ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ

Ενα θεμα που με απασχολει τελευταια , εξαιτιας
οτι δεν εχω τον απλετο χωρο για να κρατησω
ασφαλεις αποστασεις στις ποικιλιες μου .
Προσπαθω να καταλαβω την λογικη της γονιμοποιησης τους για να μπορεσω να κρατησω οσο τον δυνατο καθαροτερο τον σπορο
της ποικιλα ωστε να μην εκφυλιστει την επομενη χρονια .

Αν δεν κανω λαθος τα φυτα χωριζονται σε
αυτογονιμοποιουμενα(ντοματα,πιπερια,μελιτζανα)
και σταυρογονιμοποιουμενα (καλοκυθι,αγγουρι κτλπ) .
Η διαφορα ειναι οτι τα σταυρογονιμοποιουμενα εχουν πανω
στο ιδιο φυτο διαφορετικο αρσενικο και θηλικο ανθος ενω στα
αυτογονιμοποιουμενα υπαρχει ενα μοναδικο ανθος .

Η διασταυρωση γινεται ειτε με επικονιαστες (π.χ μελισσες) ειτε
με την μεταφορα γυρης μεσω ανεμου .

Και ερωτω , Τλκ σε ολα τα φυτα πρεπει να τηρουμε αποστασεις αν εχουμε
πανω απο μια διαφορετικη ποικιλια του ιδιου γενους για ναποφυγουμε
τυχον διασταυρωση ? Τηρειται καποιες αποστασεις οσοι θελετε να κρατησετε σπορους ?
Εχετε συγκεκριμενες αποαστασεις στο καθενα ? Υπαρχει φυτο που δεν υπαρχει περιπτωση να "μπασταρδευτει" οποτε δεν υπαρχει θεμα με αποστασεις ?

Μια σκεψη μου επειδη οπως ειπα δεν εχω αρκετο χωρο . Ειναι τα φυτα τα οποια
προοριζονται για την διατηρηση της ποικιλιας να φυτευονται σε γλαστρα για να
μπορω να ταχω σε ασφαλη αποσταση . Πως σας φαινεται ?

Οι σκεψεις μου ειναι εντελως σε θεωρητικο επιπεδο . Τοσο απο διαβασμα οσο και απο πληροφοριες αλλων καλλιεργητων . Δεν ξερω καν αν ειναι σωστες . Πρωτη φορα φετος θα προσπαθησω να κρατησω σπορο . Γιαυτο θα ηθελα τις αποψεις και αλλων οπου θα εχουν καποια πρακτικη εμπειρια .

Για το κομματι διατηρησεις των ποικιλιων οσο το δυνατον καθαροτερες δεν εχω βρει εκτενεστερες πληροφοριες . Περα απο καποιες γενικες με την αποστααη απο 200μετρα και 1000μετρα .

Μόνο μια ανησυχία θέλω να εκφράσω για την καλλιέργεια σε γλάστρα, μήπως αυτή είναι ..."ανεπαρκής" σε σχέση με την καλλιέργεια στη γη, με αποτελέσματα στη μειωμένη ανάπτυξη του φυτού, σε σχέση με όσο θα μπορούσε να αναπτυχθεί στη γη.
Δεν έχω εμπειρία ακόμη από διατήρηση καθαρότητας ποικιλιών, αλλά η καλλιέργεια σε γλαστρο-τελαρο-ζαρντινιέρες μ' έχει παιδέψει πολύ, γι' αυτό το λέω...
Συν τοις άλλοις, σκέπτομαι ότι ακόμα και η "απομόνωση" ενός φυτού στη γλάστρα, θα πρέπει να βρίσκεται μακριά από άλλα φυτά. Και όχι 10 και 20 και 100m, αλλά τόσο μακριά ώστε να μειώνονται οι πιθανότητες να μεταφερθεί η γύρη του σε άλλη ποικιλία από τον αέρα ή από το πέταγμα ενός εντόμου που θα επισκεφθεί 2+ άνθη.
Food for thought.

Συμφωνω και γω με την ανησυχια σου .

Ομως αν υπαρχει ικανοποιητικο βαθος στην γλαστρα και δημιουργια καταλληληλου υποστρωμματος/χωμα για θρεπτικα συστατικα ισως η αποδοση να ειναι ακομη καλυτερη αποτι απλα στο εδαφος που παντα προσπαθουμε να το βελτιωσουμε .
Το παρατηρησα περυσι ειδικα σε ενα φυτο πιπεριας , Βεβαια ειναι και ενα φυτο που το ριζικο του συστημα δεν εχει μεγαλες απαιτησεις για χωρο
.

