Ακούτε μουά...

Κράνιος έγραψε: Τι σου είναι το "σχόλιο"! Γράφει κάπου ένας ένα κείμενο και μπαίνει αποκάτω ένας τυπάκος και λέει φερ' ειπείν:

"και πριν τον Σημίτη (πολύ πριν) το είχε πει ο Μητσοτάκης.Αλλά είμασταν δημοκράτες τότε και ο Μητσοτάκης ο δράκουλας των Καρπαθίων"

Και μένα μου πέφτουν τα μαλλιά. Καράμπα ρε φίλε....
Διότι, τι είπε ο Σημίτη και τι το Μητσοτάκη; Τι είπε; Σαν τι είπαν αυτοί οι προδότες;
Κι ύστερα με πιάνει κατάθλιψη. Λέω, δε μπορεί αυτή η χώρα με τέτοιους μπούφους, να πάει παραπέρα. Έχει γονατίσει.

Τι θέλεις να πεις σχολιαστή μου καραμπουζουκλή μου; Ότι; Ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας; Ότι ζούσαμε με δανεικά; Ότι πρέπει να ζούμε κάτω από το όριο της φτώχιας; Ότι είμαστε τεμπέληδες; Ότι είμαστε τι; Ότι πρέπει να κάνουμε τι; Να μπούμε στο γύψο; Ε;

Θεέ μεγαλοδύναμε, αυτόν τον καιρό, δώσε μου δύναμη ν' ακούω μόνο μουσική και να διαβάζω πάλι τ' αγαπημένα μου βιβλία. Πριν τα κάψω για να πυρωθώ κάποιο βράδυ... Θεέ μεγαλοδύναμε, διώξε μακριά μου τις σκατοαναλύσεις και την μπουρδολογία του κάθε σαχλαμάρα. Δώσε μου δύναμη να καλλιεργώ τον κήπο μου, να διαβάζω ανέκδοτα και να γελάω. Για να κρατήσω την ψυχική μου ισορροπία.
Θεέ μεγαλοδύναμε, λένε ότι είσαι η σοφία και οι νόμοι σου οδηγούν τους παραβάτες κατ' ευθείαν στην τιμωρία. Δώσε μου δύναμη και προσοχή, μην την πατήσω καμμιάν ώρα και, ακολουθώντας τους αναλυτές και τους βλάκες, μην την πατήσω και πιστέψω ότι μπορώ να ζήσω τρώγοντας μόνο λαψάνες και σινάπια....
Στη σήμερον ημέρα μπορεί κάποια μέρα να με δω να αιωρούμαι λέω....

Θεέ μεγαλοδύναμε, τι είπε ο Σημίτη και το Μητσοτάκη; Πώς μπορώ να λογίζομαι Έλληνας, αν δεν ξέρω τι είπαν αυτοί οι φωστήρες;

Δεν έχω πού να φτύσω. Φτω απάνου, φτω τα γένια μου. Φτω κάτω, φτω τ' αλεπουφούσκια μου....

Θεέ μεγαλοδύναμε, θέλω να μου υποσχεθείς ότι δε θα πιστέψω ποτέ ότι μπορώ να ζήσω δίχως μυαλό. Όταν καταλάβεις ότι χάνω πεταλιές... πάρε με από την πλάση, να μη σου τη βρωμάω... Μη μ' αφήσεις να ζήσω σα ζούδι.

Όποιος έχει άντερα κάθεται και διαβάζει. Αλλά και τον αέρα που φυσάει γύρω σου πρέπει να διαβάζεις. Όχι να περιμένεις να σου τα πει ο πολιτικός σου σύμβουλος, δηλαδή ο μπατζανάκης σου, που κι αυτός τάηκουσε από τις χαρτορίχτρες....

Μια μικρή ιστορία της ελληνικής πιστωτικής φούσκας (με πλαστελίνες)

Ακούστε το Μίκη Θεοδωράκη. Όλοι μιλάνε, όλοι έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να μιλήσουν. Ας ακούσουμε και πάλι και πάλι το Μίκη το Θεοδωράκη.
Ας γκρεμίσουμε το τείχος της σιωπής που κλείνει το Μίκη Θεοδωράκη. Είναι ντροπή να μην ακούσουμε σήμερα όποιον αξιόλογο άνθρωπο έχουμε.

www.antenna.gr/webtv/watch?cid=e90_i_ydqz3o0%3D

vimeo.com/22120104

Θα τους τα σούρω εξ' αμάξης.
Μην παρα - πολύ - τρομάξεις^{παρμάξεις} ...

[/b]

Ο φτωχός, ο μικρός κι αδύνατος, ο άσχημος πιθανόν, ο μελαγχολικός, ο πεζός, ο άστεγος, ο μετανάστης, ο βιοπαλαιστής, ο εργάτης, ο ερωτευμένος, ο κάτοικος μιας φτωχογειτονιάς, ο περιπλανώμενος σα χαμένος, ο αξύριστος, ο μαλλιάς, ο ντυμένος σα λέτσος, ο άρρωστος, .... αυτός που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ...
όλοι αυτοί συνήθως είναι ύποπτοι εγκλημάτων!

Αιτία αυτής της προκατάληψης είναι η προπαγάνδα από καταβολής κόσμου. Σύμφωνα μ' αυτή την προπαγάνδα όλα τα καλά παιδιά είναι καθαρά, δεν έχουν βρώμικα νύχια, πλένουν τα δόντια τους, έχουν ξυρισμένο σβέρκο, τρώνε όλο το φαΐ τους, ....
έχουν "καλή" καταγωγή (βλέπε πλούσιοι γονείς και παππούδες), δεν κάνουν χαμαλοδουλειές ή καλύτερα δεν εργάζονται, φοράνε φιρμάτα ρούχα, έχουν σκουλαρίκια περιωπής, ρολόγια ακριβείας, αμάξια λαμπερά, δε συχνάζουν όπου όπου, έχουν τελειώσει τα καλύτερα σχολεία (από την πίσω πόρτα), ...
είναι πλούσιοι, δεν τρώνε ψωμί, είναι της υψηλής κοινωνίας,....
είναι σοβαροί, ευτυχισμένοι κατ' όψιν, ευχάριστοι, αισιόδοξοι, υγιείς, ...
Μπορείτε να συμπληρώσετε τώρα μόνοι σας έναν τέτοιο κατάλογο, ε;


Η αλήθεια είναι ότι οι δράστες (όχι ύποπτοι) εγκλημάτων κατανέμονται και στις δύο κατηγορίες. Και στους έτσι και στους αλλιώς. Παντού βρίσκονται οι εγκληματίες. Όπως ακριβώς γίνεται και με τους καλούς.
Δεν έχει καμιά σχέση το περιβάλλον αυτό το εξωτερικό κι η περιβολή, καμιά σχέση, με το ποι-όν (ποιότητα) του ανθρώπου.
Το περιβάλλον διδάσκει και διαμορφώνει τους ανθρώπους. Ναι, εκπαιδεύονται από μικρά παιδιά οι άνθρωποι ζώντας σ' ένα περιβάλλον. Αλλά το περιβάλλον δεν είναι μόνον αυτό που βλέπουμε. Περιβάλλον είναι κι αυτό που δε βλέπουμε. Πίσω από τις κλειστές πόρτες. Μέσα στις πιο ωραίες κάμαρες. Μέσα στο φτωχοκάλυβο. Μέσα στην παράγκα. Μέσα στο μεγάλο και πλούσιο σπίτι.
Αν εκεί μέσα οι γονείς μ’ αγάπη κι αλληλοσεβασμό αναθρέφουν τα παιδιά τους, όχι με κυρήγματα και θεατρινισμούς, και τα μαθαίνουν την αληθινή τέχνη της ευτυχισμένης ζωής, τα παιδιά δε θα παραστρατήσουν ποτέ. Αν συμβεί, κάτι στραβό υπήρχε στην οικογένειά τους, στη σχέση τους με τους γονείς τους.

Αυτή είναι η αλήθεια. Η αγάπη των γονιών οδηγεί σα φάρος τα παιδιά. Όχι η αγάπη η χριστιανική ούτε καμιάς θρησκείας. Η αγάπη εκείνη που περιέχει τον αλληλοσεβασμό και την εκτίμηση, την εμπιστοσύνη και την αλήθεια και τη σοφία των πράξεων και των λόγων....
Τα ευτυχισμένα παιδιά ποτέ δε θα κάνουν άλλους ανθρώπους να υποφέρουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ό,τι κι αν ζήσουν αργότερα. Ποτέ δε θα θελήσουν να γκρεμίσουν την εικόνα του κόσμου που έχουν μέσα στην ψυχή τους φτιάξει.

