Τι κακο κανει το λιπασμα?

Kαλησπερα παιδια. Θελω να ρωτησω, τι κακο κανει το χημικο λιπασμα στα λαχανικα και σε εμας που τα καταναλωνουμε και πολλοι ερασιτεχνες καλλιεργητες δεν το χρισημοποιουν προσπαθωντας να το αντικαταστησουν με κοπρια και κομποστ.

το κακο ειναι οτι βαζεις στον οργανιμο σου καρκινογονες ουσιες. λιγο ειναι αυτο? υπαρχει καλυτερο απο το βιολογικο? δεν θα επρεπε να αναρωτιεσαι

Αυτο που γραφεις Βασιλικη ειναι πολυ γενικο εαν οχι πολυ απλο... Εαν θελεις πες ποιες ειναι αυτες οι καρκινογονες ουσιες που πιστευεις πως τελικα καταληγουν στον ανθρωπινο οργανισμο.

αντιλαμβανεσαι φανταζομαι οτι οταν ακους χημικο λιπασμα το μυαλο σου παει κατ ευθειαν στο καρκινο.

Παντως και η χημειοθεραπεια που πολεμαει τον καρκινο ειναι....χημικη

beteranos έγραψε: Παντως και η χημειοθεραπεια που πολεμαει τον καρκινο ειναι....χημικη

Αχ φίλε βετεράνε δεν έχεις βιώσει τον καρκίνο σε δικό σου άνθρωπο (φίλο, συγγενή, συνάδελφο) και ίσως δεν έχεις δει την επίδραση της χημειοθεραπείας σε νέο 34 χρονών, για αυτό έκανες τόσο ανάλαφρα αυτή την αναφορά. Γιατί η χημειοθεραπεία κυριολεκτικά σκοτώνει, όχι μόνο τα καρκινικά αλλά και τα υγιή κύταρα. Απλά το τελευταίο θεωρείται κυριολεκτικά παράπλευρη απώλεια μπροστά στον μεγάλο στόχο που είναι η εξάλειψη των βλαπτικών κυττάρων...

Τεσπα, περιορίζοντας τη κουβέντα στη χρήση λιπασμάτων στις καλλιέργειες, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι τα φυτά παίρνουν από το έδαφος τα συστατικά που χρειάζονται με συγκεκριμένη μορφή, οπότε είναι μάλλον απίθανο να λάβουμε κάποιο δηλητήριο είτε τρώγοντας ντομάτες που τράφηκαν με κοπριά είτε με κάποιο χημικό σκεύασμα.

Αυτά για τα οποία ενοχοποιούν τα χημικά λιπάσματα, αφορούν τον τρόπο παρασκευής τους, αλλά κυρίως τα πρόσθετα επιβλαβή στοιχεία που περιέχουν και τα οποία θα μπορούσαν επιβαρύνουν την υγεία μας, καθώς και τις επικίνδυνες εκροές προς το φυσικό περιβάλλον που συνεπάγεται η αλόγιστη ή μη χρήση τους
Φωσφορικά σκευάσματα
Περιέχουν μικρές ποσότητες τοξικών στοιχείων, π.χ. αρσενικό, σελήνιο και βαριά μέταλλα, όπως υδράργυρος, μόλυβδος και κυρίως κάδμιο. Οι επικίνδυνες αυτές προσμείξεις είναι κληρονομιά από τους φωσφορίτες, που αποτελούν την πρώτη ύλη για την παρασκευή τους. Η εφαρμογή αυτών των λιπασμάτων επιβαρύνει τα εδάφη και επομένως και τις καλλιέργειες, με αυτά τα επιβλαβή στοιχεία.
Επιπλέον τα φωσφορικά λιπάσματα είναι υπεύθυνα για τον λεγόμενο ευτροφισμό των υδάτινων πόρων (θάλασσες και λίμνες «πνιγμένα» στη βλάστηση)
Αζωτούχα σκευάσματα
Ρύπανση των υπόγειων υδροφορέων με νιτρικά. Οι αρνητικές επιδράσεις των νιτρικών στην υγεία είναι σημαντικές, με κυριότερες την «κυάνωση των βρεφών» και τα γαστρο-εντερικά νεοπλάσματα

