(ένα υπέροχο τραγουδι που μπορει να μας γεμισει με αισοδοξία, ειδικα αυτες τις δυσκολες μερες της κρισης που περναμε!)

στιχοι-μουσικη: Γιώργος Ανδρέου
άλμπουμ: Αρζεντινα
(1996)

Κουράστηκε η καρδούλα μου
Και πόνεσε η ψυχή μου
Ν' ακούω πως χανόμαστε
Και σβήνουμε απ' τον χάρτη
Κι ενώ ο κόσμος καίγεται
Πως τάχα εμείς κοιτάμε
Καθένας το συμφέρον του
Και την δική του πάρτη

Κι όμως υπάρχουμε όλοι εμείς
Πού 'χουμε άλλη γνώμη
Πρόσφυγες μες στο τόπο μας
Μ' αντέχουμε ακόμη

Εμείς τη ζωή μας θα τη ζήσουμε
Όμορφα κι αληθινά
Καινούρια όνειρα θα χτίσουμε
Δεν μας χωράνε τα παλιά
Η ζωή μας είναι μια
Είν' ωραία κι έχει αξία

Ο ένας λέει το κοντό
Κι ο άλλος το μακρύ του
Μαύρη μαυρίλα γρουσουζιά
Ίσως, μπορεί και δεν
Κουνάνε και το δάχτυλο
Με ύφος και με πόζα
Στη θεωρία άριστα
Στην πράξη όμως μηδέν

Φύγαν οι πρωτομάστορες
Πέσανε και οι μύθοι
Νέοι παιδιά αρχίνησαν
Καινούριο παραμύθι

Έλα λοιπόν αγάπη μου
Να κάνουμε κουράγιο
Έχει φεγγάρι ο ουρανός
Έχει κι η Ελλάδα άγιο