδενικής εκτάσεως, αόρατο και μηδενικής αξίας - ενώ έχει μηδέν έγγραφα που αποδεικνύουν την ιδιοκτησία, έχει μηδέν μάρτυρες, ουδέποτε πήγε εκεί διότι δεν μπόρεσε ποτέ να προσδιορίσει το «εκεί». Λέει ότι, επειδή το οικόπεδό του αυτό το «μηδέν» είναι μηδενικής εκτάσεως, αόρατο και μηδενικής αξίας, έχει την ίδια σημασία με την παραδοχή ότι δεν έχει οικόπεδο, αλλά ταυτοχρόνως αυτός έχει και κατέχει αυτό το οικόπεδο και δεν το παραδέχεται (τι δεν καταλάβατε.

Μάλιστα, επειδή είναι Έλληνας και ζει στα χρόνια της διαβόητης τρόικας, δηλώνει αυτό το οικόπεδο στην εφορία. Η εφορία, στις σχετικές φόρμες των αρχείων της καταλογίζει το χαράτσι που του αναλογεί, του στέλνει να πληρώσει μηδέν χαράτσι, κι αυτός θέλει να το πληρώσει με μεγάλη ευχαρίστηση. Για να μη βρει και τον μπελιά του στο μέλλον, πάει στην τράπεζα να πληρώσει το μηδενικό αυτό ποσό, για να πάρει την απόδειξη (ως Έλλην απαιτεί απόδειξη για να την προσκομήσει όποτε και αν του ζητηθεί). Η τράπεζα αρνείται να καταχωρήσει τη λογιστική πράξη της πληρωμής του φόρου (ακινήτου) και τονε βγάζει τρελό για δέσιμο.

Άλλοι (τροϊκανοί γαμώ τα πρέκια τους) τονε φωνάζουν Ζήνωνα, άλλοι Παρμενίδη, όλοι μαζί παραδοξολόλο, κι αυτός κάνει μια κίνηση (πάντα) με το χέρι του, κάθετη, σαν καράτε. Και τους φωνάζει ότι κάποτε έκανε αρνητική δήλωση, για να πάρει φορολογική ενημερότητα κι έτσι. Οι αρνητικοί αριθμοί είναι πραγματικοί, χι εν αρ δηλαδή. Και το μηδενικό του οικόπεδο, και το μηδενικό του εισόδημα, και το αρνητικό του, είναι χι εν αρ. Χι εν αρ μαλάκες, φωνάζει. Και ψι εν αρ. Και άρ(α) όπερ έδει δείξ. Του ανταπαντούν ότι το μηδέν είναι άτοπο, (άχρωμο, άοσμο, άγευστο κτλ) και του φωνάζουν ότι έχουν κι απόδειξη. Ποια απόδειξη; Την δια της απαγωγής εις άτοπον ρε Ζήνωνα Χι Εν Αρ!! Ε, και γιατί ρε ξεφτίλες δε μου δίνετε την απόδειξη; Μήπως έπεσε θύμα απαγωγής η απόδειξη; Ε;
Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Το μόνο περουσιακό μου στη Χίο είναι η τρέλα μου, το κεφάλι μου μέσα ηλίθιοι. Και μπορώ να σας κάψω τη μαθηματική μονάδα, τα λογισμικά σας και να σας κολλήσω το σκληρό σας δίσκο στο κρανίο σας. Άλε στο ριάλο.

Οι καλικάντζαροι υπάρχουνε, αν ονομάσουμε καλικαντζαραίους αυτούς που κόβουν μ' ένα πριόνι το δέντρο στο οποίο στηρίζεται η Γη. Κι όταν απάνω στη Γη οι άνθρωποι χαίρονται και στολίζουν τα σπίτια τους ας πούμε, αυτοί φρίττουν (... φρίττουν; πώς μου προέκυψε..) ....

Ήμουν νιος και γέρασα. Κι όταν ο λύκος γερνάει, τα σκυλιά γελάνε με δαύτον. Μεταμφιέζομαι σε νεαρό το λοιπόν, και θυμάμαι και ξανακάνω τα κόλπα μου. Δείτε πώς μου βγάζουν τη γερασμένη πέτσα, πώς με καθαρίζουν από τη γάρα και τη λίγδα που μάζευα δεκαετίες απάνω μου. Δείτε τις φωτογραφίες πριν και μετά. Ήμουν μπάζο λέμε τώρα, ε;
ΔΕν είναι τίποτα ψεύτικο και στημένο. Έγινα νέος πάλι. Άιντε τώρα να περιμένω να πάθω ... αναπαλαίωση.

Δε θέλεις να με παντρευτείς και κάτι μου μυρίζει,
με τον Ταυρίκα άτιμη, που τζάμια καθαρίζει.

Αφήστε με, αφήστε με, να την κανονίσω,
αφήστε με, αφήστε με, και θα ... ξεμεθύσω.

Θέλεις να γίνω πλούσιος, γι αυτό μου δίνεις φράγκα,
μου ‘γινες βδέλα επειδή ανήκω σε παράγκα.

