Ένας χρόνος 2019.kalliergo.gr

Σαν σήμερα πριν από 1 χρόνο (26.7.2010), το 2019.kalliergo.gr βγήκε στον αέρα.

Ήταν το αποτέλεσμα μίας προσπάθειας που είχε ξεκινήσει ενάμιση χρόνο πριν. Η έκδοση που ανέβηκε αρχικά, ήταν η έκδοση 7 της προσπάθειάς μου. Είχαν προηγηθεί 6 ακόμη εκδόσεις που δεν είδαν ποτέ το φως του internet.

Θυμάμαι τις μέρες, που ο γείτονας και παιδικός μου φίλος, Γιώργος Μουρτζανός (aka MOYRTZANOS ), μου έλεγε: "Πάει καλά! Έχει κίνηση... Έχεις 7 μέλη!".

Σήμερα, το 2019.kalliergo.gr έχει περισσότερα από 1000 μέλη. Σας ευχαριστώ πολύ όλους!

Τίποτα όμως από αυτά, δε θα γινόταν, αν ο πατέρας μου Ιωάννης Αντωνόπουλος (στις 2 Αυγούστου 2011, κλείνουν 3 χρόνια από το θάνατό του), δεν έφτιαχνε αυτό το μικρό εξοχικό και δε ξεκινούσε να καλλιεργεί.

Θα ήθελα -αν με ακούει από εκεί επάνω- να του πω ένα μεγάλο συγγνώμη για το πόσο χαζός, μικρός και ηλίθιος είμαι, επειδή όσο ζούσε δεν είχα καταλάβει τίποτα από όσα έκανε για εμάς. Δε συμμετείχα στις προσπάθειες και τον κόπο του. Τον πλήγωσα πολύ όσο ζούσε.

Εκείνος -όπως και πολλοί της γενιάς του- έζησε την ύπαιθρο, την παραγωγή, τη φτώχια, τη χαρά της ζωής, τις πραγματικές αξίες.

Έχοντας γνωρίσει το θάνατο μεγαλώνοντας μέσα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά τον εμφύλιο, εκτίμησε και αγάπησε τη ζωή.

Ύστερα, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι, στα μέσα του 1960 άφησε την ύπαιθρο (Κομοτηνή) και ήρθε στην Αθήνα. Έπιασε δουλειά στην Αθήνα. Στην Αθήνα έστησε το σπιτικό και τη ζωή του. Σε ένα διαμέρισμα κλουβί στην Καλλιθέα.

Όταν όμως του δόθηκε η ευκαιρία, ξαναβρήκε τις ρίζες του, αποκτώντας ένα μικρό οικόπεδο και κτίζοντας ένα μικρό και ταπεινό σπιτάκι. Το έκτισε σχεδόν μόνος του. Κατέθεσε τη ψυχή του σε αυτό το κομμάτι γης.

Σύντομα ξεκίνησε να καλλιεργεί. Όχι από ανάγκη επιβίωσης. Από την ανάγκη να έρθει ξανά σε επαφή με τη μάνα Γη. Δε θυμάμαι πιο χαρούμενους τον Παππού μου και τη Γιαγιά μου (τότε ζούσαν ακόμη). Δε θα ξεχάσω την ικανοποίηση με την οποία πότιζαν τη λεμονίτσα. Σήμερα η λεμονιά υπάρχει ακόμη για να μου τους θυμίζει.

Φέρανε κι ένα πευκάκι που μεγάλωνε σε βαρέλι στο μπαλκόνι. Το φυτέψανε κι αυτό στο κτήμα τους.
Σήμερα στέκει πελώριο μνημείο -ορατό από παντού- σιωπηλός μάρτυρας της εδώ παρουσίας τους.

Και που ήμουν εγώ;
Απών; Ακόμη χειρότερα! Αδιάφορος!!!

Το 2019.kalliergo.gr είναι αφιερωμένο στον πατέρα μου και στη γενιά του.

ilias
μ' άρεσε αυτό που μόλις διάβασα, ξεφεύγεις από τυμπανοκρουσίες που ίσως άλλοι επιδιώκουν σε γενέθλια, γιορτές κλπ και με την δημόσια σε παγκόσμια κοινότητα αυτοκριτική σου βάζεις τα πράγματα στη θέση τους. Μια μία λέξη λες α λ ή θ ε ι ε ς (τόσο σπάνιο σήμερα).
Θα πω πως και μεις κάπως έτσι ήμασταν. Θες το νεαρό της ηλικίας μας, η μη γρήγορη ωρίμανσή μας, οι άλλες προτεραιότητές μας, το να προλάβουμε να ζήσουμε τα νιάτα μας ... αφήναμε χαρές που τώρα τις απολαμβάνουμε και τρέχουμε να τις προλάβουμε. Αλλά και πόσα άλλα θα μπορούσαμε να μάθουμε από τους μεγαλύτερους από τις γνώσεις τους αλλά και την εξάσκησή μας.
Αν και δεν θελω να δίνω συμβουλές θα πρέπει να ετοιμάζουμε και μεις κάτι ανάλογο για τα παιδιά μας. Και ότι "σπόρο" ρίχνουμε αυτό κάποια μέρα θα δείξει το βλαστό του. Και τα λόγια ακόμα μένουν κρυφά φυλακισμένα κατάψυχα και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου ξεσκεπάζονται και φανερώνονται στους ανθρώπους. Η συμβουλή μου: "Περισσότερα να δίνουμε στα παιδιά μας, κυρίως ποιοτικά"
Συγνώμη για τη φλυαρία... έφαγα και αρκετές γλιστρίδες από το κτήμα μου αυτές τις μέρες.

