Ο κούκλος των χαμένων ποιητών

Κρύο ε;
Ας βάλω κάτι ... γρήγορο.

Ένα μέντιουμ αποκαλύπτει το μυστικό του

Ένας ταλαντούχος μάντης αποκαλύπτει το μυστικό πίσω από τις μαγικές ικανότητές του σε μια ομάδα ανυποψίαστων Βέλγων. Μια πετυχημένη διαφημιστική καμπάνια για ασφαλείς τραπεζικές συναλλαγές μέσω Ίντερνετ, του Βελγικού οργανισμού Febelfin.




www.videoman.gr/32300

Φανταστείτε να ήξερε ο ... ότι είμαι γυναίκα. Θα μου είχε φτάσει το κάρμα στον συν μερικές χιλιάδες μόνος του. Κάθε έξι ώρες θα έμπαινε και θα πατούσε συν. Φρίκη.
Τώρα κάθε έξι ώρες μπαίνει και κάνει το καθήκον του.

Μα εγώ ξέρω ότι θέλω να διατυπώσω τις απόψεις μου σ' ένα δημόσιο χώρο. Τίποτα παραπάνω. Ούτε να γίνω διάσημος, όπως οι παρακάτω:
tapantaleme.wordpress.com/2009/04/08/%CF...%CE%BD-%CE%B5%CE%BB/

Είναι ηλίου φαεινότερον τι συμβαίνει: Κάποιος νομίζει ότι δεν έχω το δικαίωμα, όπως όλα τα μέλη του kalliergo, να παραμένω ανώνυμος.
Ευτυχώς για μένα, ακόμα δεν τρελάθηκα να μπερδεύω την ιδιωτική μου ζωή με τη συμμετοχή μου σ' ένα φόρουμ.


Αν στην εικονική ετούτη έκφραση του κόσμου, κάποιος είναι τόσο εριστικός, ώστε ν' ασχολείται διαρκώς μαζί μου, πού να φτιάχναμε και κοινότητα πραγματική.

Υστερόγραφο: Ο καλός φίλος DAVIS, ο Χρήστος, έβαλε ευχαριστώ όταν είχα φτάσει στο δημοσίευμα με το Μάγο. Επειδή με ... πετάει από τη σύνδεση κάθε τόσο, υποβάλλω ό,τι έχω έτοιμο, και στη συνέχεια κάνω επεξεργασία, συμπληρώνοντας ώστε να ολοκληρώσω το πόστ.
Τα γράφω αυτά, διότι δε χρωστάει ο Χρήστος τίποτα για να πληρώσει τα νευράκια του άλλου φίλου μας.
Χρήστο, μη βάζεις ευχαριστώ φίλε μου σε μένα. Πάντα συμπληρώνω, διορθώνω. Μπορεί κάτι ύστερα να μη σ' εκφράζει.



Ας διασκεδάσουμε λίγο με σκηνές από μια ταινία. Σε μια εποχή γεμάτη ρομαντισμό και θάρρος, σε ένα κόσμο γεμάτο κάστρα και θρύλους, ένα βασίλειο συνταράσσεται από την αγάπη μιας γυναίκας για τον βασιλιά και τον έρωτά της για έναν γενναίο ιππότη.
Στο ονειρικό Camelot, φτάνει η λαίδη Guinevere και διαδραματίζεται και πάλι η ιστορία του βασιλιά Αρθούρου και τον Ιπποτών του της Στρογγυλής Τραπέζης, αλλά και του Lancelot, του γοητευτικού ξιφομάχου που κλέβει την καρδιά της όμορφης βασίλισσάς του. First Knight (1995) .

www.wingclips.com/movie-clips/first-knig...tlet-for-kiss?play=1

fireseaker έγραψε: Ίσως υπό άλλες συνθήκες σώματος και πνεύματος...

Γαμώτο... Κάτι λάθος θα έκανε ο φίλος μας. Δεν πάει αυτό το βίντεο κοντά τ' άλλα. Και το σχόλιό του είναι ρατσιστικό. Για να το κάνω υποφερτό πρέπει να το σχολιάσω;;;

Αυτός ο φίλος ο Δημήτρης με πειράζει συνέχεια για να τον προσέχω! Άντε να του βάλω ένα επίγραμμα για να μην ξεχάσει σε έξι ώρες να μου αυξήσει το κάρμα...
Έχουμε κάτι μήνες να μιλήσουμε. Επικοινωνούμε όπως οι Τούρκοι κι Έλληνες στα σύνορα. Εγώ του λέω με το χέρι ότι η Γη είν' επίπεδη, αυτός μου κάνει ... έχει και χαράδρες...


