Προτάσεις για να βγούμε από το αδιέξοδο

Δε θέλω να απαντήσει κανείς σ’ εμένα. Θέλω να κάνει τις δικές του προτάσεις. Αν έχει προτάσεις και δεν τις δημοσιοποιήσει παρά μόνο στους δικούς του, οι προτάσεις του χάνονται τελείως. Αν δεν του αρέσει ο Κράνιος και το θέμα του, ας κάνει τις προτάσεις του αλλού, να τις δημοσιεύσει όμως. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Αν αξίζει κάτι δεν πάει χαμένο. Στη δημοκρατία η εξουσία απορρέει από το λαό. Εγώ είμαι ένας μόνον ένας πολίτης.

Αυτά έγραψα στο πρώτο πόστ ανοίγοντας αυτή τη συζήτηση. Σαν υστερόγραφο. Το δίνω πάλι για αποφυγή παρεξηγήσεων.
enigma, δεν είσαι αινιγματικός τελικά. Έκανες την πρότασή σου.
sunrize έκανες κι εσύ πολύ συγκεκριμένες προτάσεις.
Αλήθεια δε έχω μάθει τι γίνεται σήμερα στην Ουγγαρία. Θα το ψάξω κι εγώ.

Επιμένω να πιστεύω ότι όλοι ξέρουν ποιος και τι. Απλά δεν έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχει έλεος για κανέναν. Πολλοί πιστεύουν ακόμη ότι αυτοί θα βγουν πέρα αλώβητοι. Δε θέλουν να το παραδεχτούν ότι ο πέλεκυς αυτή τη φορά πέφτει επί δικαίων και αδίκων. Όλοι ξέρουν, δεν το ομολογούν, ψεύδονται. Ψεύδονται και ψάχνονται που θα κολλήσουν κολαούζοι, κοιτάνε προς τα πού θα φυσήξει ο άνεμος. Αυτοί θα τρέξουν να στελεχώσουν την εξουσία που θα προκύψει, πρώτοι και καλύτεροι. Όλοι το ξέρουν ότι αυτό το σκηνικό πρέπει τώρα να ξηλωθεί, ανεβάζουμε άλλη παράσταση! Και έχουν αρχίσει να το ξηλώνουν, να σβήνουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα. Να βουτάνε ότι προλάβουν,..

Κάνε τε προτάσεις. Εγώ θα αργήσω να ξανακάνω προτάσεις. Ίσως δε χρειάζεται να κάνω άλλες. Θα με καλύψουν προτάσεις αλλωνών. Θα μου άρεσε να προκύψει ένα μωσαϊκό προτάσεων. Μόνο θα διατυπώνω ερωτήσεις αν έχω, θα ζητάω κάποια διευκρίνηση. Άνοιξα το θέμα, αλλά δεν έχω την εντύπωση ότι είναι δικό μου το θέμα αυτό. Έχουμε και τον κήπο που λέει σωστά κι ο Σταύρος!

Αν δεν κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις θα γίνουμε κουραστικοί. Μην κάνουμε κοιλιά, έτσι; Ηλία καμία πρόταση;

γιατι οχι? Ας παρουμε εμπρος βρε παιδια, ας παρουμε τα πραματα στα χερια μας επι της ουσιας Συν Αθηνα και χειρα κινει ardin-rixi.gr/2011/09/26/%CE%B1%CF%8D%CE...4%CE%B7%CE%BD%CE%AE/

"Το ότι χρεοκοπούν οι έλληνες δεν σημαίνει ότι χρεοκοπεί η Ελλάδα " Ε. Βενιζέλος
revmaΕπικοινωνίαΑναρτήθηκε από: Revma | 24/12/2010 Ναόμι Κλάιν – Το Δόγμα του Σοκ- Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να μοιράζεται στο δρόμοΑυτές τις μέρες διαβάζω το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν “Το δόγμα Σοκ” , που κυκλοφορεί εδώ και κάποιους μήνες από τις εκδόσεις Λιβάνη.Το ίδιο το βιβλίο προκαλεί σοκ σχεδόν σε κάθε του σελίδα, αποτέλεσμα της εκτενούς δημοσιογραφικής έρευνας της συγγραφέως σε πρωτογενές επίπεδο αλλά και της απλής και κατανοητής εξ ιστόρησης της κοινωνικής λαίλαπας που ονομάζουμε νεοφιλελευθερισμό.
Βέβαια ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι παρά μια τερατογέννεση του καπιταλισμού και καλό θα ήταν να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Χαρακτηριστικό δείγμα της Αμερικάνικης σχολής σκέψης το βιβλίο είναι απολύτως κατανοητό και από τον πλέον άσχετο αναγνώστη πάνω στα θέματα που διαπραγματεύεται χωρίς να γίνεται κουραστικό. Μου θύμισε την εμπειρία της ανάγνωσης του “Η Ιστορία Του Λαού των Ηνωμένων Πολιτειών” του Χάουαρντ Ζίν. Όχι μόνο σε επίπεδο απλότητας και αξιοπιστίας, αλλά και στον προσωπικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένα βιβλίο στην απόπειρα κατανόησης του σύγχρονου κόσμου. Βέβαια το σημαντικό δεν είναι αυτό και μόνο. Το Δόγμα Σόκ είναι ένα είδος εγχειριδίου για πολίτες χωρών όπως η Ελλάδα. Ένα είδος προειδοποίησης, όχι του τι έρχεται αλλά του τι έχουμε βάλει στη ζωή μας εδώ και καιρό. Όχι μόνο για το “τι” έχουμε υποδεχτεί στη χώρα μας αλλά και πιο σημαντικό, για το “πως”. Από τη πρώτη σελίδα δεν γίνεται να μην σκεφτείς : “μα αυτό κάνουν και εδώ τώρα…” “αυτό δεν έλεγαν και τα λαμόγια στα κανάλια;” “αυτά δεν μας έλεγαν τόσα χρόνια;” …

Χαρακτηριστικά είναι τα αποσπάσματα:

** Ωστόσο για τον Μίλτον Φρίντμαν η έννοια του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος “βρομούσε” σοσιαλισμό. Κατά την άποψη του, ο ρόλος του κράτους πρέπει να περιορίζεται “στην προστασία της ελευθερίας μας τόσο από τους εχθρούς εκτός των πυλών όσο και από τους συμπολίτες μας: στη διατήρηση του νόμου και της τάξης, στην επιβολή της εφαρμογής των ιδιωτικών συμφωνιών, στην προώθηση των ανταγωνιστικών αγορών”. Με άλλα λόγια, στη συντήρηση της αστυνομίας και του στρατού – οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένης της δωρεάν παιδείας, είναι μια άδικη παρέμβαση στην αγορά.**

Φράου Διαμαντοπούλου, Χερ Παπουτσης…

**Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες ο Φρίντμαν και οι παντοδύναμοι οπαδοί του τελειοποιούσαν αυτήν ακριβώς τη στρατηγική: την αναμονή κάποιας μείζονος κρίσης προκειμένου να εκποιήσουν τμήματα της δημόσιας σφαίρας σε ιδιώτες ενόσω οι πολίτες ήταν ακόμα ζαλισμένοι από το σοκ και να μονιμοποιήσουν στη συνέχεια τις “μεταρρυθμίσεις”**

Από την Λατινική Αμερική και την Ασία , τώρα και στην Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία κ.λ.π.

** Οι τρεις τυπικές απαιτήσεις (ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση και σημαντικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες) δεν ήταν καθόλου δημοφιλείς στους πολίτες, όμως, όταν υπογράφονταν οι συμφωνίες, διατηρούνταν τουλάχιστον το πρόσχημα της αμοιβαίας συμφωνίας ανάμεσα στις κυβερνήσεις που βρίσκονταν σε διαπραγμάτευση, αλλά και της συναίνεσης από τους υποτιθέμενους ειδικούς.**

Aν σας έρχονται τα δελτία των 8 στο μυαλό και τα πρωτοσέλιδα των καθεστωτικών φυλλάδων, είναι καθαρή σύμπτωση μη δίνεται σημασία και φτιάξτε ένα τσάι να σας περάσει.

**Πολλές από αυτές τις χώρες ήταν δημοκρατίες, όμως οι ριζικές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ελεύθερης αγοράς δεν επιβλήθηκαν δημοκρατικά. Ακριβώς το αντίθετο:Όπως πίστευε ο Φρίντμαν, η διάχυτη ατμόσφαιρα μιας μείζονος κλίμακας κρίσης πρόσφερε το αναγκαίο πρόσχημα ώστε να μη ληφθούν υπόψη οι εκπεφρασμένες επιθυμίες των ψηφοφόρων και να παραδοθεί η χώρα στον έλεγχο “τεχνοκρατών”.**

“Μαζί τα φάγαμε..”

** Εν κατακλείδι, παρότι είναι εφικτό να επιβληθεί το οικονομικό μοντέλο του Φρίντμαν σε μια δημοκρατία, οι συνθήκες ενός απολυταρχικού καθεστώτος αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεσή για την απόλυτη εκπλήρωση του οικονομικού οράματος του.**

Για Κερατέα κανείς;

**O τελικός στόχος των εταιρειών που βρίσκονται στον πυρήνα του συμπλέγματος είναι να μετατρέψουν το μοντέλο της προσανατολισμένης στο κέρδος κυβέρνησης, το οποίο προωθείται ταχύτατα σε συνθήκες έκτακτης κατάστασης, στο συνήθη και καθημερινό τρόπο λειτουργίας του κράτους – σε τελική ανάλυση, μιλάμε για ιδιωτικοποίηση της κυβέρνησης.”

Οι ομοιότητες με το πνεύμα των δηλώσεων Παπανδρέου περί “νέας διακυβέρνησης” πριν από καιρό είναι ανατριχιαστικές. Τα είχε γράψει και ο Γαλαξιάρχης εδώ..

**Σε κάθε χώρα όπου εφαρμόστηκαν οι πολιτικές της Σχολής του Σικάγου τα τελευταία τριάντα χρόνια αυτό που προέκυψε ήταν μια κρατική συμμαχία ανάμεσα σε μια δράκα πανίσχυρων εταιρειών και σε μια τάξη πλουσίων πολιτικών- με τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις δύο ομάδες να είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτες και διαρκώς μετακινούμενες. Στη Ρωσία τους δισεκατομμυριούχους επιχειρηματίες που μετέχουν στη συμμαχία τους αποκαλούν “ολιγάρχες” , στη Κίνα “ηγεμονίσκους”, στη Χιλή “πιράνχας”, ενώ στις ΗΠΑ οι Μπούς και Τσέινι τους χαρακτήρισαν “σκαπανείς” κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας.

Υπάρχουν άραγε ανάλογα παραδείγματα στην Ελλάδα;

**Για όσους βρίσκονται μέσα στη φυσαλίδα του τεράστιου πλούτου που δημιουργεί αυτός ο διακανονισμός δεν μπορεί να υπάρξει πιο επικερδής τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας. Όμως εξαιτίας των προφανών μειονεκτημάτων για τη συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού που βρίσκεται έξω από τη φυσαλίδα, στα υπόλοιπα γνωρίσματα του κορπορατικού κράτους συγκαταλέγονται η επιθετική παρακολούθηση (με τις κυβερνήσεις και τις μεγάλες εταιρείες να αλληλοβοηθιούνται μέσω της υπογραφής συμβάσεων), οι μαζικές φυλακίσεις, η συρρίκνωση των ατομικών ελευθεριών και -συχνά αλλά όχι πάντα- τα βασανιστήρια.**

Υποκλοπές, Vodafone, Aσφαλίτες μαζικά στους δρόμους, λευκή κάρτα στα ΜΑΤ, βασανιστήρια σε μετανάστες, φοιτητές, ξεβρακώματα σε ανηλίκους…ΔΙΑΣ,ΔΕΛΤΑ..

