Μια ευχη και λαχταρα για το αγριμι μας-
ειναι η ψυχη της Κρητης μας,δεν την πουλαμε,δεν τη σκοτωνουμε!Τη θαυμαζουμε και μαθαινουμε απ αυτη...Να ζουμε και να αγωνιζομαστε...

Ο αίγαγρος είναι το ζώο σύμβολο της Κρητικής λεβεντιάς και της αγάπης για την ελευθερία.Επισης ειναι και το συμβολο της ορειβασιας,για ευνοητους λογους. Είναι άφθαστος σε ομορφιά, σβελτάδα, εξυπνάδα και καρτερικός, πιστός και γενναίος όσο λίγα ζώα. Τον συναντάμε στους απόκρημνους και απρόσιτους βράχους των φαραγγιών και των γκρεμνών, όπου βρίσκει σκαρφαλώνοντας τα χόρτα και τα χαμόδεντρα που αποτελούν την τροφή του.
Το χρώμα του εναρμονίζεται απόλυτα με το άγριο περιβάλλον των βράχων πέρνωντας τόνους σκούρου καφέ, γκριζωπού και μαύρου σε ορισμένα σημεία.
Αν και είναι ζώο πολυγαμικό που ζεί σε κοπάδια, την εποχή του ζευγαρώματος το αρσενικό μένει μόνο. Τέλη Απριλίου ή Μαϊου το θηλυκό γεννά δύο μικρά.
Ο αίγαγρος θεωρείτε πρόγονος της κατσίκας, αλλά είναι πιο μεγαλόσωμος απ' αυτήν φτάνοντας το 1,5 μέτρο μήκος και τα 80 κιλά βάρος.
Το χαρακτηριστικό του είναι τα μεγάλα τοξοειδή κέρατα που φτάνουν μέχρι 1,20μ. μήκος.
Δυστυχώς το κυνηγούσαν πολύ και το κυνηγούν ακόμα, αν και απαγορεύεται, για το νόστιμο κρέας του κι έτσι έχει αρχίσει να εξαφανίζεται. Τώρα πια το είδος του προστατεύεται από το κράτος στους Εθνικούς δρυμούς, όπως είναι το φαράγγι της Σαμαριάς.
Ο αίγαγρος στα παλιά χρόνια ζούσε σε ολόκληρο το νησί. Το μαρτυρουν οι απεικονίσεις του πάνω σε ανάγλυφα, σφραγιδόλιθους, λάρνακες, αγγεία. Τον βρίσκουμε ακόμα σαν αφιέρωμα σε Ιερά κορυφών, πράγμα που δείχνει την αξία και την σημασία που είχε για τους παλαιούς κατοίκους της Κρήτης.
Γιατι να διαφερουμε εμεις? Φανταζεστε τα Λευκα ορη χωρις αγριμια? Σκεφτητε τον ουρανο χωρις αστρα...
(Εδω που τα λεμε σαν την αιγα-βραστη-αντικρυστη-φουρνο, ΤΙΠΟΤΑ! αστε το αγριμι ησυχο και τρωτε αιγες που'ναι και πολλες και δε μας ελειπονται)