Τους ποιητές ο Πλάτωνας - εκτός απ’ το Δημήτρη -
αφού τους φιλοφρόνησε, τους ... έκοψε τη μύτη.


Όταν έγραψες το κείμενο κάτω από το βίντεο, έγινες κατανοητός και μάλιστα συμφωνούμε. Κι εμένα αυτός ο άλλος μου την εδωσε στα νεύρα.
Αν αυτός ήταν ο Κούκλος ... καλώς τον έβαλες εδώ.

Εγω ειμαι εμπορος...Σταθήτε μια στιγμή. Χονδρέμπορος δηλαδή, ν'αμαστε ξηγημένοι...Χονδρέμπορος με περουσία, με ονομα και με μεγάλη πίστωση στην Τράπεζα.
Η γυναίκα μου η Ζωή-ζωή να 'χει -ειναι μορφωμένη..Τέλειωσε το Γυμνάσιο, ξέρει γαλλικά, παίζει και λιγάκι πιάνο. Πάει στις πρεμιέρες, στα θέατρα, κάνει περέα με ανθρώπους του πνεύματος, εχει γνώμη βαρύνουσα και τα ξέρει ολα. Δεν σηκώνει κουβέντα !
Ζαχαρία, μου λέει επιτακτικά, σαν επιλοχίας. Εσύ μη μιλάς, εισαι αμόρφωτος !
Αμόρφωτος; πως αμόρφωτος; Τέλειωσα το σχολαρχείο. Να μη λέμε και υπερβολές....θα μου πείς βεβαίως, "πως εκανες λεφτά;" Ε σήμερον δεν ειναι τα γράμματα που κάνουνε τα λεφτά. Ποιός μορφωμένος εχει λεφτά; Σήμερα ειναι να μπορείς να γυροφέρνεις καταλλήλως την πιάτσα. Και τα γράμματα βράστα....Κάτι ξέρω εγώ που σας τα λέω...
Πάντως η Ζωή, με περιφρονεί λιγάκι:
-Δεν μπορώ να σε παρουσιάσω πουθενά, λέει με στεναγμό βαθύ. Ντρέπομαι...
-Γιατί ρε Ζωή; Με μπαλωμένο παντελόνι θα με παρουσιάσεις;
-Οχι, αλλά αμα ανοίξεις το στόμα σου δεν ξέρεις τι να πείς !
-Και πως να το λέω; με κλειστό το στόμα;
Δυστυχώς δεν καταλαβαίνω την ανωτερότητα της Ζωής, ουτε αυτά που μου λέει:
-"Σήμερα το πάν ειναι το πνεύμα, η μόρφωση. Στο σαλόνι που πάς αυτό κυττάνε..."
Δεν τολμάω να της πώ οχι, διότι εγώ ξέρω οτι με με κυττάνε που εχω λεφτά και τα αλλα τα πετάνε στο καλάθι..Μάλιστα, κάτι αλλοι κύριοι, σαν κι εμένα πλούσιοι και χονδρέμποροι, δεν δίνουνε εναν παρά για το πνεύμα. Και αμα τυχαίνουνε με ανθρώπους του πνεύματος βήχουνε και τους μιλάνε στον ενικό και πολύ προστατευτικά, σαν να τούς λυπούνται....
Η Ζωή, ομως, ειναι η Ζωή, δεν ειναι αστεία. Και κάνει μεγαλεπίβολα σχέδια.

Κείνο το μεσημέρι που πήγα στο σπίτι (είχαμε και μπακαλιάρο σκορδαλιά, που τρελαίνουμαι) την βρήκα γεμάτη ενθουσιασμούς.
-Ζαχαρία, το βρήκα !
-Που ητανε;
-Οχι καλέ, δε χάσαμε τίποτα. Αλλο βρήκα.
-Αμ' αφού δε χάσαμε, πως το βρήκες;
-Αλλο, αλλο. Θα σε παρουσιάσω για σπουδαίο πνευματικό ανθρωπο σε ολο τον κόσμο.
-Εμένα;
-Εσένα !
Δεν μου αρέσουνε κάτι τέτοια και μυρίστηκα λαχτάρα τρομερή.
-Ακου Ζαχαρία, και πρόσεχέ με καλά, γιατί εχει μεγάλη σημασία αυτό που θα σου πώ, συνέχισε η Ζωή. Τέντωσα τ' αυτιά μου.
-Ξέρεις τι εισαι;
-Βλάκας ;
-Οχι καλέ, ποιητής !