Αλήθεια το FBI και διάφοροι ξένοι contractors σε τι ακριβώς εκπαίδευσαν τα σώματα ασφαλείας από το 1999 και μετά με αφορμή την ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων;

H έξαρση σε κρούσματα βασανισμών, η απροκάλυπτη βία και το κυνηγητό όποιου καταγράφει οπτικοακουστικό υλικό , σε τι αποσκοπούν και από πια manual προέρχονται;

**O Άλφρεντ Μακόυ, ένας ιστορικός του Πανεπιστημίου του Ουινσκόνσιν που έχει παρουσιάσει την εξέλιξη των τεχνικών βασανισμού από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης στο βιβλίο του A Question Of Torture: CIA Interogation from the Cold War to the War on Terror, χαρακτηρίζει τη μέθοδο πρόκλησης σοκ μέσω της αποστέρησης των αισθήσεων που περιγράφεται στο εγχειρίδιο Kubark και την επακόλουθη αισθητηριακλή υπερφόρτωση “την πρώτη πραγματική επανάσταση στην απάνθρωπη επιστήμη του πόνου έπειτα από τρείς αιώνες”…………τα βασανιστήρια βασίζονται πάντα στον αυτοσχεδιασμό, σε έναν συνδυασμό εμπεδομένων τεχνικών και της ενστικτώδους ροπής του ανθρώπου προς τη βαναυσότητα, η οποία αποχαλινώνεται όταν βασιλεύει η ατιμωρησία…….****

ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα,Ζαρτινιέρα, ΑΤ Ομονοίας, ανήλικοι Λάρισας, πράσινα παπούτσια, συλλήψεις – προσαγωγές, “τυχαίος” θάνατος Τόντι, και και και και……

** Οι καπιταλιστές της καταστροφής μοιράζονται με τον Κάμερον την ίδια ανικανότητα να διακρίνουν ανάμεσα στην καταστροφή και στη δημιουργία, ανάμεσα στην πρόκληση βλάβης και στη θεραπεία……. οι ένθερμοι υποστηρικτές της λυτρωτικής δύναμης του σοκ, οι αρχιτέκτονες της αμερικανο-βρετανικής εισβολής, φαντάζονταν ότι η ισχύς που θα χρησιμοποιούσαν θα ήταν τόσο εκπληκτική, τόσο συντριπτική, ώστε οι Ιρακινοί θα εξωθούνταν σε μια κατάσταση αναστολής της ζωτικότητας, παρόμοια με αυτή που περιγράφει το εγχειρίδιο Kubark. Και, αρπάζοντας την ευκαιρία, οι εισβολείς θα εφάρμοζαν στη συνέχεια μια ακόμα σειρά από σοκ, οικονομικής φύσεως αυτή τη φορά, που θα δημιουργούσαν μια υποδειγματική δημοκρατία της αγοράς πάνω στη λευκή σελίδα του μεταπολεμικού Ιράκ. Όμως δεν υπήρξε καμία λευκή σελίδα, μόνο ερείπια και συντετριμμένοι, οργισμένοι άνθρωποι που αντιστέκονταν, βομβαρδιζόταν με ακόμα περισσότερα σοκ, μερικά από τα οποία βασίζονταν στα ίδια πειράματα που είχαν γίνει πάνω στην Γκέιλ Κάστνερ πριν από χρόνια…..****

Κουκούλες και ηλεκτροσόκ, Γκουαντάναμο και Αμπού Γκραίμπ, συλλήψεις για τρομοκρατία, σκάνδαλο απαγωγών………..

Το πρόβλημα με τέτοια βιβλία είναι ότι ακόμα και αν γίνουν αυτό που η αγορά ονομάζει best seller δεν μπορούν ξεφύγουν από τα πεπερασμένα όρια ενός κάποιου αναγνωστικού κοινού, τη στιγμή που θα έπρεπε η πληροφορία που περιέχουν να διαχέεται μαζικά στη κοινωνία.

Τέτοια βιβλία θα έπρεπε να διδάσκονται ή έστω να γίνεται αναφορά, στα σχολεία της Κερατέας, της Λευκίμης, της Νάουσας, της Θράκης, της Ηλείας, της Θεσσαλίας και να προβάλεται και το ομώνυμο ντοκιμαντέρ.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ντοκιμαντέρ που συμπληρώνει το βιβλίο, το “Η εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου” του Κούλογλου- αλλά και τόσα άλλα- έτσι ώστε να συγκροτείται μια σαφής εικόνα της επίθεσης του καπιταλισμού στον ίδιο το πλανήτη.

Είναι κρίμα να προτείνουν ντοκιμαντέρ οι ψιλο-τρέντυ φραγκάτοι σφιχτο-γαμπροί του Ράδιο Αρβύλα ή ο Λαζόπουλος- μεταξύ Άδωνη και Χατζηγιάννη- και να μην το έχουν κάνει πολιτικοί χώροι και οργανώσεις από την συστημική αριστερά μέχρι τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Έχουμε χορτάσει από κλάψες και εκκλήσεις για κατανόηση της μεγάλης αφαίρεσης που λέγεται “νοικοκυραίοι” αλλά δεν ακούμε τίποτα για το πως έχουμε αφήσει την ροή της πληροφορίας έρμαιο στις στρεβλώσεις και τις παραχαράξεις της ακροδεξιάς στο διαδίκτυο και όχι μόνο. Για την ακρίβεια είναι εκπληκτική η ομοιότητα της επικοινωνιακής επίθεσης της ακροδεξιάς με την ανάλογη οργάνωση και φρασεολογία της αντίστοιχης Αμερικάνικης. Περιμένουμε άραγε σε δέκα χρόνια να γράψει η Κλάιν το επόμενο βιβλίο για το πώς το ΔΝΤ έκανε παιχνίδι στην Ελλάδα με οικονομολόγους σπουδαγμένους στην Αμερική και πληρωμένους δημοσιογράφους από payroll πολυεθνικών; Κανείς δεν κάνει λόγο για το πως θα μπορούσε να ενημερωθεί ο κόσμος γειτονιά με γειτονιά, σχολείο με σχολείο; Γιατί νομίζω ότι είναι εφικτό γονείς του αντι-καπιταλιστικού χώρου σε συνεργασία με δασκάλους να οργανώσουν προβολές και συζητήσεις. Βέβαια θα έπρεπε να ξεπεραστεί η παρωχημένη αντίληψη ότι αυτά θα έπρεπε να τα οργανώνει το “κοινωνικό” κράτος πρόνοιας. Δυστυχώς περιμένοντας τα πάντα από το “φιλικό” προς το χρήστη Κράτος , έχουν αφεθεί τα σχολεία στο έλεος φιλο-χουντικών διευθυντάδων ακόμα και νεοναζιστών όπως έγινε πρόσφατα σε νησί του Αιγαίου. Τελικά ενδιαφέρει τον αντικαπιταλιστικό χώρο η παραγωγή, η επικοινωνία και εν τέλη το “συγκεκριμένο”, ή απλά οι εξεγέρσεις και οι αντιστάσεις είναι για κάπου μακριά με ολίγο από ζούγκλα, ζέστη και εξωτικά χρώματα;

Φυσικά όλα αυτά προϋποθέτουν και την οργάνωση της εργατικής τάξης ως τέτοιας είτε σε ταξικά σωματεία , είτε σε συμβούλια γειτονιάς είτε σε τοπικά-περιφερειακά κινήματα .. Όπως πάντα οι σφαγείς των λαών διαθέτουν ταξική συνείδηση , τη στιγμή που τα καλοπληρωμένα στελεχάκια στην Ελλάδα και διάφοροι Βερολινο-τρέντηδες με τα not so free press στο χέρι, κοροϊδεύουν ακόμα τον εαυτό τους, ότι είναι και αυτοί καπιταλιστές ή ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί “somehow” αλλού στο κόσμο :

**Ένας βετεράνος στρατιωτικών πραξικοπημάτων στην Αργεντινή εξήγησε τη συλλογιστική που επικρατούσε στο στρατό:”To 1955 πιστεύαμε ότι το πρόβλημα ήταν ο Χουάν Περόν, κι έτσι τον ανατρέψαμε. Όμως το 1976 γνωρίζαμε πλέον ότι το πρόβλημα ήταν η εργατική τάξη”.

Κατά πόσο αποτελούμε πρόβλημα για τους κυρίαρχους σήμερα;

Τελικά η δικιά μας αντίσταση θα περιορίζεται στην παραγωγή φωτογραφιών και βίντεο από συγκρούσεις σε ημέρες γενικής απεργίας και στην καταδίκη της καταστολής του ΔΝΤ;

Ας διαβάσουμε τι λέει η Κλάιν για τη καταστολή όπου πήγε το ΔΝΤ και μάλλον οι 10.000 ψήφοι των Νεοναζί στην Αθήνα, θα μας φανούν παιδικός εφιάλτης.

Τελικά θα ξεκολλήσει το αντικαπιταλιστικό κίνημα ή θα πρέπει πρώτα να του κάνουμε μια μαγνητική για να διαπιστώσουμε αν κάποια μέρη του είναι όντως αντι-καπιταλιστικά;

Μήπως το πλέον σοκαρισμένο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας είναι η όποια αριστερά;

Μήπως το σοκ οφείλεται στη πλήρη κατάρρευση των ιδεολογημάτων της ευρωπαϊκής ενότητας στα πλαίσια της Ε.Ε και γενικά στις μπούρδες της σοσιαλδημοκρατίας αλλά και στην σύγχυση που έχει προκαλέσει η ακατάσχετη πατριδολογία και προβοκατορολογία, του σταλινικού κομματιού, εντός και εκτός ΚΚΕ;

Μήπως στο ξεπούλημα των συνδικάτων που έχουν αφήσει τον κόσμο της εργασίας ιδίως στον ιδιωτικό τομέα κυριολεκτικά απροστάτευτο;

Τελειώνοντας να σημειώσω ότι η Κλάιν τελειώνει το βιβλίο με αναφορά στα μεγάλα κινήματα λαικής-ταξικής αυτο-οργάνωσης, ιδίως στη Λατινική Αμερική, αν και στην αρχή του βιβλίου φαίνεται τουλάχιστον σε εμένα και μια συμπάθεια της στα παλιά Κευνσιανά μοντέλα αλλά και στα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης του Αφρικανικών Εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων του 50-60. Επίσης γίνεται λόγο για την προσπάθεια της Αριστεράς στην Λατινική Αμερική να “μαζέψει τα συντρίμμια που άφησε ο νεοφιλελευθερισμός εκεί, μιας και ήταν η πρώτη ήπειρος που εφαρμόστηκε το δόγμα του. Αυτό που μάλλον δεν θέλει να δει είναι ότι δυστυχώς και αυτά τα μοντέλα είναι καπιταλιστικά και άρα ήταν ζήτημα χρόνου προτού ο καπιταλισμός τα εγκαταλείψει για κάτι πιο συγκεντρωτικό και ολοκληρωτικό όπως ο νεοφιλελευθερισμός ο οποίος ευρισκόμενος στη σφαίρα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού παρουσιάστηκε σαφώς πιο αποτελεσματικός ως προς τη συγκέντρωση- ή την καταλήστευση- του παγκόσμιου πλούτου.

Ας ελπίσουμε ότι όσοι θα διαβάσουν το εξαιρετικό βιβλίο, δεν θα περιοριστούν στο κλασικό “ρε τους κερατάδες , σε τι κόσμο ζούμε” αλλά και θα δράσουν αναλόγως . Αλλιώς τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα και με πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις για τη σφαίρα του κοινωνικού. Εύχομαι να κάνω λάθος αλλά με τις ευχές δεν καταφέρνεις πολλά πράγματα, εκτός ίσως από το να νιώσεις καλύτερα… ρωτήστε και έναν σοσιαλδημοκράτη, αυτοί ξέρου

Γκάντι. Ινδία.

http://revma.wordpress.com/2010/12/24/ναόμι-κλάιν-–-το-δόγμα-του-σοκ-ένα-βιβλ/

Επιμένω να κάνουμε προτάσεις. Το διάβασα και δε βρήκα καμιά πρόταση. Ο συντάκτης του είναι ένα είδος αριστερού. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους αριστερούς, ούτε με τους δεξιούς. Είναι όμως ότι έχει πάθει κάτι σαν ... τρικυμία εν κρανίω!
Παρουσιάζει ένα βιβλίο. Ωραία. Παρακάτω.
Τι είναι οι εκδόσεις λιβάνι. Πόσα χρόνια μας λιβανίζει. Τι είναι ένα πετυχημένο εμπορικό βιβλίο. Τι είναι όλα τούτα. Εκφοβισμός. Προπαγάνδα. Σκουπίδια.

Μ' αυτά που διάβασα θεωρώ πεταμένα λεφτά ν' αγοράσει κάποιος το βιβλίο. Το λέει ο Κράνιος που είναι βιβλιοφάγος.

Οι αναφορές σε ορολογίες, η θολούρα, σα μίξερ ένα πράγμα. Όχι, δεν είμαι αμόρφωτος που να με πάρει!