Ο αντίλογος βέβαια αναφέρει τις βλαπτικές επιπτώσεις κυρίως με τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων ζωϊκής κοπριάς, η εκπομπή οξειδίων του αζώτου και αμμωνίας, η νιτρορύπανση και η παραγωγή επιβαρυμένων προϊόντων είναι μεγαλύτερη από ότι μπορεί να προκαλέσει μία ισοδύναμη ποσότητα αζωτούχου λιπάσματος.
ΑΛΛΑ,
Μιλάμε αυτό αφορά αλόγιστη χρήση ζωικών απορριμάτων στις καλλιέργειες, κάτι που εύκολα μπορεί να αποφευχθεί με συστήματα ολοκληρωμένης διαχείρησης (έλεγχος από το σημείο εκτροφής έως στη τοποθέτηση στο χωράφι).
ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ
Η κοπριά όπως και τα άλλα οργανικά υπολείμματα που χρησιμοποιούνται στις βιολογικές καλλιέργειες ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ. Η σωστή διαχείρισή τους και ανακύκλωση τους στις καλλιέργειες συμβάλει τόσο στο να μην καταλήξουν σε κάποια χωματερή (με τις όποιες βλαπτικές συνέπειες έχει κάτι τέτοιο) όσο και στο να μην «προσφέρουμε» επιπλέον επιβάρυνση στο περιβάλλον με τη χρήση χημικών.

Δεν είμαι γεωπόνος, δεν είμαι χημικός και δεν είμαι οικολόγος. Τα περισσότερα που γράφω εδώ είναι αναπαραγωγή από πηγές του διαδικτύου. Απλά είμαι πολύ εγωίστρια και θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για μένα, τα παιδιά μου και τα παιδιά των παιδιών μου...

Rea έγραψε:

beteranos έγραψε: Παντως και η χημειοθεραπεια που πολεμαει τον καρκινο ειναι....χημικη

Αχ φίλε βετεράνε δεν έχεις βιώσει τον καρκίνο σε δικό σου άνθρωπο (φίλο, συγγενή, συνάδελφο) και ίσως δεν έχεις δει την επίδραση της χημειοθεραπείας σε νέο 34 χρονών, για αυτό έκανες τόσο ανάλαφρα αυτή την αναφορά. Γιατί η χημειοθεραπεία κυριολεκτικά σκοτώνει, όχι μόνο τα καρκινικά αλλά και τα υγιή κύταρα. Απλά το τελευταίο θεωρείται κυριολεκτικά παράπλευρη απώλεια μπροστά στον μεγάλο στόχο που είναι η εξάλειψη των βλαπτικών κυττάρων...

Τεσπα, περιορίζοντας τη κουβέντα στη χρήση λιπασμάτων στις καλλιέργειες, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι τα φυτά παίρνουν από το έδαφος τα συστατικά που χρειάζονται με συγκεκριμένη μορφή, οπότε είναι μάλλον απίθανο να λάβουμε κάποιο δηλητήριο είτε τρώγοντας ντομάτες που τράφηκαν με κοπριά είτε με κάποιο χημικό σκεύασμα.

Αυτά για τα οποία ενοχοποιούν τα χημικά λιπάσματα, αφορούν τον τρόπο παρασκευής τους, αλλά κυρίως τα πρόσθετα επιβλαβή στοιχεία που περιέχουν και τα οποία θα μπορούσαν επιβαρύνουν την υγεία μας, καθώς και τις επικίνδυνες εκροές προς το φυσικό περιβάλλον που συνεπάγεται η αλόγιστη ή μη χρήση τους
Φωσφορικά σκευάσματα
Περιέχουν μικρές ποσότητες τοξικών στοιχείων, π.χ. αρσενικό, σελήνιο και βαριά μέταλλα, όπως υδράργυρος, μόλυβδος και κυρίως κάδμιο. Οι επικίνδυνες αυτές προσμείξεις είναι κληρονομιά από τους φωσφορίτες, που αποτελούν την πρώτη ύλη για την παρασκευή τους. Η εφαρμογή αυτών των λιπασμάτων επιβαρύνει τα εδάφη και επομένως και τις καλλιέργειες, με αυτά τα επιβλαβή στοιχεία.
Επιπλέον τα φωσφορικά λιπάσματα είναι υπεύθυνα για τον λεγόμενο ευτροφισμό των υδάτινων πόρων (θάλασσες και λίμνες «πνιγμένα» στη βλάστηση)
Αζωτούχα σκευάσματα
Ρύπανση των υπόγειων υδροφορέων με νιτρικά. Οι αρνητικές επιδράσεις των νιτρικών στην υγεία είναι σημαντικές, με κυριότερες την «κυάνωση των βρεφών» και τα γαστρο-εντερικά νεοπλάσματα