Αλλωστε γιαυτο παρα πολλοι εχουν ξεκινησει την λυση των παρτεριων .

Βεβαια οταν μιλαμε για αποσταση ειναι για οσο το δυνατον μεγαλυτερη .
Και οχι για 10η50 μετρα δεν υπαρχει καποιο νοημα .

Και καλά οι μέλισσες... Με τους μπάμπουρες τι γίνεται;;;

Έχεις δίκιο Δημήτρη. Το σκεφτόμουν το θέμα την τελευταία ώρα και αποφάσισα, για μένα, για το μυαλό μου, ότι είναι ανόητη η προσπάθεια να διατηρήσω κάποια ποικιλία, με την έννοια που το συζητούμε.
Διότι -το πιο απλό αν σκεφτεί κανείς- ακόμα και οι "και καλά" σούπερ ντούπερ παραδοσιακοί, αμόλυντοι, ανόθευτοι, αγνοί (και μπλα μπλα μπλα) σπόροι μας, από που προήλθαν; Ε; Εεεε;;; Από το αποστειρωμένο εργαστήρι παραδοσιακών σπόρων σε μια γωνιά του σύμπαντος;
ΟΥΑΟΥ.

fireseaker ωραια η παραθεση για τις μελισσες .
Σιγουρα ποτε δεν μπορεις να εισαι 100% σιγουρος οτι θα
παραμεινει καθαρη η ποικιλια σου . Απλα προσπαθεις να μειωσεις
τις πιθανοτητες .

Σιγουρα ολες οι ντοπιες ποικλιες οπως και ολα τα ειδη ποικιλιων
εκτος απο την προσαρμοστικότητα τους στο εκαστοτε φυσικο περιβαλλον που βρισκονται
θα προηλθαν και απο τετοιου ειδους στραυρογονιμοποιησεις .

Δεν προσπαθουμε Roula να αποκτησουμε την "Αρια" ποικιλια . Ομως θα προσπαθησουμε
οταν βαλουμε πιπερια φλασκα και πιπερια καυτερη να μην παρουμε του χρονου πιπερια φλασκα
με καυτερη γευση . Οταν βαλουμε μελιτζανα τσακωνικη και black beaty να μην παρουμε
τσακωνικη πικρη κ.ο.κ .Προσπαθουμε χωρις να ειμαστε 100% σιγουροι να το αποφυγουμε .

Καπου ειχα διαβασει και με τυχον "μπασταρδεμα" καποιας ποικιλιας μετα απο 2-3 φυτεματα
χανεται το αδυναμο χαρακτηριστικο και επικρατει η βασικη ποικιλια .

Εσενα fireseaker που εχεις καλλιεργησει αυτογονοιμοποιουμενα χωρις ιδιαιτερες
αποστασεις . Σου εχει τυχει κατι το περιεργο ?

Βλέπω ότι μας ενδιαφέρει πολύ το θέμα της διατήρησης των ποικιλιών (και όχι άδικα).

Έχω κι εγώ τα δικά μου ερωτηματικά.

Αφού πρώτα ευχαριστήσω τον ipgalgad για το θέμα που άνοιξε, να σας πω ότι βρήκα το ακόλουθο έγγραφο PDF από το Πανεπιστήμιο της Georgia στις ΗΠΑ.

Pollination of Vegetable Crops

Προσωπικά, μου έλυσε πολλές απορίες.

αποψη μου ειναι οτι σπόρι χωρίς καμια μεταλλαξη ειναι δυσκολο να υπαρχουν,δεν μπορει πχ, μια ποικιλια κολοκυθια ντοπια, που εβαζε ο πατερας μου παλιότερα να ειναι μεχρι τώρα αναλλοίωτη,και γιατί το πιστευω αυτο.

Πχ, το 2012 βαζω στον κυπο, κολοκυθια ,αγγουρια,πεπονια κα, τα εντομα κανουν την γονιμοποίηση,αρα γονιδιακά υπαρχει μια μικρή ματαλαξη σε ολλα,ο σπορος που θα κρατήσω εχει τα αρχικά γονιδια τον προγόνων και τα δικα του,την επομενη χρονια,2013,ο σπορος περνει τα γονιδια,ολον τον προηγούμενων ετών,και της επομενες χρονιες συνεχιζετε το ιδιο.
Απο προσοπικη μου εμπειρία,κραταω πολλα χρονια τώρα,σπορο απο τομάτα ντοπια,πριν 20 χρονια η πιο μικρή ηταν σαν ενα μεγαλο πορτοκαλι, τώρα η γεύση δεν εχει αλλαξει ιδιαίτερα,αλλα ουτε παραγωγικά ειναι το ιδιο,και κατα πολυ μικροτερες, επισης εχει αλλαξει λήγω και το χρώμα τους.