Θέλει να μας πει ότι μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο; Ε, και; Μας λέει κάτι καινούριο;
Θέλει να μας πει ότι το κεφάλαιο έχει ταξική συνείδηση; Ποιος δεν το ξέρει ότι όλοι οι πετυχημένοι του κεφαλαίου έχουν διαβάσει το δικό τους βιβλίο;
Ποιο είναι το βιβλίο του κεφαλαίου; Μα προφανώς το "Κεφάλαιο" του Μαρξ.

Μας λέει ότι ο νεοφιλευθερισμός είναι τερατογέννεση του καπιταλισμού! Βουλωμένο γράμμα διαβάζει!
Μας λέει να γίνουμε Κερατέα; Να μη γίνουμε; Τι να κάνουμε;

Ένα πράγμα σαφώς μας λέει: Να διαβάσουμε το βιβλίο!
Εγώ ένας είμαι, δεν έχω συγκρατήσει ούτε τον τίτλο του βιβλίου! Ευχαριστώ, δε θα πάρω!
Είναι σαν πλασιέ που πουλάει εγκυκλοπαίδειες! Άσε φίλε!

Μας απειλούν! Μας λένε ότι δεν υπάρχει διαφυγή! Μας λένε ότι αν δεν παραδοθούμε καλοθελής θα μας πολεμήσουν με τα όπλα! Μας λένε ότι είναι μια παγκόσμια δύναμη πλουσίων που θα λιώσουν τους φτωχούς! Τι τρομερό! Κοντεύω να βάλω τα κλάματα! Ελάτε κύριοι, παρακαλώ περάστε, πάρτε τα όλα. Τι θέλετε το σπίτι μου; Πάρτε το. Εγώ κάτι θα κάνω.

Ρε ξου ου ου ου !

Την απάντηση του Γκάντι γιατί δεν τη συζητάνε;
Έλα τώρα Κράνιε! Ο Γκάντι δεν πουλάει! Πού τον βρήκες αυτό τον παλιάτσο!

Ο Γκάντι φίλοι μου είπε "δεν πληρώνω". Αυτή, όσο κι αν ξενίζει, είναι πρόταση. Ο Γκάντι είπε στους συμπατριώτες του, μην πληρώνετε τίποτα. Αν έρθουν στο σπίτι σας και σας ζητήσουν το λόγο, να πείτε συγνώμη, δεν έχω, αλλά κάτι θα κάνω τώρα αμέσως, θα δανειστώ, θα κρεμαστώ ανάποδα και θα σας τα δώσω. Και να τα δώσετε, να πληρώσετε!
Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορούν οι φοροεισπράκτορες του Βρετανικού Βασιλείου να μαζέψουν ούτε τα έξοδά τους! Κατάντησε ασύμφορο να βρίσκονται οι άγγλοι στην Ινδία! Τους μούντζωσαν κι έφυγαν.
Παρ' όλα τα προβλήματα, η Ινδία είναι μια υπερδύναμη, για όσους δεν το γνωρίζουν. Έχει πυρηνικά και δεν ασχολείται κανένας με την Ινδία. Είμαι εναντίον των πυρηνικών, όμως δείτε, κανένας δεν απειλεί χώρα που έχει πυρηνικά όπλα. Κανένας; Μόνον οι αδικημένοι κι οι κατατρεγμένοι.
Η Ινδία είναι μια ανεξάρτητη, περήφανη χώρα, αξιοποιεί τον πλούτο της, βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας. Δεν είναι παράγκες και βλακείες! Αυτά πλασάρουν οι πλασέ όλων των ειδών. Ψάξτε μόνοι σας για την Ινδία. Δεν είναι μια χώρα που δε θα θέλαμε να γίνουμε κύριοι.
Θέλω να γίνουμε Ινδία.
Άκου! Να μη γίνουμε σαν την Ινδία!
Θέλω να γίνουμε Ινδία κύριε Γεώργιε! Εσύ να γίνεις ό,τι θέλεις εσύ. Τραπεζικός ας πούμε.

Γκάντι: Μη βία, όχι όπλα και μαγκιές, ελευθερία=αυτάρκεια, κλπ. Βρείτε μόνοι σας την ιστορία αυτού του ανθρώπου.

Κανένας δεν μπορεί να σας πολεμήσει αν εσείς δεν εμπλακείτε.
Προσέξτε την έκφραση της τρομερής ελληνικής γλώσσας: "Δέχτηκε επίθεση". Τη δέχτηκε την επίθεση! Την καλοδέχτηκε! Αρωτάω: Γιατί να δεχτείς την επίθεση;

Δεν πληρώνω. Τα βάζω στην άκρη, τα καίω, τα μοιράζω στα φανάρια, τα δίνω στους φτωχούς στη γειτονιά μου! Δεν πληρώνω. Αν με πιάσουν με το ζόρι θα πληρώσω. Κάνω ότι κάνουν και οι επαγγελματίες φοροφυγάδες, περίπου. Πόσα θα μαζέψουν; Θα τους γίνει ασύμφορη η επιχείρηση!

Δε δουλεύω. Λευκή απεργία. Τεμπελιάζω, κι όταν έρχεται ο επιστάτης, κόπτομαι στη δουλειά! Γίνομαι επαγγελματίας λουφαδόρος, συμπαθητικός, συγκαταβατικός, ωραίος σας λέω! Τι, θα με διώξουν; Όχι, αφού φαίνομαι πιστός σα σκυλί. Η επιχείρηση πάει κατά διαβόλου.

Από δω και κάτω, έχετε καταλάβει, βρείτε τα δικά σας κόλπα. Κρατείστε ελεύθερη την ψυχή σας. Ο άνθρωπος λέγεται έτσι στη γλώσσα μας διότι δε σκύβει το κεφάλι. Είναι μεταφορική η έννοια. Μην σκέφτεστε χονδροειδώς.
Άνθρωπος=αυτός που άνω θρώσκει, (θρώσκει=κοιτάζει). Μην πιστεύετε τους εχθρούς, να κάνετε ότι τους πιστεύετε. Μην τους υπηρετείτε, να κάνετε ότι τους υπηρετείτε. Δείτε. Κι αυτοί το ίδιο κάνουν. Κάνουν ότι μας υπηρετούν κι ότι μας αγαπάνε! Τόση φιλανθρωπία!
Μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Ε, είναι στο γήπεδό μας! Από δούλεμα εμείς να δείτε!

