ΑΧ! ΕΛΛΑΔΑ Σ'ΑΓΑΠΩ

Για μια κυβέρνηση Ειδικού Εθνικού Σκοπού
Στη μνήμη του Δημήτρη Χριστούλα

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Η πραγματικότητα ξεπερνάει τα όρια της φαντασίας μας, υπογραμμίζει ο μεγάλος γενετιστής Αλμπέρ Ζακάρ, προσθέτοντας: «Η Αποκάλυψη είναι εδώ». Ο Ζακάρ μιλάει για την ανθρωπότητα, αυτά όμως ισχύουν ιδιαίτερα στη σημερινή Ελλάδα.

Η Ελλάδα ως κράτος, κοινωνία, πιθανώς και έθνος, βρίσκεται ήδη σε τροχιά θανάτου. Μην πιστεύετε όσους λένε ότι ποτέ δεν πεθαίνει. ‘Όταν ακούτε τέτοιες ανοησίες, σημαίνει υπαρκτό κίνδυνο και απουσία σπουδαίων τρόπων αντιμετώπισης.

Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, λένε τα μνημονιακά κόμματα, εννοώντας να κυβερνηθεί από τα ίδια και πίσω τους την τρόικα. Για να κυβερνηθεί όμως πρέπει να υπάρχει. Τα Μνημόνια και οι Δανειακές ορίζουν την ελληνική δίνη θανάτου. Η Ελλάδα, μένοντας στην τροχιά, θα πεθάνει (αφού προηγουμένως αποβληθεί από την ευρωζώνη ή/και χάσει την ήδη παραπαίουσα δημοκρατία της).

Δεν θέλουν να κερδίσουν


Οι εκλογές είτε θα αφοπλίσουν την Ελλάδα και πολιτικά, αφού αφοπλίστηκε οικονομικά (Μνημόνιο) και νομικά (Δανειακή), είτε θα της επιτρέψουν να αρχίσει τη συγκρότηση της απάντησής της στην καταστροφή που υπέστη και την ακόμα μεγαλύτερη που προαναγγέλλεται.
Ακόμα μεγαλύτερη από την αντικειμενική άλλωστε , είναι η ηθικο-ψυχολογική σημασία των εκλογών. Λαός που δεν αντιστέκεται πεθαίνει, λαός που αντιστέκεται μπορεί να ηττηθεί, αλλά θα ξανασηκωθεί. Γι’ αυτό κι έχει τεράστια, εθνική σημασία να ψηφίσουν οι ‘Ελληνες, και να ψηφίσουν αντιμνημονιακά, κόμματα με ελπίδα εισόδου στη Βουλή (ώστε να μην ενισχύσει η ψήφος τους το Μνημόνιο) παρόλες τις δικαιολογημένες επιφυλάξεις τους για τα κόμματα του «αντιμνημονίου». Δίνοντάς τους άλλωστε ποσοστό, οι ψηφοφόροι τα υποχρεώνουν να πάρουν τις ευθύνες τους.

Αν κάτι βέβαια ενώνει σήμερα τη μεγάλη πλειοψηφία του αστικού πολιτικού κόσμου και τη μεγάλη πλειοψηφία της ηγεσίας των «αντιμνημονιακών», όπως και την ίδια την τρόικα, είναι ο απίστευτος τρόμος μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν τις εκλογές τα κόμματα του Μνημονίου και να τις κερδίσουν οι «αντιμνημονιακοί». Γι’ αυτό κάνουν ότι μπορούν, ότι περνάει από το χέρι τους για να μη συμβεί αυτό. Ορισμένοι «αντιμνημονιακοί» της αριστεράς έφτασαν μάλιστα στο σημείο να κλείνουν στα συρτάρια τους δημοσκοπήσεις που δείχνουν ένα «μέτωπο αριστεράς και αντιμνημονιακής κεντροαριστεράς» χωρίς το ΚΚΕ να παίρνει πάνω από 20% προτού καν συμπηχθεί, δηλαδή να ξεκινάει από 20%, ένα μέτωπο με το ΚΚΕ να ξεκινάει από το 40%! Τέτοιο φόβο και πανικό προκαλεί στις ηγεσίες η πιθανότητα να κερδίσουν!

