κοτες...... ηρθε η ωρα για σφαξιμο.... τώρα?

καλά ειστε απαιχτοι όλοι.......

τα σενάρια δολοφονιας υπερπαραγωγές.....

που να το φανταστώ οτι θα γινόταν τετοιος τζερτζελές στο θεμα αυτό.

αχ βρε αντιγονάκι καζουρα που χεις φαει......

αλλα είδα οτι το διασκεδάσατε το βράδυ στην ομαδα........ να μην εχω και γω ιντερνετ στο σπιτι να το διασκεδάσω και γώ..... ντρόπή σας

Ζωη ο τζερτζελες ξεκινησε απο την στιγμη που ενας εξεφρασε μια διαφωνια

basilis έγραψε: ευχαριστω!χιομορ ψιλοκανω κ εγω παραπανο αν καταλαβες!
δεν μοου απαντησες ομως μηπως ξερεις το διαφερει να ψεκασω ψιροσκονη(που μου ειπαν για 2βδομαδες να μην τρωω τα αυγα)απο το να ασβεστοσω ολο;;
μηπως πρεπει να κανω κ τα δυο;

Για να συμβαίνει αυτό δείχνει πως κάτι δεν έγινε σωστά ,ίσως θα πρέπει να ασβεστώνεις πιο συχνά κλπ.
Με τρομάζουν οι ψείρες και η ψειρόσκονη ……αν είναι τόσες πολλές …..κάνε και τα δυο.
υγ
DOMVIE…….επειδή ενδιαφέρομαι για το κοτέτσι του Βασίλη ….μην τολμήσεις και με πεις κλεφτοκοτά δημόσια!!!!

Βζζζζζζζζζζζζζτ. Ρίξε ψειρόσκονη. Βζζζζζτ. Είμαι περαστικός. Πάω έξω στον κήπο μου.

δεν υπαρχουν ψιρες αν δεν καταλαβες καλα..απλα δεν θελω να πιασουν ψιρες.
τελος παντων πηγα σημερα στο παζαρι εδω στην αλεξανδρουπολη απο οπου αγορασα κ τις κοτες κ μου ειπε αφου δεν υπαρχουν ψιρες να μην ψεκασω κ να αρκεστω στον ασβεστομα..αυτα αν υπαρχει καμια δευτερη γνωμη..δεχτη

Μα ... Βασίλη, μεγάλη ανησυχία έχεις. Αρκεί ο ασβέστης τώρα. Καθαριότητα θέλουν, όπως όλα τα πλάσματα του Θεού.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;ΟΤΑΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΣΩΣΤΑ.ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΥΖΩ Κ ΟΣΟ ΜΕ ΑΝΕΧΤΕΙΤΕ

.

Χτίζαμε σπίτι στο χωριό. Το παλιό είχε πολλά προβλήματα κι οι γονείς μας έπρεπε να έχουν ένα καινούριο σπίτι...
Ο μεγάλος κοκορίκος πετάει από ψηλότερα κι έρχεται και κάθεται στο χείλος ενός μεγάλου βαρελιού γεμάτου με νερό...
Ο μικρότερος αδερφός μας πηγαίνει γρήγορα και με μια κίνηση τον πιάνει από τα πόδια.
Τον βουτάει στο νερό με το κεφάλι κάτω...
Ο κοκορίγκος, πάνω από έξι κιλά πράμα, κάθε φορά βγαίνοντας από το νερό, παίρνει βαθιά εισπνοή και βγάζει έναν ήχο που μας προκαλεί τα γέλια...
Μια βουτιά, δυο βουτιές, τρεις, τέσσερεις.... , κι ύστερα πετάτει τον κοκορίγκο στον αέρα. Ο μάγκας δεν είχε κανένα πρόβλημα. Πέταξε, τινάχτηκε, ... Ύστερα από ένα λεπτό είχε βάλει κάτω μια κότα και της ξηγιότανε μόρτικα...
Αυτό ήταν και το τελευταίο του. Η μάνα μας είπε: "Προηγουμένως σε λυπήθηκα. Ε, τώρα θα σου τη φτιάξω τη μανέστρα". Σε δυο ώρες πράγματι τον είχε ... σερβίρει και τρώγαμε. Τα γέλια και το κέφι που κάναμε...

Τι προπατορικά αμαρτήματα πλήρωσε ο εν λόγω κοκορίγκος ώ Αντρέα;
Τουλάχιστον τον διέσωσε η καλή σου μνήμη κι η ακόμα καλύτερη γεύση τής σάρκας του της βιολογικά σωρευμένης μετα της μανεστρός συνοδευμένης.
Αιωνία του η μνήμη στις σκατοσακούλες ημών!!!!