Βλέπετε διαφορές από τη δεκαετία του '80;

.

Δεν έχω κάτι να προσθέσω ή να αφαιρέσω σ' όσα γράφεις Δημήτρη. Μόνο να μην απλουστεύουμε πολύ τα πράγματα. Υπάρχει μια κρίση παγκόσμια, και για τούτη την κατάσταση έχω γράψει πάρα πολλά κείμενα στο kalliergo. Οι απόψεις μου έχουν αποσαφηνιστεί νομίζω. Θα είναι αγένεια εκ μέρους μου να επαναλαμβάνομαι. Εξ άλλου ο σκοπός μου δεν είναι να πείσω τους άλλους. Απλά καταθέτω τις απόψεις μου. Έχω γράψει ότι δε θα σώσω εγώ τον κόσμο. Ο κόσμος αν μπορεί να σωθεί θα σωθεί από μόνος του. Δε μ' αρέσουν οι σωτήρες. Πιστεύω ότι ο καθένας πρέπει να λέει αυτό που σκέφτεται, αδιαφορώντας για το πόσους πείθει ή έχει με το μέρος του. Εκείνο που πρέπει να τον ενδιαφέρει είναι να έχει κάνει το καθήκον του σαν πολίτης, να έχει καταθέσει απλά τη γνώμη του και τα επιχειρήματά του.
Όσο καθόμασταν εγώ κι εσύ στην άκρη μας, κοιτάζοντας τη δουλειά μας, κάποιοι αναιδέστατοι φελλοί έκαναν τον κούφιο λόγο σύστημα. Για όλα είχαν άποψη χωρίς να λένε τίποτα ουσιώδες. Είναι οι πολιτικοί μας, οι τοπικοί άρχοντες, πέντε δέκα δημοσιογράφοι, έως και οι παπάδες! Καιρός να μιλήσουμε κι εμείς κι ας έχουμε λάθος. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.

Διότι οι ανεγκέφαλοι, λέγε λέγε, άρχισαν να πιστεύουν ότι είναι και ικανοί! Ικανοί να κυβερνούν, να το παίζουν καπετάνιοι. Μα τώρα που πέσαμε σε δύσκολο καιρό και το καράβι θέλει αληθινό καπετάνιο αυτοί έχουν κατσικωθεί και δεν αφήνουν το τιμόνι, μόνο και μόνο γιατί έχει μέλι!! Μα θα πνιγούμε! Τίποτ' αυτοί. Μου θυμίζει η κατάσταση έν' αεροπλάνο που μετέφερε τρελούς (ανέκδοτο). Η επιμονή ενός τρελού να οδηγήσει το αεροπλάνο ήταν μέχρις εσχάτων.

Ο δημόσιος τομέας παίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνία. Υπάρχουν όμως όρια. Κι ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να έχει όρια. Και οι πορείες τους πρέπει να είναι παράλληλες. Δεν μπορώ να δεχτώ το φασιστικό μοντέλο του όλα ανήκουν στο Κράτος. Δεν μπορώ να δεχτώ και το άλλο μοντέλο, τον άκρατο φιλελευθερισμό, τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός όπως βλέπω, θα πάει φούντο. Σύντομα. Θ' ακολουθήσει τα μετέωρα βήματα του κομουνισμού. Έγινε ακραίος και για τούτο έπαψε να έχει συμμάχους. Τώρα ο καπιταλισμός φαίνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού, ενώ η αλήθεια είναι ότι κλέβει! Απλά κλέβει! Κυβερνάει κλέβοντας τις πλειοψηφίες, δημιουργώντας ψεύτικες πλειοψηφίες. Δε θέλει να βγει στη σύνταξη! Μα η ιστορία τον έχει αποβάλει δια παντός. Πάντα έκλεβε, είχε όμως οπαδούς. Λέγοντας κλέβει εννοώ δεν έχει οπαδούς. Παρουσιάζεται σαν κυρίαρχη ιδεολογία, ενώ είναι μια ισχνή μειοψηφία αεριτζήδων.

Ο καπιταλισμός εκπροσωπείται από την αστική τάξη. Η τάξη αυτή ήταν θεμελειωμένη πάνω στις αρχές της Γαλλικής επανάστασης. Η αστική τάξη πολέμησε κάποτε γι αυτά που πίστευε. Και νίκησε διότι μπόρεσε να εκφράσει τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων. Από τότε όμως έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι. Και πολύ αίμα. Τώρα η αστική τάξη έχει απέναντί της όλους τους ανθρώπους της εργασίας και του πνεύματος. Η ιστορία τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια του καπιταλισμού, όταν κατέρρευσε ο κομουνισμός. Γυρίσαμε σελίδα. Όμως οι καπιταλιστές το είδαν σαν λευκή σελίδα που θα μπορούσαν να γράψουν ό,τι ήθελαν. Κι έκαναν γενική έφοδο με πολέμους και με παιχνίδια για εθνότητες και τρομοκρατίες και δικαιώματα των λαών και κουραφέξαλα... Η αλήθεια απέχει: Γυρίσαμε σελίδα. Οι ιδεολογίες του περασμένου αιώνα πέθαναν. Ο παλιός κόσμος, τα παλιά όνειρα, οι παλιοί μύθοι καταναλώθηκαν. Κανένας δεν ξέρει πού πάμε.
Όσο έχει πιθανότητες να επικρατήσει κομουνισμός στο μέλλον, άλλο τόσο έχει πιθανότητες να ζήσει ο καπιταλισμός.
Όσο για την ιστορία που γράφουν οι ηγέτες ή οι άρχοντες ή οι πλούσιοι ή οι οικονομολόγοι, έχω να πω ότι, όσο μπορούν ν’ αποτρέψουν έναν σεισμό, ή να τον προβλέψουν, άλλο τόσο ξέρουν τι τους γίνεται.



Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στα επόμενα χρόνια. Δεν υπάρχουν προφήτες. Δείτε, δεν μπορούν να προβλέψουν τον καιρό παρά μόνον μερικές μέρες. Όσο το επιτρέπουν τα υπολογιστικά συστήματα. Κι εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια. Πώς μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι μπορεί να προβλέψει, όταν δεν μπορεί να προβλέψει τι θα του συμβεί αυτουνού του ίδιου; Εγώ σας λέω δεν ξέρω πότε θα πεθάνω. Πώς θα μπορούσα να προβλέψω τι θα γίνει με ολόκληρη την ανθρωπότητα; Καφετζού είμαι;
Εκείνο όμως που ξέρω είναι ότι η ζωή μου δε θα είναι ποτέ ίδια με το παρελθόν μου!
Τα γράφω αυτά κοιτάζοντας τι γίνεται απ’ άκρη σ’ άκρη στον πλανήτη. Και δεν ανησυχώ. Έτσι είναι η ζωή. Μια περιπέτεια που πρέπει να τη ζήσουμε, όσο αναλογεί στον καθένα. Και είμαι φύσει ήρεμος απέναντι στις αναταράξεις.

Δημήτρη τα γράφω αυτά, διότι δεν ανησυχώ για την ανθρωπότητα. Θα χαράξει πορεία, μέσα από μια χαοτική διαδικασία, επώδυνη. Κι η χώρα μας το ίδιο. Κι ο άνεργος θα λύσει το πρόβλημά του, αν δεν καταρεύσει. Κι ο χαραμοφάης του δημοσίου που τα ξύνει σήμερα κι εχθές, ίσως αλλάξει τελείως τη ζωή του. Ίσως αποκτήσει κι αυτουνού η ζωή ενδιαφέρον. Πάντως έχει μια ευκαιρία.

Εκείνο που με τρομάζει είναι κάτι άλλο. Φανταστείτε το παρακάτω σενάριο: Έρχονται τα πάνω κάτω, ο πλανήτης αλλάζει τελείως, τα ομολογιακά χρέη σβήνονται για όλα τα κράτη, (έτσι κι αλλιώς αέρας κοπανιστός είναι, πανωτόκια και φούσκα και απεχθέστατα χρέη που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν) και οι πάντες κάνουν μια καινούρια αρχή. Οι πάντες πλην των ποντίων, συγνώμη, πλην των Ελλήνων!!! Και των ομοίων τους!!! Διότι οι Έλληνες, σαν των φρονίμων τα παιδιά, πριν αλέκτωρ λαλήσει είχαν φροντίσει να δανειστούν από κράτη συμμάχους(?) τοκογλυφικά κι ενυπόθηκα! Διέθεταν 300 εφιάλτες και 700 Πήλιους Γούσηδες. Όλοι κάνουν ελεύθερη πτώση, ο πόντιος ανοίγει το αλεξίπτωτό του κατευθείαν, και για να τους προσπεράσει κόβει τα σκοινιά! Κόντρες θέλετε ρε κερατάδες! (Φέρεται να φώναξε!) Στην πρώτη περίπτωση ο πόντιος θα πέσει τελευταίος διότι θα χάσει το δρόμο, στη δεύτερη περίπτωση θα φτάσει πρώτος στο έδαφος αλλά θα γίνει κέτσαπ.

Αλλά δεν πρέπει να φέρνουμε την καταστροφή. Έτσι λέγανε οι παλιοί. Είμαι πολύ αισιόδοξος όταν ο θρασύτατος Πάγκαλος ομολόγησε ότι δεν έχει πρόβλημα να μειώσει την εθνική του κυριαρχία@@@@... Κατευθείαν ομολογία ότι είναι προδότης. Τόσο σίγουρος ότι δε θα δικαστεί, όσο κι ο Τσαουσέσκου@!@! Συμπλήρωσε ότι είναι ευρωπαίος κι όχι έλληνας@@@ ... Και τα γαλλικά τα πήγαινε μαρούλι.... Τους ευρωπαίους τους ρώτησε πώς τον βλέπουνε; Ποια βόμβα είχαν ονομάσει οι Αμερικάνοι Χοντρό΄άνθρωπο;

Έγραψα πολλά. Και δεν κοίταξα και κανένα βίντεο να χαλαρώσουμε.