Αφήστε με, αφήστε με, πέντε κλωτσές στον κώλο να της ρίξω,
αφήστε με, αφήστε με, γιατί θα σας τα πρήξω.

Το χρήμα λες πως κυβερνά κι αρχίζεις μπαλαμούτι
κι ενώ μιλάμε σοβαρά, εσύ μου δείχνεις μπούτι.

Αφήστε με, αφήστε με να την τσαλαπατήσω,
αφήστε με, μουτζώστε με, δίχως λεφτά να ζήσω.

Διότι από τότε τα λεφτά δημιουργούσαν προβλήματα μεταξύ των ανθρώπωνε. Από πότε; Αλλά, ενώ εκείνη ζητάει λεφτούλια, εκείνος τη διαβεβαιώνει ότι η ψυχή αξίζει πιο πολλά. Σε λεφτά πάντα. Χαχαχαχααααα....

1. Μόλις έχει επιστρέψει στο σπίτι και σου λένε:
– Ήρθες;
(Όχι, στο δρόμο είμαι ακόμη κι έρχομαι!)

2. Σε παίρνουν τηλέφωνο στο σταθερό:
– Έλα ρε, σπίτι είσαι;
(Όχι, είμαι στο χωράφι κι έχω κάνει εκτροπή!)

3. Σε καφετέρια:
– Ένα φραπέ γλυκό, χωρίς.
– Χωρίς γάλα;
(Όχι, χωρίς καλαμάκι!)

4. Συναντιέσαι με έναν φίλο:
– Έλα ρε, πού είσαι;
(Στην απέναντι γωνία!)

5. Ανάβεις το θερμοσίφωνα:
– Θα κάνεις μπάνιο;
(Όχι, τον άναψα για να καίει ρεύμα!)

6. Ντύνεσαι και ετοιμάζεσαι να φύγεις, οπότε ακούς:
– Θα βγεις;
(Όχι, προβάρω ρούχα!)

7. Τρως όλο το φαγητό σου και ζητάς δεύτερο πιάτο, οπότε σου λένε:
– Σ’ άρεσε;
(Όχι, αλλά να μη σε προσβάλλω!)

8. Λες στον άλλο ότι βρήκες κοπέλα και σου λέει:
– Καλή είναι;
(Όχι, αλλά μια ψυχή που είναι να βγει…)

9. Έρχεται ο υδραυλικός σπίτι και ο ιδιοκτήτης ρωτάει:
– Ήρθατε για τη βρύση;
(Όχι, ν’ αλλάξω μια λάμπα και να κρεμάσω τις κουρτίνες!)

10. Δώδεκα τη νύχτα, βάζεις πιτζάμες, λες καληνύχτα και πας στο δωμάτιό σου και σε ρωτάνε:
– Πας για ύπνο;
(Όχι, πάω να ρίξω μπετά σε μια οικοδομή!)

11. Κάθεσαι σε καφετέρια και περνάει γνωστός:
– Α, εδώ κάτσατε;
(Όχι, ολογράμματα είμαστε!)

12. Πας στο βενζινάδικο, κατεβαίνεις από το αμάξι και ανοίγεις το πορτάκι της βενζίνης:
– Βενζίνη θέλεις;
(Όχι, να του βάλω πορτοκαλάδα!)

13. Καλείς κλειδαρά, έρχεται μετά από 40 λεπτά και σε βρίσκει απ’ έξω:
– Κλειδώθηκες απ’ έξω;
(Όχι, απλά βρίσκω εναλλακτικούς τρόπους να μπαίνω στο σπίτι!)

14. Σε παίρνουν τηλέφωνο το βράδυ και με το που απαντάς:
– Ξύπνιος είσαι;
(Όχι, σου μιλώ στον ύπνο μου!)

15. Είσαι αριστερόχειρας και συμπληρώνεις μια υπεύθυνη δήλωση, οπότε σου λένε:
– Αριστερόχειρας είσαι;
(Όχι, κουράστηκε το δεξί και είπα να χρησιμοποιήσω το αριστερό!)

16. Άσχετο: Έχεις ξεχάσει ένα κιλό γαύρο πίσω στ' αμάξι, το πάρκαρες και στον ήλιο όλη μέρα, ...
– Σου μυρίζει κάτι;
– Οι κάλτσες μου. (Μέσα απ' τα παπούτσια).

17. Άσχετο:
– Το ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;...
– Όχι. Μπορείς να μου το επανανάβεις;

18. Άσχετο: Είσαι το μοναδικό ταξί στην πλιάτσα, σ' έχει πιάσει μια υπνηλία, και σε σκουντάει ...
– Ελεύθερος;
– Ναι, χώρισα πρόσφατα, αλλά θέλω να μείνω προς το παρόν μόνος μου να ηρεμήσω...