Ένας δικαστής δίκαζε δυο αδέρφια που είχαν διαπράξει κάποια αξιόποινη πράξη. Είπε στα παιδιά: «Αν ο πατέρας σας σας έδινε ένα γερό ξύλο κάθε μέρα, θα είχατε γίνει άνθρωποι και δε θα βρισκόσαστε εδώ τώρα». Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι ο πατέρας τους τα χτυπούσε πράγματι σε καθημερινή βάση.
Όταν υποχρεώνεις το παιδί σου να φάει όλο του το φαγητό, σκέψου αν θα ήταν ευγενικό να υποχρεώσεις έναν μουσαφίρι να φάει όλο του το φαγητό. Το λέω για να δείξω τι εννοώ σεβασμό και αγάπη.


Δεν υποψιάζομαι τους πλούσιους, δεν καλοτυχίζω τους φτωχούς. Όλοι θέλουμε να ζούμε με άνεση οικονομική. Η φτώχεια είναι αρρώστεια. Αλλά δεν έχει καμιά σχέση ο πλούτος και η φτώχεια με τις πραγματικές αξίες στη ζωή μας. Ένας φιλάργυρος, ένας επιθετικός, ένας φονιάς κτλ μπορεί να είναι ότιδήποτε και να βρίσκεται οπουδήποτε.

Ο φασισμός αγαπητοί μου γεννιέται και μεγαλώνει μέσα στις οικογένειες. Κι όπου δεν υπάρχει οικογένεια είναι βέβαιο ότι θεριεύει.



Αφιερωμένο: Αυτό το κείμενο το αφιερώνω στο Στράτο, εκείνο το παληκάρι που πήγε από την Ελλάδα κι έβγαλε την αγαπημένη του Ενίσα από το φλεγόμενο Σεράγιεβο. Την ιστορία του την είδα χθες βράδυ στην ΕΤ1. Στο άλλο ερωτευμένο ζευγάρι που το σκοτώσανε οι Σέρβοι εθνικιστές και βρισκόταν μέρες άταφο, δυο κεριά θ' ανάψω, όπως δυο λαμπάδες η αγάπη τους θυσιάστηκε για να έχουν όλα το τίμημα και το μέτρο που ορίζει η τετράγωνη λογική των συμφερόντων, των καλυμμένων κάτω από ιδεολογίες και μεγάλα λόγια. Τόσο πολύ πατριώτες ήταν οι Σέρβοι εθνικιστές, τόσο πολύ, που εν τέλει προστάτεψαν την πατρίδα τους όπως είδαμε...
Όσο προστάτεψε κι ο Χίτλερ κι οι φίλοι του τη Γερμανία...
Όσο θα μας προστατέψουν κι οι πατριδοκάπηλοι οι δικοί μας.
Αφιερωμένο λοιπόν στην αγάπη και την ειρήνη.

Δεν το έχει δείξει κανένα κανάλι…Μετά από τόσες μέρες…(Προτιμούν τις χλιδάτες τούρκικες σειρές και μπόλικο Άδωνι)

Στον αγώνα μεταξύ της Μαρσέιγ και της Λιλ στις 22 Νοεμβρίου, οι οπαδοί της πρώτης σχημάτισαν μία τεράστια ελληνική σημαία με το πρόσωπο του Πρωτέα στη μέση και ένα μακρύ πανό το οποίο έγραφε: «Δεν αρνούμαστε την καταγωγή της πόλης μας«.

Η Μασσαλία ιδρύθηκε από τους Φωκαείς γύρω στο 600 π.Χ και ήταν η πρώτη ελληνική πόλη-κράτος στα σημερινά γαλλικά εδάφη.

Δείτε το βίντεο από το γήπεδο Βελοντρόμ...


Πηγή:http://www.ramnousia.com

Αυτά 1,5-2 χρόνια πιο πριν....
Όοοοοονειρα πουλιά μου ταξιδιάααρικα!!!!!!!!!

Ο ανθυπασπιστής έλεγε την αρλούμπα του με μεγάλη αυταρέσκεια:
-Για κάντε γραμμούλες. Να δω, θα γίνουμε ποτέ στρατός;

Έτσι πράγματι γίνεται στρατός. Ίσως και κοινωνία και κράτος και βασίλειο... Αλλά και βαρβαρότητα. Όσοι δεν μπορούν να μπουν στη ανθρωπομηχανή τούτη πάνε χαμένοι.