Ηλία να είσαι καλά φίλε.
Οταν γράφτηκα πρώτη φορά έψαχνα κάποιες πληροφορίες σχετικά με τα κηπευτικά μου. Στην σελίδα αυτή βρήκα σωστές και μεστές πληροφορίες για οτι χρειαζόμουν τότε.
Μετά διαβάζοντας τα γραπτά σου είδα ένα καλό παιδί. Απο τότε είμαι καθημερινός επισκέπτης της σελίδας.
Οπως τα λές είναι φίλε. Και εγώ τα πρώτα χρόνια που ήρθα στο σπίτι μου έβλεπα τον πατέρα μου να φτιάχνει τον κήπο και δεν έδινα μεγάλη σημασία. Σιγά σιγά όμως άρχισα να ασχολούμε όλο και περισσότερο. Συνέχεια φυτεύω διάφορα στην αυλή μου. Απλά ο χρόνος μου (4 παιδιά και δουλειά) είναι κάπως περιορισμένος!!

Hλια με εκανες και δακρυσα για ολους μας καπως ετσι εγειναν τα πραγματα θυμαμε την μανα μου με λάτρεια για το εξοχικο και τον κηπο της και εμενα αδιαφορη , και τωαρ με βλεπει και μενει αφωνη ομως μην κατηγορεις τον εαυτο σου για αυτην την νεανικη αδιαφορια , βλεπεις τα νιατα εχουν αλλα ενδιαφεροντα και αλλες προταιρεοτητες και ετσι ειναι ολα για να συμβουν εχουν την ωρα τους και την σειρα τους καπως ετσι θα συμβουν και με τα παιδια μας
Σου ευχωμαι να εισαι καλα να θυμασε τους αγαπημενους σου ανθρωπους και να χαιρεσε αυτα που σε καθε εποχη της ζωης σου θεωρεις οτι εχουν ιδιαιτερη αξια

Απλά λόγια και συγκινητικά,λόγια καρδιάς.
Ηλία να είσαι πάντα καλά.

Ηλία να ευχηθώ καταρχήν χρόνια πολλά στο 2019.kalliergo.gr..σε όλους εμάς δηλαδή!!!
Όταν αποφάσισα να κάνω εδώ μέσα εγγραφή ήταν μόνο και μόνο γιά να μου λυθούν κάποιες απορίες.
Γράφτηκα, έβαλα τα νέα μου θέματα, τις ερωτήσεις μου δηλαδή, και βγήκα. Την επομένη που ξαναμπήκα δεν υπήρχαν απαντήσεις αλλά μιάς και είχα μπεί και αφού δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω, άρχισα να βολτάρω από θέμα σε θέμα και να βρίσκω όχι μόνο ενδιαφέροντα αυτά που διάβαζα αλλά μου κίνησαν το ενδιαφέρον και τα μέλη. Ξέρεις από τον τρόπο γραφής μπορείς στο περίπου να καταλάβεις με τι ανθρώπους συνομιλείς.
Ανθρωποι απλοί, καθημερινοί με κοινό ενδιαφέρον τη φύση.
Τι περισσότερο από αυτό νομίζεις ότι ήθελα? Μπήκα και κόλλησα.
Μου είναι πλέον αδιανόητο να μην κάνω έστω γιά λιγούλι την βόλτα μου από εδώ καθημερινά πλέον. Και μου αρέσει!!!
Τα λόγια που έγραψες, δεν στο κρύβω, με συγκίνησαν.
Μην νιώθεις τύψεις που ήσουν αδιάφορος...επιβαλλόταν να ήσουν έτσι. Ησουν νεαρός!!!!!
Γράφεις...<<Σήμερα, το 2019.kalliergo.gr έχει περισσότερα από 1000 μέλη. Σας ευχαριστώ πολύ όλους!>>
Εμείς σε ευχαριστούμε που είσαι συνέχεια κοντά μας να βοηθάς, να λύνεις απορίες, να διορθώνεις.
Εμείς σε ευχαριστούμε που δημιούργησες το 2019.kalliergo.gr και έχεις καταφέρει να ενώσεις από όλες τις άκρες αυτού του ταλαιπωρημένου τόπου, ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις γνώσεις και τις εμπειρίες από τη μάνα Γη.
Εγώ σε ευχαριστώ που πλουτίζω τις γνώσεις μου όποτε και να μπω εδώ μέσα.
Να είσαι πάντα υγιής και να είσαι σίγουρος ότι ο πατέρας σου εκεί που είναι όχι μόνο σε ακούει αλλά και σε προστατεύει!!!
Καλή συνέχεια!!!

