Τους στίχους έχει γράψει η Σώτια Τσώτου και μιλάει για το σύστημα των πραγμάτων που υπάρχει στα 6 χιλιάδες χρόνια.

Οικοδόμησα τη ζωή μου σε βάσεις γερές και πιστά ακολούθησα τις δέκα εντολές με μικρές παραλλαγές.

Ου κλέψεις! παρά μόνο για το ψωμί του παιδιού σου.

Ου ψευδομαρτηρήσεις! παρά μόνο για να καταδώσεις τον εχθρό σου.

Ου μοιχεύσεις! αλλά δεν είναι έγκλημα μια-δυο παρανομίες.

Τίμα τον πατέρα σου! αν δεν έχετε στα κληρονομικά διαφωνίες.

Αυτά σου αφήνω για διαθήκη,μακρινέ, μελλοντικέ απόγονέ μου
Σου γράφω μέσα στη φρίκη, τρεις ώρες μετά την έναρξη του τρίτου παγκοσμίου πολέμου

Οικοδόμησα τη ζωή μου σε θεμέλιο σωστό,πρακτικά ακολούθησα όμως τη μέση οδό, μη με πούνε και κουτό!

Δεν αδίκησα παρά μόνο για το καλό των δικών μου

Δεν σκότωσα παρά μόνο στη μάχη τον αντίπαλο μου

Δεν ειπα ψέμματα παρά μόνο ν'αποφύγω τις τρικλοποδιές του κόσμου

Αλλά αγάπησα τον πλησίον μου κι ο πιο πλησίον, ηταν ο εαυτός μου!

Αυτά σου αφήνω για σημάδι, το στερνό του αιώνα μου βιβλίο

Σήμερα ο κόσμος ριμάδι

Που έκανα λάθος άραγε

Που έκανα λάθος ΑΝΤΙΟ!