Ο αντίλογος βέβαια αναφέρει τις βλαπτικές επιπτώσεις κυρίως με τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων ζωϊκής κοπριάς, η εκπομπή οξειδίων του αζώτου και αμμωνίας, η νιτρορύπανση και η παραγωγή επιβαρυμένων προϊόντων είναι μεγαλύτερη από ότι μπορεί να προκαλέσει μία ισοδύναμη ποσότητα αζωτούχου λιπάσματος.
ΑΛΛΑ,
Μιλάμε αυτό αφορά αλόγιστη χρήση ζωικών απορριμάτων στις καλλιέργειες, κάτι που εύκολα μπορεί να αποφευχθεί με συστήματα ολοκληρωμένης διαχείρησης (έλεγχος από το σημείο εκτροφής έως στη τοποθέτηση στο χωράφι).
ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ
Η κοπριά όπως και τα άλλα οργανικά υπολείμματα που χρησιμοποιούνται στις βιολογικές καλλιέργειες ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ. Η σωστή διαχείρισή τους και ανακύκλωση τους στις καλλιέργειες συμβάλει τόσο στο να μην καταλήξουν σε κάποια χωματερή (με τις όποιες βλαπτικές συνέπειες έχει κάτι τέτοιο) όσο και στο να μην «προσφέρουμε» επιπλέον επιβάρυνση στο περιβάλλον με τη χρήση χημικών.

Δεν είμαι γεωπόνος, δεν είμαι χημικός και δεν είμαι οικολόγος. Τα περισσότερα που γράφω εδώ είναι αναπαραγωγή από πηγές του διαδικτύου. Απλά είμαι πολύ εγωίστρια και θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για μένα, τα παιδιά μου και τα παιδιά των παιδιών μου...

Η απαντηση σου με καλυψε σε μεγαλο ποσοστο. Επιμενω ομως οτι (περαν της αηδιας που προκαλειται απο το οτι κοπρανα και ουρα ζωων βρισκονται στα λαχανικα που καταναλωνουμε) η κοπρια ειναι εφορο εδαφος για την αναπτυξη ασθενειων των λαχανικων και του εφαφους. Μην ξεχνας τι συνεβει πριν λιγο καιρο στην Γερμανια με το E. Coli στα βιολογικα αγγουρακια, ποσοι ανθρωποι πεθαναν απο αυτο, κατι που οπως λενε προηλθε απο την κοπρια. Το μικροβιο περασε απο την κοπρια στα αγγουρια και απο εκει στον ανθρωπο. Καλο επισεις θα ηταν να αναρωτηθουμε με τι τρεφονται τα ζωα( κυριως τους μηνες του φθινωπορου και του χειμωνα) απο τα οποια παιρνουμε τα κοπρανα τους και τι αντιβιωσεις και ορμονες τους δινουν, τοτε ισως αναθεωρησουμε στο τι ειναι πιο οικολογικο, λιπασμα η κοπρια. Πριν 3-4 χρονια πηγα σε εναν σταβλο στο χωριο μου απο αυτους που εχουν ολη την ημερα τα κατσικια ελευθερα και βοσκουν για να παρω κοπρια για τα λουλουδια μου. Ο βοσκος (χωριανος μου) ελειπε και στην προσπαθεια μου να βρω κοπρια παλια( χωνεμενη) εκανα τον γυρω του σταβλου. Φτανοντας στην πισω πλευρα του σταβλου ειδα εναν σωρο απο συριγγες(δεν ξερω τι ηταν) και αυτο δεν μου φανηκε και πολυ οιλολογικο. Πηρα κοπρια για τα λουλουδια μου, αλλα δεν ξερω εαν θα εβαζα ποτε στα λαχανικα μου.
Υ.Γ. Φιλη Ρεα, εχασα τον πατερα μου απο καρκινο στα 55 του χρονια...αρα ξερω.