Πάει τρελάθηκε η Ζωή !....Δεν μπορεί να ειναι καλά και να μου λέει τέτοιες κοτσάνες και μάλιστα με μπακαλιάρο σκορδαλιά. Κάτι της εχει χαλάσει...
-Τι.... ειμαι, ειπες;
-Ποιητής !
Χαμογέλασα, να να μην της πάω κόντρα και χειροτερέψει. Η Ζωή ομως , το εξηκολούθησε.
-Σκέφτηκα να σε παρουσιάσω στον κόσμο για ποιητή.
-Μα γιατί; τι εκανα;
-Δεν εκανες τίποτα, θα κάνεις....Θα γράφεις ποιήματα.
-Εγώ;
-Εσύ !
-Αυτά που λένε "κι αν ποταμούς περάσεις και θάλασσες διαβείς, το φίλο σου Θανάση ποτέ μη λησμονείς;"
-Οχι, αλλα, πιο βαριά, πιο σημαντικά ,πιο καλλιτεχνικά.
-Και θα γράψω εγώ;
-Μμμμ....μμμ
-Κύριε ελέησον ! Ν' αφήσω τα τεφτέρια στο μαγαζί και να αρχίσω να γράφω τέτοια. Τρελή ειναι η γυναίκα μου !
-Μα δε θα γράφεις εσύ !
-Αλλά;
-Περίμενε και θα σου εξηγήσω. Γνώρισα στα σαλόνια εναν ποιητή, σχεδόν αγνωστο, με πολύ ταλέντο και πολλή ποιότητα. Και αυτό το παιδί εχει μεγάλη ανάγκη απο χρήματα...
-Ε, καλά! Ολοι οι ποιητές εχουνε ανάγκη απο χρήματα.
-Περίμενε. Του λέω, λοιπόν: "Θα μου πουλήσετε προς χίλιες δραχμές το ενα, εικοσι πέντε ποιήματα"
-Στάσου, ρε γυναίκα ! Τι; Στρέμματα ειναι τα ποιήματα; Χίλιες δραχμές το ενα;
-Περίμενε, ειπα ! Την αγορά αυτή δεν θα την μάθει κανείς, θα πάρουμε, λοιπόν, τα ποιήματα και θα εκδόσουμε ενα βιβλίο με το ονομά σου. Οτι δήθεν τα εγραψες εσύ....
-Και θα πληρώσουμε και για το βιβλίο;
-Αμέ ;
-Τζάμπα λεφτά;
-Μα δεν ειναι τζάμπα. Εγώ, το βιβλίο θα αρχίσω να το μοιράζω. Και θα λέω: "Ο αντρας μου γράφει κρυφά, γιατί ειναι ποιητής και στο βάθος ειναι πολύ λεπτή ψυχή" Θα διαβάσουνε λοιπόν το βιβλίο, θα παραδεχτούνε, οτι εισαι μέγας και δε θάχουνε πιά να λένε οτι παντρεύτηκα εναν χοντρέμπορο χωρίς καμμιά μόρφωση...

Ειπα να πάρω τη σκορδαλιά να της τη φορέσω καπέλο και να τρέχουνε τα ζουμιά να καταχαρώ, αλλά κρατήθηκα.
-Οχι, εκανα ξερά
-Ναί !
Αμα λές εσύ " οχι" και η Ζωή λέει"ναί" στο τέλος θα νικήσει το "ναί", τα ξέρω εγώ αυτά....
Τρείς βδομάδες, κράτησε η μάχη και κατέληξε να παραδοθώ ανευ ορων.

