Ρουλο-καμώματα

Let the games begin!!! Πολύ ομορφα τα βλέπω. Και το χώμα δεν είναι φαίνεται αρκετά πετρώδες οπότε θα το ευχαριστηθείς! Αναφορικά με τους κατηφέδες και τους βασιλικούς να πω ότι οι κατηφέδες θα μεγαλώσουν πάρα πολύ και θα κάνουν ρίζες που θα εμποδίζουν τα υπόλοιπα. Βάλε ένα σε κάθε άκρη για το χρώμα και μόνο. Ο βασιλικός δεν κάνει απολύτως τίποτα. Όπως είπαν και πριν μονο την υγρασία δείχνει...
Για πρώτο σκάψιμο να προσέξετε πολύ με τη φρέζα!! Θα είναι σα να κρατάτε κομπρεσέρ! Καλή συνέχεια θα πω αν και είμαι σίγουρος ότι τα βράδια δεν κοιμάσαι αλλά σκέφτεσαι τι να κάνεις και πως!χαχαχα!

Edit: Το ΣΚ που έκανα φρέζα σε σημείο που ήταν σκληρό το χώμα ένιωθα λες και κράταγα κατσίκι που χοροπήδαγε από τα κέρατα!

Ημερολόγιο Ρουλο-καμώματος ... Ε' ;

Το πολύύύύ πριν:



Το ...απλώς πριν:



Και το τώρα (το χτες βασικά -άντε, βραδιάσμε...- ) :



Τελικά το πλάνο μας διαμορφώθηκε κάπως έτσι:



Θα βάλουμε δυο-τρία ακόμα φυτάκια (θα δούμε τι), συν τις πιπεριές που δεν ήταν ακόμα έτοιμες για μεταφύτευση. Γενικά η λογική είναι πειραματική σε κάθε επίπεδο: διαφορετικές ποικιλίες, αποστάσεις, χώμα... Ωραία πράγματα..!

Μου φαίνεται,
μια και καλή,
θα κλεισω το πισί
και θα πάω εξοχή.

Υ.Γ. Φρέζα - Ρούλα : 2 - 0.

Εμένα μου είναι αδύνατο να φανταστώ το πολυυυυύ μετά, Ρούλα !!
Αν λάβουμε και υπόψη την πρότερη, νομίζω μηδενική εμπειρία, εσύ θα φθάσεις σε επίπεδο μεταπτυχιακής ενός γεωπόνου !!
Να δούμε του χρόνου τέτοια μέρα (σημειώνω 21 Απριλίου 2014 ....) τι θα εχεις να μας δείχνεις.
Οσο για το σχεδιάγραμμα του κήπου, περάσανε δέκα χρόνια μέχρι να το σκεφτώ και να το φτιάξω.

Μέλη του Καλλιεργώ, η Ρούλα δεν αστειεύεται !!!!

Ευχαριστώ Σταύρο, αλλά ό,τι καλλιεργητικό κάνω σε εσάς το οφείλω. Από εσάς μαθαίνω.

ουαου!
τι να πω επαθα πλακα!
μπραβο σου ζυγησμενα-στοιχησμενα ολα οπως πρεπει κ σε απολυτη ταξη!
μηπως εισαι στρατιωτικος;;

Καλώς όρισες Ρούλα στο club των εραστών της γής!!!
Η τύχη του πρωτάρη με τις ‘’απειρες γνώσεις’’ την ‘’φλογερή φιλομάθεια’’ και την τιτάνια προσπάθεια……..θα ανταμειφθούν δίχως άλλο.
Εύχομαι να δρέψεις τους καρπούς των κόπων σου και να τους απολαύσεις!!!

Ρούλα, επειδή με ενδιαφέρει εξήγησε πως έκανες το πλάνο του κήπου στο excel 2010. Έχει επιλογή για σχεδιασμό κήπου; Τις εικόνες τις έχει ή τις έβαλες εσύ; Τις αποστάσεις τις βάζει ή τις έβαλες εσύ;

konstefa, όχι, το excel δεν έχει επιλογή για σχεδιασμό κήπου. Οι φωτογραφίες / αποστάσεις / ονομασίες / σχόλια κτλ που βλέπεις τα έκανα ...χειροκίνητα.

Μη με παρεξηγήσεις σε παρακαλώ, αλλά για να σου εξηγήσω πώς ακριβώς το έκανα θα πρέπει να σου εξηγήσω εξ αρχής το excel το ίδιο, τις λειτουργίες του και τον τρόπο που μπορεί να δουλέψει κανείς σε αυτό.

Εάν θέλεις, πάντως, μπορείς να μου στείλεις ένα Προσωπικό Μήνυμα αναγράφοντας το email σου. Θα είναι χαρά μου να σου στείλω το αρχείο που έφτιαξα, ώστε να βασιστείς σε αυτό και να φτιάξεις το δικό σου.

Ημερολόγιο Ρουλοκαμώματος ΣΤ'.

Από τότε που ξεκίνησα τις εργασίες στο λαχανοκηπάκι του φίλου μου, σκέπτομαι ένα πράγμα:
Η κατάσταση κατά την οποία το μυαλό σου έχει σκαλώσει σε ένα ον, το σκέφτεσαι συνέχεια, αναρωτιέσαι για το αν είναι καλά, θες να πας κοντά του να το δεις, θες να 'σαι τριγύρω του συνέχεια για να το φροντίζεις, μιλάς σε όόόλους γι' αυτό -είτε τους ενδιαφέρει είτε όχι, αδιακρίτως-, ε, αυτή η κατάσταση σκέπτομαι ότι μάλλον ονομάζεται είτε α) έρωτας, είτε β) ψυχασθένεια.
Αυτό έχω πάθει φέτος με τα φυτάκια...

Αλλά, ας μην ξεχνιέμαι, πέρα από την Αγ. Μαρίνα, έχουμε κι εδώ στην Αθήνα τα παιδικά χωματάκια μας (πού πήγε το κουβαδάκι και το φτυαράκι μου, οέο; )

Είμαι πολύ περήφανη που φέτος επέδειξα τεράστια πειθαρχία σχετικά με τις αποστάσεις των φυτών (Ταγματάρχης Ρούλα). Εκεί που πέρυσι είχα βάλει -πόσες ήταν, οϊμέ...- 15 (;;;!) τομάτες, φέτος επέδειξα ήθος κι αντιστάθηκα στον πειρασμό. Για του λόγου το αληθές:



Μόνο πέντε. Ακόμα το κοιτάζω και δεν το πιστεύω (μπράβο Ρούλα). Τις έχω παρατάξει όμορφα κι έτσι από κάθε μέρος της κουζίνας μπορώ να θυμάμαι τους φίλους μου (ευχαριστώ Σταύρο, ευχαριστώ Ζαχαρία)
Βέβαια, έβαλα άλλες τέσσερις σε τελαράκια (ευχαριστώ Μάνο):



Και η αλήθεια είναι ότι από την Αγ. Μαρίνα μου περίσσεψαν δύο σαντορινάκια (σ' ευχαριστώ Ηλία), τα οποία δεν μου έκανε καρδιά να μην τα φυτέψω κι αυτά...



Και κάπως έτσι φτάνουμε στο μεγάλο ερώτημα...: Πόσο πειραγμένο πρέπει να είναι το μυαλό κάποιου ώστε να βάλει κολοκυθιά σε γλάστρα, οέο;



Αααα....Αυτή η μανταμίτσα μ' έχει σκλαβώσει (σ' ευχαριστώ Ζαχαρία). Πρώτη φορά κάνω παρέα με κολοκυθιά. Την είχα σπείρει αρχές Μαρτίου και από χτες ζω στο μπαλκόνι μου. Κάθομαι χάμω δίπλα της και χαϊδεύω το ...λουλούδι. Χο, χο... Τι χαζή που είμαι. Αλλά κι αυτό βρε παιδί μου, τι όμορφο...!
Εκεί στο κέντρο της βλέπω ότι φτιάχνει 4-5 ακόμα λουλούδια, όλα θηλυκά. Αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω. Προφανώς, εάν δε βγάλει πολύύύ σύντομα αρσενικό, μάλλον με βλέπω να φτιάχνω κολοκυθοανθομεζέ με ανθότυρο.
Όταν/εάν μεγαλώσει κι άλλο, θα την ανεβάσω πάνω στη ζαρντινιέρα και θα την αφήσω να κρέμεται μέχρι το αποκάτω μπαλκόνι, να σκάσουν απ' το κακό τους. Αυτοί οι αποκάτω πολύ μου την έχουν δώσει, ε;

---

αχαχχαχαχααχαχχαχαα
Ρούλα βλέπω να έχουμε το ίδιο αντικείμενο πόθου και θα φάμε τα μουστάκια μας ....βογκάμε για τον ίδιο έρωτα .
Πάντως οι ντοματιές σου στις ζαρτινιέρες είναι κούκλες και θα σκάσει όλη η γειτονιά όταν φορτώσουν ντομάτες .
Οσο για την κολοκυθιά πολύ θα ήθελα και εγω να έχω στην πόλη κανα δυό αλλα γνωρίζοντας πως απλώνουν δεν το τόλμησα θα τις κυνηγούσα σε όλη την ταράτσα και θα τις έκαιγε το τσιμέντο έτσι τις άφησα για την εξοχή .
Μου θυμίζεις εμένα πέρυσι που έβαλα πρώτη φορά κολοκυθιά και ξύπνησα το πρωί και είδα τα άνθη της τι να σου πω όπως λες έκατσα δίπλα της και δεν έφευγα δεν μπορούσα να χορτάσω την ομορφιά της ,όταν δε έσκασαν μύτη και τα πρώτα κολοκυθάκια εεεεεεε εκεί πια ήταν απερίγραπτα τα συναισθήματα .
Αντε βρε και στα δικά σου με μπόλικα κολοκυθάκια στο πιάτο σου !!!!!