Σήμερα έσπειρα σπόρους παντζάρι σε ένα μέρος του κήπου συχνά αποπατούν οι γάτες.

Για να προστατέψω τους σπόρους από τις γάτες, τοποθέτησα από επάνω τους κομμάτια από μεταλλικό πλέγμα που είχαν περισέψει από την περίφραξη.

Πως κόβουμε ένα μαρούλι από τον κήπο;

Ο κλασικός τρόπος είναι να το ξεριζώσουμε. Να το τραβήξουμε και να το βγάλουμε από το χώμα μαζί με τη ρίζα του.

Να κόψουμε τη ρίζα και να καταναλώσουμε το γευστικό μαρούλι.

Κόβω το μαρούλι και δεν το ξεριζώνω

Ένας γείτονας ο κ. Τάκης, μου έθεσε το ερώτημα:

"Τι θα συμβεί αν αντί να ξεριζώσεις το μαρούλι το κόψεις και αφήσεις και μερικά φύλλα; Θα μεγαλώσει ξανά;"

Ενδιαφέρον ερώτημα του είπα. Θα το δοκιμάσω!

Έτσι στα επόμενα μαρούλια, αντί να τα ξεριζώσω, τα έκοψα λίγο πάνω από τη βάση τους. Άφησα μερικά φύλλα και τη ρίζα του μαρουλιού μέσα στη γη.

Η εξέλιξη του μαρουλιού

Δύο εβδομάδες μετά, το μαρούλι δεν είχε μαραθεί. Το αντίθετο!

Περιμετρικά είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται νέα στελέχη. Μικρά μαρούλια θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω.

Με μία όμως χαρακτηριστική διαφοροποίηση σε σχέση με αυτό που θα περίμενα.

Πριν κόψω το μαρούλι, ήταν έτοιμο να ανθήσει και να δώσει σπόρο. Είχε φτιάξει κορυφή με ανθούς.

Τα νέα στελέχη δεν ήταν απλά μαρούλια. Είχαν όλα προετοιμαστεί για να ανθοφορήσουν, όπως βλέπετε στη φωτογραφία.

Η φύση συνέχιζε το έργο της από εκεί που το διέκοψα!

Εντυπωσιακό!

Θυμάστε την κατασκευή του υπερυψωμένου παρτεριού με χρήση wood chips που έκανα τον Αύγουστο;

Έτοιμο το παρτέρι με κεραμίδια και wood chips. Πόσο διαφορετικό είναι το χρώμα του χώματος μετά την προσθήκη οργανικής ύλης!

Έχεις φτιάξει τσιμέντο με τα χέρια; Δυσκολεύτηκες;

Το ίδιο κι εγώ.

Δυσκολευόμουν πολύ γιατί αναμίγνυα τα υλικά (χαλίκι, άμμο, τσιμέντο, νερό) με λάθος τρόπος.

Αυτό το video δείχνει έναν εύκολο τρόπο για να φτιάξεις τσιμέντο μέσα σε περιορισμένο χώρο χωρίς να κάνεις τα πάντα χάλια.

Αυτή η τεχνική παρασκευής τσιμέντου με διευκολύνει πλέον πολύ κάθε φορά που πρέπει να κάνω ένα μερεμέτι.

Ελπίζω να το βρείτε χρήσιμο.

Το Φθινόπωρο είναι οι εποχή που γεννούν τα αυγά τους οι πεταλούδες επάνω στα φύλλα των αγαπημένων μας φυτών.

Όταν εκκολαφθούν τα αυγά, από μέσα τους βγαίνουν δεκάδες μικρές λαίμαργες κάμπιες, οι οποίες μεγαλώνουν γρήγορα τρώγοντας τα φύλλα, καταστρέφοντας τα φυτά.

Για να προστατέψουμε τα φυτά μας θα πρέπει να καταστρέφουμε αυτά τα αυγά πεταλούδας όταν τα βρίσκουμε επάνω στα φύλλα, πριν γίνουν κάμπιες.