Αν θαυμάσετε τον τέλειο αυτό συγχρονισμό, μην ξεχάσετε ότι παράγει πολέμους και πολύ πόνο. Η μηχανή αυτή εξυπηρετεί την αφθαιρεσία και την τρέλα εκείνων που την έχουν στις υπηρεσίες τους. Τίποτα καλό εν τέλει.
Κι ας μπορούσε να φτιάξει κοινωνίες και κοινότητες θεωρητικά. Στην πράξη δεν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους να φέρονται σα να μη διαθέτουν ατομική βούληση, σα να μη διαθέτουν ατομικότητα.
Τα μεγάλα επιτεύγματα είναι καρπός πολλών παραγόντων. Όχι μόνον του συγχρονισμού, της πειθαρχίας και της δύναμης.

Μια επίδειξη. Κι η έννοια της επίδειξης πάντα είναι κάτι που κάνει τα γλομπάκια μου ν' αναβοσβήνουν... Είναι τελετουργικό που σαν τέτοιο πάντα κάτι κρύβει. Όχι όμως από τη λογική ανάλυση. Αναλύστε το. Στα τσίρκα έχουμε δει μεγαλύτερη ακρίβεια στο συγχονισμό. Ε και; Γιατί εδώ μπορεί και παράγει τόση έπαρση; Μήπως επειδή εμπεριέχει και την έννοια της απειλής;

[/b]



Τι θα φάμε αυτές τις μέρες;
Παιχνίδια να πάρω στα παιδιά μου ή γάλα;
Δε θάπρεπε να 'χουμε μια δικιά μας κατσίκα, λίγες κοτούλες, ένα γουρουνάκι,... στο υπόγειο;
Να βάλω πετρέλαιο ή ν' αγοράσω μια ξυλόσομπα και να κάψω τα παλούκια του φράχτη;
Τα χιόνια κι ο πάγος με στριμώξανε. Πότε θα λύσω το πρόβλημα τούτο;
Τι θα φορέσουμε; Όλο τα παλιά και τα τριμμένα θα φοράμε; Εκείνο το κουστούμι όταν το φοράω γίνομαι στόχος, το γνωρίζουν όλοι από χιλιόμετρα. Και το κάμελ ξεράθηκε, τα λουστρίνια μου σκάσανε, οι σόλες φαγωθήκανε. Άρβυλα με πρόκες αποκάτω, μάλλινα σκαλτσούνια αλλά ... ποιος θα μας τα πλέξει; (γουρνοτσάρουχα δεν υπάρχει περίπτωση).

Ο αργαλειός σάπισε στα χρόνια των παχέων αγελάδων...
Τα παιδιά θα συνεχίσουν το σχολείο τους ή να ζαλωθούμε όλοι μας ξύλα απ' το λόγγο να τα πουλάμε;
Τ' αυτοκίνητο τι να το κάνουμε; Να το φισκάρουμε κότες ή κουνέλια;
Να φτιάξουμε τα δόντια μας; Τι πώς; Να πουλήσουμε την τραπεζαρία, το σαλόνι, την ηλεκτρική κουζίνα, το πλυντήριο, την τοστιέρα, ...
Να πάμε στους δικούς μας στο χωριό; Μ' άδεια χέρια;
Να παίρνω το φάρμακο για τη χολιστερίνη ή να πλακωθώ στα χόρτα; Τι πού θα τα βρω; Στις άκρες των δρόμων έχει, εκεί που κατουράνε οι σκύλοι.

Να πάω ρε γυναίκα μέχρι τον παπά, μη μας έδινε καμιά λειτουργιά; Να πάω στα συσσίτια; Δε θα πάω ((((( θαπάωαλλάκρυφά ))))
Όχι όχι. Κλέφτης δε θα γίνω. Αλλά ντρέπομαι να ζητιανεύω αγάπη μου. Δεν έκανα τα κουμάντα μου, έχεις δίκιο... Αλλά κοίτα, θα περάσουν όλα, δεν μπορεί, κάτι θα γίνει.
Θα τραγουδήσω μαζί σου. Δεν ακούς τη φωνή μου, δε βγαίνει. Ε, ας το ακούσουμε μαζί. Μην κλαις, κάτι θα κάνουμε, σώπα... Αύριο είναι Χριστούγεννα του 2012. Να ζήσουμε μόνο, μετά βλέπουμε. Να, δεν έγινε καταστροφή που λέει ο παππουλάκος των Μάγιας...

Αγάπη μου, θέλω να κόψω το κάπνισμα. Έτσι κι αλλιώς ένα τσιγάρο την ημέρα στρίβω. Έτσι θα ξεχάσω και τη μαλακισμένη τη γκόμενα που μ' έκανε κάποτε να φουμάρω για να της αρέσω.... Τι όμορφη που σε κάνει αυτό το φουστάνι...