Εδώ και δύο χρόνια, ο Περισσός κάνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να μη μπει στον δρόμο του μνημονίου. Η «ΔΗΜΑΡ» του κ. Κουβέλη δηλώνει δεσμευμένη από Μνημόνια και Δανειακές. Οι υπόλοιποι όμως, τι ακριβώς κάνουν και γιατί;

Τον Φεβρουάριο, συνέπηξαν το μέτωπο «ΕΛΑΔΑ» στο ‘Ιδρυμα Κακογιάννη. Που ακριβώς βρίσκεται τώρα; Γιατί το έστειλαν σε υποχρεωτικό ύπνο; Τι σημαίνει το ευρύτατο αντιμνημονιακό μέτωπο που λεκτικά επαγγέλλονται ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, συνεργασία με κάνα-δύο διαφωνήσαντες (όχι πάντα εγκαίρως) βουλευτές του ΠΑΣΟΚ;

Ο ΣΥΝ περηφανεύεται γιατί στις δημοσκοπήσεις οι ‘Ελληνες απαντάνε ότι ο αρχηγός του, ο Αλέξης Τσίπρας, κάνει την καλύτερη αντιπολίτευση στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Την κάνει όντως, οι εμπνευσμένες αγορεύσεις του έσωσαν την τιμή του κοινοβουλίου και απέδειξαν την τεράστια δυνητική εμβέλεια μιας αριστεράς απελευθερωμένης από το γραφειοκρατικό βούρκο. Η απάντηση είναι σωστή, το ερώτημα όμως είναι λάθος. Δεν χρειαζόμαστε καλή αντιπολίτευση στην καταστροφή. Χρειαζόμαστε διακοπή της καταστροφής.

Αριστερά και Καμμένος

‘Οποιος χτίζει φρούρια φυλακίζεται στα τείχη τους, έγραψε ο Μακιαβέλλι. Η αριστερά, ανήμπορη/απρόθυμη η ίδια να ενωθεί, πολύ περισσότερο προτιμά, και εν μέρει το κατάφερε να «παρκάρει» τον Καμμένο στη δεξιά, ώστε να βρίσκει μετά δικαιολογίες μη-συνεργασίας. Εν μέρει το πέτυχε, από τη στιγμή που ο Καμμένος δέχτηκε στο κόμμα του βουλευτές που υπερψήφισαν την κυβέρνηση Παπαδήμου και των οποίων δηλώσεις εγείρουν ερωτηματικά ως προς τη μετεκλογική στάση.

Το να συζητάς Μακιαβέλλι ή πολιτική στρατηγική στην Ελλάδα, μοιάζει ενίοτε σα να παίζεις Ενάτη του Μπετόβεν σε κωφάλαλους. Θα περίμενε κανείς οι αντιμνημονιακοί νάχουνε φωνάξει τα καλύτερα μυαλά της χώρας, να τα κλείνανε σε ένα δωμάτιο, με ένα πιστόλι στον κρόταφο, να τους ξεζουμίζανε, να φωνάξουνε και βοήθεια απέξω, να φτιάξουνε μια όσο καλύτερη και πιο αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση στην κατάσταση πούναι η χώρα. Θα περίμενε να είχε ήδη φτάσει η πρότασή τους, με μια μπροσούρα 50-100 σελίδων, σε όλα τα ελληνικά σπίτια. Θα περίμενε νάχουν οργώσει την υφήλιο σε αναζήτηση στηριγμάτων. Νάχουν θέσει τις οργανώσεις τους σε κατάσταση μάχης, για τον πόλεμο που κηρύχτηκε εδώ και δύο χρόνια στον ελληνικό λαό.

Τι κάνανε; Συζητάγανε μεταξύ τους επί μήνες, για να μην παρουσιάσουν τίποτα τελικά και να λένε όλοι τώρα «προσπαθήσαμε να τους ενώσουμε αλλά δεν τα καταφέραμε». Πως δεν τα κατάφεραν, αν όλοι το προσπαθούσαν;

