Για να κάνω κεφάλι: Villagers of Ioannina City

2 Η σκιά
Το τηλέφωνο χτύπησε
μα εσύ κατέβηκες κι άνοιξες να δεις ποιος είναι
Μια σκιά φεύγει αργά στο δρόμο



Επενδύστε στη βιομηχανία των αισθήσεων. Κράνιος

Αγαπητέ μου φίλε Ηλία, κι όλοι οι φίλοι κι αναγνώστες αυτής της γωνιάς, καλησπέρα.
Ενώ ζούμε όλοι μας στον πραγματικό κόσμο, το σκληρό κι ανελέητο κόσμο της επιβίωσης ή της υλικής και αποψιλωμένης από κάθε συναίσθημα κρατούσας άποψης, κάνουμε ένα κλικ απάνω στην καρδιά μας και πλημμυρίζουμε συγκίνηση κι ουσία διαφορετική από τα φράγκα ή το καθημερινό φαΐ.

Ο πόλεμος μαίνεται σε καθημερινή βάση. Αίμα για να μη σβήσει το μίσος, μη σταματήσει το εμπόριο όπλων, μη και πάψει η λογική του ΈΧΩ και του ΕΊΜΑΙ και του Θ¨ΕΛΩ.
Ο πόλεμος έχει διασπαρεί μέσα στα δελτία ειδήσεων, απάνω στο χάρτη του πλανήτη, σα σιχαμάρα, σα μουντζούρα ζώσα, σαν πλάσμα τρεφόμενο με κορμιά ανθρώπινα, μ' όνειρα, ...
Κατά τ' άλλα μπήκαμε για τα καλά σε μια χιλιετία με την τεχνολογία στο απόγειο.

Μπαίνω στο αγαπημένο μου 2019.kalliergo.gr, όταν βρίσκομαι στο χώρο του υπολογιστή μου, βάζω μουσική και διαβάζω για καλλιέργειες, για φυτά, για όλα τούτα τ' αντικείμενα σκέψης και δράσης των απλών καθημερινών ανθρώπων,
για το καθημερινό πιάτο, την ψυχική απόλαυση της επαφής των ανθρώπων με τη μάνα Γη,
και με μεγάλο σεβασμό στις επιλογές σου και τις επιλογές των μελών,
περιδιαβαίνω τις σελίδες,
έχοντας πια μια ήρεμη διάθεση μόνιμη,
χαμένος μέσα στη σιωπή μου την εκκωφαντική.

Δε θέλω πια να λέω τίποτα. Σας διαβάζω, εκτός εάν λείπω στις εξορμήσεις μου στο βουνό, στ' αμπέλι, στα χωράφια, στις παραλίες ίσως, ή έχω αποτραβηχτεί στο χαοτικό μου εργαστήριο.
Ο χώρος αυτός εδώ με ηρεμεί και μου δίνει μια αίσθηση χαλάρωσης και παρηγοριάς από τις κακουχίες και τα βάσανα που "γεύομαι", ζώντας στη τρελαμένη πια Ελλάδα, τρελαμένη από τους ξεφτίλες που επιμένουν να μας τη βγαίνουν και να χορεύουν απάνω στις πλάτες μας.

Κάνω κλικ απάνω στην καρδιά μου. Αφήνω λίγο συναίσθημα να ξεχυθεί, ένα ωραίο βίντεο, φτιαγμένο για τη μουσική του Βαγγέλη.



Επενδύστε στην Ελληνική βαριά βιομηχανία των αισθήσεων

Γεια σου Ανδρέα,

Θέλω να φαντάζομαι ότι πολύς κόσμος είναι μπερδεμένος, απογοητευμένος, φοβισμένος και προβληματισμένος αυτή την περίοδο στην Ελλάδα.

Από που να ξεκινήσω και που να σταματήσω.

• Η στάση της δικαιοσύνης
• Η συμπεριφορά της δικαιοσύνης
• Οι προτεραιότητες τις δικαιοσύνης.
• Η στάση της κυβέρνησης.
• Η στελέχωση της κυβέρνησης.
• Οι προτεραιότητες της κυβέρνησης.
• Η βαριά φορολογία.
• Η μη ανταποδοτική φορολογία.
• Η προστασία του δημόσιου τομέα και των δημοσίων υπαλλήλων.
• Η σφαγή του ιδιωτικού τομέα.
• Το πρωτογενές πλεόνασμα .
• Τα εκατομμύρια των ανέργων
• Οι χιλιάδες των απλήρωτων εργαζομένων
• Οι χαριστικές διατάξεις στους διαπλεκόμενους
• Ότι μετά από 6 χρόνια κρίσης τίποτα δεν έχει αλλάξει από όσα μας οδήγησαν στην κρίση
• Τα νομοσχέδια που περνούν νύχτα.
• Η χλιαρή στάση της αντιπολίτευσης.
• Η αίσθηση ότι κάτι μεγάλο και κακό θα συμβεί.
• Κι όμως ο κόσμος είναι ακόμη στους καναπέδες και για καφέ σα να μην τρέχει τίποτα.

Έχω πολλά ακόμη να πω.
Είναι όμως τόσα πολλά και τόσο ενάντια στη κοινή λογική που μπερδεύονται οι σκέψεις.
Δυσκολεύομαι να τα βάλω σε μία σειρά και να αποφασίσω αν "η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα".