- Δημοσιεύσεις: 380
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 393
×
Συζητήσεις για θέματα που δεν έχουν σχέση με τον κήπο ή τις καλλιέργειες.
Φυσικά σπίτια
- voskos
- Αποσυνδεμένος
- Ο χρήστης είναι μπλοκαρισμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5838
από voskos
Απαντήθηκε από voskos στο θέμα Φυσικά σπίτια
Last edit: 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν by voskos.
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- voskos
- Αποσυνδεμένος
- Ο χρήστης είναι μπλοκαρισμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 380
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 393
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5840
από voskos
Απαντήθηκε από voskos στο θέμα Φυσικά σπίτια
Last edit: 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν by voskos.
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Κράνιος
- Συντάκτης θέματος
- Αποσυνδεμένος
- Αρχαίος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 1592
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 1151
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5842
από Κράνιος
Απαντήθηκε από Κράνιος στο θέμα Φυσικά σπίτια
Σήμερα έκανα μια ασήμαντη δουλειά στην αυλή και η μέση μου με μάγκωσε. Το 1990 είχα πλακωθεί κι έφτιαχνα το εξοχικό μου. Μια τρελή κατάσταση. Υπέροχο.
Τώρα που σας μιλάω το εξοχικό το 'χω παρατήσει. Δεν ξέρω τι θα γίνει μ' αυτό. Να το εκποιήσω δεν μου πάει καρδιά. Να το κατοικήσω... τότε θα πρέπει να πάω να ζήσω μόνος μου σαν ερημίτης.
Τι νόημα έχει κάθε προσπάθεια του ανθρώπου;
Για να φτιάξω το εξοχικό μου, όπως ακριβώς το γούσταρα, έκανα όλες τις δουλειές, έμαθα όλες τις τέχνες του κόσμου. Έσκαψα τα θεμέλια με τα χέρια μου, καλούπωσα τα μπετά με ξυλεία που την είχαν πεταμένη, έχτισα, σκέπασα, ταβάνωσα, σπατουλάρισα, έβαψα, έκανα εμφανή μπετά, πλακόστρωσα, έκανα τα ηλεκτρολογικά, έκανα τα υδραυλικά, έσκαψα το βόθρο με τα χέρια μου, φύτεψα δέντρα, έκανα διακοσμήσεις, έκανα κούνιες στα δέντρα, έκανα την περίφραξη, έκανα τις αποθήκες, αγίους!!!! Ε, και;
Ο παππούς μου έλεγε: "Τα βλέπετε όλα τούτα; Δεν είναι κανενός!"
Οι φίλοι μου με λένε εργασιομανή. Κι έχουν δίκιο. Τώρα το κατάλαβα. Τώρα που έχω καταστρέψει την υγεία μου σιγά σιγά, δίχως να το καταλάβω... δουλεύοντας σαν να ήμουν άφθαρτος. Σα να ήμουν αθάνατος!
Φίλε Γιώργο. Δεν ξέρω τι σκέφτεσαι. Δεν ξέρω τι ονειρεύεσαι. Καταθέτω την ειλικρίνειά μου. Το χάρηκα το εξοχικό μου περίπου 10 χρόνια. Αλλά και κείνα τα χρόνια συνέχεια δούλευα εκεί. Οι άλλοι έπαιζαν, εγώ δούλευα. Κάποτε έπαθα ίλιγγο. Ο γιατρός μου είπε ότι το είχα πάθει από υπερβολική έκθεση στον ήλιο! Θα νόμιζε ότι έψηνα σουβλάκια με τις ώρες! Μα εγώ σοβάτιζα έναν τοίχο εξωτερικό και τον διακοσμούσα (τρέλα), αρχίζοντας από τ' άγρια χαράματα. Μα το μεσημέρι ο ήλιος είχε γυρίσει και μου την έδινε κατακέφαλα.... Καλοκαίρι, τρεις το μεσημέρι, κι εγώ εκεί ξεχασμένος έκανα την τρέλα μου...
Θα μου πείτε ότι διατήρησα την ψυχική μου ισορροπία. Θα μου πείτε ότι έγινα σοφός ίσως. Και θα σας πω κι εγώ ότι η γνώση είναι ένα αγαθό που όταν το αποκτάμε δεν έχουμε χρόνο και δύναμη να το εκμεταλλευτούμε.