HELENA έγραψε: Ξέρεις από τον τρόπο γραφής μπορείς στο περίπου να καταλάβεις με τι ανθρώπους συνομιλείς. Μπήκα και κόλλησα.
Μου είναι πλέον αδιανόητο να μην κάνω έστω γιά λιγούλι την βόλτα μου από εδώ καθημερινά πλέον. Και μου αρέσει!!!
Τα λόγια που έγραψες, δεν στο κρύβω, με συγκίνησαν.
Μην νιώθεις τύψεις που ήσουν αδιάφορος...επιβαλλόταν να ήσουν έτσι. Ησουν νεαρός!!!!!
Εμείς σε ευχαριστούμε που είσαι συνέχεια κοντά μας να βοηθάς, να λύνεις απορίες, να διορθώνεις.
Εμείς σε ευχαριστούμε που δημιούργησες το 2019.kalliergo.gr και έχεις καταφέρει να ενώσεις από όλες τις άκρες αυτού του ταλαιπωρημένου τόπου, ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις γνώσεις και τις εμπειρίες από τη μάνα Γη.
Εγώ σε ευχαριστώ που πλουτίζω τις γνώσεις μου όποτε και να μπω εδώ μέσα.
Να είσαι πάντα υγιής και να είσαι σίγουρος ότι ο πατέρας σου εκεί που είναι όχι μόνο σε ακούει αλλά και σε προστατεύει!!!
Καλή συνέχεια!!!

Στο μυαλό μου είσαι. Και επίσης ο πατέρας σου είμαι σίγουρος ότι θα είναι πολύ περήφανος απο εκεί ψηλά που είναι και σε καμαρώνει.

Να είσαι πάντα καλά!!

Ευχομαι τα χρονια του καλλιεργω και τα μελη του να παλλαπλασιαστουν!!!!

Και γω ειμαι καινουργια στις καλλιεργειες και καθε φορα που λεω στους γονεις μου οτι θα φυτεψω κατι νεο αρχιζουν και οι δυο να μου λενε συμβουλες,
λες και ξαναζουνε τα χρονια που φυτευαν οι ιδιοι.
ερχεται ο πατερας μου για '' ελεγχο'' και αρχιζει: αυτο θα το κανεις ετσι, αυτο αλλιως,να μαζεψεις για το χειμωνα. Αχ να ημουνα πιο νεος να σε βοηθησω πιο πολυ.
Και γω μεσα μου λεω: θα μπω μετα στο kalliergo και θα ρωτησω τα παιδια!!!!

"Ενα κειμενο της Παραδοσης,αγνωστου συγγραφεα,λεει οτι καθε ανθρωπος,μπορει να υιοθετησει δυο στασεις:να χτιζει η"να φυτευει.Οι χτιστες μπορει να χρειαστουν χρονια για το εργο τους,καποτε ομως τελειωνουν αυτο που χτιζουν.Τοτε σταματουν και περιοριζονται απο τους ιδιους τους τοιχους τους.Οταν ολοκληρωνεται το χτισιμο,η ζωη χανει το νοημα της.Υπαρχουν ομως κι εκεινοι που φυτευουν.Μερικες φορες οι καταιγιδες και οι εποχες τους προκαλουν προβληματα και σπανια ξεκουραζονται.Σε αντιθεση με τα κτιρια ομως,ενας κηπος δε σταματα ποτε να αναπτυσσεται.Και,παρολο που απαιτει τη προσοχη του κηπουρου,του δινει παραλληλα και τη δυνατοτητα να ζησει τη ζωη του σαν μια μεγαλη περιπετεια.Οι κηπουροι αναγνωριζουν ο ενας τον αλλον,γιατι ξερουν οτι στην ιστορια του καθε φυτου βρισκεται η δημιουργια ολης της Γης"
Paulo Coelho
Ενα βιβλιο για την ελευθερια

Ηλια,μαλλον τα δικα μου λογια θα ηταν πολυ φτωχα,γι αυτο υιοθετησα τη αποψη του συγγραφεα,για να συμπληρωσω με καποιον αλλον που τεκμηριωνει και την επιτυχια του εγχειρηματος σου να δημιουργησεις το kalliergo.

"Η τυχη ποτε δεν πλησιαζει αυτους που ασχολουνται χλιαρα και περιστασιακα με αυτο που αγαπουν"

Χρόνια πολλά στο 2019.kalliergo.gr και σε όλους εμάς, ιδιαίτερα σε εσένα φίλε Ηλία, που έχεις αφιερώσει πολύ χρόνο από την ζωή σου γι’ αυτό το site, που τώρα εμείς απολαμβάνουμε…
Γράφτηκα στο 2019.kalliergo.gr για να βρω πληροφορίες για διάφορα θέματα σχετικά με την καλλιέργια, βρήκα όμως και φίλους…
Να είσαι πάντα καλά.