Όλα καλά μέχρι εδώ, μόνο που οι καλαμιές επεκτείνονταν. Έκοβες τα καλάμια και αυτά φύτρωναν ξανά και ξανά. Λίγα εκατοστά μακριά από το μέρος που τα είχε κόψει. Επεκτείνονταν σαν το διάλο. Κάλυπταν όποιο μέρος έβρισκαν και ανταγωνίζονταν ότι βρισκόταν κοντά τους.
Αν τα άφηνα, θα κάλυπταν όποιο χώρο και αν έβρισκαν. Εντύπωση μου προκάλεσε ότι μιλάμε για ένα ξερικό, μη ποτιζόμενο χώρο. Το αντίθετο από ότι όλη η βιβλιογραφία ορίζει ως ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη των καλαμιών. Σύμφωνα με τις πηγές, η καλαμιά αναπτύσσεται σε υγρά περιβάλλοντα. Το δικό μας περιβάλλον, κάθε άλλο παρά υγρό ήταν.
Πήρα λοιπόν μία τσάπα και έκοψα αρχικά τα καλάμια που εξείχαν πάνω από το έδαφος. Νόμιζα ότι αυτό ήταν.
Σε κάποια από τα χτυπήματα, η τσάπα μπήκε μέσα στο έδαφος και δυσκολεύτηκα να την βγάλω. Βρήκε κάποιο εμπόδιο.
Έσκαψα ξανά και ξανά και τότε ήρθε η αποκάλυψη!
Κάτω από το χώμα, υπήρχε ένα ολόκληρο δίκτυο από αυτό που εμείς βλέπουμε ως καλαμιά στην επιφάνεια.
Ανακάλυψα ότι κάτω από το χώμα η καλαμιά επεκτείνεται οριζόντια, παράλληλα με το έδαφος. Μοιάζει σα ζωντανός οργανισμός που επεκτείνεται με οριζόντιες ρίζες.
Σε κάποια σημεία, αναπτύσσεται προς τα επάνω και από εκεί εμφανίζονται οι δομές που βλέπουμε στην επιφάνεια σαν τα καλάμια.
Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν πως μοιάζει μία καλαμιά κάτω από το χώμα.
Για να αφαιρέσετε τις καλαμιές και να τις σταματήσετε να επεκτείνονται σε μέρη που δεν θέλετε, θα πρέπει να ξεριζώσετε τις ρίζες τους. Κι αυτό γίνεται μόνον σκάβοντας...