Ποτέ δεν είναι αργά

Ποτέ δεν είναι αργά για να αποτραπεί μια τεράστια εθνική καταστροφή ante portas, που μόνο τα όρια της φαντασίας, οι μηχανισμοί ψυχικής αυτοπροστασίας και το πιο επεξεργασμένο σχέδιο πλύσης εγκεφάλου στην ιστορία, μας εμποδίζουν να τη σταματήσουμε τώρα και όχι αύριο. Το 1989, ΚΚΕ και Συνασπισμός δεν βρήκαν εμπόδια αρκετά μεγάλα να αποτρέψουν μια συμμαχία με τον Μητσοτάκη εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Ποιά είναι σήμερα τα εμπόδια για να σχηματισθεί τώρα, ένα ευρύτατο μέτωπο, με αξιόπιστο πρόγραμμα, για μια κυβέρνηση Ειδικού Σκοπού, που θα είναι η επαναδιαπραγμάτευση του συνόλου των δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα, χρησιμοποιώντας τα τεράστια πολιτικά και θεσμικά όπλα που της παρέχει η συμμετοχή της στην ευρωζώνη, όπως και όλα τα όπλα και χαρτιά της, περιλαμβανομένου του γεωπολιτικού; Μια τέτοια κυβέρνηση θα εμψύχωνε και θα κινητοποιούσε τον ελληνικό λαό, θα έπαιρνε άμεσα μέτρα διακοπής της οικονομικής καταστροφής και ελέγχου της χρηματοδότησης της οικονομίας, θα έθετε ως πρώτη προτεραιότητα «Ούτε ένας ‘Ελληνας χωρίς φαί, ούτε ένας ‘Ελληνας χωρίς στέγη και φάρμακα». Θα απευθυνόταν στους λαούς της Ευρώπης και στις κυβερνήσεις των δυνάμεων που επιθυμούν να διατηρήσουν τον έλεγχο της Ελλάδας ή την ομαλή λειτουργία της ΕΕ.

Θα μας πείτε ίσως «γίνονται αυτά;». Ασφαλώς και ναι, θα σας απαντούσαμε, όσο όμως αργεί η έλλογη απάντηση της Ελλάδας στο πρόγραμμα της καταστροφής της, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να αρθρωθεί. Η ΕΕ είναι μια δομή εξαιρετικά ισχυρή, από τη μια, αλλά και εξαιρετικά τρωτή από την άλλη, ως πολυεθνική. Στηρίζεται κυρίως σε ένα πλέγμα συνθηκών και θα κινδυνεύσει με κατάρρευση αν αρχίσει να τις παραβιάζει. Ακόμη και σήμερα, και παρόλο που το χρέος έχει μετατραπεί υποχρεωτικά σε ευρώ, καταργώντας το σημαντικότερο πλεονέκτημα μιας εξόδου από την ευρωζώνη, η ελληνική ψήφος είναι απαραίτητη για όλες τις αποφάσεις της ευρωζώνης και τουλάχιστο τις μισές της ΕΕ. Η Αθήνα μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική της άδειας καρέκλας του Ντε Γκωλ, μπορεί να θέσει πολύ έντονα το ζήτημα της λεηλασίας της χώρας μέσω της διαφθοράς, των γερμανικών αποζημιώσεων, ακόμα και να απειλήσει με διακοπή της παροχής στρατηγικής σημασίας διευκολύνσεων προς τη δυτική συμμαχία. Προτού βεβαίως τα πράξει όλα αυτά θα επιχειρήσει να διαπραγματευθεί με τους εταίρους της για να μη φτάσει στη σύγκρουση, θα αναζητήσει ευρύτερες συμμαχίες, θα πει στο Ισραήλ, που θέλει τα πάντα σε Ελλάδα και Κύπρο, χωρίς να δίνει τίποτα, να ασκήσει την τεράστια επιρροή του στην ΕΕ και τις μεγάλες τράπεζες, ή θα πάει στον Πούτιν να συζητήσει. Στο εσωτερικό θα λάβει άμεσα μέτρα αναδιανομής του πλούτου και θα αναζητήσει δραστήρια το μαύρο χρήμα έξω.

Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Η εναλλακτική όμως είναι η αποδοχή του θανάτου μας. Εμείς πάντως δεν διακρίνουμε άλλο τρόπο σωτηρίας της χώρας. Αν κάποιος ξέρει άλλο, ας μας τον πει.