Βασικές αρχές αποθήκευσης σπόρων για αρχάριους: Μέρος 1ο

Οι πληροφορίες προέρχονται από το RealSeedCatalogue: www.realseeds.co.uk


Μελιτζάνες

Τα άνθη μελιτζάνας κυρίως αυτεπικονιάζονται, αλλά μπορεί και να διασταυρωθούν από τα έντομα. Εάν λοιπόν θέλετε να αποθηκεύσετε σπόρους, πρέπει να καλλιεργείτε αποκλειστικά μια ποικιλία. Εχετε σαν στόχο 6 με 8 φυτεύσεις το χρόνο ώστε να διατηρήσετε μια ποικιλία μακροπρόθεσμα. Για 100% απομόνωση χρειάζεστε 15 μέτρα απόσταση ανάμεσα στα φυτά για σποροκαλλιέργεια και τις υπόλοιπες μελιτζάνες. Εάν καλλιεργείτε σε θερμοκήπιο, μπορεί να απαιτείται λίγο μικρότερη απόσταση.


Γλυκιές πιπεριές και τσίλι

Οι γλυκιές πιπεριές και το τσίλι ανήκουν στο ίδιο είδος με ονομασία Capsicum μονοετές (κάποια σπανιότερα είδη τσίλι προέρχονται από άλλο είδος capsicum).

Τα άνθη της πιπεριάς αυτεπικονιάζονται και παράγουν καρπούς χωρίς τη βοήθεια των εντόμων. Ωστόσο, οι κόκκινες πιπεριές είναι πολύ εύκολο να διασταυρωθούν με το τσίλι και το κάνουν ευχαρίστως. Χρειάζεται να απομονώσετε τα φυτά σας, κρατώντας περίπου 50 μέτρα απόσταση από όποιες άλλες πιπεριές και τσίλι καλλιεργούνται τριγύρω. Ακόμα και αν καλλιεργείτε μόνο μία ποικιλία, πρέπει να προσέξετε μήπως καλλιεργούνται άλλες ποικιλίες σε γειτονικούς κήπους ή αγροτεμάχια.

Εάν θέλετε να καλλιεργήσετε και άλλες ποικιλίες ή εάν οι γείτονές σας καλλιεργούν πιπεριές, μπορείτε να φτιάξετε ένα κλωβό απομόνωσης * ώστε να καλύψετε 3 ή 4 φυτά. Είναι εύκολο και κοστίζει ελάχιστα, ειδικά εάν διαθέτετε υλικό από παλιές κουρτίνες, Μπορείτε να τοποθετήσετε ένα κλωβό επάνω από φυτά που καλλιεργείτε σε γλάστρες, σάκους καλλιέργειας ή στο έδαφος.


Ντομάτες

Οι περισσότερες σύγχρονες ποικιλίες ντομάτας αυτεπικονιάζονται και δεν διασταυρώνονται. Οι ανθήρες των λουλουδιών (όπου παράγεται η γύρη) ενώνονται σχηματίζοντας ένα σφιχτό κώνο στον οποίο δε μπορούν να εισχωρήσουν τα έντομα. Συνήθως το στίγμα του ύπερου (η επιφάνεια που δέχεται τη γύρη) είναι πολύ κοντό και βρίσκεται τοποθετημένο βαθιά μέσα στον κώνο που σχηματίζουν οι ανθήρες. Κανένα έντομο δε μπορεί να μπεί και η μόνη γύρη που θα γονιμοποιήσει το φυτό προέρχεται από τους περιβάλλοντες ανθήρες.

Σε μερικές ποικιλίες ωστόσο το στίγμα είναι μακρύτερο και εξέχει από τον κώνο που σχηματίζουν οι ανθήρες. Σε αυτή την περίπτωση τα έντομα έχουν πρόσβαση και υπάρχει η πιθανότητα σταυρωτής επικονίασης. Οι ποικιλίες με μακρύτερο στίγμα περιλαμβάνουν τις ντοματιές με φύλλα πατάτας και τις ντομάτες-σταφίδα. Για να αποφύγετε τη διασταύρωση να καλλιεργείτε μόνο μια ποικιλία ντομάτας με εξέχον στίγμα. Τα διπλά άνθη τα οποία σχηματίζονται πρώτα από πολλές ντομάτες-μπριζόλα (ΣτΜ: είδος μεγάλης ντομάτας) επίσης διαθέτουν στίγμα που εξέχει, αλλά τα μονά άνθη που βγαίνουν αργότερα θα είναι φυσιολογικά.