Να κάνεις στη ζωή σου ό,τι σου αρέσει. Μόνο πρόσεχε: Όλα έχουν την αξία τους. Μην τα υπερτιμάμε. Μη δημιουργούμε ... φούσκες μόνοι μας στη ζωή μας.
Με αγάπη και εκτίμηση Γιώργο. Αν έχεις τα λεφτά και σου περισσεύουν... φτιάχτο. Αλλά αν σου χρειάζεται πράγματι. Κι αν μπορεί κάποια στιγμή να χρησιμεύσει και για κάτι άλλο.
Τώρα μου λένε, επειδή είναι σ' ένα ωραίο μέρος το εξοχικό μου, να το κάνω μαγαζί. Αλλά εγώ θέλω να ησυχάσω κι όχι ν' ανοίγω δουλειές πια. Στο διάολο η τρόικα κι όσοι τη φέρανε.
!
Τώρα που σας μιλάω το εξοχικό το 'χω παρατήσει. Δεν ξέρω τι θα γίνει μ' αυτό. Να το εκποιήσω δεν μου πάει καρδιά. Να το κατοικήσω... τότε θα πρέπει να πάω να ζήσω μόνος μου σαν ερημίτης.
Τι νόημα έχει κάθε προσπάθεια του ανθρώπου;
Για να φτιάξω το εξοχικό μου, όπως ακριβώς το γούσταρα, έκανα όλες τις δουλειές, έμαθα όλες τις τέχνες του κόσμου. Έσκαψα τα θεμέλια με τα χέρια μου, καλούπωσα τα μπετά με ξυλεία που την είχαν πεταμένη, έχτισα, σκέπασα, ταβάνωσα, σπατουλάρισα, έβαψα, έκανα εμφανή μπετά, πλακόστρωσα, έκανα τα ηλεκτρολογικά, έκανα τα υδραυλικά, έσκαψα το βόθρο με τα χέρια μου, φύτεψα δέντρα, έκανα διακοσμήσεις, έκανα κούνιες στα δέντρα, έκανα την περίφραξη, έκανα τις αποθήκες, αγίους!!!! Ε, και;
Ο παππούς μου έλεγε: "Τα βλέπετε όλα τούτα; Δεν είναι κανενός!"
Οι φίλοι μου με λένε εργασιομανή. Κι έχουν δίκιο. Τώρα το κατάλαβα. Τώρα που έχω καταστρέψει την υγεία μου σιγά σιγά, δίχως να το καταλάβω... δουλεύοντας σαν να ήμουν άφθαρτος. Σα να ήμουν αθάνατος!
Φίλε Γιώργο. Δεν ξέρω τι σκέφτεσαι. Δεν ξέρω τι ονειρεύεσαι. Καταθέτω την ειλικρίνειά μου. Το χάρηκα το εξοχικό μου περίπου 10 χρόνια. Αλλά και κείνα τα χρόνια συνέχεια δούλευα εκεί. Οι άλλοι έπαιζαν, εγώ δούλευα. Κάποτε έπαθα ίλιγγο. Ο γιατρός μου είπε ότι το είχα πάθει από υπερβολική έκθεση στον ήλιο! Θα νόμιζε ότι έψηνα σουβλάκια με τις ώρες! Μα εγώ σοβάτιζα έναν τοίχο εξωτερικό και τον διακοσμούσα (τρέλα), αρχίζοντας από τ' άγρια χαράματα. Μα το μεσημέρι ο ήλιος είχε γυρίσει και μου την έδινε κατακέφαλα.... Καλοκαίρι, τρεις το μεσημέρι, κι εγώ εκεί ξεχασμένος έκανα την τρέλα μου...
Θα μου πείτε ότι διατήρησα την ψυχική μου ισορροπία. Θα μου πείτε ότι έγινα σοφός ίσως. Και θα σας πω κι εγώ ότι η γνώση είναι ένα αγαθό που όταν το αποκτάμε δεν έχουμε χρόνο και δύναμη να το εκμεταλλευτούμε.
Να κάνεις στη ζωή σου ό,τι σου αρέσει. Μόνο πρόσεχε: Όλα έχουν την αξία τους. Μην τα υπερτιμάμε. Μη δημιουργούμε ... φούσκες μόνοι μας στη ζωή μας.
Με αγάπη και εκτίμηση Γιώργο. Αν έχεις τα λεφτά και σου περισσεύουν... φτιάχτο. Αλλά αν σου χρειάζεται πράγματι. Κι αν μπορεί κάποια στιγμή να χρησιμεύσει και για κάτι άλλο.
