Πικρά αγγούρια

Λοιπόν, θα κάνω το τεστ! Θα πάω και θα αγγίζω όλα τα φύλλα μιας αγγουριάς και μετά από λίγες μέρες θα δοκιμάσω τα αγγούρια της...
Τα αποτελέσματα εδώ, σε λίγες μέρες

πάντως εγώ το έχω ξανακούσει...για αυτό κάνουν κρεββατίνες για τα αγγούρια...τα σηκώνουν από το έδαφος για να μην τα πατήσεις...αν τα πατήσεις στην άκρη πίκρισε όλο το αγγούρι....τα αναρριχούν και δεν τα αφήνουν να ξαπλώσουν κάτω γιατί δεν μπορείς να αποφύγεις το πάτημα...αυτό με το νερό επίσης έχει σημασία...

πάντως και ένας φίλος έχει το ίδιο πρόβλημα....φέτος τα αγγούρια του πικρίζουν...ίσως έχει δίκαιο ο φίλος που λέει για τον καιρό....

Σας χαιρετώ. Φέτος από δέκα ρίζες αγγούρι έβγαλα περίπου διακόσια αγγούρια. Από ένα σημείο και μετά τα έκοβα μικρά, διότι δεν είχα τι να τα κάνω. Κάθε χρόνο βάζω. Στη ρίζα τους όταν τα φυτεύω τους βάζω γιδοφούσκι χωνεμένο. Και πολύ νερό κάθε βράδυ. Όταν η αγγουριά μεγαλώσει πολύ, δεν είναι παραγωγική, μεγαλώνουν αργά, είναι σκληρά και άνοστα.
Πικρά φέτος δεν είχα. Πέρσι μια παρτίδα έβγαζε πικρά. Φύτεψα άλλες που πήρα από άλλο φυτώριο. Τα προηγούμενα χρόνια, όταν μου έτυχαν πικρά, κατέστρεψα τα φυτά αμέσως και φύτεψα άλλα. Κανένας ως τώρα δεν έχει λύσει το πρόβλημα. Έχω ακούσει όλα όσα λέτε, έχω δοκιμάσει τα πάντα και συμπέρασμα δεν έχω βγάλει. Όπως και σεις όλοι που γράψατε εδώ πριν από μένα.
Σας λέω όμως ότι μερικές φορές μου βγαίνουν κάτι αγγούρια γεμάτα άρωμα. Όπως τα κόβω και τα φέρνω στο σπίτι, αρωματίζουν το χώρο. Άλλα είναι άνοστα, τελείως άνοστα. Δεν έχω βγάλει συμπέρασμα τι κάνει τη διαφορά.
Φέτος τα αγγούρια μου επειδή ήταν πολλά δεν τα έβαζα στο ψυγείο, δε χωρούσαν σας λέω! Τα άφηνα επάνω στον πάγκο καλοκαιριάτικα, μια βδομάδα, και δεν πάθαιναν τίποτα. Άλλα χρόνια δεν το είχα κάνει. Μερικές χρονιές, ακόμα και μέσα στο ψυγείο δεν κρατούσαν δυο ή τρεις μέρες. Συμπέρασμα δεν έχω βγάλει. Ούτε και κανένας ως τώρα μου έχει εξηγήσει πειστικά.
Επειδή η αγγουριά μεγαλώνει σχετικά γρήγορα, φυτεύω καινούριες όταν κάτι μου πάει στραβά. Αντιδρώ αμέσως έτσι και κερδίζω χρόνο. Δεν στηρίζω τα φυτά, τ' αφήνω να πηγαίνουν στο χώμα, αφήνοντας χώρο για να τα ποτίζω στη ρίζα με το λάστιχο. Οι αγγουριές δεν πρέπει να διψάνε με τίποτα. Κάθε βράδυ τις ποτίζω, άντε κάθε δεύτερο. Δεν ποτίζω ποτέ άλλη ώρα.
Δεν τις ραντίζω, δε ραντίζω ούτε θειαφίζω, δε ρίχνω λίπασμα, μόνο φουσκί. Όταν αρρωστήσουν τις καταστρέφω προσεχτικά, μαζεύω όλα τα κατεστραμμένα φυτά και τα πηγαίνω στη γωνία πέρα μακριά, για να μη μολύνω το μέρος, το χώμα κτλ. Σπάνια ασχολούμε με τις αρρώστιες των περιβολικών. Τα πρώτα χρόνια τρελαινόμουν, ήθελα να τα γιατρέψω, να καταλάβω τι γίνεται, τι έφταιξε. Τώρα αδιαφορώ.
Οι γείτονές μου είναι συνέχεια με τα φάρμακα στα χέρια. Τα δικά μου αντέχουν σχεδόν διπλάσιο χρόνο από τα δικά τους. Με ρωτούν τι τους κάνω, τους λέω και δεν με πιστεύουν. Νομίζουν ότι τους δουλεύω.
Τα λιπάσματα, τουλάχιστον τα περισσότερα απ' αυτά που κυκλοφορούν, είναι πολύ υδατοδιαλυτά. Ανεβαίνουν γρήγορα στα φυτά και τα κάνουν ν' αναπτυχθούν με βεβιασμένο τρόπο. Θα το ονομάσω φορτσάρισμα. Τα ιχνοστοιχεία που υπάρχουν στο χώμα είναι ελάχιστα υδατοδιαλυτά, είναι και βαριά, δεν ανεβαίνουν εύκολα στα φυτά, θέλουν περισσότερο χρόνο, θέλουν υπομονή. Έτσι τα φορτσαρισμένα με λιπάσματα φυτά δεν είναι γεροί, ανθεκτικοί οργανισμοί, είναι ευάλωτα σε κάθε τι: στη ζέστη, στο κρύο, στα τσιμπήματα των ζουζουνιών κτλ.
Δεν θέλω να χρησιμοποιώ ουσίες χημικές γιατί κατ' αρχήν καταστρέφεται η ισορροπία του βιότοπου στο περιβάλλον του περιβολιού, στο περιβάλλον των φυτών. Και ξέρουμε τόσα λίγα γι' αυτόν το βιότοπο. Προσπαθώ να μην κάνω τίποτα λοιπόν.
Σε μια μεριά του οικοπέδου στο οποίο βάζω περιβόλι φύτεψα πριν δύο χρόνια τέσσερις αγκινάρες. Εκεί, απλά καθαρίζω το χώρο γύρω από τα αγριόχορτα, δεν τις πότισα ποτέ. Από αυτές τις ρίζες μάζεψα φέτος δέκα ωραίες αγκινάρες, πεντανόστιμες. Ενθουσιάστηκα. Αποφάσισα να φυτέψω κι άλλες αγκινάρες, αφού δεν θέλουν καμιά φροντίδα, ούτε καν νερό. Λέτε να είμαι οπαδός της φυσικής καλλιέργειας, κάτι τέτοιο; Είμαι τεμπέλης; Πάντως το περιβόλι μου από χρόνο σε χρόνο γίνεται πιο παραγωγικό.
Ευχαριστώ που με ανεχτήκατε στα όρια του θέματος που έχετε εδώ. Κάτι είπα και για πικρά αγγούρια, δεν έχετε παράπονο;!

