Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: ΔΕΝΤΡΟ

Εικόνα 1. Καρπός μηλιάς.

Η μηλοκαλλιέργεια είναι η τέταρτη σε σημασία μετά από εκείνη της ελιάς, των εσπεριδοειδών και της ροδακινιάς. Η μηλιά έχει πλούσιο ριζικό σύστημα, είναι φυλλοβόλο και φτάνει μέχρι τα 5-12 μέτρα ύψος, ανθίζει την άνοιξη με λευκά άνθη (αρχικά ροζ) και τα φρούτα της ωριμάζουν το φθινόπωρο, με διάμετρο 5-9 εκ. και σπάνια φτάνουν τα 15 εκ.

Εικόνα 2. Άνθος μηλιάς.

Το μήλο βοηθά στη καύση του λίπους, έχει πολύ λίγες θερμίδες και είναι καλό να καταναλώνεται μετά από γεύμα λόγω ότι συντελεί στον μεταβολισμό του οργανισμού και στη γρηγορότερη πέψη.

Εικόνα 1

Επιστημονική ονομασία: Citrus sinensis,  Οικ. Aurantiaceae  ή Hesperideae.

Κοινή ονομασία: Πορτοκαλιά.

Στην οικογένεια αυτή ανήκουν πολλά γνωστά είδη όπως η μανταρινιά, η νεραντζιά, η λεμονιά, το περγαμότο και άλλα.

Για έναν καλλιεργητή ο βασικότερος και ουσιαστικότερος παράγοντας είναι το έδαφος ή το χώμα μέσα στη γλάστρα.

Ας δούμε τα βασικά θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται η πορτοκαλιά.

Άνθη λεμονιάς ως έργο τέχνης...

Τα σύκα είναι σίγουρα ένα από τα πιο αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού. Η περίοδος που ωριμάζουν είναι από τα τέλη Ιουλίου έως τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο.

Στην Ελλάδα οι ποικιλίες που καλλιεργούνται διακρίνονται, ανάλογα με το χρώμα των σύκων, σε άσπρες και μαύρες και ανάλογα με το αν καρποφορούν μια ή δύο φορές το χρόνο, σε μονόφορες ή δίφορες. Από τις άσπρες μονόφορες ποικιλίες, πιο γνωστές είναι τα καλαματιανά, τα σμυρναίικα, τα κουμιώτικα και οι ποικιλίες Βοδενών και Αργαλαστής. Στις μαύρες μονόφορες ποικιλίες ανήκει η βασιλική, που δίνει μακρουλό καρπό, με σχισμές κατά μήκος.