Το Παρόν της Κυριακής, 15.4.2012

Πηγή: konstantakopoulos.blogspot.com

FIVI έγραψε: Για μια κυβέρνηση Ειδικού Εθνικού Σκοπού
Στη μνήμη του Δημήτρη Χριστούλα

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Η πραγματικότητα ξεπερνάει τα όρια της φαντασίας μας, υπογραμμίζει ο μεγάλος γενετιστής Αλμπέρ Ζακάρ, προσθέτοντας: «Η Αποκάλυψη είναι εδώ». Ο Ζακάρ μιλάει για την ανθρωπότητα, αυτά όμως ισχύουν ιδιαίτερα στη σημερινή Ελλάδα.

Η Ελλάδα ως κράτος, κοινωνία, πιθανώς και έθνος, βρίσκεται ήδη σε τροχιά θανάτου. Μην πιστεύετε όσους λένε ότι ποτέ δεν πεθαίνει. ‘Όταν ακούτε τέτοιες ανοησίες, σημαίνει υπαρκτό κίνδυνο και απουσία σπουδαίων τρόπων αντιμετώπισης.

Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, λένε τα μνημονιακά κόμματα, εννοώντας να κυβερνηθεί από τα ίδια και πίσω τους την τρόικα. Για να κυβερνηθεί όμως πρέπει να υπάρχει. Τα Μνημόνια και οι Δανειακές ορίζουν την ελληνική δίνη θανάτου. Η Ελλάδα, μένοντας στην τροχιά, θα πεθάνει (αφού προηγουμένως αποβληθεί από την ευρωζώνη ή/και χάσει την ήδη παραπαίουσα δημοκρατία της).

Δεν θέλουν να κερδίσουν


Οι εκλογές είτε θα αφοπλίσουν την Ελλάδα και πολιτικά, αφού αφοπλίστηκε οικονομικά (Μνημόνιο) και νομικά (Δανειακή), είτε θα της επιτρέψουν να αρχίσει τη συγκρότηση της απάντησής της στην καταστροφή που υπέστη και την ακόμα μεγαλύτερη που προαναγγέλλεται.
Ακόμα μεγαλύτερη από την αντικειμενική άλλωστε , είναι η ηθικο-ψυχολογική σημασία των εκλογών. Λαός που δεν αντιστέκεται πεθαίνει, λαός που αντιστέκεται μπορεί να ηττηθεί, αλλά θα ξανασηκωθεί. Γι’ αυτό κι έχει τεράστια, εθνική σημασία να ψηφίσουν οι ‘Ελληνες, και να ψηφίσουν αντιμνημονιακά, κόμματα με ελπίδα εισόδου στη Βουλή (ώστε να μην ενισχύσει η ψήφος τους το Μνημόνιο) παρόλες τις δικαιολογημένες επιφυλάξεις τους για τα κόμματα του «αντιμνημονίου». Δίνοντάς τους άλλωστε ποσοστό, οι ψηφοφόροι τα υποχρεώνουν να πάρουν τις ευθύνες τους.

Αν κάτι βέβαια ενώνει σήμερα τη μεγάλη πλειοψηφία του αστικού πολιτικού κόσμου και τη μεγάλη πλειοψηφία της ηγεσίας των «αντιμνημονιακών», όπως και την ίδια την τρόικα, είναι ο απίστευτος τρόμος μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν τις εκλογές τα κόμματα του Μνημονίου και να τις κερδίσουν οι «αντιμνημονιακοί». Γι’ αυτό κάνουν ότι μπορούν, ότι περνάει από το χέρι τους για να μη συμβεί αυτό. Ορισμένοι «αντιμνημονιακοί» της αριστεράς έφτασαν μάλιστα στο σημείο να κλείνουν στα συρτάρια τους δημοσκοπήσεις που δείχνουν ένα «μέτωπο αριστεράς και αντιμνημονιακής κεντροαριστεράς» χωρίς το ΚΚΕ να παίρνει πάνω από 20% προτού καν συμπηχθεί, δηλαδή να ξεκινάει από 20%, ένα μέτωπο με το ΚΚΕ να ξεκινάει από το 40%! Τέτοιο φόβο και πανικό προκαλεί στις ηγεσίες η πιθανότητα να κερδίσουν!