Τώρα μου λένε, επειδή είναι σ' ένα ωραίο μέρος το εξοχικό μου, να το κάνω μαγαζί. Αλλά εγώ θέλω να ησυχάσω κι όχι ν' ανοίγω δουλειές πια. Στο διάολο η τρόικα κι όσοι τη φέρανε.
!
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Στελλα, voskos
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- voskos
- Αποσυνδεμένος
- Ο χρήστης είναι μπλοκαρισμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 380
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 393
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5843
από voskos
Απαντήθηκε από voskos στο θέμα Φυσικά σπίτια
Θέλω να σου πω Αντρέα πως τα ίδια έκανα και γω φίλε μου.
Εγώ και με την βοήθεια του πατέρα μου έκτισα από την αρχή σπίτι στο χωριό μου….όλα εμείς….εκτός από ηλεκτρολόγο και υδραυλικό.
Δεν έμεινα σχεδόν καθόλου, δεν το χάρηκα ακόμη και για 10 η 15 μέρες….απλά πάω και έρχομαι.
Δεν διαφωνώ καθόλου με τον συλλογισμό σου και θέλω να σου πω ότι αυτό που ονειρεύομαι πλέον είναι μια μικρή καλύβα στο δάσος εκεί στο χωράφι που έχω στο χωριό, να χωρά εμένα και την επι 30 ετη σύντροφο (εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα γιατί δεν με ακολουθεί και δηλώνει πως θα με παρατήσει) να μπορώ να πηγαίνω ,να ασχολούμαι με την φύση ,να ακούω τα πουλάκια και να πίνω νερό από το λαγκάδι.
Να αράζω και να ζω ……φίλε μου κράνιε….άλλωστε η λέξη αράζω είναι σύνθετη και γω την ερμηνεύω πλέον ως: αράζω = άρα ζώ όπως εγώ θέλω.
Εγώ και με την βοήθεια του πατέρα μου έκτισα από την αρχή σπίτι στο χωριό μου….όλα εμείς….εκτός από ηλεκτρολόγο και υδραυλικό.
Δεν έμεινα σχεδόν καθόλου, δεν το χάρηκα ακόμη και για 10 η 15 μέρες….απλά πάω και έρχομαι.
Δεν διαφωνώ καθόλου με τον συλλογισμό σου και θέλω να σου πω ότι αυτό που ονειρεύομαι πλέον είναι μια μικρή καλύβα στο δάσος εκεί στο χωράφι που έχω στο χωριό, να χωρά εμένα και την επι 30 ετη σύντροφο (εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα γιατί δεν με ακολουθεί και δηλώνει πως θα με παρατήσει) να μπορώ να πηγαίνω ,να ασχολούμαι με την φύση ,να ακούω τα πουλάκια και να πίνω νερό από το λαγκάδι.
Να αράζω και να ζω ……φίλε μου κράνιε….άλλωστε η λέξη αράζω είναι σύνθετη και γω την ερμηνεύω πλέον ως: αράζω = άρα ζώ όπως εγώ θέλω.
Last edit: 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν by voskos.
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Κράνιος
- Συντάκτης θέματος
- Αποσυνδεμένος
- Αρχαίος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 1592
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 1151
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5844
από Κράνιος
Απαντήθηκε από Κράνιος στο θέμα Φυσικά σπίτια
Ήδη έβαλες έναν αστερίσκο. Να ξέρεις ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γυρίσει πίσω στο παρελθόν. Πάει πέρασε το παρελθόν. Τριάντα χρόνια μαζί, αυτό θα πει πως ό,τι κάνεις θα το αποφασίσετε μαζί. Μόνος σου αν γυρίσεις θα σε περιλάβει η κατάθλιψη. Όχι μόνος σου τώρα πια. Ό,τι κάνετε να το κάνετε με απόλυτη συμφωνία.
Φτιάξε μια καλύβα. Είκοσι τετραγωνικά. Κι αν όλα πάνε καλά να την επεκτείνεις. Η γνώμη μου πάντα.