Και κοιτάτε τη δική σας επιβίωση, μέχρι να καταρρεύσουν. Τους έδωσε ο Θεός κατάρα να καβαλήσουν το καλάμι. Τους έδωσε ο Θεός φτερά να διαλυθούν. Όπως τα μυρμήγκια: μόλις βγάλουν φτερά πάει κατά διαβόλου η μυρμηγκοφωλιά τους.

Καταρρέουν. Ο καπιταλισμός έχει τέτοια έπαρση στις μέρες μας που νομίζει ότι είναι θεός! Εγώ ο Κράνιος, που ως γνωστόν είμαι χαιρέκακος τύπος, περιμένω να ψοφήσει. Ψόφα!
Ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει στη ρίζα του, στις μητροπόλεις του, στην Αμερική, στο τραπεζικό του σύστημα. Εμείς είμαστε περιφέρεια, δεν είμαστε ο ομφαλός του κόσμου, αυτά τα γράφουν οι μεγαλοσχήμονες ποιητάδες, σαν καλή ώρα ο Σικελιανός που τον τάιζε η πλούσια σύζυγός του. Κρατήστε φίλοι μου την ψυχραιμία σας, χαλαρώστε και δείτε το έργο που λέγεται ιστορία να παίζεται. Την ιστορία οι κεφαλαιούχοι δεν τη παρακολούθησαν ποτέ. Πιστεύουν ότι αυτοί γράφουν την ιστορία. Απλά, ο διάολος πιστεύει ότι είναι θεός. Είναι του διαβόλου αυτοί. Και σας διαβεβαιώ σαν ψιλοψυχολόγος ότι είναι τελείως δυστυχισμένοι. Τα λεφτά τους έχουν τελείως διαλύσει.

Διάβασα και συνεντεύξεις της κυρίας που έχει γράψει το βιβλίο. Κάπου λέει ότι το ΔΝΤ ήταν έτοιμο να χρεοκοπήσει και το έσωσε η Ελλάδα! Τι λες ρε παιδί μου! Ορέ κάτι αναλυτές! Ρε ούστ!....

ΥΓ. Δε χρεώνω στην καλή μου φίλη Κατερίνα το άρθρο και τις απόψεις του βιβλίου. Η Κατερίνα πόσταρε κάτι που τρέχει, και καλά έκανε. Μου έδωσε την ευκαιρία να το κρίνω. Οι απόψεις δεν απηχούν παρά εμένα και την ανεξάρτητη ψυχή μου.
Ξέρω: και ο Κράνιος κρίνεται. Είμαι απλά ένας πολίτης, ένας συνταξιούχος, που να μην έσωνε για σύνταξη!
Ε, στην καλή μου φίλη Αντιγόνη, γι αυτό που έγραψε, απαντώ: Αυτοί ας μας πολεμούν. Εμείς δεν πολεμάμε. Αυτοί θέλουν πόλεμο. Εμείς πάμε για ψάρεμα, καλλιεργούμε τα φυτά μας, τραγουδάμε, συζητάμε με τους φίλους μας, συνεχίζουμε ψύχραιμοι τη ζωή μας. Μια ζωή την έχουμε... Λέω, δε θα δεχτούμε την επίθεση. Αν εμπλακούμε σε τέτοιες μαγκιές θα μας κάνουν αλιάδα. Αυτοί αυτό θέλουν. Εμείς είμαστε λίγο ... λαπάδες. Χαλαράαααααααααα....!! Το παιχνίδι προτείνω να το παίξουμε εκεί που εμείς νικάμε. Όχι στα υλικά. Προτείνω να τους παίξουμε εκεί που αυτοί είναι τελείως ανίκανοι. Στο μυαλό. Αυτοί, πέρα από το να συσσωρεύουν χρήμα, είναι φτωχοί στο μυαλό έως πανίβλακες! Αν ένας τέτοιος πλούσιος βλάκας αύριο χάσει τα μισά απ' ό,τι έχει ... φούνταρε. Εσύ κι εγώ είμαστε χαλκέντεροι! Δε χαμπαριάζουμε από φτώχεια, αυτοί είναι δεινόσαυροι. Ξέρεις ότι όταν έγιναν λίγο ζόρικα τα πράγματα στον πλανήτη, οι δεινόσαυροι κατέρρευσαν. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους ήταν το βάρος τους. Η βαρύτητα τους τσάκισε.

Καλημερα αγαπητε Ανδρεα, με αναγκαζεις να τοποθετηθω αν και ειχα αποφασισει να μην πολυγραφω για διαφορους λογους και γιαυτο αναρτησα το αρθρο αυτο χωρις κανενα σχολιο. Κατ'αρχας θελω να ξεκαθαρισω οτι δεν ενστερνιζομαι τις αποψεις κανενος ουτε τωρα ουτε ποτε. Οι λογοι που το ανεβασα ηταν δυο, α) επειδη δινει μια εικονα πανω-κατω του νεοφιλευθερισμου σε λιγες αραδες και ειναι καλο (νομιζω) σαν ενημερωση να διαβαστει -ξερω πολλους ανθρωπους γυρω μου που δεν εχουν καμμια ιδεα -και β) αυτο που βρηκα ενδιαφερον σαν "προταση" ,προς το τελος, που κανει αναφορα για αυτοοργανωση, αυτοενημερωση, αυτοδιαθεση , και να μην περιμενουμε τιποτα απο το κρατος παρα απο μας τους ιδιους. Σε καμμια περιπτωση δεν ηθελα να εστιασω πανω στο ιδιο το βιβλιο-δεν το εχω διαβασει ουτε προκειται- ουτε να το προμοταρω! Τροφη για κουβεντα ηθελα να σπειρω ,( μιας και βρισκομαστε σε σαιτ καλλιεργειας!) Τωρα, σε αυτα που γραφεις συμφωνω με τα περισσοτερα και με τον Γκαντι ιδιαιτερα. Ομως θελω να επισημανω κατι, λες για την Ινδια εχει πυρηνικα και ειναι μεγαλη ανερχομενη οικονομικη δυναμη,.Ναι, συμφωνοι. Η Ινδια, οχι ομως οι Ινδοι!!! Και η Ελλαδα ειναι πλουσια χωρα, οχι οι Ελληνες, και η Νοτια Αφρικη ειναι πλουσια οχι οι κατοικοι της, η Βραζιλια επισης και τοσες αλλες χωρες που οσο πιο πλουσιες ειναι τοσο πιο φτωχοι και κατατρεγμενοι οι υπηκοοι της! "ορα- οπου εμφυλιοι,δικτακτορικα καθεστωτα,φτωχια =ζαμπλουτες χωρες"
Προσωπικα μιλωντας, η επανασταση η δικη μου ηταν αυτη: Να απομακρυνθω απο το συστημα τους, απο τα γραναζια τους οσο πιο μακρια μπορω, εφυγα απο την μητροπολη τους,εκλεισα την επιχειρηση μου (τους) αφου το κρατος τα επαιρνε ολα, εγω ισα-ισα που ετρωγα, ηρθα επαρχια, δεν βλεπω τηλεοραση, προσπαθω να ερθω πιο κοντα σε ανθρωπους και να επικοινωνω , αυτη την στιγμη που μιλαμε καθε μιση ωρα χτυπα το κινητο απο τραπεζες και δεν ξερω γω τι αλλο με κυνηγαει- δεν το σηκωνω που να λυσσαξουνε, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!!!-τελος! Και οπου βγει, Αντρεα, οπου βγει. εγω , αυτο μπορω να κανω προς το παρον, αυτο κανω, αυριο δεν ξερω, μπορει να παω σε καμμια σπηλια, η στο καστελοριζο, δεν ξερω, οπως λες μια μονο ζωη εχουμε και θελω να την ζησω και θα κανω οτι περνα απο το χερι μου.