Στην επαρχια απο τη μια ακρη στην αλλη χρησιμοποιουν σαν λιπασμα την κοπρια.
Η σωστη χρηση της αποτρεπει και τις αρρωστειες.

Η κοπριά (το φουσκί)
Το αρχαιότερο και καλύτερο λίπασμα που έχει βρεθεί από τους πρακτικούς είναι η κοπριά.
Είναι φυσικό λίπασμα με όλες τις θρεπτικές ουσίες και με όλες τις καλές ιδιότητες, για βαριά και για ελαφριά εδάφη. Περιέχει κατά μέσον όρο επί της χιλίοις: 4 άζωτο, 2 φωσφορικό οξύ και 4 κάλι (ποτάσα). Περιέχει επίσης και άλλες χρήσιμες ουσίες που δεν έχουν τα χημικά (τεχνικά) λιπάσματα. Σε σύγκριση όμως με τα λιπάσματα η κοπριά είναι πολύ αραιωμένη και χρειάζεται πολλά μεταφορικά έξοδα.
Όταν η κοπριά αφεθεί στην αυλή σκορπισμένη στον ήλιο, τον ήλιο, τον αέρα και την βροχή, τότε η αμμωνία της (άζωτο) εξατμίζεται και όλες οι θρεπτικές ουσίες ξεπλένονται ώστε τελικώς απομένει η μισή λιπαντική δύναμη σε αυτή την κοπριά. Χάνονται επίσης τα ούρα τα οποία περιέχουν άλλα τόσα λιπάσματα και έτσι μένει για το χωράφι μόνο το ¼ της αρχικής ουσίας της κοπριάς.
Για να συντηρήσουμε όλη την λιπαντική ουσία της κοπριάς και να μην έχουμε ανάγκη από χημικά λιπάσματα, χρειάζεται συστηματική εργασία. Κάθε βράδυ πρέπει να στρώνουμε τον στάβλο με ξηρά χόρτα ή άχυρα για να κρατούν τα ούρα.
Από τον στάβλο μεταφέρουμε κάθε πρωί την κοπριά σε μεγάλο λάκκο και την πατάμε καλά για να ζυμωθεί (χωνέψει) χωρίς να αερίζεται και χάση την αμμωνία της.
Όταν γεμίσει σκεπάζεται ο σορός της κοπριάς με χώμα ή άχυρο και ποτίζεται συχνά για να μην ξεραθεί, μέχρι να χωνέψει. Καλύτερα να ποτίζουμε με τα νερά του στάβλου.
Μόλις η χωνεμένη κοπριά μεταφερθεί στο χωράφι πρέπει να σκεπάζεται αμέσως με όργωμα ή μέσα σε λάκκους (αμπέλια, δέντρα), για να μην χάσει την υπόλοιπη δύναμή της.
Η χωνεμένη κοπριά δεν βλάπτει τις ρίζες και τους σπόρους. Όταν όμως την χρησιμοποιούμε αχώνευτη πρέπει να την παραχώνουμε 20 τουλάχιστον ημέρες πριν την σπορά ή των χειμώνα που τα δέντρα κοιμούνται.
Μια αγελάδα παράγει κατά μέσο όρο ανά έτος 10 τόνους ή 8.000 οκάδες κοπριάς. Ένα άλογο 4.800 οκάδες. Ένας γάιδαρος 2.400 και ένα πρόβατο 250 οκάδες. Εάν μένουν μόνο την νύχτα στο στάβλο θα πάρουμε τη μισή ποσότητα κοπριάς.
Για ένα στρέμμα χρειάζονται τουλάχιστον χίλιες οκάδες χωνεμένης κοπριάς το χρόνο ή 2.000 οκάδες κάθε 2ο χρόνο. Η δύναμη της κοπριάς διαρκεί 2-3 χρόνια. Με στάνισμα εκατό προβάτων μπορούμε να λιπάρουμε ένα στρέμμα σε 10 ημέρες. Μετά το στάνισμα όμως χρειάζεται όργωμα για να σκεπάσει την κοπριά.

