Όλοι θέλουν να μας σώσουν!! Έλεος!

"Ωραία πράγματα", δηλαδή....

Θα μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι πάλι...

.

.

"Μεγάλωσαν τα γένια μας
η ψυχή μας αλλιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας".

.

fireseaker έγραψε: Από την αρχή της κρίσης και ενώ είχαμε ακόμα τον Play Station είχα πει ότι δύο πράγματα δε θέλω και ότι άλλο θέλει ας γίνει:α. Να βγούμε από το ευρώ, β. Πόλεμο. Ακόμα τα ίδιο λέω.

Αγαπητέ Δημήτρη,

Σε νιώθω.
Αλλά εγώ, "άπληστη", όπως γραφικά με είχαν αποκαλέσει σε μια κουβέντα, θέλω κι άλλα.

Θέλω να μπορώ να έχω ελεύθερο νου. Να μπορώ να μαθαίνω στα παιδιά μου για ποιητές και για τραγούδια και να είμαι περήφανη. Να μην ντρέπομαι, όπως ντρέπομαι τώρα. Να μην θλίβομαι, όπως λυπάμαι τώρα. Να έχω ελπίδα. Να ανασαίνω.

Αν αυτό είναι απληστία, ας είναι. Η γενιά σου και η γενιά μου, όμως, αξίζει περισσότερα σ' αυτόν τον ευλογημένο τόπο.

Και, ας μου επιτραπεί να παραθέσω γι' αλλη μια φορά λόγια άλλου. Για όσους επιθυμούν ν' ακούσουν και τις νότες, εδώ .

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ' αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς

Μιάν ερώτησι έχω:

Μέ ποίον συναντήθηκε πρώτα η Τρόϊκα στήν Αθήνα καί είχε συζήτησι επί τού θέματος;
(Καί εννοώ, σαφώς. πρίν πάη στό αρμόδιο υπουργείο).

Καλά ντέ, ... μήν κάνετε έτσι... Άν τό είχατε αναφέρει, ίσως τό θεωρούσα τιμή γιά τόν άνθρωπον εκείνον.
Δέν έχει καμμιάν σημασία; ..
Έ,.... τότε τί σάς κόφτει νά κάνουμε καί εμείς ένα κουϊζ;;;

Καί εγώ, σάν άλλος Κράνιος, δέν θά σάς είπω περισσότερα. Σκεφθήτε το καί όσον δισκολεύεσθε, ... νά ανεβάσουμε τό "έπαθλον"!

PALIOS

Αφιερωμενο με εξαιρετικη αγαπη στη νεα μας κυβερνηση !!!


Στα "τραγουδια μας"πηγαινε αυτο,τελος παντων!

.

.