Να μπορούσα να κόψω και το φαΐ τόσο εύκολα...

Δευτέρα, 8 Οκτωβρίου 2012
Δεκαπέντε γνωστοί ηθοποιοί τρώνε στα συσσίτια του δήμου Αθηναίων


Η οικονομική κρίση δυστυχώς έχει χτυπήσει τους πάντες. Στα συσσίτια του Δήμου Αθηναίων βρίσκονται και δεκαπέντε Έλληνες ηθοποιοί που δεν μπορούν να ζήσουν με τίποτε τις οικογένειές τους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Espresso», μια φορά το μήνα πηγαίνουν ώστε να πάρουν τρόφιμα μακράς διάρκειας και έτσι περνάνε κάμποσο καιρό. Τα τρόφιμα που παίρνουν είναι ρύζι, μακαρόνια, ελαιόλαδο, καφέ, ζάχαρη, μέχρι και σχολικά είδη για τα παιδιά τους.
Γνωστοί ηθοποιοί λόγω της ανεργίας έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση.
«Αυτή τη στιγμή έχουμε 380 οικογένειες και κάθε μήνα τους δίνουμε τρόφιμα μακράς διάρκειας. Στο πρόγραμμα αυτό έχουμε συμπεριλάβει και δεκαπέντε ηθοποιούς και βεβαίως δε ζητήσαμε από τη διοίκηση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών να μάθω αν είναι γνωστοί ή όχι. Το στομάχι δεν έχει επωνυμία», δήλωσε η κα Μαρία Σούρδη, υπεύθυνη του Συλλόγου Φίλων Αστέγων του Δήμου Αθηναίων.
Ο δε Σπύρος Μπιμπίλας που είναι ταμίας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών επιβεβαιώνει το γεγονός ότι δηλαδή δεκαπέντε γνωστοί ηθοποιοί δίνουν το παρών στα συσσίτια του δήμου Αθηναίων: «Με τη συνεργασία μας με το Σύλλογο Φίλων Αστέγων του Δήμου Αθηναίων έχει εξασφαλιστεί να συμπεριληφθούν στα συσσίτια δεκαπέντε ηθοποιοί, οι οποίοι είναι άνεργοι, δεν έχουν κανένα εισόδημα, πληρώνουν τα χαράτσια, αλλά δεν έχουν ούτε να φάνε. Στον κλάδο μας υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που έχουν φτάσει στην απόλυτη ένδεια, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να δώσουμε σε όλους».

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ.....AΣ ΜΗΝ ΤΑ ΕΠΑΙΖΑΝ ΣΤΑ ΖΑΡΙΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΧΟΝΤΡΑ.ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΛΥΠΗΘΟΥΜΕ
Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2012

Κράνιος: Το σχόλιο το δικό μου θα σχολιάσει το σχόλιο του ανώνυμου
Φίλε, αν αύριο σε φάνε οι πεινασμένοι, αν σε σκοτώσουν με κανένα κουζινομάχαιρο, αν σου βορβαδίσουνε το σπίτι, αν σε ξεσκίσουν, αν σε δικάσουν οι κολασμένοι της γης και σε κρεμάσουν ανάποδα, δε θα ψάξω αν ήταν ηθοποιοί ή εργάτες ή φρικιά.
ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ.....AΣ ΜΗΝ ΤΑ ΣΟΥΦΡΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΧΟΝΤΡΑ. ΣΙΓΑ ΜΗ ΣΕ ΛΥΠΗΘΟΥΜΕ
Πού ξέρεις ότι τα παίρνανε χοντρά οι συγκεκριμένοι ανόητε; Πού το ξέρεις ότι τα παίξανε στα ζάρια; Όσοι ζουν σήμερα μέσα στην απόλυτη φτώχια, κάτι εκατομμύρια Έλληνες, τα παίρνανε χοντρά και τα παίζανε στα ζάρια;
Όταν θα πεινάσεις κι εσύ και θα εκλιπαρείς για λίγο φαΐ, τότε θα πρέπει ν' ανησυχήσουμε; Πόσο θα σε περιμένουμε βαριέ νοματαίε μου, πρασινοφρουρέ κρυφοδεξιοβασιλικέ γερμανόφιλε εθνικόφρονε αμόρφωτε που δεν μπορείς να κρύψεις την κοπρολαγνεία σου; Τι έκφραση είναι το ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ; Γιατί μου θυμίζεις χρυσαυγή;