Όταν δεν έχουμε κτηνοτροφία μπορούμε να κάνουμε τεχνητή κόπρο από τα χόρτα, άχυρο, φύλλα και σκουπίδια του κτήματος. Τίποτε δεν πρέπει να χάνεται στους δρόμους και στα χαντάκια. Τα μαζεύουμε όλα σε ένα λάκκο ή σε σωρό και τα πατάμε καλά όπως το φουσκί. Για να χωνέψουν γρήγορα κάθε 30 πόντους πατημένα χόρτα σκορπίζουμε ασβέστη ή λίγη φυσική κοπριά σαν μαγιά. Κατόπιν σκεπάζουμε με 2-3 πόντους χώμα και ποτίζουμε.
Μόλις φτάσουμε σε ύψος 1 ½ μέτρο περίπου σκεπάζουμε τον σωρό με χώμα και καταβρέχουμε συχνά για να μην ξεραθεί. Εάν έχετε ζουμί από κοπριά ή ούρα, τότε δε χρειάζεται ούτε νερό, ούτε ασβέστη, ούτε μαγιά. Για να μαζεύονται όμως αυτά τα ούρα που θα την ποτίζουμε χρειάζεται τσιμενταρισμένος λάκκος.
Η κοπριά κάνει τη γόνιμη γη γονιμότερη και την αδύνατη την βοηθάει πολύ. Η καλή γη δεν χρειάζεται πολύ κοπριά, η μέτρια χρειάζεται λίγο περισσότερη και η φτενή και αδύνατη γη πολλή. Δεν πρέπει όμως την κοπριά να τη ρίχνουμε όλη μαζί, αλλά συχνά. Η γη που δεν κοπρίζεται παγώνει, όταν όμως κοπρίζεται περισσότερο από όσο πρέπει καίεται. Όταν κοπρίζουμε δεν πρέπει να ρίχνουμε την κοπριά απ’ ευθείας στις ρίζες των φυτών, αλλά πρώτα να ρίχνουμε αρκετό χώμα λεπτό, έπειτα την κοπριά και έπειτα πάλι να τη σκεπάζουμε με χώμα. Και έτσι ούτε τα φυτά θα καούν απ’ την κοπριά και η θερμότης της κοπριάς, επειδή θα τη σκεπάσουμε με χώμα δεν θα εξατμισθεί. Η κοπριά όλων των πουλιών είναι καλή εκτός της κοπριάς των χηνών και των νεροπουλιών, η οποία είναι υγρή. Και αυτή όμως είναι χρήσιμη αν την ανακατέψουμε με άλλες κοπριές. Του περιστεριού η κοπριά είναι πάρα πολύ καλή, γιατί έχει μεγάλη θερμότητα. Και για αυτό μερικοί ανακατεύουν με το σπόρο λίγη απ’ την κοπριά αυτή, έτσι καθώς είναι και την ρίχνουν στο χωράφι. Είναι δε ωφέλιμη στην αδύνατη γη και βοηθάει να βγάλει τους καρπούς και να τους θρέψη και την αγριάδα την καταστρέφει.

Δεύτερη ύστερα από την κοπριά των περιστεριών έρχεται η ανθρώπινη, που μοιάζει κάπως με των περιστεριών, ιδίως γιατί καταστρέφει όλα τα αγριοβότανα. Στην Αραβία τη μεταχειρίζονται ως εξής. Την ξεραίνουν τελείως και κατόπιν τη βρέχουν με νερό και πάλι την ξεραίνουν. Και καθώς βεβαιώνουν έτσι γίνεται πάρα πολύ ωφέλιμη στ’ αμπέλια. Καλύτερα όμως είναι, για ν’ αποφεύγουμε κάπως την αηδία, να την ανακατεύουμε με άλλες κοπριές. Τρίτη έρχεται η κοπριά του γαϊδάρου, η οποία είναι πολύ γόνιμη από τη φύση της και σ’ όλα τα φυτά πολύ χρήσιμη. Τετάρτη η κοπριά απ’ τις γίδες, αλλά πολύ αψιά. Και έπειτα η κοπριά των προβάτων που είναι μαλακότερη και κατόπιν η βοδινή. Καλύτερη απ’ τις κοπριές αυτές είναι η χοιρινή, η οποία όμως είναι ακατάλληλη για τα σπαρτά, επειδή είναι πολύ θερμή και τα καίει αμέσως. Χειρότερη απ’ όλες είναι η κοπριά των αλόγων και των μουλαριών, όταν είναι μόνη της. Αν όμως ανακατέψουμε με άλλες αψύτερες γίνεται χρήσιμη.
Οι γεωργοί πρέπει προ πάντων να προσέχουν να μη χρησιμοποιούν κοπριά της ίδιας χρονιάς. Γιατί δεν ωφελεί καθόλου και καμιά φορά βλάπτει και γεννάει πολλά ζωύφια. Η κοπριά 3 και 4 χρόνων είναι πάρα πολύ καλή. Γιατί απ’ την πολυκαιρία όλη η βρώμα έχει εξατμισθεί και τα σκληρά κομμάτια που μπορεί να έχει έχουν μαλακώσει. Δεν πρέπει να κοπρίζουμε τις ημέρες που μεγαλώνει το φεγγάρι, γιατί τις ημέρες αυτές η κοπριά συντελεί στο να φυτρώσουν πολλά αγριοβότανα.