Φτιάξε μια καλύβα. Είκοσι τετραγωνικά. Κι αν όλα πάνε καλά να την επεκτείνεις. Η γνώμη μου πάντα.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": voskos
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Κράνιος
- Συντάκτης θέματος
- Αποσυνδεμένος
- Αρχαίος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 1592
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 1151
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5881
από Κράνιος
Απαντήθηκε από Κράνιος στο θέμα Φυσικά σπίτια
Μη γελάτε! Τρομερός σκύλος! Και φυσικά δεν κουράζεται ούτε... υποφέρει. Για πού να προορίζεται; Μα φυσικά θα πάει να σκοτώσει κάποιον ... εχθρό. Τι περιμένατε; Να φυλάει το σπίτι μας;
Last edit: 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν by Κράνιος.
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- fireseaker
- Αποσυνδεμένος
- Ο χρήστης είναι μπλοκαρισμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 944
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 1164
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 11 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5887
από fireseaker
Απαντήθηκε από fireseaker στο θέμα Φυσικά σπίτια
.
Last edit: 11 Χρόνια 6 Μήνες πριν by fireseaker.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": DAVIS
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Κράνιος
- Συντάκτης θέματος
- Αποσυνδεμένος
- Αρχαίος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 1592
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 1151
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5899
από Κράνιος
Απαντήθηκε από Κράνιος στο θέμα Φυσικά σπίτια
Δημήτρη, στο προφίλ σου γράφεις: «...Σκοπός μου είναι η ανταλλαγή εμπειριών που θα μας βοηθήσουν όλους να γίνουμε καλύτεροι καλλιεργητές αλλά το κυριότερο καλύτεροι άνθρωποι».
Μέσα σε λίγες γραμμές, εδώ στο θέμα μας «Φυσικά σπίτια», έφερες τα πάνω κάτω. Μου δίνεις την ευκαιρία να επικεντρωθώ στην ουσία του θέματος. Κι η ουσία δεν είναι τα σπίτια. Είναι η ζωή μας, είναι οι άνθρωποι.
Λες ότι δε σου αρέσει η ζωή έτσι που έχει γίνει. Κι εμένα δε μου αρέσει. Δε μου άρεσε ποτέ!
Κι όταν λες η ζωή, προφανώς λες για την οικονομία, για την καταστροφή των ισορροπιών αυτών που ξέραμε και είχαμε. Μα και φέρνεις ένα παράδειγμα, για ένα ζευγάρι που τώρα περνάει της ψυχής του τον τάραχο. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό το ζευγάρι ήταν από την αρχή στον αέρα. Όλοι έχουμε στο μυαλό μας αυτή την κατάντια των σχέσεων.
Οι ερωτήσεις σου είναι ρητορικές και περιέχουν τις θέσεις σου. Συμφωνώ με όλα όσα λες. Έχω τις ίδιες απόψεις με σένα όσον αφορά αυτά που γράφεις εδώ.
Θα σου παραθέσω όμως μια βαθύτερη ανάλυση που έχω. Αν μακρυγορήσω, δε θα το κάνω επειδή το θέλω, αλλά το θέμα αν δεν το πιάσουμε από την αρχή του, θ’ ανταλλάξουμε απλώς ...ευχές.
Για να χτίσεις σπίτι δε χρειάζεσαι λεφτά. Ούτε δάνεια. Ούτε καν οικόπεδο.
Και μπορεί να χτίσεις το καλύτερο σπίτι χωρίς ντουβάρια, χωρίς κεραμίδια, χωρίς υλικά αγαθά.
Το υλικό σπίτι είναι χωρίς έρμα, αν δεν έχει χτιστεί στα θεμέλια μιας στέρεας σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον του, το ανθρώπινο πρώτα, κι ύστερα όλο τον περιβάλλοντα χώρο, όλη τη Γη, όλο το Σύμπαν...
Ο θεμέλιος λίθος θα στηριχτεί στη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του. Κι αυτή τη σχέση την καλή θα την έχουμε όταν ο άνθρωπος την εννοήσει σα σχέση μ' όλους τους ανθρώπους, μ' όλους. Όταν ο άνθρωπος κοιτάζοντας μέσα του, δει εκεί όλους τους ανθρώπους, όχι το είδωλό του αντεστραμμένο μάλιστα.
Το «γνώθι σ’ αυτόν», που είπε ο Σωκράτης, είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο όταν ο άνθρωπος θεωρήσει το μικρό του εαυτούλη θεό. Θεός είναι το σύνολο, το αδιαίρετο, κι αν στρέψει ο άνθρωπος την προσοχή του προς τα κει, προς τα έξω, θα ξεφύγει από τον παιδικό του εγωκεντρισμό, θα ενηλικιωθεί, θα πετύχει το «γνώθι σ’ αυτόν».