Εδωσα , λοιπόν, πενήντα χιλιάδες στη Ζωή για τα ποιήματα και το βιβλίο, αλλά εκανα και μια τελευταία προσπάθεια.
-Για στάσου, βρέ Ζωή, εγώ και ποίηση ! Πάει;
-Θα πάει !
Η Ζωή εκανε καλή δουλειά και αυτό οφείλω να το ομολογήσω. Αφού σε λίγο καιρό, πρίν βγεί το βιβλίο, μπαίνανε ανθρωποι στο μαγαζί μου και μου χαμογελούσανε.
-Ωστε και ποιητής, ε;
Τα μάσαγα...
-Τι να κάνουμε; Το κατά δύναμιν....
-Και δεν εδειχνες τίποτα , τσαχπίνη !
Πρέπει να ομολογήσω οτι και τα σαλόνια τώρα με δεχόντουσαν με αλλου ειδους χαμόγελο. Βέεεεβαια !! Με καλοπιάνανε, με χαϊδεύανε, με εκτιμούσανε. Φαινότανε στη μούρη τους ολονών...
Η Ζωή μου καταχαιρότανε..
-Βλέπεις; Και που να βγεί το βιβλίο...
Βγήκε και το βιβλίο κι απο δώ και πέρα πιά εγινα ηρωας. Βέεεβαια ! ! Τα δυό χέρια δίνανε να με χαιρετήσουνε. Λέγανε:
-Καλέ, τι φωτιά ειναι αυτή ! Τι ταλέντο ! Τί ποίηση ! Που τα κρύβατε τόσον καιρό;
-Τα ειχα σ' ενα βαρέλι με μούσκιο...
Γελάγανε που ημουνα αστείος και τα πράγματα πηγαίνανε πρίμα. Κύτα, ρε φίλε μου, με πενήντα χιλιάδες πως μπορείς να αποχτήσεις δόξα ποιητή !

Ενα μήνα κράτησε ο θρίαμβός μου κι επειτα πήρα κλήση απο τον εισαγγελέα...
Πήγα και απορούσα: "Τι θέλει απο μένα ο εισαγγελεύς;" Ο εισαγγελεύς με κύτταξε αυστηρά.
-Βγάλατε ενα βιβλίο;
-Μάλιστα.
-Ποίηση;
-Ποίηση !
-Εσείς το γράψατε;
-Ιδιοχείρως.
-Πως τα γράψτε, αφού τα εχει γράψει ο ποιητής Ακης Καραμπουμπούνας; Ανοιξε το συρτάρι του, πήρε ενα αλλο βιβλίο που ειχε βγεί δυό μέρες πρίν απο το δικό μου και μου το εδειξε.
-Κλέψατε τον Ακη Καραμπουμπούνα και σας εχει κάνει μήνυση επι λογοκλοπή. Ζητάει και αποζημίωση πεντακόσιες χιλιάδες ! Ετρεξα στη Ζωή.
-Ποιός ειναι μωρέ , ο Καραμπουμπούνας;
-Ο ποιητής που εγραψε τα δικά σου ποιήματα.
-Ετσι κι ετσι...
Κι ετσι ητανε. Γιατί ο Καραμπουμπούνας, με τα λεφτά που πήρε απο μένα, εβγαλε το βιβλίο του και εβαλε τα "δικά μου " ποιήματα μέσα...Βλέπεις η Ζωή δεν του εκανε συμφωνητικό...
Και τώρα θα πληρώσω αποζημίωση και το χειρότερο, στα σαλόνια, αμα με βλέπουν, ξεκαρδίζονται στα γέλια...
...Και δεν εχω μούτρα να ξαναπάω στον....ανώτερο κόσμο. Τον εκοψε και η Ζωή και τώρα παίζει κουμκάν βίδο του δίφραγκου.......