Πως φτιάχνουμε την κοπριά
Μερικοί ανοίγουν χαντάκι βαθύ και βάζουν μέσα όλη την κοπριά μαζί και την καλύτερη και την χειρότερη για να σαπίσει. Επίσης μέσα στο χαντάκι βάζουν και την στάχτη απ’ τους φούρνους και λάσπη και την κοπριά απ’ όλα τα ζώα και προ πάντων απ’ τους ανθρώπους και τα κάτουρα τα ανθρώπινα, τα οποία ωφελούν περισσότερο από κάθε τι άλλο όλα τα φυτά και ιδίως τ’ αμπέλια. Ακόμη ρίχνουν μέσα στο χαντάκι και την ακαθαρσία απ’ τα ταμπάκικα. Πολλοί δε και την καλαμιά ύστερα από το θέρος την ξεριζώνουν και τη στρώνουν στα μαντριά των ζώων για να πατηθεί και να σαπίσει απ’ το κάτουρο και να γίνει κοπριά κα μαζί με όλα τα άλλα που είπαμε παραπάνω τη ρίχνουν στο χαντάκι. Και αν είναι τίποτε λάσπες ακάθαρτες ή στάχτη από άχυρα ή από αγκάθια ή από ξύλα ή από φρύγανα και αυτή τη ρίχνουν μέσα στο χαντάκι. Και τα βρύα που βγάνει η θάλασσα, αφού τα πλύνουν καλά με γλυκό νερό, τα ρίχνουν μέσα στο χαντάκι. Αφού ανακατευθούν όλα αυτά μαζί μέσα στο χαντάκι ρίχνουν γλυκό νερό για να σαπίζουν όλα μαζί γρηγορότερα. ‘Έπειτα ανακατεύουν με το σκαλιστήρι την κοπριά έως που να γίνει όλη μαζί ένας χυλός. Πολύ δε ωφέλιμο είναι όταν βρέχει να ρίχνουμε τα αυλάκια απ’ τους δρόμους μέσα στο κοπροστάσι. Γιατί το νερό αυτό, καθώς είναι λασπερό και θολό θ’ αυγατίσει την κοπριά που υπάρχει κα θα σαπίσει μαζί της και θα την κάνει πολύ καλύτερη.

Πηγές; Γεωπονικά-Νικ. Β. Σκληρού Γεωπονικά-Κασσιανός Βάσσος

beteranos έγραψε:
Η απαντηση σου με καλυψε σε μεγαλο ποσοστο. Επιμενω ομως οτι (περαν της αηδιας που προκαλειται απο το οτι κοπρανα και ουρα ζωων βρισκονται στα λαχανικα που καταναλωνουμε) η κοπρια ειναι εφορο εδαφος για την αναπτυξη ασθενειων των λαχανικων και του εφαφους. Μην ξεχνας τι συνεβει πριν λιγο καιρο στην Γερμανια με το E. Coli στα βιολογικα αγγουρακια, ποσοι ανθρωποι πεθαναν απο αυτο, κατι που οπως λενε προηλθε απο την κοπρια. Το μικροβιο περασε απο την κοπρια στα αγγουρια και απο εκει στον ανθρωπο. Καλο επισεις θα ηταν να αναρωτηθουμε με τι τρεφονται τα ζωα( κυριως τους μηνες του φθινωπορου και του χειμωνα) απο τα οποια παιρνουμε τα κοπρανα τους και τι αντιβιωσεις και ορμονες τους δινουν, τοτε ισως αναθεωρησουμε στο τι ειναι πιο οικολογικο, λιπασμα η κοπρια. Πριν 3-4 χρονια πηγα σε εναν σταυλο στο χωριο μου απο αυτους που εχουν ολη την ημερα τα κατσικια ελευθερα και βοσκουν για να παρω κοπρια για τα λουλουδια μου. Ο βοσκος (χωριανος μου) ελειπε και στην προσπαθεια μου να βρω κοπρια παλια( χωνεμενη) εκανα τον γυρω του σταυλου. Φτανοντας στην πισω πλευρα του σταυλου ειδα εναν σωρο απο συριγγες(δεν ξερω τι ηταν) και αυτο δεν μου φανηκε και πολυ οιλολογικο. Πηρα κοπρια για τα λουλουδια μου, αλλα δεν ξερω εαν θα εβαζα ποτε στα λαχανικα μου.
Υ.Γ. Φιλη Ρεα, εχασα τον πατερα μου απο καρκινο στα 55 του χρονια...αρα ξερω.

