Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: κρίση

Ήτανε πίσω στο 1985 όταν ρωτούσα: “ΟΚ μας δανείζουν. Δανείζουν μία χώρα της οποίας οι εξαγωγές (έσοδα) δεν επαρκούν για να καλύψουν τις δαπάνες της (έξοδα). Τι βάζουμε ως ενέχυρο για να μας δανείσουν;”.

Φυσικά απάντηση δεν έπαιρνα. Ήμουν γραφικός και κόντρα στο ρεύμα της ευδαιμονίας. Λεφτά υπήρχαν! Όλοι ήθελαν να μπουν στο δημόσιο ώστε να εξασφαλιστούν.

Και βέβαια οι δανειστές δάνειζαν αυτή τη χώρα γιατί όλα ήταν καλά.

Μανάδες και πατεράδες συνωστίζονταν σε πολιτικά γραφεία για να εξασφαλίσουν μία θέση στα παιδιά τους. Δεν τους κατηγορώ. Ποιος γονιός δε θέλει το καλύτερο για το παιδί του; Και πολλοί από αυτούς δικαιώνονταν, με αντάλλαγμα, με αντάλλαγμα μερικούς ψήφους. Κι έτσι μόνο όσοι υπόσχονταν πολλά και έδιναν περισσότερα, πάντα με δανεικά χρήματα-όχι δικά τους μας εκπροσωπούσαν στη Βουλή των Ελλήνων.