* Κατασκευή κλωβού απομόνωσης

Για να κατασκευάσετε ένα κλωβό απομόνωσης ιδανικό για πιπεριές και μελιτζάνες, χρειάζεστε μια φτηνή σίτα εντόμων από νάυλον με μήκος πενταπλάσιο του πλάτους της, 4 καλάμια ή λεπτούς πασσάλους, λίγο κορδόνι και σύρμα για κήπους. Ενα κομμάτι σίτας 1 μέτρο επί 5 μέτρα αρκεί για ένα κλωβό που θα καλύψει 3 με 4 φυτά.

Με ένα τετράγωνο κομμάτι σίτας 1 x 1 μέτρα φτιάχνετε την κορυφή του κλωβού. Μετά διπλώνετε το υπόλοιπο περιμετρικά και ράβετε τις άκρες του. Ετσι κατασκευάζετε τις πλευρές του κλωβού. Ράβοντας την κορυφή στο επάνω μέρος, προκύπτει ένας κύβος από σίτα χωρίς πυθμένα.

Για να τοποθετήσετε τον κλωβό επάνω στα φυτά, καρφώνετε τα τέσσερα καλάμια στο έδαφος σχηματίζοντας ένα τετράγωνο λίγο μικρότερο σε διαστάσεις από την κορυφή του καλύματος που ράψατε, ώστε να εξέχουν ελάχιστα από το ύψος του κλωβου. Κατόπιν τυλίξτε ένα κομμάτι σύρμα σφιχτά στην κορυφή κάθε καλαμιού και μετά τυλίξτε κορδόνι γύρω από τις κορυφές των καλαμιών, φτιάχνοντας με το κορδόνι ένα τετράγωνο το οποίο στηρίζεται πάνω στα σύρματα ώστε να μη γλυστράει προς τα κάτω. Τοποθετείστε ένα δεύτερο κομμάτι κορδόνι περιμετρικά στα καλάμια σε χαμηλότερο σημείο ώστε να εμποδίζει τη σίτα να πέφτει πάνω στα φυτά όταν φυσάει. Τοποθετείστε τον κλωβό επάνω από τα φυτά και στερεώστε τον με χώμα ή πέτρες.

το θέμα της διατήρησης της καθαρότητας των σπόρων με απασχόλησε από την αρχή που ανακάλυψα τους παραδοσιακούς σπόρους και άρχισα να το ψάχνω πριν ακόμα βρω σπόρους παραδοσιακούς μετά από συζήτηση με μέλη του πελίτι γεωπόνος και καλλιεργητές έμαθα ότι μπορείς να κρατήσεις καθαρό σπόρο από τα αυτογονιμοποιούμενα φυτά πχ ντομάτα αν εφαρμόσεις χρονική καθυστέρηση φυτεύεις δηλ την ποικιλία Α σήμερα και σε 20-25 μέρες την ποικιλία Β, επίσης απλοποιώντας την μέθοδο του κλωβού μπορείς να φτιάξεις από τούλι μπουμπουνιέρας σακουλάκια και να φυλάξεις σε κάποια φυτά τα άνθη πριν ανοίξουν μέχρι να δέση ο καρπός βγάζεις το σακουλάκι και μαρκάρεις τον καρπό με μια κλωστή αυτό το κάνεις και στα φυτά που σταυρογονιμοποιούνται επίσης για τα αυτογινιμοποιούμενα φυτά τα φυτεύεις σε τετράγωνο και όχι σε σειρές και χωρίζεις την μια ποικιλία από την άλλη φυτεύοντας άλλα φυτά ενδιάμεσα σπόρο παίρνεις μόνο από φυτά που βρίσκονται στο εσωτερικό του τετραγώνου.
Υπάρχουν βέβαια και φυτά όπως το καρότο που δεν μπορείς σε ερασιτεχνικό επίπεδο καθαρό σπόρο απαιτούν ειδικές γνώσεις και κατάλληλο περιβάλλον για να πάρεις σπόρο.

ένα καλό εγχειρίδιο είναι «Εγχειρίδιο για τη συλλογή και τη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών».
Έκδοση της εναλλακτικής κοινότητας «Πελίτι»
Πελίτι 2008.