ligakaikala.blogspot.gr/2008/11/blog-post_29.html

Λένε ότι ο Μπόμπος κλείστηκε στο μπάνιο και ... Κι απάνω στα ντουζένια τούρθε μια κατακεφαλιά που βούιξαν τ' αυτιά του και θόλωσε η όρασή του. Τι τον είχε βαρέσει στο κεφάλι, πόσο μοιάζει με το Big Brother ή κάτι παρόμοιο, αν είναι ο Τσάκας ή ο Πρόδρομος ...
Ας συμφωνήσουμε ότι αυτά τα πρότυπα,
αυτά τα ξεφτιλίσματα της ανθρώπινης υπόστασης,
αυτή η αναίδεια,
αυτό το στημένο και το δήθεν,
αυτή η υποκουλτούρα κι ο ανταγωνισμός για κάτι λεφτά, ή το όνομα, ή η προβολή και η λόξα,
όλ' αυτά δεν πήγανε χαμένα, χαμένε αντρέα μικρούτσικε ανθρωπάκο.
Σήμερα ο αγώνας σου δικαιώνεται μικρούτσικε τηλεθεατή της υψηλής τηλεθέασης.
Σήμερα βλέπεις τούρκικα.
Σήμερα δεν ξέρεις τι σου γίνεται από τα μνημόνια που σου ρίχνουνε στ' αυτιά.
Σήμερα τρέχεις σα Βέγγος αλλά δεν ξέρεις πού να πας.
Αλλά στο ανταγωνιστικό κομμάτι παίρνεις άριστα.
Κοιτάζεις πώς θα πουλήσεις μούρη σ' ένα στημένο και ανόητο παιχνίδι του συρμού, να βουτήξεις καμιά ιδέα και να την κρύψεις χαιρέκακα.
Σήμερα μικρούτσικε τηλεθεατή έχεις κι εργαλεία ζόρικα.
Έχεις και πληκτρολόγιο και γράφεις γαμώτο.
Κι έχεις και σε διαβάζουνε.
Κι έχεις και διεκδικείς και σου πέφτει κι ο λόγος κι ... έλα Big Brother, και κρυφακούς και θάβεις και βρίζεις και είσαι και υπεράνω και ποστάρεις και κάνεις μαγκιές όπως στα τούρκικα που σε ρίξανε τ' αγαπημένα σου κανάλια.
Και σ' εκνευρίζει κάθε πικραμένος που σου χαλάει τη νιρβάνα και την ψευτομαγκιά, εκεί που πετάγεται γιατί βλέπει ακόμα χειρότερα να καταφτάνουν από μήνα σε μήνα.
Και θέλεις να ξεχάσουμε την τρόικα και τους βρωμοπολιτικούς που έχεις πάρει από κοντά και τους γλύφεις.
Και θα πρέπει να σε περιμένω στο τέλος του δυο χιλιάδες δεκατέσσερα που βλέπει ο στούρνος την ανάκαμψη.
Πολύ δεν πάει ρε μεγάλε;
Δε νομίζεις ότι σ' έχω πια σιχαθεί να σ' ακούω;
Πόσο πρέπει να σ' ανεχτώ επιτέλους ανόητε Έλληνα;
Για ποιον με περνάς φίλε;
Μήπως νομίζεις ότι είμαι παίχτης και ζητώ την ψήφο σου; Ε;


Έλα Big Brother....
Big Brother σήμερα πήγα, έκανα, έφτιαξα, μίλα μου....
Χαχαχαχαχαααααα.....

el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9...AC%CF%84%CE%B7%CF%82

en.wikipedia.org/wiki/Grigoris_Arnaoutoglou

el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%AD...B3%CE%AC%CE%BA%CE%B7

el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CF%8D...BC%CE%B7%CE%BB%CE%AC

el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9...ction=edit&redlink=1

el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%BB%CE%B3...81%CE%AD%CE%BC%CE%B7

en.wikipedia.org/wiki/Andreas_Mikroutsikos

Μα να γράφουν στις εγκυκλοπαίδειες σήμερα αυτούς τους ανθρώπους, δεν είναι μαλακία; Τι υπήρξε ο Andreas_Mikroutsikos και γράφουνε γι αυτόν; Χαχαχαχααααα....

Ας βοηθήσουμε τουλάχιστον το περιστέρι. Ναι καλά... Όλα της ειρήνης είναι..


Όπως πετούσε ο ... Κρυστάλλης
είδε τον πισινό μιας άλλης
που την κουβαλούσε άλλος
και του φάνηκε ... μεγάλος!!!##!@!

Και του έπεσε η κοπέλα
τραγουδώντας a cappella
κι αυτός στον ύπνο του αλαφιάστη
και φώναξε στο Γιάννη «Πιάσ’ τηηηηηηηηη...»

Του παλαιοημερολογίτη
του έπεσ’ απάνω στο φεγγίτη
κι έσκασε μέσα στο σαλόνι
Αυτός ... καρτέραε στ’ αλώνι...

Από τόσες σκόρπιες σκέψεις
ό,τι θέλεις ας πιστέψεις.
Δεν έχει νόημα εξάλλου.
Γράφει άλλος αντί άλλου.

Κι ενώ εμείς μιλάμε, ήδη
εκείνος έγινε παιχνίδι
σαν αυτό που παίζω τώρα
εδώ περίπου και μια ώρα.

Αφιερωμένο στους λάτρεις της μετρικής και των οικοκυρικών. Με αγάπη και ειλικρινή νοσταλγία ενός κόσμου που γεννήθηκε πρόωρα και τον έχουμε σε θερμοκοιτίδα....
Ευχαριστώ φίλοι μου. Ωραία. Έτσι να πετάτε τη μπάλα στο ξεκούδουνο και θα τη μαζεύω εγώ πάντα νομίζετε, ε; Χαχαχαχαααα....
Ε, άμα γράψει ποίημα κι ο ... εγώ θα πετάξω τα πινέλα μου...

Ομολογώ είναι ωραίο