Ευτυχώς η αναγνώρισή τους είναι εύκολη.

Σίγουρα πολλοί θα έχετε το ίδιο αρνητικό προνόμιο με εμένα. Να έχετε στον κήπο σας φτωχό χώμα και αυτό να είναι σε ένα οικόπεδο με κλίση. Δύο άσχημα μαζί.

Μία από τις λύσεις που μπορείτε να εφαρμόσετε για να βελτιώσετε την ποιότητα του χώματος και για να δημιουργήσετε επίπεδες περιοχές, με οικονομικό τρόπο, είναι η χρήση υπερυψωμένων παρτεριών.

Βασικά, ένα υπερυψωμένο παρτέρι είναι μία καλλιεργητική τεχνική που μας δίνει τη δυνατότητα να εμπλουτίσουμε το χώμα σε μία συγκεκριμένη περιοχή και να κάνουμε επίπεδο το έδαφος αν αυτό έχει κλίση. Δεν χρειάζεται να εμπλουτίσουμε όλο το χώμα, ούτε να επιπεδώσουμε όλη την περιοχή.

Το να καλλιεργείς και να παράγεις τα δικά σου τρόφιμα, δεν είναι μία καθαρή διαδικασία, αλλά σου αποδίδει ηρεμία, καθαρό και υγιεινό φαγητό μαζί με ανεκτίμητη ψυχική ηρεμία και ισορροπία.

Αντί αυτού, μπορεί να έχεις έναν κήπο μπιμπελό που όμως δεν παράγει και κοστίζει πολλά για να διατηρήσει τη μορφή του.

Η ασθένεια του Pierce πέρα από τα κλήματα στα αμπέλια, προσβάλει αρκετά ακόμη είδη μεταξύ των οποίων η ελιά (Olea europaea), η αμυγδαλιά (Prunus amygdalus), η πικροδάφνη (Nerium oleander), τα εσπεριδοειδή, η ροδακινιά, η βερικοκιά, η μηδική, η βελανιδιά (Quercus spp.), το δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis), η μυρτιά (Myrtus communis) και ο ράμνος (Ramnus alaternus).

Συμπτώματα της ασθένειας του Pierce στα κλήματα

Τα κύρια συμπτώματα είναι ξήρανση των φύλλων και ταχύτατη αποπληξία κατά τις θερμές περιόδους του έτους.

Η φετινή παραγωγή στον κήπο είναι πλούσια. Ντομάτες, πιπεριές, κολοκύθια και σύντομα μελιτζάνες.

Φέτος άκουσα τη συμβουλή του Σοφιανού, του φίλου γεωπόνου και αγόρασα σπορόφυτα ντομάτας τύπου "Βελανίδι".

Όπως προέβλεψε ο Σοφιανός, η παραγωγή είναι πλούσια και χωρίς προβλήματα.

Τσαμπιά ολόκληρα από ντομάτες βελανίδι κρέμονται από τις ντοματιές.

Και είναι νοστιμότατες.

Αγοραστή ντομάτα VS ντομάτα παραγωγής από τον κήπο σου

Αν κάνεις το λάθος να έχεις στο τραπέζι αγορασμένη ντομάτα (όσο νόστιμη και αν είναι και πρέπει να παραδεχθούμε η ποιότητα έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια), η σύγκριση με τη δική σου ντομάτα που έχεις καλλιεργήσει στον κήπο σου είναι χωρίς νόημα.

Ο Χρήστος μας δείχνει πω στηρίζει τις ντομάτες του, φτιάχνωντας μία κατασκευή από καλάμια που θυμίζει παραλληλόγραμμο κλουβί.

Αυτού του είδους την κατασκευή τη συναντάμε συχνά σε κήπους με ντομάτες.

Είναι αποτελεσματική.

Το μειονέκτημα είναι ότι χρειάζεται πολύ χρόνο για να φτιαχτεί (μεράκι). Πρέπει να τη διαλύεις στο τέλος της περιόδου και να τη φτιάχνεις ξανά την επόμενη περίοδο.