Καλλιέργειες και στάση ζωής

Για να αποκόψω την "αμπελοφιλοσοφία" απ' το κείμενο της Ρούλας (το οποίο ψηφίζω κι εγώ να πάει στην αρχική του θέση) ανοίγω ένα νέο θέμα που ουσιαστικά αυτό θίχτηκε κι απ το κείμενο της Ρούλας, άσχετα αν εκείνο ήταν πιο "στρατευμένο".

Η άποψή μου λοιπόν (την οποία προσπάθησα να καταγράψω στην απάντησή μου στη Ρούλα) είναι ότι είμαστε πλασμένοι ελεύθεροι σε αυτό τον κόσμο και με αυτή την έννοια δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να κάνει το καλό ή να μην το κάνει, να μην κάνει το κακό ή να το κάνει (ο,τι κι αν ορίζουμε σαν καλό ή κακό).
Ιστορία αληθινή και φετεινή:

1. Ο νονός μου έχει μελίσσια για το σπίτι του. Ο γείτονάς του, καλλιεργεί βαμβακι. Ο γείτονας ψεκάζι το βαμβάκι και οι μέλισσες που τυχαίνει και είναι στο βαμβάκι εκείνη την ώρα (που του γονιμοποιούν τα άνθη) ψοφούν. Ο νονός μου του λέει "σε παρακαλώ πες μου από την παραμονή όταν είναι να ψεκάσεις για να μην τις αφήσω να βγούν". Ο γείτονας ψεκάζει όποτε θέλει απροειδοποίητα και συνεχίζει να σκοτώνει τις μέλισσες που του γονιμοποιούν το βαμβάκι.
"Δεν είναι υποχρεωμένος" να έχει ευαισθησίες σημαίνει ότι δε μπορούμε να του το επιβάλλουμε να μην ψεκάζει. Ούτε μπορούμε να μπλέξουμε με δικαστήρια. Δυστυχώς δε μπορούμε να του επιβάλλουμε να κάνει το καλό ούτε να μην κάνει το κακό. (Φυσικά με μια γενικότερη έννοια ως άνθρωπος είναι υποχρεωμένος αλλά στην πράξη δεν γίνεται να υποχρεωθεί).

2. Δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες απατεώνες ούτε έχουν το ακαταλόγιστο. Προς Θεού! Λέω όμως ότι "υπάρχει περίπτωση" κάποιος να προωθεί κάτι, όχι γιατί είναι ηλήθιος, όχι γιατί είναι ανόητος, όχι γιατί είναι "ο κακός" κι εμείς "οι καλοί" παρά μόνο και μόνο γιατί έχει συμφέρον. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει συζήτηση. Δεν υπάρχει τρόπος να του δείξεις ότι αυτό που κάνει δεν είναι καλό. Όπως (αν το τραβήξω απ'τα μαλιά για να φανεί) δεν υπάρχει περίπτωση να δείξεις ότι είναι κακό αυτό που κάνει ο έμπορος ναρκωτικών. Τι να του πεις; ότι σκοτώνει τα παιδιά του κόσμου για να πάρει χρήματα; αφού το ξέρει. Αφού αυτός αυτό κάνει προτού το σκεφτούμε εμείς και έχει σπάσει το κεφάλι του για το πως θα πλουτίσει περισσότερο. Το ίδιο και ο έμπορος όπλων, το ίδιο και η Monsanto. Έχει νόημα να μιλάς σε όλο τον κόσμο, έχει νόημα (για μένα πάντα) να μιλάς πρώτα με το παράδειγμά σου στον κύκλο σου. Δεν έχει νόημα να πας να πείσεις έναν έμπορο ναρκωτικών ότι αυτό που κάνει είναι κακό.
Έχει νόημα ως πολιτισμένη κοινωνία να το ποινικοποιήσεις αυτό και να μπορείς να τον καταγγείλεις ώστε να τον πας μέσα για να μην κάνει άλλο τη ζημιά που κάνει. Όμως δεν θα τον πείσεις ποτέ!
Και αλήθεια, τι συμβαίνει όταν ο κάθε "κακός" έχει τη δύναμη να επηρεάσει αυτούς που φτιάχνουν τους νόμους της πολιτισμένης κοινωνίας μας; (βλ. Monsanto, βλ. πολέμους κρατών, βλ. στρατούς κλπ)
Τότε το μόνο που μένει είναι η δύναμη του καθενός από μας να κάνει κουμάντο στη ζωή του και στο μικρό κύκλο του. Και πιστέψτε με αυτή η δύναμη μπορεί να κάνει θαύματα.