Εδώ και δύο χρόνια, ο Περισσός κάνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να μη μπει στον δρόμο του μνημονίου. Η «ΔΗΜΑΡ» του κ. Κουβέλη δηλώνει δεσμευμένη από Μνημόνια και Δανειακές. Οι υπόλοιποι όμως, τι ακριβώς κάνουν και γιατί;

Τον Φεβρουάριο, συνέπηξαν το μέτωπο «ΕΛΑΔΑ» στο ‘Ιδρυμα Κακογιάννη. Που ακριβώς βρίσκεται τώρα; Γιατί το έστειλαν σε υποχρεωτικό ύπνο; Τι σημαίνει το ευρύτατο αντιμνημονιακό μέτωπο που λεκτικά επαγγέλλονται ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, συνεργασία με κάνα-δύο διαφωνήσαντες (όχι πάντα εγκαίρως) βουλευτές του ΠΑΣΟΚ;

Ο ΣΥΝ περηφανεύεται γιατί στις δημοσκοπήσεις οι ‘Ελληνες απαντάνε ότι ο αρχηγός του, ο Αλέξης Τσίπρας, κάνει την καλύτερη αντιπολίτευση στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Την κάνει όντως, οι εμπνευσμένες αγορεύσεις του έσωσαν την τιμή του κοινοβουλίου και απέδειξαν την τεράστια δυνητική εμβέλεια μιας αριστεράς απελευθερωμένης από το γραφειοκρατικό βούρκο. Η απάντηση είναι σωστή, το ερώτημα όμως είναι λάθος. Δεν χρειαζόμαστε καλή αντιπολίτευση στην καταστροφή. Χρειαζόμαστε διακοπή της καταστροφής.

Αριστερά και Καμμένος

‘Οποιος χτίζει φρούρια φυλακίζεται στα τείχη τους, έγραψε ο Μακιαβέλλι. Η αριστερά, ανήμπορη/απρόθυμη η ίδια να ενωθεί, πολύ περισσότερο προτιμά, και εν μέρει το κατάφερε να «παρκάρει» τον Καμμένο στη δεξιά, ώστε να βρίσκει μετά δικαιολογίες μη-συνεργασίας. Εν μέρει το πέτυχε, από τη στιγμή που ο Καμμένος δέχτηκε στο κόμμα του βουλευτές που υπερψήφισαν την κυβέρνηση Παπαδήμου και των οποίων δηλώσεις εγείρουν ερωτηματικά ως προς τη μετεκλογική στάση.

Το να συζητάς Μακιαβέλλι ή πολιτική στρατηγική στην Ελλάδα, μοιάζει ενίοτε σα να παίζεις Ενάτη του Μπετόβεν σε κωφάλαλους. Θα περίμενε κανείς οι αντιμνημονιακοί νάχουνε φωνάξει τα καλύτερα μυαλά της χώρας, να τα κλείνανε σε ένα δωμάτιο, με ένα πιστόλι στον κρόταφο, να τους ξεζουμίζανε, να φωνάξουνε και βοήθεια απέξω, να φτιάξουνε μια όσο καλύτερη και πιο αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση στην κατάσταση πούναι η χώρα. Θα περίμενε να είχε ήδη φτάσει η πρότασή τους, με μια μπροσούρα 50-100 σελίδων, σε όλα τα ελληνικά σπίτια. Θα περίμενε νάχουν οργώσει την υφήλιο σε αναζήτηση στηριγμάτων. Νάχουν θέσει τις οργανώσεις τους σε κατάσταση μάχης, για τον πόλεμο που κηρύχτηκε εδώ και δύο χρόνια στον ελληνικό λαό.

Τι κάνανε; Συζητάγανε μεταξύ τους επί μήνες, για να μην παρουσιάσουν τίποτα τελικά και να λένε όλοι τώρα «προσπαθήσαμε να τους ενώσουμε αλλά δεν τα καταφέραμε». Πως δεν τα κατάφεραν, αν όλοι το προσπαθούσαν;