με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!!φέτος που φύτεψα πρώτη φορά στο κτήμα μου(νεοαποκτηθέν)....άργησα να φυτέψω και είχα και ένα σωρό οικοδομικές εργασίες(οι εκκρεμμότητες ατελείωτες)που ούτε τα ξεβοτάνισα....τα πνίξανε τα αγριόχορτα-ζιζάνια...όλοι μου έλεγαν ότι δεν θα φάω....ρίχτους κομπρεζάν...ρίχτους αυτό ...εκείνο...εγώ το χαβά μου.....ό,τι γίνει είπα...και παρά τα όσα έλεγαν φίλοι και σχετικοί....εγώ άρχισα να έχω παραγωγή(άργησα...αλλά έχω από όλα....)και ντομάτες έγιναν(κάτι τεράστιες κατσαρές καλαματιανές....και σαντορινιές ...κ.λ.π) και μελιτζάνες και πιπεριές(τώρα άρχισαν να παίρνουν μπρος.....τίγκα στην πιπεριά....)και μάζεψα και φασολάκια(που έλεγα ότι με τίποτα δεν θα πάρω.....)και κοντολογίς....για όλα τα πράγματα χρειάζεται υπομονή και αγάπη....

Γεια χαρά στη παρέα να ξαναθυμίσω το θέμα γιατί έχω και εγώ πρόβλημα με αγγουράκια που πικρίζουν. Ποτίζω και εγώ με σταγόνες ανά 2 μέρες απόγευμα, δεν πατώ τις ρίζες και τώρα που φτάσαν οι αγγουριές στα 2 μέτρα έκοψα τις κορφάδες. Έχω νανάκια κρητικά νανάκια ντόπια και μεγάλα αγγούρια φυτεμένα όλα δίπλα δίπλα (50-60cm). Αν πικρίσει κάποιο δεν διακρίνεται σε είδος ή αγγουριά. Πικρίζει όποιο ναναι ένα εδώ ένα εκεί από το κοτσάνι και το πολύ εως τη μέση. Πιστεύω ότι μάλλον την κάνουν οι μέλισες τη δουλειά. Εγώ φυτεύω χωρίς φάρμακα και η καλιεργήσιμη γη είναι δίπλα σε παράσιτα όπως γερμανοί, γλυστρίδα μπόλικη και πικράγγουριες και ένα άλλο διαβολόφυτο το λέμε εδώ με ένα άσπρο μεγάλο λουλουδι στη κορυφή και στρογγυλο αγκανθώδες καρπό. Τα οποία στο καλιεργήσιμο χώρο τα ξεπατώνω, αλλά τρυγύρω...
Εσείς τι λέτε?