3. Μην κολάζεσαι δε θα πει μην δραστηριοποιείσαι. Τουλάχιστον δεν το λέω έτσι. Νομίζω πως πρέπει πρώτα να κάνουμε αυτό που πρέπει. Μετά πρέπει να μιλάμε για ότι θεωρούμε στραβό, όχι για να διορθώσουμε το στραβό αλλά για να προφυλάξουμε τους άλλους από το να πέσουν πάνω του. Όλα αυτά όμως νομίζω πως δεν πρέπει να μας χωρίζουν. Ακόμα κι αν ο άλλος είναι ηλήθιος και ψεκάζει με όλα τα χημικά του κόσμου, είναι δίπλα μας. Είναι λάθος (για μένα) να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε κατηγορίες οποιουδήποτε είδους. Πες το λάθος, φώναξέ το, προειδοποίησε αλλά μην επιτίθεσαι. Το καλό (πάντα για μένα - δε βγάζω βιβλίο φιλοσοφίας, απόψεις καταθέτω) πρέπει να γίνεται και με καλό τρόπο. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Γι αυτό λέω μην κολάζεσαι. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να φτάσεις στην επιβολή του καλού που δεν έχει κανένα νόημα γιατί θέλει βία η οποία αμέσως αμέσως δεν είναι καλό. Βλέπε την επιβολή του κομμουνισμού στην ΕΣΣΔ με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και όλες τις εν τέλει φασιστικές μεθόδους. Ό,τι είναι καλό δεν επιβάλλεται. Εμπνέεται. Ό,τι είναι κακό προσπαθεί να επιβληθεί, να παρασύρει και να ισοπεδώσει γιατί δεν έχει άλλη ελπίδα να ζήσει.

4. Δυστυχώς ο κόσμος δεν αλλάζει όσο κι αν φωνάξουμε. (πάλι προσωπική γνώμη). Όχι! Να μη σταματήσουμε να φωνάζουμε! Αλλά και να μην περιμένουμε ότι ο κόσμος θα γεμίσει ξαφνικά με αγγελάκια. Ο κόσμος μας δεν ξέρω γιατί είναι έτσι. Ξέρω όμως ότι αυτό που μπορώ να αλλάξω είναι μόνο ο εαυτός μου - κι αυτό δύσκολα - και το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να κάνω το καλύτερο που μπορώ στα περιορισμένα πλαίσια της ζωής μου. Αυτό μου το δίδαξαν τα έντομα και τα ζωύφια που παρατηρώ στον κήπο μου.
Αν οι μέλισσες και τα υπόλοιπα έντομα λειτουργούσαν με ανθρώπινους όρους θα έπρεπε να μου ζητάνε αποζημίωση για το κάθε άνθος που γονιμοποίησαν και έγινε καρπός, για το κάθε βλαβερό έντομο που σκότωσαν και για τη γενικότερη ζωή που δίνουν στον κήπο μου.
Αν τα σκουλήκια στο κομπόστ ή τη φυσική καλλιέργεια ένιωθαν ότι εγώ τα εκμεταλλεύομαι για να γονιμοποιώ το χώμα μου ή και να το οργώνω, θα έκαναν ένα συνδικάτο και θα διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους.
Στη φύση όμως δε λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Δεν υπάρχουν φωνές ούτε για το καλό ούτε για το κακό (βγάζουμε απέξω τον άνθρωπο ο οποίος έχει λογική και διαλέγει να συμπεριφερθεί ως διαχειριστής ή ως άπληστος εκμεταλλευτής)
Ο καθένας κάνει τη δουλειά του και τελικά όλο αυτό πορεύεται ως οικοσύστημα. Γι αυτό έχω καταλήξει (προσωπικά πάντα) ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να κάνω αυτό που θεωρώ καλό με απόλυτο σεβασμό στη φύση, και από εκεί και πέρα να προσπαθώ να το εμπνεύσω αυτό ως παράδειγμα (όχι ως κήρυγμα) και σε κανέναν άλλο γύρω μου. Γι αυτό λέω ότι οι φωνές είναι καλές και πρέπει να τις βάζουμε αλλά μην περιμένουμε ότι θα αλλάξουν και τον κόσμο.

1. Ισχυρίζεσαι ότι πρέπει να χωριστούμε σε παρέες που συμφωνούμε όλοι μεταξύ μας;
Ισχυρίζεσαι να μην υπάρχει διάλογος; Κύριε konstefa, καλοπροαίρετα ρωτώ, και ρητορικά. Δε διαφωνούμε εξάλλου σε όλα όσα γράφεις.
Φυσικά δεν είναι κακό να θυμίσουμε ότι έχουν προηγηθεί άλλα δύο θέματα σχετικά και τούτο είναι το τρίτο. Γράφω εδώ για να μην ανοίξω τέταρτο. Τα θέματα δεν είναι μακριά από δω, και βρίσκονται στα σημεία

2019.kalliergo.gr/forum/31-%CE%93%CE%B5%...%99%CE%95%CE%A3.html

και

2019.kalliergo.gr/forum/31-%CE%93%CE%B5%...%BD%CE%B1%CE%B9.html



2. Εγώ βρήκα πολύ χαμηλόφωνη τη Ρούλα. Δεν είναι "στρατευμένο" το κείμενό της. Είπε καθαρά αυτό που πιστεύει για τη φυσική ζωή και την άλλη τη χημική και "παρα φύσιν". Μήπως θα έπρεπε να τη λέει μόνον κατόπιν εγκρίσεως από εκείνους που έχουν αντίθετη γνώμη και άποψη; Μήπως θα έπρεπε να περιμένει να τη σειρά της; Δεν έχει ακουστεί αρκετά η άποψη των χημικών και των εμπόρων των δηλητηρίων;

3. Πόσο ευγενικά θα έπρεπε να το γράψει; Μιλώντας για τους καρκίνους τα ναρκωτικά και τα δηλητήρια, πόσο περισσότερο ευγενικά και χαμηλόφωνα να μιλάμε ή να γράφουμε; Δεν αρκεί που τους κάνουμε τη χάρη να μιλάμε κι όχι να τους δηλητηριάζουμε, ενώ αυτοί μας δηλητηριάζουν ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε; Μόνο οι μέλισσες δηλητηριάζονται από το χωράφι εκείνο με το βαμβάκι; Όταν ραντίζει ο κύριος αυτός, πόσο μακριά φτάνει η μυρωδιά των δηλητηρίων του; Τι είναι η μυρωδιά αυτή; Δεν είναι σταγονίδια που φτάνουν στη μύτη μας; Σε μια κοινωνία που έχει ανακαλύψει το παθητικό κάπνισμα, τα δικαιώματα της αρκούδας και των φιδιών και των λύκων, πόσο χαμηλόφωνα θα μιλήσουμε για τα εγκλήματα αυτά;

4. Τέλος, αγαπητέ konstefa, σε θεωρώ καλοπροαίρετο άνθρωπο και χαμηλών τόνων. Μην παραξηγήσεις τη θέση μου. Συζήτηση κάνουμε. Αλλά αν υπάρχει σύγκουση συμφερόντων, προτείνω να συζητάμε τι στ' αλήθεια μας συμφέρει. Για να συζητήσουμε θα πρέπει να συναντηθούμε χωρίς να θεωρούμε από την αρχή τη θέση μας αμετακίνητη. Και φυσικά ύστερα ο καθένας θα κάνει ό,τι νομίζει. Σ' αυτό συμφωνούμε. Πιθανόν όμως κάποιοι ν' αλλάξουν στρατόπεδο. Μήπως αυτό το θεωρείς απίθανο; Δεν αλλάζουν ποτέ οι άνθρωποι απόψεις για κάτι;

5. Αμπελοφιλοσοφίες γράφεις;
Εγώ νομίζω έχεις την άποψη. Λες ότι δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε, όταν οι άλλοι ενεργούν για τα συμφέροντά τους. Αλλά κι αυτό δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε αντιλέγω.
Λες ότι και οι κακοί ασκούν το δικαίωμά τους να κάνουν ελεύθερα τις επιλογές τους στη ζωή τους. Μπράβο τους συμπληρώνω. Αφού βρίσκουν χαλαρούς ή απληροφόρητους ή φιλήσυχους και καλοπροαίρετους σαν εσένα και σαν εμένα, καλά κάνουν. "Καλά, δηλαδή καλάθια". Στους γιατρούς να τα φάνε, θα συμπληρώσουν κάποια άλλα θύματα της απληστίας. Αλλά και τα κουτάβια κάποια φορά ανοίγουν τα μάτια τους.