Φοβάμαι ότι λέω δύσκολα πράγματα. Και μάλλον φαίνεται ότι μιλάω στριφνά. Αυτό σας διαβεβαιώ ότι οφείλεται στο ότι δεν μπορεί κανένας να απλουστεύσει αυτές τις προτάσεις χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να παρανοηθούν.
Λοιπόν ο Σωκράτης δεν εννοούσε τον εαυτό του κάτι έξω και διαφορετικό από την πολιτεία στην οποία ζούσε. Οικογένειά του δεν ήταν η γυναίκα του και τα παιδιά του, αλλά όλη η Αθήνα. Ίσως κι όλος ο κόσμος, αφού μιλάει ως και σήμερα σ’ όλον τον κόσμο. Και θα μιλάει όσο θα υπάρχουν άνθρωποι.
Αν σεβαστούμε τον άλλον άνθρωπο, θα σεβαστούμε και τη σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους γονείς μας, τ’ αδέρφια μας, τους πάντες. Κι ο σεβασμός αυτός θα μας δώσει όλες τις ευκαιρίες να βρούμε οικόπεδο, γη, να χτίσουμε σπίτι, να περπατάμε στέρεα στη ζωή.
Η έρωτας είναι κάτι που δεν ξέρουμε πόσο κρατάει. Η αγάπη είναι κάτι αόριστο και ομιχλώδες, μα κι αυτή οικοδομείται όταν υπάρχει ο σεβασμός και η βαθειά εκτίμηση που τρέφουμε για την/τον σύντροφό μας. Ο σεβασμός είναι λοιπόν η αρχή για να φτιάξουμε σπίτι. Και είναι μια έννοια, μια κατάσταση που δε δέχεται παρανοήσεις. Ο σεβασμός στηρίζεται στη λογική μας και για τούτο είναι στέρεος.
Δεν μπορεί να σεβαστεί κάποια/κάποιος τον/την σύντροφό του αν δεν σέβεται τους άλλους ανθρώπους. Ο σεβασμός είναι η ελάχιστη παραχώρηση και η μέγιστη. Και οδηγεί στον αυτοσεβασμό. Και υποχρεώνει και τον άλλον να σε σεβαστεί. Και οδηγεί στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Και οδηγεί στην ειλικρίνεια και την αξιοπρέπεια. Στην ευτυχία. Στην αρμονία. Αυτό εμείς οι μεγαλύτεροι και παλιότεροι το λέμε αγάπη. Αλλά αυτή η λέξη έχει καταστραφεί από την αλόγιστη χρήση.
Η αγάπη, μια χριστιανική έννοια, εμπεριέχει εν πολλοίς υποκρισία. Κι είναι λάστιχο. Ο καθένας την εννοεί όπως θέλει. Γι αυτό μες στα εμπορικά τραγούδια την ακούμε να την επικαλούνται οι ερωτευμένοι, οι καψούρηδες, οι μεγάλοι, οι μικροί, όλοι. Ο καθένας εννοεί ό,τι του καπνίσει.
Το σεβασμό μας χάσαμε και οδηγηθήκαμε στην σημερινή οικονομική και όχι μόνον κατάσταση. Δε σεβαστήκαμε τους άλλους, δεν σεβαστήκαμε τον εαυτό μας επομένως. Και τώρα δε μας σέβονται κι οι άλλοι.
Έτσι χτίζεις σπίτι. Έτσι χτίζεις οικογένεια, γειτονιά, πόλη, χώρα, πολιτισμό, ανθρωπότητα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Οι αρχαίοι Έλληνες, (δεν τους θεοποιώ), εκεί θεμελείωναν. Στο σεβασμό. Και μη μου πει κανείς ότι είχαν όλοι τους μέλαθρο ή νοιαζόντουσαν τόσο πολύ για το σπίτι (την οικοδομή). Η αγορά ήταν ο χώρος τους. Περιπατητές. Η αγορά και η στοά. Στωικοί φιλόσοφοι και περιπατητικές σχολές... Ήταν πολίτες. Ανήκαν στην πόλη.
Όταν από το εγώ θα πάμε στο εμείς, θα χτίσουμε τα καλύτερα σπίτια.
