Κλαδοσπορίωση αγγουριάς

Προσβάλλει όλα τα κολοκυνθοειδή (αγγούρι, πεπόνι, κολοκύθι, καρπούζι). Η ασθένεια είναι ιδιαίτερα σοβαρή στην αγγουριά.

Συμπτώματα

Η ασθένεια προκαλεί κηλίδωση σε φύλλα και καρπούς. Ο μύκητας επιζεί ως σαπρόφυτο στο έδαφος, επίσης στα φυτικά υπολείμματα και μέσα στο θερμοκήπιο, στα διάφορα υλικά.

Προσβάλλονται όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού.

Στα φύλλα αρχικά εμφανίζονται πολυάριθμες ανοιχτοπράσινες υδατώδεις κηλίδες. Μετά αποκτούν γκρίζο χρώμα με χλωρωτική άλω. Εκεί οι ιστοί νεκρώνονται και πέφτουν, ώστε τα φύλλα φαίνονται κουρελιασμένα. Όταν η προσβολή γίνει σε νεαρά φυτά, αυτά σαπίζουν. Με συνθήκες υψηλής υγρασίας αναπτύσσεται το μυκήλιο που έχει ελαιώδες χρώμα.

Εντονότερες και σοβαρότερες είναι οι προσβολές στους καρπούς (ιδιαίτερα στους νεαρούς), όπου οι αρχικές μικρές κηλίδες θυμίζουν νύγματα εντόμων. Αργότερα γίνονται καστανές, βυθίζονται και δημιουργούνται έλκη, από όπου εκκρίνονται κολλώδεις, καστανές σταγόνες. Σε αυτές τις προσβολές αναπτύσσονται δευτερογενή παθογόνα και οι καρποί σαπίζουν.

Στα κολοκύθια η ζημιά μοιάζει με τους κρατήρες, που προκαλεί η ανθράκωση.

Παθογόνο- Συνθήκες ανάπτυξης

Η ασθένεια προκαλείται από τον μύκητα Cladosporium cucumerinum. Ευνοείται από υγρό καιρό και θερμοκρασίες κάτω από 20 βαθμούς Κελσίου. Έντονες μεταβολές της θερμοκρασίας με παράλληλη ύπαρξη υγρασίας αυξάνουν την ευαισθησία των φυτών στις προσβολές από τον μύκητα.

Η μόλυνση γίνεται από τα κονίδια. Η βλαστική υφή διαλύει την εφυμενίδα και το μυκήλιο αρχίζει να αναπτύσσεται ενδοκυτταρικά.

Ο μύκητας εκκρίνει ένζυμα που με την εξέλιξη της ασθένειας διαλύουν το κυτταρικό τρίχωμα των φυτικών ιστών και το πρωτόπλασμα, καταστρέφοντας τελείως τα κύτταρα.

Ο μύκητας μπορεί να προσβάλλει όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού, συμπεριλαμβανομένου φύλλα, μίσχους, βλαστούς και καρπούς. Στα φύλλα και στις παραφυάδες τα πρώτα συμπτώματα είναι ανοιχτές πράσινες, υδαρείς κηλίδες. Αυτές οι κηλίδες βαθμιαία γίνονται γκρι προς λευκές και ένας κίτρινος δακτύλιος εμφανίζεται γύρω από τις κηλίδες. Επιμήκεις κηλίδες εμφανίζονται στους μίσχους και στους βλαστούς. Ο ιστός των κηλίδων του φυλλώματος σχίζεται εύκολα καθώς αυτό ξηραίνεται δίνοντας στο φύλλωμα μια εμφάνιση <κουρελιασμένου>. Όταν τα νεότερα φύλλα προσβάλλονται, στιγματίζονται με νεκρές, κίτρινες κηλίδες. Οι παραφυάδες της κορυφής των νεαρών φυτών μπορεί και να νεκρωθούν.

Οι καρποί μπορούν να μολυνθούν σε οποιοδήποτε στάδιο άλλα είναι πιο ευπαθείς όταν είναι νέοι . Οι κηλίδες αρχικά εμφανίζονται ως μικρές, βαθουλωμένες περιοχές με διάμετρο 3-4mm. Μια κολλώδης ουσία μπορεί να εκκρίνεται από τη μολυσμένη περιοχή, ιδιαίτερα αν η επιδερμίδα είναι κατεστραμμένη.

Αντιμετώπιση

Η κλαδοσπορίωση μπορεί να αντιμετωπιστεί καλύτερα με τη χρήση ανθεκτικών ποικιλιών. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για την παρεμπόδιση της ασθένειας είναι τα φυτά να αναπτύσσονται σε εδάφη με καλό αερισμό και καλή στράγγιση. Επίσης η χρήση σπόρου απαλλαγμένου από το παθογόνο είναι πολύ σημαντική. Συστήνεται η εναλλαγή καλλιεργειών για τουλάχιστον τρία χρόνια με φυτά εκτός των κολοκυνθοειδών.

Ακόμη, συστήνονται τα προστατευτικά μυκητοκτόνα. Μερικά από τα συνιστώμενα μυκητοκτόνα είναι:
Antracol 64 WP (δραστική ουσία: Propineb 65% WP)
Daconil 75 WP, Fungistop 75 WP, Jupital 72 SC (δραστική ουσία: Chlorothalonil 72-75%)
Crittam WP, Zirafin 76 WG (δραστική ουσία: Ziram 76% WP or WG)
Carbendazim-Veterin 50 WP (δραστική ουσία: Carbendazim 59% WP)

Πηγή

www.bayercropscience.gr
www.plantprotection.hu/modulok/gorog/melon/scab_mel.htm