6. Λοιπόν, η δική μου πρόταση είναι ότι είναι μεγάλη αμαρτία να σωπαίνουμε, όταν συμβαίνει κάτι κακό. Όταν καίγεται το σπίτι μας ουρλιάζουμε. Δεν είμαστε ελεύθεροι να ουρλιάξουμε ούτε και τότε; Ούτε να βλαστημήσουμε;
Αν ο νουνός σου τα πάρει μια μέρα και αρχίσει να κατεβάζει καντήλια, θα του πεις ότι ο κόσμος δεν αλλάζει με τις φωνές; Θα του προτείνεις να το ράψει, μην και τον ακούσει κανένας φίλος του ξεφτίλα με τα μπαμπάκια;
Τι να κάνει ο νουνός σου; Να πάρει τις μέλισσες και να φύγει στο διάστημα; Να καταπίνει το άδικο και να χτικιάσει; Πόσες φορές;

Καταρχήν είμαι καλοπροαίρετος και το θεωρώ καλό. Είμαι χαμηλών τόνων και το θεωρώ όχι και τόσο καλό.
Σε καμία περίπτωση δε λέω να χωριστούμε σε παρέες ομοφρονούντων. Ίσα ίσα. Το αντίθετο λέω. Το να προσπαθούμε να διατηρούμε την ενότητά μας (ως κοινωνία).

Κατά δεύτερον είμαι σίγουρος ότι συμφωνούμε. Το θέμα είναι τι γίνεται όταν διαφωνούμε. Και τι κάνουμε όταν το συμφέρον του άλλου έρχεται σε αντίθεση με την υγεία τη δική μας. Ή όταν η σκοπιμότητα των απαντήσεων κάποιου έρχεται σε αντίθεση με την αγνότητα της δικής μας αναζήτησης ως προς τις καλλιέργειες.
Και για να μην πολυλογώ νομίζω ότι η καλύτερη στάση είναι να πούμε αυτό που πιστεύουμε, ότι είναι λάθος να χρησιμοποιούμε φάρμακα, εντομοκτόνα, χημικά λιπάσματα, ορμόνες γενικά στη γεωργία.
Στην πράξη όμως η επανάσταση είναι να μπορώ να παράγω καθαρή τροφή εγώ για τον εαυτό μου και ει δυνατόν και για πολλούς άλλους. Αυτό είναι επανάσταση. Και αν εμπνεύσω και δυό άλλους να κάνουν το ίδιο τότε είναι πραγματική ανατροπή.
αν δεν κάνω κάτι στην πράξη, τα υπόλοιπα είναι πράγματι αμπελοφιλοσοφίες.
Όσα και αν γράψουμε, όσο και αν φωνάξουμε πόσοι κατ επάγγελμα παραγωγοί τροφίμων νομίζετε ότι παρακολουθούν τις συζητήσεις του kalliergo; Κάπου στο 0,001%. Πόσοι νομίζετε ότι ψάχνονται; Πόσοι νομίζετε ότι αμφιβάλλουν για τα φάρμακα που τους πρότεινε ο γεωπόνος; Πόσοι σκέφτονται κάν τις συνέπειες αυτών που κάνουν; Εγώ νομίζω απειροελάχιστοι. Και αυτό που έχουμε χρέος να κάνουμε δεν είναι να τους δαιμονοποιήσουμε αλλά να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε στην πράξη κάποιους τρόπους ώστε να μπορούμε σε λίγο να πούμε: Να! Γίνεται και χωρίς φάρμακα!. Γίνεται και κάπως αλλιώς. Δοκίμασε...
Θα επανέλθω με περισσότερα γιατί δεν έχω αρκετό χρόνο τώρα.

Η φράση σου << Ό,τι είναι καλό δεν επιβάλλεται. Εμπνέεται. >> πραγματικά με άγγιξε!

