Κράνιος Η συζήτηση ξεκίνησε από Κράνιος 11 έτη πριν

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/41/Orzech%C3%B3wka%2C_orzech%C3%B3wka_zwyczajna_%28Nucifraga_caryocatactes%29.jpg/733px-Orzech%C3%B3wka%2C_orzech%C3%B3wka_zwyczajna_%28Nucifraga_caryocatactes%29.jpg

Όταν γερνάει ο άνθρωπος φυτεύει δέντρα! Χαχαχαααα... Ο Έλληνας έχει χιούμορ ή αυτό το λένε και στην Αμερική; Τέσπα. Όταν ήμουν μικρός, περίπου δέκα χρονών, έβλεπα κοντά στο ποτάμι, ανάμεσα στα πλατάνια, στην ποταμίσια άμμο να φυτρώνουν μικρές καρυδιές. Δεν μεγάλωναν όμως. Το χειμώνα, τα ορμητικά νερά τις ξεθεμέλιωναν. Έτσι κατάλαβα ότι τα καρύδια φυτρώνουν εύκολα όταν τα βάλουμε στην άμμο. Έφτιαξα ένα μικρό φυτώριο λοιπόν και φύτεψα στην άμμο καρύδια. Τα φύτεψα πολύ πυκνά, επειδή δεν περίμενα μεγάλη επιτυχία. Ύστερα το ξέχασα. Ένα παιιχνίδι ήταν. Ο κήπος γέμισε χόρτα την άνοιξη εκεί, ήρθε το καλοκαίρι, τα χόρτα ξεράθηκαν, κι ανακάλυψα ότι τα καρύδια μου είχαν φυτρώσει όλα. Χωρίς πότισμα το καλοκαίρι. Από τότε κρατάει η αγάπη μου γι αυτό το δέντρο.

Θαύμαζα τις μεγάλες καρυδιές κι ήμουν περήφανος για τα μαυρισμένα μου χέρια το φθινόπωρο. Και δεν μπορούσα να καταλάβω την ηλιθιότητα του δάσκαλού μου που μου τις έριξε μετρημένες με το χάρακα, επειδή λέει είχα μαυρίσει τα χέρια μου με τα καρύδια που μάζευα... Η χαρά μου για το φυτώριό μου ήταν μεγάλη.

Όταν το χειμώνα πήγα να βγάλω τις καρυδιές μου να τις μεταφυτέψω σ' ένα χωράφι, με βοήθησε ο παππούς μου.

Ενώ ήταν μικρές καρυδιές, ούτε δέκα εκατοστά, είχαν μεγάλη κεντρική ρίζα. Τις βγάλαμε και τις φυτέψαμε σ' ένα ποτιστικό χωράφι. Τις σκεπάσαμε με κλαδιά τρικοκιάς που έχουν αγκάθια, μπήγοντας κι έναν ξύλινο πάσσαλο στο κέντρο. Έτσι μεγάλωσαν σιγά σιγά τα επόμενα χρόνια. Σήμερα μερικές απ' αυτές έχουν γίνει τεράστιες και είναι πολύ παραγωγικές. Οι περισσότερες καταστράφηκαν πριν ενηλικιωθούν, από χέρια κακών γειτόνων. Γείτονες που σήμερα τα παιδιά τους πάνε κρυφά και μαζεύουν καρύδια από τις καρυδιές μας...

Έχω λοιπόν κι εγώ λίγες καρυδιές που μου άφησε ο πατέρας μου. Καρυδιές που είχα φυτέψει με τα χέρια μου, όπως σας περιέγραψα. Τώρα θα φυτέψω κι άλλες, για να μην είναι ψέματα πως γερνάω. Αλλά ο παγετός την άνοιξη δεν αφήνει κάθε χρόνο να 'χουμε καλή παραγωγή.

Γύρω στα είκοσί μου χρόνια, είχα φυτέψει κι άλλες καρυδιές και δυο καστανιές. Και στο κάτω μέρος ενός χωραφιού μας, δίπλα στο ποτάμι, είχα μπήξει στη γη έναν πάσσαλο από πλατάνι και φύτρωσε. Το πλατάνι έγινε μεγάλο αρκετά, ώστε να πάει κάποιος τσομπάνης να το κόψει κρυφά, για να το χρησιμοποιήσει κάπου στο συφοριασμένο του σταύλο με τους τσίγκους. Ακόμα κι αν τον είδε κάποιος, θα είπε ότι με είχε ρωτήσει, σίγουρα. Κι αν τον έβλεπε κάποιος υπάλληλος του δασαρχείου, θα απαντούσε ότι δεν είναι από το δάσος ή το ποτάμι, είναι και καλά δικό του, μέσα στο χωράφι του. Και το χωράφι δικό του θα το έλεγε στην ανάγκη...

Παρ' όλες τις ατυχίες των δέντρων που φύτεψα σε διάφορες φάσεις της ζωής μου, έχω σήμερα αρκετά απ' αυτά.   Αλλά θα σας μιλούσα για την καρυδιά και το ξέχασα. Το ξέχασα ή το έκανα εξεπίτηδες, δεν έχει νόημα. Αν σας ταξίδεψα στο δικό μου κόσμο, πείτε μου, έχει νόημα να σας μιλάω για τη λατρεία μου στα δέντρα;

Στο κάτω κάτω, έχουμε ανθρώπους ειδικούς να μας μιλήσουν για την καρυδιά εν προκειμένω.

Σας προτείνω να δείτε το βίντεο που θα ποστάρω σε τούτο το θέμα. Θα μάθετε τόσα για το δέντρο καρυδιά, που αξίζει τον κόπο. Κάποιος φίλος μου έφερε από την Κωνσταντινούπολη ... μερικά καρύδια. Έλεος... Με ξέρει πολύ καλά ή με δουλεύει; Όμως εγώ θα τα φυτέψω το Γενάρη σε άμμο ποταμίσια, κατευθείαν στο χωράφι. Και τα παιδιά μου θα βρούν μερικά δέντρα ακόμα, κι ας σκεφτούν ό,τι θέλουν,  και θα φάμε και καρύδια μαζί. Λένε ότι τα καρύδια κάνουν καλό και στον χαραχτήρα που 'χω και μου πάνε. Είμαι σκληρό καρύδι λένε οι άλλοι. Αλλά σημασία δίνω στην ψίχα εγώ. Μερικοί είναι σκληρά καρύδια αλλά τζούφια σα χαλασμένα δόντια μέσα.

Δείτε το βίντεο αν θέλετε. Άντε, γιατί τα μακροσκελή κείμενά μου έχουν γίνει αιτία αναπαράστασης του τροϊκού πολέμου. Με την τρόικα λέω, και όχι μόνο.

Καρυδιά. Και για τους αρχαιόπληκτους, ο Δίας καρύδια έτρωγε. Όταν οι άλλοι τρώγανε βελανίδια. Χαχαχαααα....

Ο Καρυοθραύστης ...  του Τσαϊ - κόφσκι

και η λύση που προτείνω. Άμα του βάλετε φρένο... γίνεται.