Κατερίνα. Δεν απάντησα σε σένα καλή μου φίλη. Απάντησα στο άρθρο, γιατί για άρθρο πρόκειται. Άρθρο ενός επαγγελματία στο γράψιμο. Κι εμείς τι κάνουμε; Μπρίκια κολλάμε;
ΟΚ. Δεν είμαι δημοσιογράφος, δεν είμαι παπαγαλάκι, αλλά να ξέρουν ότι εδώ έξω υπάρχουν άνθρωποι που διαθέτουν όπλα καλύτερα από τα δικά τους. Τους αποδεικνύω μάλιστα γιατί δεν τους διαβάζουμε! Ξέρεις ότι και καλά οι έλληνες δε διαβάζουν! Ναι, τέτοιες μ... δε διαβάζουν οι έλληνες. Πειράζει; Ούτε ο Κράνιος, παρ' ότι μ... , διαβάζει τέτοια επιτυχημένα βιβλία. Με φαντάζεσαι να διαβάζω Χάρι Πότερ, να μαζεύω πόκεμον και να τρώω γαριδάκια; (Είπαμε, εγώ είμαι του κόρπου τράγου).
Είπα και το ξαναλέω: ΔΕ ΧΡΕΩΝΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΣΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Εντάξει;

Συμφωνώ Κατερίνα μαζί σου. Σε όλα. Απλά έδωσα έμφαση στο γεγονός ότι ο Γκάντι έδωσε την ελευθερία σε μια χώρα σαν την Ινδία. Αυτό δε σημαίνει ότι η Ινδία δεν είναι μια χώρα με ανισότητες, με προβλήματα για τους πολίτες της, με πλούσιους και φτωχούς. Δεν ήθελα να μακρηγορήσω. Ούτε ο Χέμινγουεϊ δε έγραφε με τόσο μεγάλες προτάσεις και περιόδους!

Κατερίνα, σπαθί. Είσαι ΟΚ. Και μην ξεχνάς, διάλογο κάνουμε. Μη δέχεσαι τις επιθέσεις σου λέω. Συνεχίζουμε να υπάρχουμε.

Φίλοι μου καλοί σας χαιρετώ.

Τι πρόταση αραγε να κάνει κανείς και ποιός να βρεί το κουράγιο να την εφαρμόσει;;

Για να απαλλαγεί κανείς απο το καπιταλιστικό-καταναλωτικό σύστημα πρέπει να αναθεωρήσει ο ιδιος το σύστημα των αξιών του. Σάμπως αυτό δεν εφάρμοσε και ο Γκάντι ;;
Αν εγώ δείξω ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ οτι ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ αυτά που επιδιώκουν να μου πουλήσουνε (ειτε προιόντα, ειτε τρόπο ζωής) αυτόματα καθιστώ αχρηστο το δικό τους σύστημα.
Αυτό ειναι και το μεγαλύτερο ζόρι γιατί τα μέσα που διαθέτουνε ειναι τεράστια και η προπαγάνδα που κάνουνε ειναι απίστευτη.

Την πρόταση μου σας στέλνω:

Τούτες οι μέρες σαν όνειρο κακό που δεν λέει να τελειώσει. Οι ευχές για όνειρα γλυκά μάλλον ανούσιες μοιάζουνε. Εδώ που τα λέμε είδαμε κι απ αυτά και το μυαλό μοιραία στα περασμένα ταξιδεύει. Το κουράγιο, δανεικό κι αυτό από αυτούς που εχουνε λίγο απόθεμα.

Χρόνια τώρα, βήμα το βήμα ανηφορήσαμε της ζωής την ανηφόρα. Δρόμος δύσβατος, πολλές φορές αγκάθια γεμάτος . Πολλές δεκαετίες πριν, στον απόηχο της κατοχής, και του εμφύλιου μετέπειτα, αρχίσαμε δειλά δειλά να νοιώθουμε τη γλύκα της δημοκρατίας (της όποιας δημοκρατίας) και της προκοπής. Τα χρόνια πέρασαν κι οι χαρές όλο και πλήθαιναν, μα κι οι λύπες δεν μας λείψανε. Να οι δικτατορίες, να οι τσακωμοί κι οι διχόνοιες.. Κατόπιν τα Πολυτεχνεία για ελευθερία και ισότητα μιλήσανε. Αγώνες, κατακτήσεις, κεκτημένα κατοχυρωμένα δικαιώματα. Που πήγανε όλα τούτα ;; Όλα στάχτη και μπούρμπερη γίνανε. Το μόνο που έμεινε μισολειωμένα πλαστικά σημαιάκια από τις επετείους και τις παρελάσεις, να τα πηγαίνει ο αέρας από γωνιά σε γωνιά προσμένοντας τον σκουπιδιάρη να τα μαζέψει.