Αύριο δε θα είμαστε οι ίδιοι. Οι ανάγκες μας και οι επιθυμίες μας, οι γνώσεις μας, το περιβάλλον όλο θ’ αλλάξει. Το σπίτι πρέπει να είναι μια φωλιά. Μπορεί να την αφήσουμε και να φτιάξουμε μιαν άλλη. Η καλύτερη φωλιά είναι τα συναισθήματά μας, η ανοιχτή μας αγκαλιά, τ’ ανοιχτά μας χέρια. Η υγεία μας, ψυχική και σωματική, κι η διανοητική μας ισορροπία.
Μπορούμε ν’ αρχίζουμε κάθε μέρα από την αρχή. Μα...
αν τη ζωή σου χάλασες σ’ αυτή την κόχη τη μικρή
σ’ όλη τη γη τη χάλασες,
μας λέει ο μεγάλος μας ποιητής Καβάφης.
Κι όλοι θέλουμε να ‘χουμε την Ιθάκη του ο καθένας. Κι ας γυρίσουμε όλον τον κόσμο.
Τίποτα δε χάθηκε στις μέρες που ζούμε. Αν κάποιος φοβάται ότι έχασε τα πάντα, δεν είχε τίποτα και τώρα απλά το βλέπει. Τα υλικά πράγματα, τα σπίτια, τα λεφτά, είναι δημιουργήματά μας, είναι δοσοληψίες, είναι αέρας, είναι όνειρο μέσα σ’ όνειρο...
Μέσα μας καίει μια φωτιά. Για τούτο θέλουμε οξυγόνο διαρκώς. Πρέπει να τη συντηρούμε. Όπου κι αν βρεθούμε κι όποτε, αυτή η εστία θα μπει στο κέντρο και θα φωτίζει, θα ζεσταίνει τους γύρω και θα βρούμε κι ένα μαυρισμένο τσουκάλι με λίγο νερό να μαγειρέψουμε κάτι.
Κι ας αλλάζουν όλα γύρω. Τα πάντα ρει.
Με μεγάλη εκτίμηση προς όλους τους εμπλεκομένους στη συζήτηση αυτή. Δημήτρη σ' ευχαριστώ για την ατραπό που μας οδηγείς. Ανδρέας
Μέσα σε λίγες γραμμές, εδώ στο θέμα μας «Φυσικά σπίτια», έφερες τα πάνω κάτω. Μου δίνεις την ευκαιρία να επικεντρωθώ στην ουσία του θέματος. Κι η ουσία δεν είναι τα σπίτια. Είναι η ζωή μας, είναι οι άνθρωποι.
Λες ότι δε σου αρέσει η ζωή έτσι που έχει γίνει. Κι εμένα δε μου αρέσει. Δε μου άρεσε ποτέ!
Κι όταν λες η ζωή, προφανώς λες για την οικονομία, για την καταστροφή των ισορροπιών αυτών που ξέραμε και είχαμε. Μα και φέρνεις ένα παράδειγμα, για ένα ζευγάρι που τώρα περνάει της ψυχής του τον τάραχο. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό το ζευγάρι ήταν από την αρχή στον αέρα. Όλοι έχουμε στο μυαλό μας αυτή την κατάντια των σχέσεων.
Οι ερωτήσεις σου είναι ρητορικές και περιέχουν τις θέσεις σου. Συμφωνώ με όλα όσα λες. Έχω τις ίδιες απόψεις με σένα όσον αφορά αυτά που γράφεις εδώ.
Θα σου παραθέσω όμως μια βαθύτερη ανάλυση που έχω. Αν μακρυγορήσω, δε θα το κάνω επειδή το θέλω, αλλά το θέμα αν δεν το πιάσουμε από την αρχή του, θ’ ανταλλάξουμε απλώς ...ευχές.
Για να χτίσεις σπίτι
[/b]Για να χτίσεις σπίτι δε χρειάζεσαι λεφτά. Ούτε δάνεια. Ούτε καν οικόπεδο.
Και μπορεί να χτίσεις το καλύτερο σπίτι χωρίς ντουβάρια, χωρίς κεραμίδια, χωρίς υλικά αγαθά.
Το υλικό σπίτι είναι χωρίς έρμα, αν δεν έχει χτιστεί στα θεμέλια μιας στέρεας σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον του, το ανθρώπινο πρώτα, κι ύστερα όλο τον περιβάλλοντα χώρο, όλη τη Γη, όλο το Σύμπαν...
