Απ: Ποικιλίες Ντομάτας

Χρήστο Καλημέρα,
Πέρσι καλλιέργησα Ντοματάκι Σαντορίνης, Ντομάτα καρδιά βουβάλου, black brandywine, tigerella striped, striped roma, cream sausage (δικά μου φυτά από σπόρο) και pakmor (που αγόρασα σπορόφυτα για πιο πρώιμα).

Το ντοματάκι Σαντορίνης ήταν απίστευτο έκανε τόσο πολύ καρπό και νόστιμο παρότι ήταν ποτιστικό και όχι άνυδρο όπως καλλιεργείται στον τόπο του.
Ανθεκτικό όσο δεν πάει λες και ήταν προσαρμοσμένο χρόνια στην περιοχή.
Αυτό που είπα σίγουρα θα το έχω και του χρόνου.

Η καρδιά βουβάλου που μου έστειλε ο φίλος ο Ζήσης (και τον ευχαριστώ άλλη μια φορά) πήγε σχετικά καλά με κάποια προβληματάκια μυκητολογικά τα οποία δεν άφησαν τα φυτά να δώσουν τόσο καρπό όσο περίμενα τουλάχιστον σε μέγεθος.

Οι υπόλοιπες ποικιλίες ήρθαν από ebay και τις αγόρασα σαν heirloom (υποτίθεται ότι είναι παραδοσιακές και όχι υβρίδια).

Οι Black Brandywine δώσανε αρκετό καρπό όχι πολύ μεγάλου μεγέθους αλλά τρομερά νόστιμο (αυτό που τρως και λες γλυκιά αρωματική ντομάτα) και την έβαλα και φέτος φυσικά. Από ασθένειες δεν είχα προβλήματα και φαίνεται να προσαρμόζεται εύκολα.

Οι Tigerella striped έγιναν φυτά θηρία πολύ ανθεκτικά, ξεκίνησαν να δίνουν πρώτα από όλα τα φυτά καρπούς (μετρίου μεγέθους) και ξέχασαν κι αυτά πότε πρέπει να σταματήσουν να κάνουν καρπούς. Το μειονέκτημα τους είναι ότι είναι αρκετά χοντρόφλουδες όχι ιδιαίτερα γευστικές και περισσότερο τις χρησιμοποιήσαμε στα φαγητά και σάλτσες.

Οι striped roma ακριβώς ίδιες με τις Tigerella striped σε μακρόστενο σχήμα λίγο πιο γευστικές αλλά πολύ ευπαθείς στην τάπα του ασβεστίου.

Οι cream sausage (κίτρινη ντομάτα) έκανε τόσο καρπό που αν δεν πετάγαμε το 80% από την τάπα του ασβεστίου μπορεί και να έβγαζα πάγκο στη λαική.
Γεύση ουδέτερη και αδιάφορη.

Την pakmor δεν την σχολιάζω καν. Πολύ ευαίσθητο φυτό και δεν έμεινα ευχαριστημένος ούτε από την απόδοση ούτε από την ποιότητα των καρπών.

Από τις περσινές ποικιλίες κράτησα για φέτος τις Black Brandywine, τα ντοματάκια Σαντορίνης και θα ξαναδοκιμάσω 3-4 φυτά από την καρδιά βουβάλου.

Φυσικά θα έχω 7-8 νέες ποικιλίες όπως cherokee purple, pink brandywine, blak krim, ace 55, Βραυρώνας, Αλβανίας κλπ κλπ......

Φίλε Davis, εγώ 4-5 χρόνια αγοράζω απο το γεωπόνο έτοιμα σπορόφυτα ποικιλίας BELLA ALMA F1. Είναι αναρριχώμενη με πλούσιο καρπό, αρκετά νόστιμη και ανθεκτική σε αρρώστιες. Φέτος αγόρασα αοι τον ίδιο γεωπόνο 100 σπόρους σε αεροστεγή συσκευασία της ίδια ποικιλίας για να φτιάξω δικά μου σπορόφυτα προς 9 Ε τους 100. Τους συντηρούσε μέσα σε ψυγείο και με συμβούλευσε να κάνω το ίδιο για να έχω του χρόνου, γιατί δεν μου χρειάζονται τόσα φυτά φέτος. Παράλληλα έχω παραδοσιακούς σπόρους απο Σέρρες μεριά, και κάνω σπορόφυτα τα οποία φυτεύω σε άλλο μπαξέ.
Το ότι είναι νόστιμες ή ανθεκτικές ή πολύκαρπες κλπ είναι υποκειμενικό νομίζω και άκρη δε θα βγάλουμε. Νομίζω συμαντικότερο είναι ο τρόπος καλλιέργειας για να είναι αγνές όταν τις φάμε. Τώρα άν είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη ή περισσότερες νομίζω είναι ήσονος σημασίας, γιατί βάζουμε μερικές ρίζες περισσότερες και λύνεται το θέμα.
Ταπεινής άποψης.

Μάνο σε παραδέχομαι, πως βρήσκεις άκρη με τόσες ποικιλίες!!!!

kristi1 έγραψε: Μάνο σε παραδέχομαι, πως βρήσκεις άκρη με τόσες ποικιλίες!!!!

Αντώνη γράφω για να θυμάμαι.
Πότε πότισα, πότε ψέκασα χαλκό, θειάφι, σε ποια φυτά έβαλα κοπριά, σε ποια κομπόστ κλπ κλπ.
Έτσι έχω κάνει και στο φετινό σπορείο μου.
Έχω κρεμασμένο απ' έξω πίνακα με τις ποικιλίες που έχει η κάθε καρτέλα, πότε έσπειρα, πότε φύτρωσαν, τι θερμοκρασίες είχα στο σπορείο, πότε πότισα κλπ κλπ.
Μετά από καιρό και πειραματισμούς βγάζω συμπεράσματα.....

Πολύ ενδιαφέρον θέμα για τη τομάτα. Τη βασίλισσα των κηπευτικών.

Πέρα από το τοματάκι Σαντορίνης (σταθερή αξία), έχω δοκιμάσει διάφορες ποικιλίες.
Δε θα τις ονοματίσω γιατί ειλικρινά δεν τις θυμάμαι.

Αυτό όμως που κατάλαβα είναι ότι η κάθε ποικιλία έχει ιδιαιτερότητες και δε μπορεί να καλλιεργηθεί με την ίδια επιτυχία σε όλα τα μέρη.

Πέρα από τις ευαισθησίες που έχουν κάποιες ποικιλίες σε προσβολές, σημαντική παράμετρος είναι και το νερό που χρειάζονται.

Με την ίδια ποσότητα νερού (πότισμα-άρδευση), άλλες είναι ΟΚ, άλλες δεινοπαθούν και άλλες σκάνε.

Όλες όμως οι τοματιές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό.

Θέλουν νέο χώμα!

Λέγοντας "νέο χώμα", εννοώ να φυτευτούν σε ξεκούραστο χώμα (ξεκούραστο χώμα = χώμα που δεν έχει καλλιεργηθεί την προηγούμενη χρονιά), πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά.

Τέλος, στα καλοκαίρια με υψηλές θερμοκρασίες χρειάζονται σκίαση.

Συμπερασματικά κατ' εμέ, μπορεί να αξιολογηθεί το καλό ή το κακό μίας ποικιλίας ντομάτας, με την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζονται καλές συνθήκες για την ανάπτυξή της.

Nα ρωτήσω κάτι? Αν βάλεις 2-3-4 διαφορετικές ποικιλίες ντομάτας, δεν υπάρχει κίνδυνος να διασταυρωθούν κατά την επικονίαση?

Επίσης, θα μπορούσε μήπως κάποιος να μου στείλει μερικά σποράκια ντοματάκι Σαντορίνης?

Χρήστο θα πω τη συμβουλή που μου έδωσε ο φίλος DOMVOS.
κάθε χρόνο να καλλιεργώ 6-7 διαφορετικές ποικιλίες και να κρατάω 1-2 από αυτές που προτιμώ περισσότερο.
Και εδώ λοιπόν οι απόψεις είναι υποκειμενικές.
Η γεύση που ταιριάζει στα δικά μου γούστα δεν σημαίνει ότι συμπίπτει με των υπολοίπων.

Σίγουρα όπως λέει και ο Ηλίας τα συμπεράσματα πρέπει να βγαίνουν υπό τις καταλληλότερες συνθήκες και με βιολογικό τρόπο ανάπτυξης των φυτών.

Χρήστο, αλήθεια σου λέω το θαυμάζω το Μάνο. Θα προσπαθήσω και φέτος μαυτές τις 2 ποικιλίες που δουλεύω και του χρόνου θα ...επεκτείνω τις δουλείες μου.

asdf, σίγουρα αν τις βάλεις κοντα τη μία ποικιλία με την άλλη θα υπάρχει πρόβλημα κυρίως σε ότι αφορά στο σπόρο που ενδεχομένως θα ήθελες να κρατήσεις απο τις τομάτες που θα γίνουν. Οι τομάτες είναι κυρίως αυτογονιμοποιούμενες. Απο τα υβρίδια δεν κρατάμε σπόρο βέβαια. Καλό είναι οι διαφορετικές ποικιλίες να καλλιεργούνται μακρυά η μία απο την άλλη. Τώρα ποσο; Ξέρω γω; Σπόρο δυστυχώς απο σαντορίνης δεν έχω. Την καλησπέρα μου.

Είμαι στο δεύτερο χρόνο στο επάγγελμα! Πέρυσι καλλιέργησα Άλμα και φέτος....δεν άλλαξα γνώμη! Νοστιμότατη,ανθεκτική αλλά λίιιιιγο πιο μαλακή,από τις συνηθισμένες (Για πώληση στη λαχαναγορά δε την προτιμούν,αλλά για λαική σκίζει)