Η Ελλάδα φορούσε τα καλά της και πανηγύριζε την είσοδο της στα μεγάλα ευρωπαϊκά σαλόνια σαν χωριατοπούλα κόρη που φουστάνια πολύχρωμα της χάριζαν, μόνο που δανεικά ητανε. Κι εκείνη χασκογελούσε και καμάρωνε σα γύφτικο σκεπάρνι. Μόνο που οι μαστροποί και οι τσατσάδες κρυμμένοι στα σκοτεινά για άλλο σκοπό την έντυναν. Πόρνη της καταντήσανε. Πόρνη περιωπής για να την εκδίδουν και να της παίρνουν την πληρωμή της. Κι εμείς, άλλοτε από δειλία και φόβο κι άλλοτε σκόπιμα αφήναμε μονάχη κι αβοήθητη τούτη την όμορφη κόρη να σέρνεται σε οίκους ανοχής.

Γιορτάζαμε, γελούσαμε κι όλο ανεβαίναμε. Η θέα από την κορφή του βουνού μαγευτική. Καινούργια βουνά ανεβαίναμε, καινούργιες χαρές γευόμασταν. Να οι Ολυμπιάδες, να τα μεγάλα έργα, να οι διακρίσεις. Μαζί μ΄ αυτά κι εμείς. Πλούσιοι και νεόπλουτοι όλοι ένα, ευτραφείς και καλοζωισμένοι γιατί στο κάτω κάτω το είχαμε και απωθημένο σαν άτομα και σαν λαός. Να σηκώσουμε κι εμείς λίγο το ανάστημά μας και να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας.
Κι οι άρχοντες ;;; Αυτοί που τους είχαμε μπροστάρηδες και οδηγούς να μας οδηγήσουνε στη ‘’Γή της Επαγγελίας’’;;; Αυτοί που χρόνια τώρα αλληλοφαγώνονται τάχα μου για τη σωτηρία αυτού του τόπου;;;

Κοντεύαμε να φθάσουμε σε μια ακόμα κορφή, όπου θα στεκόμασταν να ξεκουραστούμε, να δροσιστούμε απ το νερό του παγουριού μας και να συγχαρούμε ο ένας τον άλλο για το κατόρθωμα μας. Μα να σου μια κατραπακιά ξεγυρισμένη και βρεθήκαμε σε μια στιγμή στον πάτο της ρεματιάς χωρίς γυλιό, χωρίς παγούρι, με ξεσκισμένα απ΄ το πολύ περπάτημα παπούτσια κι η κορφή να φαίνεται τόσο μακρινή στο χαμένο μας βλέμμα.
Πονάνε τα πλευρά από τούτη την κατρακύλα, μόνο που πρέπει σιγά σιγά να σηκωθούμε. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ !!!Ο προορισμός μας δεν είναι οι ρεματιές.
Τα αγριογούρουνα μόνο γυρνάνε στα ρέματα για να τρώνε ρίζες και βελανίδια. Τα σκουλήκια και οι κάμπιες κρύβονται στο χώμα και κατατρώνε τα φύλλα από τα φυτά. Εμάς ο προορισμός μας είναι να περπατάμε σε ανηφορικές πλαγιές, να ανεβαίνουμε σε ψηλές κορφές, να μοιραζόμαστε πέρα από τη χαρά της κατάκτησης, το νερό των παγουριών μας και τα λιγοστά τσιγάρα που κουβαλάμε στο δισάκι μας. Να περπατήσουμε πρέπει. Έστω κουτσαίνοντας, υποβασταζόμενοι αν χρειαστεί.

Τα φθαρμένα μας παπούτσια να μπαλώσουμε
τις τρύπιες κάλτσες μας να μαντάρουμε
τις πληγές των ποδιών μας να γιατρέψουμε

Τώρα δεν κοιτάμε την κορφή ελπίζοντας και καρτερώντας πότε θα φθάσουμε. Περπάτημα, μόνο περπάτημα αλλά σε καινούργιο μονοπάτι που εμείς και μόνο εμείς θα χαράξουμε !! Βήμα το βήμα η ανηφόρα μεγάλη και οι πληγές πονάνε.
Μα καθώς αργά αργά θα ανεβαίνουμε την πλαγιά, με τον καιρό κοιτώντας πίσω, θα νοιώθουμε που έχουμε ήδη διανύσει τη μισή απόσταση.

Επί του πρακτέου: Εντοπίζουμε συγκεκριμένους παραγωγούς, πχ ντομάτας.
Κάνουμε μια συμφωνία με τους παραγωγούς κατ’ ευθείαν.
Κάνουμε μια κατάσταση με φίλους μας, γείτονες κτλ πόσα κιλά χρειάζεται ο καθένας.
Κανονίζουμε την ημέρα παράδοσης των προϊόντων.
Συγκεντρωνόμαστε και παραλαμβάνουμε τα προϊόντα.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Έτσι βγάζουμε στην πράξη κάποια ποσότητα από τα νύχια κάποιων μεσαζόντων.
Πετυχαίνουμε καλύτερες τιμές για μας.
Οι παραγωγοί πετυχαίνουν κι αυτοί καλύτερες τιμές.
Οι παραγωγοί δεν πετάνε τη σοδειά τους.
Είδα καλλιέργεια με ντομάτα σε ορεινό μέρος και τον παραγωγό απελπισμένο.
Η ντομάτα στο ράφι είναι πανάκριβη, κι αυτός, με τα πρώτα κρύα θα δει τόνους ντομάτας να σαπίζει στο χωράφι. Είναι ορεινά και ωριμάζει αργά.

Προσαρμόστε την πρόταση με τη φαντασία σας κατά περίπτωση.

Α, βρε Αντρεα!! Χτες ελεγα στην γειτονισσα μου και στα πεθερικα μου να παμε σε ενα μαντρι που ειναι εδω κοντα να κλεισουμε κανα ζωντανο και να το μοιραστουμε, να γεμισουμε την καταψυξη αντι να πηγαινουμε στα σουπερ-μαρκετ.!!
και κατι αλλα, πειτε με μαζοχιστρια αλλα εμενα μου αρεσει στην τελικη αυτη η "κριση". Γιατι αφυπνιζομαστε σιγα-σιγα και οπως λεγαν οι παλιοι, Πενια τεχνας κατεργαζεται και ουδεν κακο αμιγες καλου! Καλημερα σας!