Συμφωνώ μαζί σου. Θα συμπληρώσω ότι εμείς που βάζουμε για το σπίτι μας έναν μικρό κήπο ή μια γλάστρα δεν πρέπει να κάνουμε ότι κάνουν οι ασυνείδητοι για το κέρδος. Ακόμα κι αυτοί οι επαγγελματίες, ότι καλλιεργούν για το σπίτι τους δεν το ραντίζουν, δεν βάζουν δηλητήρια, δεν του ρίχνουν λίπασμα.
Εδώ δεν μας ενδιαφέρει αν μας διαβάζουν οι επαγγελματίες παραγωγοί γεωργικών προϊόντων. Διαβάζουμε όλοι εμείς οι καταναλωτές. Υπό αυτήν την έννοια, είναι σωστό να βάζουμε και τις φωνές μερικές φορές, χωρίς να τσακωνόμαστε μεταξύ μας.
Κι εγώ που θέλω να ξεκινήσω κάποια στιγμή να βάλω δυο ντομάτες στη ζαρντινιέρα, θέλω να ξέρω τι και ποιους να αποφύγω. Μ' ενδιαφέρει λοιπόν να μάθω τι είναι αυτό που μας έχει κάνει τόσο αδιάφορους για το τι τρώμε. Να μάθω πώς μπορώ να παράγω δυο ντομάτες καθαρές, δυο κρεμμυδάκια, δυο μαρούλια, δυο αγγούρια, χωρίς χημικά. Θέλω να μάθω τους κινδύνους που διατρέχω αν ακολουθώ τις μεθόδους των επαγγελματιών. Δε θέλω να γίνω πλούσιος. Θέλω να επιβιώσω.
Είναι επιβίωση, αναρωτιέμαι, να τρώω και να πίνω και να αναπνέω ορμόνες, ζιζανιοκτόνα, εντομοκτόνα, διασυστημικά κωλοφάρμακα;
Τα δάση, που δεν τα ποτίζει ούτε τα κλαδεύει ούτε τα ραντίζει κανείς, δεν είναι παραγωγικά; Ο άνθρωπος τους έκανε καλό; Νομίζω ότι η επιστήμη της χημείας τους πρόσφερε την όξινη βροχή, κι ας είναι μακριά από τις πόλεις.

Να τα λέμε πού και πού. Όχι ότι θα βάλουμε μυαλό σε ανθρώπους που μάθανε να κάνουν κακό στον εαυτό τους και στους άλλους. Και στους καπνιστές λέγοντας ότι το κάπνισμα είναι του διαβόλου το λιβάνι, αυτοί συνεχίζουν να καπνίζουν αρειμανίως. Ας τους φωτίσει ο Θεός.

Ας κάνουμε το σωστό για μας και τους δικούς μας. Ας λέμε και την αλήθεια.

Αυτό που μας έκανε αδιάφορους για το τι τρώμε είναι ή έλλειψη γνώσης και η πλύση εγκεφάλου. Οι επιπτώσεις της διατροφής στην υγεία μας είναι μακροχρόνιες και για το λόγο αυτό δύσκολα αντιληπτές. Χρόνια κόπωση, δυσκολία συγκέντρωσης, πέτρες ,νευρικότητα διάφορες παθήσεις. Ο οργανισμός του ανθρώπου και όχι μόνο, είναι φτιαγμένος με σοφία και διαθέτει πολλούς μηχανισμούς αντιμετώπισης των προβλημάτων που του παρουσιάζονται. Αυτό ακριβώς είναι και η παγίδα της διατροφής. Πρέπει να παρακολουθούμε τη φύση. Ποιο συγκεκριμένα. Η ψημένη τροφή είναι νεκρή τροφή. Η ποιότητα της διατροφής μας είναι ανάλογη του ποσοστού ωμής τροφής που καταναλώνουμε. Πάντα με μέτρο. Τρώμε τα προϊόντα της φύσης που παράγονται σε ακτίνα μέχρι 100 χλμ. από το σημείο που ζούμε. Τρώμε τα προϊόντα της εποχής ντομάτα και καρπούζι το καλοκαίρι κουνουπίδι κλπ. το χειμώνα. Ο οργανισμός μας άλλες απαιτήσεις σε θερμίδες και στοιχεία έχει το χειμώνα και άλλες το καλοκαίρι. Παλαιότερα πίστευα ότι καλύτερη διατροφή απλώς μας δίνει περισσότερα χρόνια ζωής.
Τώρα πιστεύω ότι καλύτερη διατροφή χτίζει την υγεία, τον εγκέφαλο τη σκέψη. Μας κάνει ποιο δημιουργικούς ποιο θετικούς λιγότερο επιθετικούς. Ναι σίγουρα το καλλιεργώ είναι στάση ζωής. Σου δίνει υγεία αυτάρκεια και τη δυνατότητα να δημιουργήσεις ζωή και να έρθεις σε επαφή με τη Γη. Και για να μην ξεχνιόμαστε. Χώρα που δεν έχει τα ενδημικά της προϊόντα δεν έχει δημοκρατία.