Ο θεμέλιος λίθος θα στηριχτεί στη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του. Κι αυτή τη σχέση την καλή θα την έχουμε όταν ο άνθρωπος την εννοήσει σα σχέση μ' όλους τους ανθρώπους, μ' όλους. Όταν ο άνθρωπος κοιτάζοντας μέσα του, δει εκεί όλους τους ανθρώπους, όχι το είδωλό του αντεστραμμένο μάλιστα.
Το «γνώθι σ’ αυτόν», που είπε ο Σωκράτης, είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο όταν ο άνθρωπος θεωρήσει το μικρό του εαυτούλη θεό. Θεός είναι το σύνολο, το αδιαίρετο, κι αν στρέψει ο άνθρωπος την προσοχή του προς τα κει, προς τα έξω, θα ξεφύγει από τον παιδικό του εγωκεντρισμό, θα ενηλικιωθεί, θα πετύχει το «γνώθι σ’ αυτόν».
Φοβάμαι ότι λέω δύσκολα πράγματα. Και μάλλον φαίνεται ότι μιλάω στριφνά. Αυτό σας διαβεβαιώ ότι οφείλεται στο ότι δεν μπορεί κανένας να απλουστεύσει αυτές τις προτάσεις χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να παρανοηθούν.
Λοιπόν ο Σωκράτης δεν εννοούσε τον εαυτό του κάτι έξω και διαφορετικό από την πολιτεία στην οποία ζούσε. Οικογένειά του δεν ήταν η γυναίκα του και τα παιδιά του, αλλά όλη η Αθήνα. Ίσως κι όλος ο κόσμος, αφού μιλάει ως και σήμερα σ’ όλον τον κόσμο. Και θα μιλάει όσο θα υπάρχουν άνθρωποι.
Όταν από το εγώ θα πάμε στο εμείς, θα χτίσουμε τα καλύτερα σπίτια.
[/b]Αν σεβαστούμε τον άλλον άνθρωπο, θα σεβαστούμε και τη σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους γονείς μας, τ’ αδέρφια μας, τους πάντες. Κι ο σεβασμός αυτός θα μας δώσει όλες τις ευκαιρίες να βρούμε οικόπεδο, γη, να χτίσουμε σπίτι, να περπατάμε στέρεα στη ζωή.
Η έρωτας είναι κάτι που δεν ξέρουμε πόσο κρατάει. Η αγάπη είναι κάτι αόριστο και ομιχλώδες, μα κι αυτή οικοδομείται όταν υπάρχει ο σεβασμός και η βαθειά εκτίμηση που τρέφουμε για την/τον σύντροφό μας. Ο σεβασμός είναι λοιπόν η αρχή για να φτιάξουμε σπίτι. Και είναι μια έννοια, μια κατάσταση που δε δέχεται παρανοήσεις. Ο σεβασμός στηρίζεται στη λογική μας και για τούτο είναι στέρεος.
Δεν μπορεί να σεβαστεί κάποια/κάποιος τον/την σύντροφό του αν δεν σέβεται τους άλλους ανθρώπους. Ο σεβασμός είναι η ελάχιστη παραχώρηση και η μέγιστη. Και οδηγεί στον αυτοσεβασμό. Και υποχρεώνει και τον άλλον να σε σεβαστεί. Και οδηγεί στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Και οδηγεί στην ειλικρίνεια και την αξιοπρέπεια. Στην ευτυχία. Στην αρμονία. Αυτό εμείς οι μεγαλύτεροι και παλιότεροι το λέμε αγάπη. Αλλά αυτή η λέξη έχει καταστραφεί από την αλόγιστη χρήση.
Η αγάπη, μια χριστιανική έννοια, εμπεριέχει εν πολλοίς υποκρισία. Κι είναι λάστιχο. Ο καθένας την εννοεί όπως θέλει. Γι αυτό μες στα εμπορικά τραγούδια την ακούμε να την επικαλούνται οι ερωτευμένοι, οι καψούρηδες, οι μεγάλοι, οι μικροί, όλοι. Ο καθένας εννοεί ό,τι του καπνίσει.
Το σεβασμό μας χάσαμε και οδηγηθήκαμε στην σημερινή οικονομική και όχι μόνον κατάσταση. Δε σεβαστήκαμε τους άλλους, δεν σεβαστήκαμε τον εαυτό μας επομένως. Και τώρα δε μας σέβονται κι οι άλλοι.