Ποτέ δεν είναι αργά

Ποτέ δεν είναι αργά για να αποτραπεί μια τεράστια εθνική καταστροφή ante portas, που μόνο τα όρια της φαντασίας, οι μηχανισμοί ψυχικής αυτοπροστασίας και το πιο επεξεργασμένο σχέδιο πλύσης εγκεφάλου στην ιστορία, μας εμποδίζουν να τη σταματήσουμε τώρα και όχι αύριο. Το 1989, ΚΚΕ και Συνασπισμός δεν βρήκαν εμπόδια αρκετά μεγάλα να αποτρέψουν μια συμμαχία με τον Μητσοτάκη εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Ποιά είναι σήμερα τα εμπόδια για να σχηματισθεί τώρα, ένα ευρύτατο μέτωπο, με αξιόπιστο πρόγραμμα, για μια κυβέρνηση Ειδικού Σκοπού, που θα είναι η επαναδιαπραγμάτευση του συνόλου των δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα, χρησιμοποιώντας τα τεράστια πολιτικά και θεσμικά όπλα που της παρέχει η συμμετοχή της στην ευρωζώνη, όπως και όλα τα όπλα και χαρτιά της, περιλαμβανομένου του γεωπολιτικού; Μια τέτοια κυβέρνηση θα εμψύχωνε και θα κινητοποιούσε τον ελληνικό λαό, θα έπαιρνε άμεσα μέτρα διακοπής της οικονομικής καταστροφής και ελέγχου της χρηματοδότησης της οικονομίας, θα έθετε ως πρώτη προτεραιότητα «Ούτε ένας ‘Ελληνας χωρίς φαί, ούτε ένας ‘Ελληνας χωρίς στέγη και φάρμακα». Θα απευθυνόταν στους λαούς της Ευρώπης και στις κυβερνήσεις των δυνάμεων που επιθυμούν να διατηρήσουν τον έλεγχο της Ελλάδας ή την ομαλή λειτουργία της ΕΕ.

Θα μας πείτε ίσως «γίνονται αυτά;». Ασφαλώς και ναι, θα σας απαντούσαμε, όσο όμως αργεί η έλλογη απάντηση της Ελλάδας στο πρόγραμμα της καταστροφής της, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να αρθρωθεί. Η ΕΕ είναι μια δομή εξαιρετικά ισχυρή, από τη μια, αλλά και εξαιρετικά τρωτή από την άλλη, ως πολυεθνική. Στηρίζεται κυρίως σε ένα πλέγμα συνθηκών και θα κινδυνεύσει με κατάρρευση αν αρχίσει να τις παραβιάζει. Ακόμη και σήμερα, και παρόλο που το χρέος έχει μετατραπεί υποχρεωτικά σε ευρώ, καταργώντας το σημαντικότερο πλεονέκτημα μιας εξόδου από την ευρωζώνη, η ελληνική ψήφος είναι απαραίτητη για όλες τις αποφάσεις της ευρωζώνης και τουλάχιστο τις μισές της ΕΕ. Η Αθήνα μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική της άδειας καρέκλας του Ντε Γκωλ, μπορεί να θέσει πολύ έντονα το ζήτημα της λεηλασίας της χώρας μέσω της διαφθοράς, των γερμανικών αποζημιώσεων, ακόμα και να απειλήσει με διακοπή της παροχής στρατηγικής σημασίας διευκολύνσεων προς τη δυτική συμμαχία. Προτού βεβαίως τα πράξει όλα αυτά θα επιχειρήσει να διαπραγματευθεί με τους εταίρους της για να μη φτάσει στη σύγκρουση, θα αναζητήσει ευρύτερες συμμαχίες, θα πει στο Ισραήλ, που θέλει τα πάντα σε Ελλάδα και Κύπρο, χωρίς να δίνει τίποτα, να ασκήσει την τεράστια επιρροή του στην ΕΕ και τις μεγάλες τράπεζες, ή θα πάει στον Πούτιν να συζητήσει. Στο εσωτερικό θα λάβει άμεσα μέτρα αναδιανομής του πλούτου και θα αναζητήσει δραστήρια το μαύρο χρήμα έξω.

Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Η εναλλακτική όμως είναι η αποδοχή του θανάτου μας. Εμείς πάντως δεν διακρίνουμε άλλο τρόπο σωτηρίας της χώρας. Αν κάποιος ξέρει άλλο, ας μας τον πει.

Το Παρόν της Κυριακής, 15.4.2012

Πηγή: konstantakopoulos.blogspot.com

Αγαπάμε τη χώρα μας; Αγαπάμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας; Νοιαζόμαστε για το αύριο ή έχουμε κολλήσει στο χθες - όποιο κι αν ήταν αυτό- Πείτε μου. Μιλήστε που να μας πάρει όλους και να μας σηκώσει!
Αν είμαστε τόσο αργόστροφοι ας πάμε στον αγύριστο...
Αν δε βλέπουμε τι μας συμβαίνει... ας αράξουμε στο μνήμα μας.