19. Κι ενώ μιλάτε σοβαρά, ξαφνικά ρωτάει:
– Τι ζώδιο είσαι;
– Γιατί; Επειδή μας πέρασε η ώρα με μαλακίες;

20. Είσαι ο Πικάσσο. Πας το μεσημέρι στην κουζίνα και ψάχνεις κάτι να φας, δε βρίσκεις παρά μόνο ψωμί, κι η Μαρί σε ρωτάει;
– Τι έκανες όλο το πρωί Πάμπλο; Μη μου πεις ότι ζωγράφιζες;
– .....;

21. Μια κυρία της αριστοκρατίας παραγγέλνει σε ένα επιπλοποιό ένα ερμάρι για το δωμάτιο της. 2 μέρες αφού το είχε παραλάβει τηλεφωνεί αγανακτισμένη στον επιπλοποιό:
- Το ερμάρι που μου έφερες πρέπει να έρθεις να το φτιάξεις γιατί κάθε φορά που περνά το τρόλεϊ από κάτω, αυτό κάνει ένα πολύ παράξενο θόρυβο και μου σπάει τα νεύρα.
Ο επιπλοποιός παίρνει τα εργαλεία του και πάει στο σπίτι της κυρίας. Πράγματι μετά από λίγο περνά από κάτω το τρόλεϊ και το ερμάρι κάνει ένα παράξενο τρίξιμο που ούτε και αυτός μπόρεσε να προσδιορίσει από ποιο σημείο ερχόταν ο θόρυβος. Έτσι λέει στην κύρια:
- Θα μπω μέσα στο ερμάρι έτσι ώστε όταν περάσει το τρόλεϊ από κάτω να βρω το πρόβλημα και να το φτιάξω. Για κακή του τύχη όμως εκείνη την στιγμή έρχεται σπίτι ο σύζυγος και ανοίγοντας το ερμάρι για να κρεμάσει το σακάκι του βρίσκει μέσα τον επιπλοποιό.
- Τι κανείς εδώ μέσα εσύ ρε;;; του λέει
- Καλά άμα σου πω τώρα ότι περιμένω να περάσει το τρόλεϊ θα με πιστέψεις;

Ο Γκάντι, το γουρούνι, το πορτοφόλι και ο ηλίθιος καθηγητής

Οταν ο Μαχάτμα Γκάντι* μελετούσε νομικά στο Πανεπιστημίου τού Λονδίνου, είχε έναν καθηγητή, τον κ. Πίτερς, ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου.
Κάποια μεσημέρι, ο κ. Πίτερς έτρωγε στο εστιατόριο τού Πανεπιστημίου, όταν ο Γκάντι με τον δίσκο του κάθησε δίπλα του.
Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτης καθηγητής, του είπε:
«Κύριε Γκάντι, δεν γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια τού φαγητού τους;».
«Μην ενοχλείσθε, κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα», ήταν η απάντηση τού Γκάντι. Και λέγοντας αυτά πήγε και κάθησε σ' ένα άλλο τραπέζι.
Εξαλλος από τα νεύρα του ο κ. Πίτερς, θέλησε να τον εκδικηθεί στην επόμενες εξετάσεις, αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις. Τότε ο καθηγητής τού έθεσε την εξής ερώτηση:
«Κύριε Γκάντι, τι θα κάνατε αν, περπατώντας στον δρόμο, βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιό από τα δύο θα παίρνατε;».
Χωρίς να πολυσκεφθεί, ο Γκάντι απάντησε: «Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα».
Ο κ. Πίτερς, μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνεία, τού είπε: «Αν ήμουν στην θέση σας θα έπαιρνα αυτό με την σοφία, δεν νομίζετε;».
Και ο Γκάντ με απάθεια: «Ο καθένας παίρνει αυτό που τού λείπει».
Ο καθηγητής, σε υστερική κατάσταση από την απαντήση τού φοιτητή του, έγραψε στην κόλλα τού διαγωνίσματος, «Ηλίθιος» και την έδωσε στον Γκάντι.
Ο Γκάντι την πήρε και κάθησε. Υστερα από λίγο, πάει στον καθηγητή και τού λέει: «κ. Πίτερς, υπογράψατε το γραπτό μου, αλλά ξεχάσατε να το βαθμολογήσετε»...

* Ο Μαχάτμα Γκάντι (2 Οκτωβρίου 1869 - 30 Ιανουαρίου 1948, οπότε δολοφονήθηκε στο Νέο Δελχί) ήταν Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης ακτιβιστής. Υπήρξε η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ανεξαρτησία των Ινδιών και εμπνευστής της παθητικής αντίστασης, της μη βίας, δηλαδή, της αντίστασης έναντι των καταπιεστών χωρίς χρήση βίας.

Πηγή: athlitismoska.blogspot.gr/2015/03/blog-post.html

Σχόλιο δικό μου: Όταν ακούει κάποιος "αντίσταση χωρίς χρήση βίας" μπορεί να θεωρήσει τον Γκάντι εύκολο αντίπαλο, έως και για κλωτσιές. Όμως δεν είναι έτσι. Ο καθηγητής, όπως περιγράφεται, μάλλον ήταν Άγγλος. Τους έδιωξε τους Άγγλους λίγο αργότερα ο Γκάντι από την Ινδία. Χωρίς χρήση βίας. Τους έκαψε το μυαλό.