Έτσι χτίζεις σπίτι. Έτσι χτίζεις οικογένεια, γειτονιά, πόλη, χώρα, πολιτισμό, ανθρωπότητα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Οι αρχαίοι Έλληνες, (δεν τους θεοποιώ), εκεί θεμελείωναν. Στο σεβασμό. Και μη μου πει κανείς ότι είχαν όλοι τους μέλαθρο ή νοιαζόντουσαν τόσο πολύ για το σπίτι (την οικοδομή). Η αγορά ήταν ο χώρος τους. Περιπατητές. Η αγορά και η στοά. Στωικοί φιλόσοφοι και περιπατητικές σχολές... Ήταν πολίτες. Ανήκαν στην πόλη.
Όταν από το εγώ θα πάμε στο εμείς, θα χτίσουμε τα καλύτερα σπίτια.
Τα πάντα ρει
[/b]Αύριο δε θα είμαστε οι ίδιοι. Οι ανάγκες μας και οι επιθυμίες μας, οι γνώσεις μας, το περιβάλλον όλο θ’ αλλάξει. Το σπίτι πρέπει να είναι μια φωλιά. Μπορεί να την αφήσουμε και να φτιάξουμε μιαν άλλη. Η καλύτερη φωλιά είναι τα συναισθήματά μας, η ανοιχτή μας αγκαλιά, τ’ ανοιχτά μας χέρια. Η υγεία μας, ψυχική και σωματική, κι η διανοητική μας ισορροπία.
Μπορούμε ν’ αρχίζουμε κάθε μέρα από την αρχή. Μα...
αν τη ζωή σου χάλασες σ’ αυτή την κόχη τη μικρή
σ’ όλη τη γη τη χάλασες,
μας λέει ο μεγάλος μας ποιητής Καβάφης.
Κι όλοι θέλουμε να ‘χουμε την Ιθάκη του ο καθένας. Κι ας γυρίσουμε όλον τον κόσμο.
Τίποτα δε χάθηκε στις μέρες που ζούμε. Αν κάποιος φοβάται ότι έχασε τα πάντα, δεν είχε τίποτα και τώρα απλά το βλέπει. Τα υλικά πράγματα, τα σπίτια, τα λεφτά, είναι δημιουργήματά μας, είναι δοσοληψίες, είναι αέρας, είναι όνειρο μέσα σ’ όνειρο...
Μέσα μας καίει μια φωτιά. Για τούτο θέλουμε οξυγόνο διαρκώς. Πρέπει να τη συντηρούμε. Όπου κι αν βρεθούμε κι όποτε, αυτή η εστία θα μπει στο κέντρο και θα φωτίζει, θα ζεσταίνει τους γύρω και θα βρούμε κι ένα μαυρισμένο τσουκάλι με λίγο νερό να μαγειρέψουμε κάτι.
Κι ας αλλάζουν όλα γύρω. Τα πάντα ρει.
Με μεγάλη εκτίμηση προς όλους τους εμπλεκομένους στη συζήτηση αυτή. Δημήτρη σ' ευχαριστώ για την ατραπό που μας οδηγείς. Ανδρέας
Last edit: 12 Χρόνια 7 Μήνες πριν by Κράνιος.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": DAVIS
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- fireseaker
- Αποσυνδεμένος
- Ο χρήστης είναι μπλοκαρισμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 944
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 1164
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν - 11 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5918
από fireseaker
Απαντήθηκε από fireseaker στο θέμα Φυσικά σπίτια
.
Last edit: 11 Χρόνια 6 Μήνες πριν by fireseaker.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Κράνιος, DAVIS
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- fanish1
- Αποσυνδεμένος
- Αρχαίος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 452
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 84
12 Χρόνια 7 Μήνες πριν #5923
από fanish1
Απαντήθηκε από fanish1 στο θέμα Φυσικά σπίτια
Πόσο δίκιο έχετε και οι δύο σας. Σας διαβάζω και είναι σαν να τα γράφω εγώ. Πόσο σοφοί είστε και οι δύο. Έτσι είναι η σοφία έρχεται με τα χρόνια. Είναι κάτι που στο δίνει σαν έπαθλο η ζωή. Συνεχίστε.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Κράνιος
Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
Συντονιστές: ilias
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.511 δευτερόλεπτα