Έκδηλο εκνευρισμό έχει προκαλέσει στη διεθνή των τοκογλύφων το ορατό, πλέον, ενδεχόμενο να μειοψηφήσει στις κάλπες το μνημονιακό καρτέλ και, όπως αναμενόταν, άρχισαν οι συνήθεις εκβιασμοί της ελληνικής γνώμης.
Άσκοπες και άκαιρες χαρακτηρίζει τις εκλογές στην Ελλάδα το περιοδικό Economist, …
εμπνευσμένο, μάλλον, από τη σημερινή μαύρη επέτειο από τη χούντα των συνταγματαρχών.
Στο «κόλπο» και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Π.Τόμσεν, τον οποίο η πρόεδρος της «Κοινωνικής Συμφωνίας», Λ. Κατσέλη, εγκαλεί πως αναζητά άλλοθι για την επερχόμενη αποτυχία της συνταγής του Μνημονίου, που συμφώνησαν και υπέγραψαν οι Βενιζέλος και Σαμαράς, οδηγώντας τελικά τη χώρα στη χρεοκοπία.
Είχαν προηγηθεί οι προειδοποιήσεις Μπαρόζο και η Λαγκάρντ, ότι προέχει η θρησκευτική προσήλωση στο Μνημόνιο.
Στην ίδια κατεύθυνση οι περιβόητες αγορές, με πρώτο το σαρκοβόρο της, την Goldman Sachs, απειλούν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ισπανία με απομάκρυνση από την Ευρωζώνη.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και δημοσίευμα του Focus, σύμφωνα με το οποίο «η 6η Μαΐου μπορεί να αποβεί μοιραία μέρα για το εύρο», λόγω των εκλογών που θα διεξαχθούν στην Ελλάδα και τη Γαλλία. «Οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα -αναφέρει ο συντάκτης- είναι ζωτικής σημασίας. Γιατί τα δύο μεγάλα κόμματα που έχουν δεσμευτεί απέναντι στις Βρυξέλλες να τηρήσουν πολιτική λιτότητας, παρά το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, δεν συγκεντρώνουν μαζί ούτε και το απαραίτητο μίνιμουμ του 36%. Η οργή των Ελλήνων για τις περικοπές είναι μεγάλη, η πτώχευση απεφεύχθη, αλλά η ανεργία έχει ξεπεράσει το 22%, η ανεργία των νέων το 50%...» και επικαλείται δηλώσεις του Γιούργκεν Μάτες από το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας πως «και η παραμικρότερη παρέκκλιση από το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων δεν πρόκειται να γίνει δεκτή από τους δανειστές της Ελλάδας».
Από κοντά και το μνημονιακό ζεύγος. Σαμαράς και Βενιζέλος, μας λένε ότι αν δεν τους ψηφίσουμε, χαθήκαμε. Αν δε δώσουμε αυτοδυναμία στον Σαμαρά ή αν δεν διαμορφώσουμε μια νέα νεοφιλελεύθερη πλειοψηφία υπό την ηγεσία Παπαδήμων, θα καταστρέψουμε τη χώρα και τους εαυτούς μας.
Κλείστε τις τηλεοράσεις και τις λοιπές εστίες παραπληροφόρησης και πλύσης εγκεφάλου, που μας θεωρούν πνευματικά υποζύγια
Μην ακούτε αυτούς που μας κατέστρεψαν! Είναι οι πολιτικοί απατεώνες, που στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο συζήτησαν περικοπές ύψους 11 δισ ευρώ, που θα γίνουν από τον Ιούνιο!!!
kafeneio-gr.blogspot.com/2012/04/blog-post_1395.html

22 Απρ 2012
Κι άλλη πολιτική δολοφονία [αυτοκτονία]!



Ενας αριστερός ,αγωνιστής δάσκαλος ,γνωστός για τους αγώνες του στο χώρο της εκπαίδευσης και όχι μόνο, εβαλε τέλος στη ζωή του το Σάββατο.Σε σημείωμά που άφησε αναφέρει ξεκάθαρα οτι η αυτοχειρία του ειναι μια πολιτική διαμαρτυρία.