Βετεράνε πολύ λυπάμαι για τον πατέρα σου! Πολύ άσχημη η απώλεια και ήταν πολύ νέος...
Για μένα τα όποια προβλήματα της οργανικής λίπανσης μπορούν να λυθούν με σωστή και ενσυνείδητη διαχείριση. Αν ο οργανισμός του ζώου επιβαρυνθεί με διάφορα, με τη σειρά του θα επιβαρύνει το περιβάλλον με τα περιτώματα.

Κάποτε ένας γνωστός μου έπαιρνε γάλα από βοσκό με κατσίκες. Το έκανε γιαούρτι και ήταν πολύ ευχαριστημένος. Μια φορά το γάλα δεν έγινε γιαούρτι. Γιατί ο βοσκός είχε δώσει αντιβίωση στα ζώα και την ίδια μέρα πούλησε το γάλα. Εκεί φταίνε 2: ο ασυνείδητος βοσκός και ο γνωστός μου που δεν αγόραζε γάλα απο πιστοποιημένη πηγή.

Το θέμα της αηδίας είναι υποκειμενικό και σεβαστό. Προσωπικά δεν με απασχόλησε ποτέ.

Το μόνο που θα υπενθυμίσω είναι ότι στην εξίσωση Α+Β=Γ, όπου Α μια μεταβλητή που αφορά τα οργανικά απόβλητα, Β μια μεταβλητή που αφορά τα χημικά λιπάσματα και Γ η συνολική επιβάρυνση. Αν θεωρήσω ότι δεν μπρώ να μειώσω την μεταβλητή Α, το Γ δεν θα επιβαρύνεται επιπλέον όσο δεν αυξάνεται το Β.

Η αλήθεια είναι πως ότι και να κάνεις είναι μια μορφή παρέμβασης στην φύση, ακόμα και το πότισμα με σκέτο νερό. Συνεπώς δεν υπάρχουν βιολογικά λαχανικά εκτός από αυτά που φυτρώνουν στο δάσος.

Το ίδιο αλήθεια είναι και το γεγονός ότι οτιδήποτε και αν βάλεις στον οργανισμό σου, έχει κάποιες επιπτώσεις την σοβαρότητα των οποίων δεν μπορείς να προσδιορίσεις με κριτήριο το αν πρόκειται για φυσικό προϊόν ή όχι. Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια τον πατέρα μου να πίνει καθημερινά ένα βότανο που υποτίθεται ότι έκανε κάπου καλό (δεν θυμάμαι που). Τελικά το σταμάτησε όταν έγινε γνωστό ότι το συγκεκριμένο βότανο δημιουργεί πέτρα στα νεφρά.

Ακόμα και αν καλλιεργείς σε έδαφος παρθένο και δεν προσθέτεις τίποτα απολύτως, δεν γνωρίζεις ποιά ήταν η αρχική σύσταση του εδάφους, ούτε αν περιείχε κάποιο από τα στοιχεία που προανέφερες και σε ποιά ποσότητα. Σημειωτέον ότι το αρσενικό είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο σε ορισμένες μορφές λευχαιμίας.

Η ίδια η φύση είναι ένα απέραντο χημικό εργαστήριο. Οι ταμπέλες μόνο παραπλανητικά λειτουργούν, ακριβώς όπως και στην πολιτική.