''Αυτοκτονία Δασκάλου στη Σταυρούπολη για πολιτικούς λόγους !
Σοκ προκαλεί η είδηση ότι ένας 45χρονος δάσκαλος αυτοκτόνησε στη Σταυρούπολη το απόγευμα του Σαββάτου σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας

Πρόκειται για ένα δάσκαλο, ο οποίος υπηρετεί στην Αθήνα και βρέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για τις ημέρες του Πασχα. Ο αυτόχειρας Σάββας Μετοικίδης, παντρεμένος με παιδιά, απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα σε αποθήκη της πατρικής κατοικίας του στη Σταυρούπολη. Άφησε πολυσέλιδο σημείωμα στο οποίο εξηγεί ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας του είναι ξεκάθαρα πολιτικοί και ότι διαμαρτύρεται για το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση της χώρας. Aποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στην μνημόνιο και τις επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία.
Είναι η δεύτερη αυτοκτονία Έλληνα... που έχει χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στη χώρα και την οικονομική κρίση και σημειώνεται 2 εβδομάδες πριν τις κρίσιμες εθνικές εκλογές. Η είδηση έχει προκαλέσει σοκ στην κοινωνία της Σταυρούπολης και της γύρω περιοχής.
Πολιτικοποιημένος και εξαιρετικός χαρακτήρας
Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία που συνέλλεξε το XanthiPress.gr, επρόκειτο για εξαιρετικό χαρακτήρα ανθρώπου, απόλυτα πολιτικοποιημένο και συνδικαλιστή, η πράξη του οποίου αντανακλά την πρόθεσή του να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον και να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα στη χώρα και την Ευρώπη με το θάνατό του.
Η κηδεία του γίνεται στις 5 το απόγευμα της Κυριακής στη Σταυρούπολη και αναμένεται ότι θα βρεθούν αρκετοί συνάδελφοι και συναγωνιστές του αυτόχειρα.

XanthiPress.gr

---

Ο Σάββας Μετοικίδης το Δεκέμβρη του 2008 εγραφε:

«ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη.
ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η χρηματιστηριακή απάτη.

ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο που τελικά το πληρώνεις χρυσό.

ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει όποια στιγμή θέλει.

ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 700 ευρώ με ή χωρίς ένσημα.

ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων.

ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια.

ΒΙΑ είναι να είσαι μετανάστρια, να ζεις με το φόβο ότι θα σε πετάξουν ανά πάσα στιγμή έξω από τη χώρα και να βιώνεις μια διαρκή ανασφάλεια.

ΒΙΑ είναι να είσαι ταυτόχρονα μισθωτή, νοικοκυρά και μάνα.

ΒΙΑ είναι να σου πιάνουν το κώλο στη δουλειά και να σου λένε «Χαμογέλα ρε τι σου ζητάμε;»

Αυτό που ζήσαμε εγώ το ονομάζω εξέγερση. Κι όπως κάθε εξέγερση μοιάζει με πρόβα εμφυλίου, μυρίζει καπνιά, δακρυγόνα και αίμα. Δεν τιθασεύεται εύκολα και δεν καπελώνεται. Πυρπολεί συνειδήσεις, αναδεικνύει και πολώνει αντιθέσεις, υπόσχεται στιγμές, έστω, συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Ιχνηλατεί ατραπούς για την κοινωνική απελευθέρωση.

Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις μητροπόλεις του χάους! Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα σπίτια σας, ανοίξτε την tv και απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι σίγουρα σφοδρότερη, όσο θα προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε στους δρόμους δίπλα στα παιδιά σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή που σας κλέβουν, να θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε τον κόσμο."

Αναρτήθηκε από Ε.ΠΑ.Μ. Χολαργού-Παπάγου στις 01:44

Ήρωας ο Σάββας....

Μας γέννησε, μας έδωσε την ελληνική ψυχή, μας έδωσε το ελευθερο πνεύμα, είναι η πιο όμορφη χώρα του κόσμου, είναι η πατρίδα μας είναι η Ελλάδα μας, την θέλουν πολλοί δεν θα την παρει κανένας γιατί εχει ψυχή όλους εμάς!!!!

αξίζει το βιντεακι, και με ηχεια ανοιχτα ν ακουγεται η μουσική επένδυση!!!!

.